Χωρίς καμία διάθεση κριτικής για την κριτική, καμία άλλη κυβέρνηση έως σήμερα δεν ζημίωσε την Ελλάδα σε τόσο μεγάλο βαθμό – παράγοντας μέσα σε δύο μόλις χρόνια ελλείμματα πάνω από 30 δις €, δανειζόμενη 41 δις € και καίγοντας τη μισή χώρα, με κόστος άνω των 30 δις €. Παρά το ότι δε η Ελλάδα είναι μακράν η πιο υπερχρεωμένη χώρα της ΕΕ, είχε μία από τις μεγαλύτερες αυξήσεις του χρέους της – τεκμηριώνοντας πως έχουμε χάσει πια το λογαριασμό. Το γεγονός αυτό δεν είναι μόνο θλιβερό για την πατρίδα μας αλλά, επί πλέον, εξοργιστικό – αφού πρόκειται για μία πάμπλουτη χώρα που υποφέρει απλά και μόνο λόγω της κακοδιαχείρισης των οικονομικών της από όλες τις κυβερνήσεις. Αρκεί να αναφέρει κανείς την περίοδο 2004/09 που κορυφώθηκαν οι σπατάλες και τα ελλείμματα – κυρίως όμως το 2010, όπου οδηγήθηκε στο ΔΝΤ επειδή τα κρατικά ταμεία είχαν περί τα 4 δις € απόθεμα, ενώ οι τοκοχρεωλυτικές υποχρεώσεις της χώρας ήταν 13 δις €. Έλλειπαν δηλαδή μόλις 10 δις €, όταν την ίδια στιγμή οι φορείς του δημοσίου είχαν καταθέσεις στις τράπεζες πολύ πάνω από 20 δις € – χωρίς όμως να το γνωρίζει η τότε κυβέρνηση! Έγινε δε γνωστό το 2013, από έναν νεαρό υπάλληλο του ΔΝΤ – οπότε πρόκειται για τη μοναδική χώρα στα ιστορικά χρονικά που χρεοκόπησε, έχοντας γεμάτα τα ταμεία της!
Ανάλυση
Ποιο είναι το οικονομικό μοντέλο της Ελλάδας σήμερα; Απλούστατα ο συνεχής δανεισμός, όπως φαίνεται από τις ανακοινώσεις του υπουργείου οικονομικών (εικόνα). Δάνεια επί δανείων δηλαδή, σε μία χώρα που έχει καταδικαστεί από τις κυβερνήσεις της να μην παράγει τίποτα – αλλά μόνο ελλείμματα και χρέη, κρίνοντας από το ύψος του δημοσίου δανεισμού στα 387,3 δις € στα τέλη Ιουνίου. Στο 234% του ΑΕΠ!
Την ίδια στιγμή οι τιμές καταναλωτή έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, από τα τρόφιμα έως το ηλεκτρικό ρεύμα – επειδή η ΔΕΗ έχει μετατραπεί σε χονδρεμπορική επιχείρηση, εισάγοντας ενέργεια ακόμη και από την Τουρκία. Έπαψε δηλαδή να παράγει, απαξιώνοντας αποθέματα λιγνίτη αξίας 230 δις €, επειδή η Γερμανία το απαίτησε – όταν η ίδια ζήτησε παράταση της απολιγνιτοποίησης για μετά το 2038 που είχε δηλώσει πως θα σταματήσει, ενώ πρόσφατα, το 2020, κατασκεύασε άλλο ένα εργοστάσιο λιγνίτη!
Με δεδομένη δε τη δήλωση του υπουργού εξωτερικών στη Σαουδική Αραβία, σύμφωνα με την οποία δεν πρόκειται να εξορυχθεί φυσικό αέριο από την ΑΟΖ μας, η κυβέρνηση θα πετάξει επί πλέον 300 δις € επίσης από το παράθυρο – παρά το ότι το φυσικό αέριο θεωρείται πράσινη ενέργεια. Συνολικά λοιπόν 530 δις € μόνο από το λιγνίτη και το φυσικό αέριο – γεγονός που δεν είναι καθόλου υπερβολικό να χαρακτηρισθεί έγκλημα εις βάρος της πατρίδας μας.
Η κυβέρνηση βέβαια ισχυρίζεται πως έχει ακριβύνει σε ολόκληρη την Ευρώπη το ηλεκτρικό ρεύμα – χωρίς όμως να λέει πως οι τιμές στην Ελλάδα είναι από τις ακριβότερες στην ΕΕ, όπως σε όλο το νότο (γράφημα, πηγή)!
Εάν δε τις υπολογίσουμε σε σχέση με το μέσο εισόδημα σε όρους αγοραστικής αξίας (PPP σε διεθνή $, γράφημα 2017), όπως ασφαλώς οφείλουμε, είναι μακράν οι ακριβότερες συγκριτικά με τη δυτική Ευρώπη – επειδή η χώρα μας εξαρτάται σχεδόν απόλυτα από τις εισαγωγές. Οφείλουμε πάντως να σημειώσουμε πως, ενώ η Γερμανία περιορίζει τις ανεμογεννήτριες όσον αφορά την πράσινη ενέργεια, γνωρίζοντας πόσο καταστροφικές είναι για το περιβάλλον με κριτήριο την κατασκευή και τα «βρώμικα» υλικά που περιέχουν, εμείς τις αυξάνουμε – εισάγοντας τες φυσικά. Από πού; Κυρίως από τη Γερμανία, αποτελώντας στην ουσία το σκουπιδότοπο της – εύλογα, αφού η κυβέρνηση είναι υποχείριο της.
Με μία καταναλωτική κρίση τώρα προ των πυλών, με κριτήριο την άνοδο των τιμών των τροφίμων που, σε συνδυασμό με όλες τις άλλες ανοδικές τιμές θα μειώσει τα πραγματικά εισοδήματα των Ελλήνων έως και 30%, καθώς επίσης με ενδεχόμενες μία νέα πανδημική και μία επόμενη θηριώδη χρηματοπιστωτική, δεν είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς τι θα συμβεί στην Ελλάδα – στην οποία οι βασικοί πυλώνες της οικονομίας της παραμένουν ο τουρισμός, η εστίαση και η διανομή (logistics). Διανομή βέβαια εισαγομένων προϊόντων, από λαχανικά και πρώτες ύλες, έως τελικά προϊόντα – όταν οι περισσότερες άλλες χώρες της ΕΕ διανέμουν τα δικά τους προϊόντα, από τις δικές τους παραγωγικές βιομηχανίες.
Περαιτέρω, παρά το ότι εγκατέλειψαν την Ελλάδα 650.000 νέοι της, μαζί με πάνω από 7.000 επιχειρήσεις που εγκαταστάθηκαν στα Βαλκάνια και αλλού, η ανεργία των νέων αυξήθηκε στο 37,6% τον Ιούλιο από 29,7% τον προηγούμενο μήνα – ενώ είναι η υψηλότερη της ΕΕ (πηγή). Αντί όμως να απασχολεί την κυβέρνηση αυτό ακριβώς το θέμα, θριαμβολογεί με τη μείωση της συνολικής ανεργίας στο 14,6% τον Ιούλιο, από 14,8% τον Ιούνιο – όταν ο μέσος όρος στην ΕΕ ήταν 6,9%! Εάν σημειώσουμε εδώ πως αναφερόμαστε σε μία τουριστική εποχή, θα κατανοήσουμε τι ακριβώς σημαίνει – προβλέποντας πως το χειμώνα η Ελλάδα θα πλημμυρίσει ξανά από ανέργους.
Την ίδια στιγμή όμως που η ανεργία είναι στα ύψη, πολλές επιχειρήσεις δηλώνουν προβλήματα στην εύρεση προσωπικού – όπως συμβαίνει άλλωστε διεθνώς. Γιατί; Προφανώς επειδή οι μισθοί είναι πολύ χαμηλοί, λόγω του ότι οι εργοδότες δεν βλέπουν θετικές τις προοπτικές για το μέλλον – κάτι που συμπεραίνεται επίσης από την άνοδο των καταθέσεων, όπου οφείλει να γνωρίζει κανείς πως η κυριότερη αιτία τους είναι οι επιχορηγήσεις και τα δάνεια της πανδημίας από τα κράτη (ένα δάνειο είναι ταυτόχρονα μία κατάθεση). Το γεγονός αυτό είναι πολύ προβληματικό, αφού σημαίνει πως οι άνθρωποι καταναλώνουν λιγότερο και επενδύουν πολύ προσεκτικά – μη έχοντας καμία εμπιστοσύνη στις μελλοντικές προοπτικές της οικονομίας.
Δυστυχώς δε σε όλους τους άλλους σημαντικούς οικονομικούς δείκτες, όπως είναι η παραγωγικότητα των εργαζομένων, η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, οι επενδύσεις κοκ., η Ελλάδα ευρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της ΕΕ – εύλογα, αφού αντί η κυβέρνηση να επικεντρώνει τις προσπάθειες της στην αλλαγή του αποτυχημένου οικονομικού μας μοντέλου ασχολείται, εκτός από το συνεχή δανεισμό, με την καταιγιστική παραγωγή νομοσχεδίων, θεωρώντας πως αυτό σημαίνει ορθολογική διακυβέρνηση της χώρας!
Τα δανεικά τώρα που παίρνει η κυβέρνηση δεν είναι ασφαλώς άνευ ανταλλαγμάτων – θυμίζοντας πως το όνομα της Μακεδονίας ξεπουλήθηκε στα Σκόπια, έναντι των 95 δις € δανείων που έληγαν το 2018. Εκείνη την εποχή η Ευρώπη, η Γερμανία για να είμαστε πιο σαφείς (ανάλυση), απαίτησε την παράδοση του ονόματος – την οποία αποδέχθηκε η τότε κυβέρνηση, αφού εάν δεν αναβαλλόταν η πληρωμή για μετά το 2032, η Ελλάδα θα χρεοκοπούσε ακαριαία.
Επρόκειτο λοιπόν για μία συναλλαγή, όπως είναι επίσης συναλλαγή το ξεπούλημα των δημοσίων επιχειρήσεων – όπου μετά την Εγνατία (άρθρο) ακολουθούν ο ΔΕΔΔΗΕ και η ΔΕΠΑ που φαίνεται πως θα καταλήξει σε Ιταλούς, στην Italgas. Φυσικά κάποια στιγμή θα ξεπουληθούν όλες οι επιχειρήσεις, ενώ το χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται – οπότε θα ζητηθούν νέα ανταλλάγματα, κατά την άποψη μας εθνικής φύσεως, όπως στην περίπτωση της Μακεδονίας.
Θεωρώντας δε σίγουρο το σταμάτημα της νομισματικής χαλάρωσης εκ μέρους της ΕΚΤ, λόγω των πιέσεων της Γερμανίας εξαιτίας του πληθωρισμού της (3,9%, όπου οι Γερμανοί αγοράζουν μαζικά χρυσό για να εξασφαλίσουν τις αποταμιεύσεις τους), καθώς επίσης το τέλος της δημοσιονομικής χαλαρότητας, με την επάνοδο των απαιτήσεων για πρωτογενή πλεονάσματα, το επόμενο μνημόνιο είναι μάλλον προδιαγεγραμμένο – σε μία εποχή που η ελληνική οικονομία είναι εντελώς εκτός ελέγχου.
Επίλογος
Κλείνοντας, χωρίς καμία διάθεση κριτικής για την κριτική, καμία άλλη κυβέρνηση έως σήμερα δεν ζημίωσε την Ελλάδα σε τόσο μεγάλο βαθμό – παράγοντας μέσα σε δύο μόλις χρόνια ελλείμματα πάνω από 30 δις €, δανειζόμενη 41 δις € έως τα τέλη Αυγούστου και καίγοντας τη μισή χώρα, με κόστος άνω των 30 δις €. Παρά το ότι δε η Ελλάδα είναι μακράν η πιο υπερχρεωμένη χώρα της ΕΕ, είχε μία από τις μεγαλύτερες αυξήσεις του χρέους της (γράφημα) – τεκμηριώνοντας πως έχουμε χάσει πια το λογαριασμό.
Το γεγονός αυτό δεν είναι μόνο θλιβερό για την πατρίδα μας αλλά, επί πλέον, εξοργιστικό – αφού πρόκειται για μία πάμπλουτη χώρα που υποφέρει απλά και μόνο λόγω της κακοδιαχείρισης των οικονομικών της από όλες τις κυβερνήσεις. Αρκεί να αναφέρει κανείς την περίοδο 2004/09 που κορυφώθηκαν οι σπατάλες και τα ελλείμματα (ανάλυση) – κυρίως όμως το 2010, όπου οδηγήθηκε στο ΔΝΤ επειδή τα κρατικά ταμεία είχαν περί τα 4 δις € απόθεμα, ενώ οι τοκοχρεωλυτικές υποχρεώσεις της χώρας ήταν 13 δις €.
Έλλειπαν δηλαδή μόλις 10 δις €, με δημόσιο χρέος στο 127% του ΑΕΠ μέσω των αλχημειών της ΕΛΣΤΑΤ (ανάλυση), όταν την ίδια στιγμή οι φορείς του δημοσίου είχαν καταθέσεις στις τράπεζες πολύ πάνω από 20 δις € – χωρίς όμως να το γνωρίζει η τότε κυβέρνηση! Έγινε δε γνωστό το 2013, από έναν νεαρό υπάλληλο του ΔΝΤ – οπότε επρόκειτο για τη μοναδική χώρα στα ιστορικά χρονικά που χρεοκόπησε, έχοντας γεμάτα τα ταμεία της!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου