Μόνο το ρεφρέν είναι στα ισπανικά, το οποίο μεταφράζεται ως εξής:
‘Αυτό είναι το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα. Ταγκό δακρύβρεχτο πού τρέχει στις φλέβες μου. Αυτό είναι το τελευταίο μου ταγκό στην Αθήνα. Ταγκό γαμημένο πού τρέχει στις φλέβες μου’.
Ο Αργεντίνος συνθέτης Ντανιέλ Αρμάντο, δήλωσε σε συνέντευξη του στην ραδιοφωνική εκπομπή ‘Ελληνοφρένεια’, ότι το εμπνεύστηκε όταν είχε πάει στην Κούβα και εισερχόμενος σε ένα βιβλιοπωλείο είδε ένα βιβλίο με τίτλο ´Οι 17,000 Ελληνικές λέξεις στην Ισπανική γλώσσα’.
Έζησα δύο χρόνια στην Ισπανία και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι ελληνικές λέξεις είναι πολύ περισσότερες. Θα μού πείτε, πού το ξέρεις, τις μέτρησες;
Δεν χρειάζεται. ΟΛΕΣ οι λέξεις πού υποδηλώνουν κάποια έννοια επιστημονική, κοινωνιολογική, ανθρωπιστική και όχι μόνο είναι ελληνικές. Αυτό βέβαια συμβαίνει σε όλες τις γλώσσες. Το απίστευτο με την ισπανική είναι ότι επειδή η προφορά τους είναι σχεδόν ίδια με την δικιά μας, οι ελληνικές λέξεις χρησιμοποιούνται σχεδόν ατόφιες και έχεις την εντύπωση ότι ακούς ελληνικά!
Π.χ η ώρα στα αγγλικά είναι hour ενώ στα ισπανικά είναι ora! Ακριβώς ίδια. Η ιστορία στα αγγλικά είναι history ενώ στα ισπανικά historia. Ακριβώς ίδια. Οι ισπανοί και οι άγγλοι έχουν μάλιστα διατηρήσει την δασεία πού εμείς κάποτε είχαμε συμβολίζοντας την με το γράμμα h. Όταν οι ισπανοί θέλουν να πούν ‘Χρονομέτρα με’ λένε ‘Cronometra me´. Ακριβώς το ίδιο με εμάς! Τα παραδείγματα ατελείωτα.
Αν τώρα προσθέσουμε και λέξεις πού εκ πρώτης όψεως φαίνονται ισπανικές αλλά ψάχνοντας λίγο παραπάνω την προέλευση τους διαπιστώνουμε ότι είναι ελληνικές, τότε ο κατάλογος των ελληνικώς λέξεων γίνεται πραγματικά αμέτρητος.
Π.χ το ρούχο στα ισπανικά είναι ropa. Στα ελληνικά έχουμε την λέξη Λωποδύτης. Προέρχεται από την λέξη λώπη και δύτης. Λώπη στα αρχαία είναι το ένδυμα, το ρούχο. Άρα λωποδύτης αυτός πού δύει, πού βουτά το χέρι του στο ρούχο μας για να μας κλέψει. Με απλή αλλαγή του λ σε ρ, προκύπτει η λέξη ropa πού χρησιμοποιούν οι φίλοι μας οι Ισπανοί! Η αλλαγή του λ σε ρ (είναι και τα δύο γλωσσικά σύμφωνα) και αντίστροφα είναι κάτι πολύ σύνηθες πού συμβαίνει καθημερινά, λέμε π.χ αδελφός αλλά και αδερφός, κοκ.
Εμείς βέβαια συνεχίζουμε να ασελγούμε στην γλώσσα μας. Πρόσφατα ενημερωθήκαμε ότι τα παιδιά μας στα σχολεία θα διδάσκονται ότι τα φωνήεντα είναι 5 (α,ε,ο,ι, και ου!!!) ενώ τα σύμφωνα είναι 15 μεταξύ των οποίων το γκ και το μπ.
Ο ορισμός της προδοσίας από ανθρώπους στους οποίους εμπιστευόμαστε το μέλλον των παιδιών μας. Από την κατάργηση του πολυτονικού μέχρι σήμερα ο βιασμός της γλώσσας μας είναι συνεχής και περνάει απαρατήρητος. Καμία εκπομπή, καμία δημοσιότητα.
Από την άλλη ανοίγεις την τηλεόραση και βλέπεις διαφημίσεις μόνο με αγγλική ορολογία, ενώ τα σίριαλ είναι τούρκικα! Η συνταγή γνωστή και δοκιμασμένη. Πρώτα απαξιώνεις κάτι και μετά το καταργείς. Με τον ίδιο τρόπο πού απαξιώνουν τον ΟΤΕ, την ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ και σε κάνουν να λές ‘Ε άει στο διάολο, πουλήστε τα να ησυχάσουμε’, ομοίως απαξιώνουν την γλώσσα και κάνουν όλους εμάς να στέλνουμε τα παιδιά μας από την 1η δημοτικού!!! να μάθουν αγγλικά και γερμανικά!!! Το γεγονός ότι την γλώσσα μας τους την διδάσκουν κακοποιημένη δεν μας απασχολεί καθόλου!!!
Αλλά δεν πειράζει, το PSI να είναι καλά, το ευρώ και η ευρωζώνη. Αυτά έχουν μόνο αξία. Η γλώσσα είναι άνευ σημασίας. Δεν μπορείς να την πουλήσεις οπότε δεν μπορεί να ανεβάσει το ΑΕΠ. Τι σημασία έχει πού από εργαλείο σκέψεως την έχουν καταντήσει μόνο μέσο επικοινωνίας και αυτό μάλιστα κολοβό. Αρκεί να μπορούμε να συννενοηθούμε ώστε να υπολογίζουμε το ΦΠΑ. Αυτό αρκεί.
Ακολουθούν οι στίχοι του τραγουδιού.Στίχοι μουσική Daniel Armando.
Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli cultura narcisista en una monarquia dogmatica simfonia cacofonica, pandemonium en la atmosfera melodia simbolo, melodrama y tragedia.
Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria politico dislexico en parodia onirica tirania fantasma, dilema megalomano de un metabolismο retorico sin tesis ni antitesis.
Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2)
Patriota heroicο, tragicο, sistematico hipocrecia paranoica sin dialogo esotericο teatro ironicο, sindicato plasticο y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopia.
Energia hyperbole, antidotο democraticο Laberinto critico sin entusiasmo, sin rima musica epidermica en un pentagrama masoquista y la simetria toxica de un epilogo necrologico.
Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2)
Hay un oasis aromatico, paralelo, fisiologico profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo sin racismos ni extremismos, sin tabues etnicos en lirica extasis sus praxis es el melodico y fantastico antropo.
Este mi ultimo tango en Atenas tango lloron, que corre por mis venas. (X2)
mavroseolous
πηγή : αἰέν ἀριστεύειν
ΣΧΟΛΙΟ : Καί ό Αναστάσιος ο μεγαλομανής ο ψεύτης ! :
Τίποτε ωραιότερο από την ηρεμία της ψυχής, τις στιγμές της γαλήνης, την κατά Θεόν μόνωση. Αγωνίζομαι σκληρά με τον εαυτό μου. Κάθε μέρα είναι δυνατόν να κάνω τα τρομερότερα
Πόσα Σου χρωστώ, Κύριε! Μα όλα Σου τα χρωστώ.
Μητροπολίτης Χαλκίδος
Νικόλαος (Σελέντης)
Γιατί ρέ φίλε μητροπολίτα σού κάνει τόσα θαύματα ο Θεός επειδή είσαι όμορφος;;
Όλα τού τά χρωστάς. Νά δούμε πόσα θά τού δώσεις πίσω.
Αμέθυστος
6 σχόλια:
Αδυνατώ να καταλάβω το σχόλιο σας στη συγκεκριμένη ανάρτηση!
Παρεπιπτόντως ο Σεβ. Χαλκίδος κυρός Νικόλαος Σελέντης είναι από χρόνια μακαριστός, κι όπως βεβαιώνουν οι άνθρωποι που τον γνώρισαν αλλά και οι Χαλκιδείς που ποίμανε, υπήρξε αγιασμένη μορφή και άξιος Ιεράρχης.
Ακόμα δεν βρίσκω τίποτα το αντιθεολογικό στο απόσπασμα που παραθέσατε. Ο μακαριστός αναγνωρίζει πως τα πάντα τα οφείλει στον Κύριο.
Φυσικά η κακοδοξία είναι πολύ δύσκολο νά διακριθεί γιατί καλύπτεται από τήν αληθοφάνεια.
Οι σύγχρονοι αιώνες κυριαρχούνται από τήν αίρεση τής εκκλησιολογίας.
Διάβασε μιά πρόταση πού περιλαμβάνει τήν κακοδοξία τού μακαριστού επισκόπου καί είναι γραμμένη από τόν Ζηζιούλα, στήν δογματική του. :
"Δέν είναι λοιπόν τίποτε άλλο η εκκλησία παρά η ίδια η Βασιλεία τού Θεού, η οποία θά επικρατήσει μέ τήν Δευτέρα Παρουσία. Παρά τήν αμαρτωλότητα τών μελών τής εκκλησίας είναι αγία, διότι η ταυτότητά της η προσωπική δέν είναι άλλη από τήν ταυτότητα τήν προσωπική τού Χριστού".
Μπορείς νά καταλάβεις τήν αισχρότητα αυτού τού λόγου;
Άς πούμε κατ'αρχάς ότι έχει αφαιρεθεί η ματάνοια.
Πάντως ευχαριστούμε γιά τό ερώτημα.
Συγγνώμη που επανέρχομαι και ευχαριστώ για την απάντηση.
Ως εξ αγχιστείας Τήνιος έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία στο θέμα.
Παραθέσατε ένα κείμενο από την δογματική του Ζηζιούλα,ως περιλαμβάνουσα την "κακοδοξία" του μακαριστού.
Παραθέτω με την σειρά μου ένα απόσπασμα από την ενθρονιστήρια ομιλία του μακαριστού, που έχω την εντύπωση πως άλλα από του Ζηζιούλα πρεσβεύει: " Η Εκκλησία πρέπει να είναι όντως αγία, όπως την διακηρύσσομεν εις το τέλος του Συμβόλου της Πίστεως.Ως αληθινή νύμφη του Αρνίου πρέπει να είναι "αγία και άμωμος".(Από το βιβλίο του Μητροπολίτου Φθιώτιδος Νικολάου:ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΕΛΕΝΤΗΣ: Μητροπολίτης Χαλκίδος)
Υπάρχουν κάποια σκοτεινά σημεία στη ζωή του μακαριστού, όπως η συμμετοχη σε εκκλησιαστικές ή παρεκκλησιαστικές αν θέλετε οργανώσεις, αλλά αυτή είναι μια άλλη μεγάλη και πονεμένη ιστορία της Εκκλησίας μας, που χρειάζεται ώρες και σελίδες να αναλυθεί.
Ευχαριστώ!
Αγαπητέ φίλε τώρα μάς δίνεται η ευκαιρία νά ξεκαθαρίσουμε λίγο τί λέμε όλοι μας : Γιά τούς Πατέρες Αγία είναι η Χαρισματική Εκκλησία.
Σήμερα στήνεται αυτή η τιτάνια προσπάθεια νά ταυτιστεί η Εκκλησία μέ τήν θεσμική εκκλησία, η οποία ξεκίνησε τήν ζωή της σάν διακονία.
Μέ τόν τρόπο αυτό μπορεί αυτή η εκκλησία νά ενωθεί μέ τον πάπα.
Ρίξε μιά ματιά στήν έννοια τού σώματος Χριστού όπως τήν παρουσιάζει ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος καί τήν οποία διαστρέφει βάναυσα ο Ζηζιούλας καί ο κάθε επίσκοπος, γιά νά αντικαταστήσουν τούς Αγίους μέ μάς τούς αμετανόητους.
. Άγιος Συμεών ο Ν. Θεολόγος: «Θα σας φανερώσω τώρα, όσο είναι δυνατόν, και με ποιον τρόπο ενώνονται με τον Χριστό όλοι οι Άγιοι και γίνονται ένα με αυτόν. Όλοι οι Άγιοι είναι κατά αλήθειαν μέλη Χριστού του Θεού, και ως μέλη πρέπει να είναι κολλημένοι με αυτόν και ενωμένοι με το σώμα του Χριστού, δια να είναι ο Χριστός κεφαλή, και όλοι οι Άγιοι ένας άνθρωπος. Και άλλοι από αυτούς απο¬πληρούσι τάξιν χειρών εργαζόμενοι έως άρτι και κάνοντας το πανάγιόν του Θέλημα αναπλάττοντες εξ’ αναξίων αξίους και φέροντες αυτούς πάλιν εις αυτόν. άλλοι δε είναι εις τάξιν ώμων του σώματος του Χριστού, και βαστάζουν ο ένας του άλλου τα βάρη ή σηκώνουν επάνω τους το χαμένο πρόβατο όταν βρεθεί, το οποίον περιτριγύριζε εδώ κι εκεί, εις όρη και βουνά και σε τόπους που δεν τους επισκέπτεται ο Κύριος, και με τούτον τον τρόπον εκπληρώνουν τον νόμον του Χρι¬στού. και άλλοι είναι εις τάξιν στήθους και αναβρύουν εις τους διψώντας και πεινώντας την δικαιοσύνην του Θεού, το καθαρώτατον ύδωρ του λόγου της απορρήτου σοφίας και γνώσεως, ήγουν τους διδάσκουν τον λόγον του Θεού και τους δίδουν τον άρτον τον νοητόν που τρώγουν οι Άγιοι οι Αγγέλοι, δηλ. την Θεολογία, καθώς είναι επιστήθιοι και αγαπημένοι του. και άλλοι είναι εις τόπον κοιλίας και βά¬ζουν μέσα εις τον κόλπον τους όλους τους ανθρώπους δια της αγάπης και δέχονται μέσα στα σπλάχνα τους πνεύμα σωτηρίας και έχουν διάθεσιν χωρητικήν των απορρήτων και κεκρυμμένων μυστηρίων αυτού. άλλοι είναι ωσάν μηρία και έχουν μέσα εις τον εαυτόν τους το γεννητικόν των θείων νοημάτων της μυστικής θεολογίας και γεννούν πάνω στη γη πνεύμα σωτηρίας δηλ. τον καρπόν του Αγίου Πνεύματος και σπέρνουν τον σπόρο της ευσεβείας εις τας καρδίας των αν¬θρώπων με τον λόγον της διδασκαλίας των. και άλλοι είναι ωσάν σκέλη και πόδια και δείχνουν ανδρείαν και υπομονήν εις τους πειρασμούς, σαν τον Ιώβ, και δεν σαλεύουν τελείως από την στάσιν που έχουν στα καλά, ούτε αποκάμουν αλλά βαστάζουν τα βάρη των χαρισμάτων αυτών, δηλ. των πει¬ρασμών. Και τοιουτοτρόπως συναρμόζεται το σώμα της Εκκλησίας του Χριστού με τους απ’ αιώνος Αγίους του.»
http://amethystosbooks.blogspot.co.uk/2010/12/17.html
Μα δεν διαφωνούμε σε τίποτα αγαπητέ μου φίλε!
Η ένστασή μου αφορά μόνο το πρόσωπο του μακαριστού κυρού Νικολάου.
Από το βιβλίο "Ξεσπάσματα της καρδιάς μου", των εκδόσεων "Το Σήμαντρο", σας παραθέτω δύο μικρά απόσπασμα που δείχνουν πως ο μακαριστός δεν είχε καμμία ψευδαίσθηση αγιότητας, όπως πολλοί σημερινοί ταγοί και πώς εννοούσε την ιερωσύνη: "Κύριε τι φταίει; Οι αμαρτίες μας. Ασφαλώς ναι. Δώσε να το εννοήσωμε, Ιησού. Κράτησε Συ το τιμόνι μας".
"Για μένα η ιερωσύνη είναι μία χαρά κι ένα καρφί μυτερό, ένας φόβος και μία ελπίδα".
Πάντως η συζήτηση μαζί σας, έστω και διαδικτυακά είναι μια όαση!
Σύμφωνοι φίλε. Εμείς εμείς φιλύποπτοι απέναντι στόν Αναστάσιο λόγω τής συμπάθειάς του στόν Βαρθολομαίο καί στόν Ζηζιούλα πιαστήκαμε από τό μικρό απόσπασμα καί προφανώς κάναμε λάθος.
Ελπίζουμε νά τά ξαναπούμε σύντομα.
Δημοσίευση σχολίου