ΠΕΡΙ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

 Η αίρεση πού κόστισε τα περισσότερα δεινά στην εκκλησία είναι η αίρεση τής Ιστορίας. Ισχυρίζεται πώς ο Χριστός ενανθρώπησε και μπήκε στην ιστορία αφήνοντας το μήνυμά Του, μήνυμα αγάπης, ειρήνης και ενότητος. Εμείς προσλαμβάνοντας δημιουργικά το μήνυμα αυτό πορευόμαστε πρός τα έσχατα όπου μάς ξαναπεριμένει. Πορευόμαστε δημιουργικά οικοδομώντας το μέλλον σιγά – σιγά και καλύπτοντας το κενό πού μάς χωρίζει από τα έσχατα. Ο Χριστός δέν δρά πιά στην ιστορία όπως δρούσε παλιά ο καλός θεός, διότι μάς άφησε τούς νόμους τής ιστορίας βάσει τών οποίων θα αντικαταστήσουμε τον παληό θεό σάν βοηθοί του. Ο ΘΕΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΜΑΣ.

Εκτός από το Βατικανό και τίς προτεσταντικές εκκλησίες πού επινόησαν πρώτοι τον ιστορικό μας προορισμό αλλά αφομοιώθηκαν τελικώς από τίς δυνάμεις τού πολιτισμού, δημιουργώντας την γνωστή εκκοσμίκευση, το μήνυμα τού Χριστού, δηλ. την ιστορική κακοδοξία, προσπάθησαν να εκμεταλλευθούν και πάμπολες ιδεολογίες, οι οποίες επιθυμούσαν και επιθυμούν να κατευθύνουν τήν ιστορία στά δικά τους έσχατα.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ.

Η κακοδοξία αυτή δημιουργήθηκε επειδή αφήνουμε έξω από την ιστορία τής σωτηρίας μας την Θεοτόκο και την ιστορία της ενανθρωπήσεως. Το γενεαλογικό δένδρο τού Κυρίου μάς φανερώνει πώς ο Κύριος δέν προσέλαβε τίποτε από την πτώση τού ανθρώπου, δέν προσέλαβε τίποτε από όσα δημιούργησε ο άνθρωπος με την συνέργεια τού εωσφόρου, διότι ο μόνος νόμος πού κινεί την ιστορία τών ανθρώπων είναι η υπερηφάνεια και τα πάθη με τα οποία νεκρώνει τήν ψυχή και το σώμα. Ο Κύριος ολοκληρώνει τούς προφήτες και τον Νόμο Του. Δέν ήλθε σε καμία σχέση με τούς ερμηνευτές τού νόμου Του, τούς φαρισαίους.

Ο Κύριος πραγματοποίησε μιά δεύτερη Δημιουργία και οργάνωσε μιά άλλη Ιστορία την οποία και μάς προσέφερε. Tην ιστορία τής Σωτηρίας μας, τήν Εκκλησία. Σ' αυτή την Ιστορία είμαστε όλοι μας καλεσμένοι να εισέλθουμε και να ζήσουμε εγκαταλείποντας την δική μας ιστορία. Από τη ζωή και την περιπέτεια μέσα στούς δρόμους τής Εκκλησίας έχουμε πληροφορίες από τούς Αγίους οι οποίοι έπαθαν τη Σωτηρία και κατέκτησαν τίς υποσχέσεις τού Κυρίου. Πληροφορίες αποσπασματικές, ενθαρρυντικές, φωτεινές πού μάς καλούν με τη σειρά τους, στην εν Χριστώ Ζωή η οποία είναι ένα μυστήριο πού παίρνει τη θέση τού μυστηρίου τού θανάτου.

Στό blog Άσμα – Ασμάτων, μπορούμε να βρούμε αυτή την μοναδική εμπειρία της νεαρής Μάρως Βαμβουνάκη: Τότε ήταν που πρώτη μου φορά άκουσα τον ιερέα και τον θεολόγο να μιλούν για άλλα. Να λένε πως, εκείνη την ώρα που δείχνει καταδικασμένη και φριχτή, ένας ετοιμοθάνατος άνθρωπος μπορεί να βιώνει την πιο συνταρακτική εμπειρία της ύπαρξής του. Την πιο ανεκδιήγητη κατανόηση του δικού του αινίγματος. Πως κανένας δεν δικαιούται να επέμβει σ' αυτό το μυστηριώδες πέρασμά του από το εδώ στο αλλού. Από το γνωστό στο άγνωστο, από το ορατό στο άφαντο. Πως κανείς ποτέ, κανείς επιστήμονας, κανείς γιατρός, κανείς αγαπημένος συγγενής που συμπάσχει, δεν μπορεί ποτέ να γνωρίζει το τι ακριβώς ζει ο άλλος. Δεν μπορεί λοιπόν να αποφασίσει!

ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΤΟ ΑΛΛΟΥ, ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΖΩΗ, ΔΙΟΤΙ ΚΑΘΟΡΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Δυστυχώς μαζί με την κακοδοξία τής ιστορίας επιβιώνει και η Φαρισαϊκή ερμηνεία τού Νόμου. Ο σύγχρονος φαρισαϊσμός είναι εγκατεστημένος στά σύνορα Ιστορίας και Σωτηρίας και δέν επιτρέπει σε κανέναν δυστυχή ούτε να περάσει απέναντι ούτε να ζήσει ανάμεσα στούς ανθρώπους. Διακατέχεται από βαθύ μίσος και γιά τον κόσμο πού ζεί φυλακισμένος στην απουσία και γιά τούς ανθρώπους πού κέρδισαν την ελευθερία. Καί ενώ η εκκοσμίκευση σκοτώνει τον άνθρωπο, ο σύγχρονος Φαρισαϊσμός συνεχίζει να σταυρώνει τον Κύριο.

Αμέθυστος