Σχετικά με τους μετανάστες, ο κύριος Γιανναράς “πετάει στα σύννεφα”. Όταν οι μετανάστες είναι τόσο αλλότριοι πολιτισμικά, εθνολογικά και κυρίως θρησκευτικά όπως το κύμα που δεχόμαστε τα τελευταία χρόνια, τότε δεν υπάρχει περίπτωση αφομοίωσης από πλευρά μας αλλά μόνο από πλευρά τους.
Επίσης οι μετανάστες είναι πληθυσμιακά μια τεράστια ανθρωπομάζα αριθμητικά, υπερβολικά νεαρά κατά μέσο όρο ηλικίας. Οι γηραιοί Έλληνες όσο “άρχοντες και πολιτισμένοι” κι αν ήταν μόνο και μόνο από το γεγονός του γήρατος, μια κουλτούρα ΔΕΝ μπορεί να επιβιώσει...
Οι αρχαίοι Ρωμαίοι, όπως και οι σημερινοί Ευρωπαίοι μετανάστες ήταν και είναι πολύ συγγενικοί πληθυσμοί με τους Έλληνες κι έτσι κατάφεραν και απορροφήθηκαν. Το Ισλάμ ΔΕΝ αφήνει τέτοια περιθώρια εκ των πραγμάτων. Είτε το δεχόμαστε είτε όχι. Κι έτσι τελικά ο “πεφωτισμένος” κύριος Γιανναράς, εδώ έρχεται σε μια θέση χέρι-χέρι με τους αποδομηστές μας, συγχαρητήρια!
Ένα χαρακτηριστικό ιστορικό παράδειγμα, είναι εκείνο της κοπτικής Αιγύπτου: προ της ισλαμικής της κατάκτησης, είχε έναν ελληνιστικό χριστιανικό (μονοφυσιτικό) πολιτισμό και κουλτούρα. Η επιβολή όμως του Ισλάμ είχε ως αποτέλεσμα ακόμη κι οι όσοι εναπομείναντες κόπτες να μετατραπούν σε Άραβες πολιτισμικά και γλωσσικά.
Και οι αρχαίοι Ρωμαίοι της δυτικής Ευρώπης εξάλλου είχαν υψηλή κουλτούρα, μα η βίαιη εισροή των γεμάτων ορμή νεαρών φραγκικών φύλων ήταν αρκετή από μόνη της για να τους εξαφανίσει ως πολιτισμό, κι ας μην την είχαν απολέσει, τίποτε από την υψηλή κουλτούρα τους.
Δεν νομίζω πως εμάς μας “χρωστάει” κάτι η “Mοίρα” ή η "Iστορία" για να την γλυτώσουμε...
Συμπέρασμα: Εκεί που είναι να πάρει θέση με κόστος πολιτικό είτε δειλιάζει να πει την αλήθεια είτε έχει συμβιβαστεί με το κατεστημένο. (Συγνώμη δεν θέλω να φανώ προπέτης, αλλά με όλο το σεβασμό, η ταπεινότης μου αυτό διαπιστώνει)
Το να φιλοσοφείς όμως, όπως είχε πει κάποτε κάποιος μεγάλος, σημαίνει να πηγαίνεις κόντρα με το πνεύμα των καιρών σου κι όχι να το υιοθετείς έστω και ξεκινώντας -φαινομενικά ή μη- από άλλη αφετηρία...