Πηγή: Αναβάσεις
Ἡ Ὀρθοδοξία μας
π.Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος
Δρ. Θεολογίας, Δρ. φιλοσοφίας
στ) Μέλη καί Κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας (σελ.256-258)
Ἡ σωτηρία τοῦ κόσμου συντελέσθηκε μέ τήν ἐνσάρκωση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, μέ τήν ἐπί γῆς ζωή Του, μέ τόν θάνατο καί τήν ἀνάσταση, μέ τήν ἀνάληψη καί τήν ἀποστολή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατά τήν πεντηκοστή· ὄχι μόνο μέ τή θυσία τοῦ Χριστοῦ.
Τό Ἅγιο Πνεῦμα συνάγει καί πάλι τόν διεσκορπισμένο λαό τοῦ Θεοῦ καί συγκροτεῖ τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἐκκλησία, χαρίζοντάς της τήν πρώτη ἁγνότητα καί καθαρότητα.
Εκδόσεις Διάλογος
Τῆς Ὑπηρεσίας Ἐνημερώσεως Διαλόγου καί Πολιτισμοῦ τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν
σέ συνεργασία μέ τήν Πανελλήνια Ἕνωση Γονέων διά τήν Προστασία
τοῦ Ἑλληνορθόδοξου Πολιτισμοῦ, τῆς Οἰκογενείας καί τοῦ Ἀτόμου.
http://anavaseis.blogspot.com
Ἡ Ὀρθοδοξία μας
π.Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος
Δρ. Θεολογίας, Δρ. φιλοσοφίας
στ) Μέλη καί Κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας (σελ.256-258)
Ἡ σωτηρία τοῦ κόσμου συντελέσθηκε μέ τήν ἐνσάρκωση τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, μέ τήν ἐπί γῆς ζωή Του, μέ τόν θάνατο καί τήν ἀνάσταση, μέ τήν ἀνάληψη καί τήν ἀποστολή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατά τήν πεντηκοστή· ὄχι μόνο μέ τή θυσία τοῦ Χριστοῦ.
Τό Ἅγιο Πνεῦμα συνάγει καί πάλι τόν διεσκορπισμένο λαό τοῦ Θεοῦ καί συγκροτεῖ τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἐκκλησία, χαρίζοντάς της τήν πρώτη ἁγνότητα καί καθαρότητα.
Κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὁ Χριστός καί μέλη της οἱ πιστοί πού καθαρίζονται στό λουτρό τοῦ ἁγίου βαπτίσματος. «Ὁ Χριστός εἶναι κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας καί αὐτός εἶναι ὁ σωτήρας τοῦ σώματος.....
Ἀγάπησε τήν Ἑκκλησία καί παρέδωσε τόν ἑαυτό Του γι’ αὐτήν, γιά νά τήν ἁγίασει, ἀφοῦ τήν καθαρίσει μέ τό λουτρό τοῦ ὕδατος, διά τοῦ λόγου, γιά νά παραστήσει στόν ἑαυτό Του ἔνδοξο τήν Ἐκκλησία, χωρίς νά ἔχει κηλίδα ἤ ρυτίδα ἤ τίποτε ἄλλο ἀπό τά τοιαῦτα, ἀλλά νά εἶναι ἁγία καί ἄμωμη» (Ἐφεσ. ε΄ 24-27).
Ἀγάπησε τήν Ἑκκλησία καί παρέδωσε τόν ἑαυτό Του γι’ αὐτήν, γιά νά τήν ἁγίασει, ἀφοῦ τήν καθαρίσει μέ τό λουτρό τοῦ ὕδατος, διά τοῦ λόγου, γιά νά παραστήσει στόν ἑαυτό Του ἔνδοξο τήν Ἐκκλησία, χωρίς νά ἔχει κηλίδα ἤ ρυτίδα ἤ τίποτε ἄλλο ἀπό τά τοιαῦτα, ἀλλά νά εἶναι ἁγία καί ἄμωμη» (Ἐφεσ. ε΄ 24-27).
Μέ τό λουτρό τοῦ «ὕδατος» διά τοῦ βαπτιστικοῦ λόγου λοιπόν ἁγιαζόμαστε καί ἐντασσόμαστε στό σῶμα ὑπό τήν μία κεφαλή, τόν Χριστό. «Αὐτός ὑπάρχει πρίν ἀπ’ ὅλα καί ὅλα δι’ αὐτοῦ συγκροτοῦνται στήν ὕπαρξη· ‘‘καί αὐτός ἐστιν ἡ κεφαλή τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας’’.
Εἶναι ἡ ἀρχή, ὁ πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν, γιά νά γίνει αὐτός ὁ πρῶτος σέ ὅλα, γιατί εἰς αὐτόν εὐαρεστήθηκε νά κατοικήσει ὅλο τό πλήρωμα (τοῦ Θεοῦ), καί δι’ αὐτοῦ νά συμφιλιώσει μετά τοῦ ἑαυτοῦ του τά πάντα, τόσο τά ἐπίγεια, ὅσο καί τά ἐπουράνια, ἀφοῦ ἔφερε τήν εἰρήνη μέ τό αἷμα τοῦ σταυροῦ Του» (Κολ. α΄ 17-20).
«Ὁ Χριστός ἔλαβε τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας καί τήν Ἐκκλησία τήν ἔκανε Σῶμα Του», λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ὅταν λοιπόν μιλοῦμε γιά τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τήν Ἐκκλησία, δέν ἐννοοῦμε μόνο τό λαό τοῦ Θεοῦ, χωρίς τόν Χριστό, ἤ μόνο τόν Κύριο χωρίς τό Σῶμα ἀλλά καί τά δύο μαζί, τόν Χριστό μαζί μέ τό λαό τοῦ Θεοῦ, δηλαδή τήν κεφαλή τῆς Ἐκκλησίας μαζί μέ τά λοιπά μέλη της , πού εἴμαστε ἐμεῖς. «Καί ὅλα ὑπέταξε κάτω ἀπό τά πόδια Του καί Αὐτόν ἔδωκε Κεφαλή ὑπεράνω ὅλων στήν Ἐκκλησία, πού εἶναι τό σῶμα Του, τό συμπλήρωμα («πλήρωμα»). Ἐκείνου πού πληροῖ τά πάντα» (Ἐφεσ. α΄ 22-23).Εἶναι ἡ ἀρχή, ὁ πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν, γιά νά γίνει αὐτός ὁ πρῶτος σέ ὅλα, γιατί εἰς αὐτόν εὐαρεστήθηκε νά κατοικήσει ὅλο τό πλήρωμα (τοῦ Θεοῦ), καί δι’ αὐτοῦ νά συμφιλιώσει μετά τοῦ ἑαυτοῦ του τά πάντα, τόσο τά ἐπίγεια, ὅσο καί τά ἐπουράνια, ἀφοῦ ἔφερε τήν εἰρήνη μέ τό αἷμα τοῦ σταυροῦ Του» (Κολ. α΄ 17-20).
Ὁ καθένας μπορεῖ νά γίνει μέλος τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ· ἀρκεῖ νά «παραλάβει τόν Χριστό» καί νά ζήσει «ριζωμένος καί οἰκοδομημένος ἐν Αὐτῷ» (Κολ. β΄ 6-7).
Τό σῶμα εἶναι ἕνα, ὅμως τά μέλη εἶναι πολλά καί ὅλα τά μέλη τοῦ σώματος, παρ’ ὅλον ὅτι εἶναι πολλά, ἀποτελοῦν ἕνα σῶμα. Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τόν Χριστό· «διότι εἰς ἕνα Πνεῦμα βαπτισθήκαμε ὅλοι ἐμεῖς καί ἐγίναμε ἕνα σῶμα, εἴτε δοῦλοι, εἴτε ἐλεύθεροι.
Καί ὅλοι μέ ἕνα Πνεῦμα βαπτισθήκαμε ὅλοι ἐμεῖς καί ἐγίναμε ἕνα σῶμα, εἴτε δοῦλοι, εἴτε ἐλεύθεροι. Καί ὅλοι μέ ἕνα Πνεῦμα ποτισθήκαμε. Τό σῶμα δέν εἶναι ἕνα μέλος, ἀλλά πολλά» (Α΄Κορ. ιβ΄ 12-14, πρβλ. Γαλ. γ΄28. Ἐφεσ. δ΄ 4-13. Κολ. γ΄11).
Καί ὅλοι μέ ἕνα Πνεῦμα βαπτισθήκαμε ὅλοι ἐμεῖς καί ἐγίναμε ἕνα σῶμα, εἴτε δοῦλοι, εἴτε ἐλεύθεροι. Καί ὅλοι μέ ἕνα Πνεῦμα ποτισθήκαμε. Τό σῶμα δέν εἶναι ἕνα μέλος, ἀλλά πολλά» (Α΄Κορ. ιβ΄ 12-14, πρβλ. Γαλ. γ΄28. Ἐφεσ. δ΄ 4-13. Κολ. γ΄11).
Ἡ πρόσληψη τοῦ ἀνθρώπου στήν Ἐκκλησία εἶναι «ζωή ἐκ νεκρῶν» (Ρωμ. ια΄ 15) καί ἐμβολιασμός ἀπό τήν «κατά φύσιν ἀγριέλαιον» (ἀγριελιά) στήν «καλιέλαιον» (ἥρεμη ἐλιά), δηλαδή στό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Μέ τόν «ἐμβολιασμό» αὐτό ὁ ἄνθρωπος γίνεται «συγκοινωνός τῆς ρίζης καί τῆς ποιότητος τῆς ἐλαίας», δηλαδή μέτοχος τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ (Ρωμ. ια΄ 17-24).
Χωρίς αὐτό τόν «ἐγκεντρισμόν» στό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, χωρίς τήν ἀναγέννηση μέσα στήν Ἐκκλησία (Ἰω. γ΄ 3-5), ὁ ἄνθρωπος μένει στήν «παλαιά ρίζα», πού τον ἀφήνει ἀλύτρωτο στό βασίλειο τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου. Γι’ αὐτό τό λόγο ἀναφέρεται πώς ἡ ἀληθινή ζωή εἶναι κρυμμένη «σύν Χριστῷ ἐν τῷ Θεῷ» (Κολ. γ΄ 3) καί ὅτι «ἐκεῖνος πού ἔχει τόν Υἱό ἔχει τήν ζωή, ἐκεῖνος ὅμως πού δέν ἔχει τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ, δέν ἔχει τήν ζωή» (Α΄ Ἰω. ε΄ 12, πρβλ. Ἰω. ια΄ 25, ιδ΄6).
Γιά νά ζήσει κανείς πρέπει νά ἐνταχθεῖ στό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ὑπό τήν Κεφαλή, πού ζωοποιεῖ τά μέλη.
Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο :
«Ἡ Ὀρθοδοξία μας».
Ἔτος 1994
σελίδες 256 -258
Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο :
«Ἡ Ὀρθοδοξία μας».
Ἔτος 1994
σελίδες 256 -258
Τῆς Ὑπηρεσίας Ἐνημερώσεως Διαλόγου καί Πολιτισμοῦ τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν
σέ συνεργασία μέ τήν Πανελλήνια Ἕνωση Γονέων διά τήν Προστασία
τοῦ Ἑλληνορθόδοξου Πολιτισμοῦ, τῆς Οἰκογενείας καί τοῦ Ἀτόμου.
http://anavaseis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου