Ἐξορία καί διωγμοί: καιρός μετανοίας!
Στεκόμουν ἔξω ἀπό τήν ἐκκλησία, καί ἄκουγα τόν ἐσπερινό. Ἔκανε κρύο ἔξω. Κοιτοῦσα τήν ἐκκλησία κι ἔνοιωθα τή ζεστασιά της. Παραλλήλισα τον ἑαυτό μου μέ τόν Ἀδάμ, στήν ἐξορία. Κοιτοῦσε τόν παράδεισο ἀπ’ ἔξω, καί ἀναπολοῦσε αὐτό πού ἔχασε. Ἡ ἁμαρτία, ἡ πτώση, ἡ ἀμετανοησία τοῦ στοίχησε τήν τρυφή, τή ζεστασιά, τόν Παράδεισο, τήν ἀγκαλιά τοῦ Θεοῦ.
Τό μεγαλύτερο πρόβλημά μας, εἶναι ἡ ἀμετανοησία μας. «Πότε θά μετανοήσομεν;» ρωτοῦσε ὁ πατρο-Κοσμᾶς, τότε πού ζούσαμε κάτω ἀπό τήν φανερή μαύρη σκλαβιά τῶν Τούρκων. «Ἡ κόλασις μᾶς καρτερεῖ», ἔλεγε. Τότε οἱ χριστιανοί πίστευαν ἀκόμη στήν κόλαση καί στόν Παράδεισο. Σήμερα πού γίναμε ὅλοι πολύξεροι, πιστεύουμε ὅ,τι ἠλιθιότητα κατεβάσει ἡ κούτρα μας. Δέν καταδεχόμαστε νά πιστέψουμε τέτοια μακρινά παραμύθια γιά Χριστό καί γιά Διάβολο, γιά νά μήν θεωρηθοῦμε ὁπισθοδρομικοί.
Ἔτσι, μέ τήν διαρκή παραμονή μας στόν βοῦρκο, φθάσαμε σε μεγάλα «κατορθώματα». Γίναμε φίλαυτοι, φιλάργυροι, ἀλαζόνες, ὑπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεῦσιν ἀπειθεῖς, ἀχάριστοι, ἀνόσιοι, ἄστοργοι, ἄσπονδοι, διάβολοι, ἀκρατεῖς, ἀνήμεροι, ἀφιλάγαθοι, προδόται, προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι μᾶλλον ἢ φιλόθεοι, ἔχοντες μόρφωσιν εὐσεβείας, τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι. Μᾶς βλέπει ὁ Διάβολος καί γελοῦν ἔως καί τ’αὐτιά του. Κι ἡ Παναγία, ὁλημερίς κι ὁλονυκτίς κλαίει καί παρακαλεῖ τόν Υἱό Της καί Θεό μας γιά νά μᾶς λυπηθεῖ.
Κι ὅλα αὐτά στήν πάλαι ποτέ ὀρθόδοξη Ἑλλάδα· δυστυχῶς μᾶς ἔμεινε μόνο τό ὄνομα καί χάσαμε τή χάρη. Κι ἐπειδή τέτοιος ὁ λαός, τέτοιοι καί οἱ ἡγέτες του, πολιτικοί καί ἐκκλησιαστικοί. «Οἱ κληρικοί θά γίνουν ἀσεβέστεροι ὅλων», προφήτευσε ὁ πατρο-Κοσμᾶς. Ἔφθασε ὁ καιρός· κλαῖμε γιά τούς σύγχρονους ἐπισκόπους, τί ψυχή θά παραδώσουν, δέν πιστεύουν σέ τίποτα, οὔτε σέ Χριστό οὔτε σέ Πατρίδα. Κατήντησαν τήν Ἐκκλησία παιχνίδι τῆς κρατικῆς ἐξουσίας, Τήν γελοιοποίησαν καί Τήν μετέτρεψαν, ὅπως οὐσιαστικά οἱ ἴδιοι παραδέχονται, σέ κάποια παράταξη(1), ἄχριστη καί (γι’ αὐτό) ἄχρηστη!
*
Ἦρθε ἡ σειρά μας νά ὑποστοῦμε τούς διωγμούς πού ὐπέστησαν οἱ χριστιανοί στά σοβιετικά καθεστῶτα. Ἄν οἱ ἱεράρχες μας αἰσθάνονται ὅτι δέν δύνανται νά δώσουν τόν καλόν ἀγώνα καί ὀρθόδοξη μαρτυρία ἐν τῇ πράξει καί ὄχι μέ τά λόγια, καλό εἶναι νά ἀποσυρθοῦν. Καιρός μετανοίας! Νά ἀναλάβουν πιστοί καί ταπεινοί Πατέρες, ἔχοντες τήν ἔξωθεν καλή μαρτυρία, κι ὄχι νά «διορίζονται» μέ τήν γνωστή τακτική, ἄνθρωποι μέ «βαρεῖς φακέλους» ἤ μέ ἀλλότρια Πίστη.
*
Μακάρι νά μᾶς δώσει ὁ Θεός τήν μετάνοια τοῦ ἀσώτου υἱοῦ, νά σηκωθοῦμε ἀπό αὐτόν τόν βοῦρκο καί νά ἐπιστρέψουμε στόν Πατέρα. Μόνο ἔτσι θά προσφέρουμε πολιτικούς καί ἐκκλησιαστικούς ἀνθρώπους πού νά ἀγαποῦν Χριστό καί Πατρίδα! Μέχρι τότε, ἄς ἔχουμε κατά νοῦ τά ἅγια λόγια τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ἴσως χρειαστεῖ νά γίνουν πράξη: «Τοῦτο σᾶς λέγω καί σᾶς παραγγέλω· κἄν ὁ οὐρανός νά κατεβῆ κάτω, κἄν ἡ γῆ νά ἀνεβῆ ἐπάνω, κἄν ὅλος ὁ κόσμος νά χαλάση, καθώς μέλλει νά χαλάση, σήμερον, αὔριον, νά μή σᾶς μέλλη τί ἔχει νά κάμη ὁ Θεός. Τό κορμί σας ἄς τό τηγανίσουν· τά πράγματά σας ἄς σᾶς τά πάρουν· μή σᾶς μέλλει· δώσατέ τα· δέν εἶναι ἰδικά σας. Ψυχή καί Χριστός σᾶς χρειάζονται.
Αὐτά τά δύο ὅλος ὁ κόσμος νά πέση, δέν ἠμπορεῖ νά σᾶς τά πάρη, ἐκτός καί τά δώσετε μέ τό θέλημά σας. Αὐτά τά δύο νά τά φυλάγετε, νά μή τά χάσετε».
(1) Ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου για την κοίμηση του μακαριστού Μητροπολίτου Λαγκαδά κυρού Ιωάννου (16/11/2020), «Ωρισμένοι επίδοξοι καθοδηγητές της κοινής γνώμης επιμένουν με νευρωτικό τρόπο να ασχολούνται αποκλειστικά με την Θεία Κοινωνία και να επιβάλουν αντιεπιστημονικούς συσχετισμούς με τη διασπορά του κορωνοϊού [...] Και κυρίως δεν είναι δικαίωμά τους να επιχαίρουν και να χλευάζουν την κοίμηση ενός συνανθρώπου τους, επειδή ήταν κληρικός της Εκκλησίας, την οποία θεωρούν ως παράταξη και μάλιστα αντίθετη τους.», http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/anakoinothenta.asp?id=2791&what_sub=announce
3 σχόλια:
"ποτε θα μετανοησωμεν; η κολαση μας καρτερει" αυτα τοτε που ηταν ολοι ομολογητες και μονο απο το οτι παρεμεναν χριστιανοι! Αρα το "παλαι ποτε ορθοδοξη ελλαδα μας", μαλλον δεν υπηρξε ποτε αφου για την κολαση ηταν ακομα και οι επι τουρκοκρατιας.
"δεν πιστευουν οι επισκοποι ουτε Χριστο ουτε ελλαδα" τι ωραια διατυπωση ουτε - ουτε! δηλαδη αν δεν πιστευαν Χριστο αλλα πιστευαν Ελλαδα σωζωταν η κατασταση;
ο αγιος Κοσμας Αιτωλος ειπε ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ! ο αρθογραφος προσθετει Χριστος και Πατριδα. Αυτη η ταση -που καταντα αιρεση- της patriamque (και εις μιαν πατριδα, αμεσως μετα την θεοτητα) ειναι μια αυθαιρεσια που καλλιεργειται απο το 21 και δεν στηριζεται στους Πατερες. το για του Χριστου την πιστη την αγια και για της πατριδος την ελευθερια" ειναι ενα διοτι ετσι μας καπνισε να λεμε, ενα ψεμμα γιατι του Χριστου την πιστη την αγια δεν στην παιρνει κανενας εκτος και αν την (προ)δωσεις απο μονος τους αποστομωνει ο αγιος Κοσμας .
Δεν θα απαντησω, απλα σκεφτειτε το λιγακι, ο πατριωτισμος δεν ειναι συμβατος με την Πιστη οπου πασα πατρις ξενη
Οι χριστιανοί σήμερα πιστεύουν στήν Εκκλησία νομίζοντας ότι πιστεύουν στόν Κύριο. Υπάρχουν καί οι νεώτερες γενηές, η γλώσσα, η παράδοση. Βάλε στόν προβληματισμό σου τό Αγιον Ορος, γιά παράδειγμα.
Ανώνυμος 2
Προς ανώνυμο.
Μην πέφτεις στην πλάνη των αριστερών.Η κατάργηση των συνόρων δεν φέρνει τον σοσιαλισμό και την δικαιοσύνη. Η δικαιοσύνη φέρνει την κατάργηση των συνόρων.
Μην πέφτεις, επίσης, ούτε στην πλάνη του Καΐάφα. Ο Καϊάφας είδε στον Ιησού τον θάνατο του έθνους του και όχι την σωτηρία της ανθρωπότητας και μαζί την δική του.Δεν μπόρεσε να δει τουλάχιστον ούτε καν έναν τίμιο και ευσεβή πατριώτη του, γιατί ο Ιησούς ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ στιγμή δεν αρνήθηκε την κατά κόσμο πατρίδα Του. ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ ΤΗΝ ΔΟΞΑΣΕ ΟΣΟ ΚΑΝΕΝΑΣ ΠΡΟΦΗΤΗΣ. Πως θα μπορούσε διαφορετικά. Εκείνη η πατρίδα Τον είχε Προφητεύσει ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ. Παιδιά εκείνης της πατρίδας τον καρτερούσαν και όχι κάποιας άλλης. Αυτή ήταν η ψυχή εκείνης της πατρίδας.Η προσδοκία της Έλευσης και όχι τα εδάφη ούτε τα σύνορα. Ας μην κάνουμε το λάθος λοιπόν και περιφρονούμε την ψυχή της πατρίδα μας όπως ο Καϊάφας.
Η Πίστη προηγείται της Πατρίδας. Καρποφορεί η Πίστη πεθαίνει η πατρίδα.
Το είπε ο Κύριος: ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.
ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ ὁ κόκκος τοῦ σίτου πεσὼν εἰς τὴν γῆν ἀποθάνῃ, αὐτὸς μόνος μένει· ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ, πολὺν καρπὸν φέρει.ὁ φιλῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὁ μισῶν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ, εἰς ζωὴν αἰώνιον φυλάξει αὐτήν.
ἐὰν ἐμοὶ διακονῇ τις, ἐμοὶ ἀκολουθείτω, καὶ ὅπου εἰμὶ ἐγώ, ἐκεῖ καὶ ὁ διάκονος ὁ ἐμὸς ἔσται· καὶ ἐάν τις ἐμοὶ διακονῇ, τιμήσει αὐτὸν ὁ πατήρ............
To Είπε ο Κύριος και το έπραξαν χιλιάδες των Ελλήνων. Μάρτυρας το αίμα τους.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΤΕ. Αυτή είναι η Νέα πατρίδα που μας παρέδωσαν εκείνοι που πίστεψαν, αυτό που δεν πίστεψαν οι Ιουδαίοι.Αυτό δεν περιλάμβανε έναν "θάνατο" της έννοιας πατρίδας όπως την εννοείς; Γιατί μπερδεύεις τα έθνη,το γένος και όλα αυτά με την Ελλάδα. Οι Έλληνες έλαβαν χρέος από τότε και ποτέ δεν ήταν ποτέ πλέον οι ίδιοι. (κατά τραγική ειρωνεία ούτε και οι Ιουδαίοι) Χρέος παραδείγματος και όχι υπερηφάνειας και περιούσιου λαού. Βαρύ χρέος.
Από τότε οι Έλληνες δεν μπορούν παρά να είναι του Κυρίου. Έλληνας που δεν είναι του Κυρίου δεν είναι Έλληνας. ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΕΥΘΥΝΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΡΟΝΟΜΙΟ. ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ. Άμα δεν το χωνέψουμε σωτηρία δεν υπάρχει. Οπότε ΝΑΙ : "για του Χριστού την αγία πίστη και την ελευθερία της πατρίδας" Ήξεραν καλά τι έλεγαν οι αμόρφωτοι (κατά τον Βαρθολομαίο) Μωραϊτες. Πρώτα η Πίστη και μετά έρχεται και η πραγματική ελευθερία.
Σε αυτή την μαγιά και το σθένος της μεταστροφής θεμελίωσε αυτοκρατορία ο Κωνσταντίνος και όχι το αντίθετο.
Σε ρωτάω λοιπόν ποια είναι η Πατρίδα μας;
Δημοσίευση σχολίου