π. Ν. Λουδοβίκος: Οικουμενικά, θεολογικά και πολιτιστικά διλήμματα για την σύγχρονη Ορθοδοξία

Ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος (προσκεκλημένος του “Αντίφωνου”, στο πατάρι του βιβλιοπωλείου “Εν Πλω”) αφού ορίσει την Εκκλησία ως τον χώρο όπου ανατέλλει η ομορφιά των πραγμάτων, μας εισάγει στη φιλοσοφική αναζήτηση προσδιορίζοντας τον άνθρωπο ως το όλον αυτού: Ως ενότητα της ψυχής με το σώμα, την επιθυμία,το ασυνείδητο, τη σχέση, τη βούληση – ίσως ακόμα και με τον ναρκισσισμό του…

Στα πλαίσια μάλιστα ενός εαυτού που (σήμερα, σε αντίθεση προς την αρχαία εποχή) επιζητεί να μη γνωρίζει όρια: Λαχταρά δηλαδή τη απειροσύνη της εικόνας του Θεού απ’ άκρου σ’ άκρο της υπάρξεώς του!

Σύσσωμοι οι Νέοι Καιροί, σημαίνουν αυτά, έχουν κληρονομήσει πολλά γνωρίσματά τους από την είσοδο της Βιβλικής αυτοκατανόησης του ανθρώπου στην Ιστορία.

Μια εισήγηση, εδώ, διά της οποίας ο εισηγητής βαθαίνει, ευρύνει, ανατέμενει κι εν τέλει αναβαπτίζει μέσα σε φως επιγνώσεως τα επιμέρους συστατικά της αυτοσυνειδησίας των αιώνων των «φώτων».

antifono

Διάλογοι με κατεύθυνση την επανεξέταση των οικουμενικών αποφάσεων του παρελθόντος.

Στο προηγούμενο άρθρο σχετικό με τον π. Λουδοβίκο, ο οποίος σημειωτέον δεν αρνείται την Δυτική καταγωγή του, προερχόμενος όμως από την Ανατολή της Δύσεως, έγραψα ότι : «Ως εκ τούτου, κατά τη γνώμη μου και κατ΄ ανάγκη γενικεύοντας, αυτό που προσπαθεί να μεταδώσει ο π. Λουδοβίκος, δεν είναι μόνο η επανεξέταση των σοφών προγόνων - ούτως ή άλλως έχει απορριφθεί - είναι και η θεολογική επανατοποθέτησή μας ( : νέα αξιολόγηση ) σε σχέση με τους αιρετικούς και αιρεσιάρχες του παρελθόντος.
Τώρα, σε τούτο το βίντεο που είδατε και ακούσατε, τα πράγματα γίνονται περισσότερο ξεκάθαρα : Ο διάλογος με τη Δύση πρέπει εξάπαντος να συνεχισθεί. Και συνεχίζεται με όλες τις συνέπειες, που προέκυψαν στη συνέχεια ! Ποιες είναι αυτές, δεν χρειάζεται να τις αναφέρω. Δεν αναιρούν επ΄ ουδενί το δόγμα "ανήκομεν εις την Δύσιν", το οποίο έχει τώρα στόχο να ανήκομεν εις τον πλανήτη Γη, κατά το αρχαίο λόγιο «Ἀνδρῶν γὰρ ἐπιφανῶν πᾶσα γῆ τάφος, καὶ οὐ στηλῶν μόνον ἐν τῇ οἰκεία σημαίνει ἐπιγραφή, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ μὴ προσηκούσῃ ἄγραφος μνήμη παρ’ ἑκάστω τῆς γνώμης μᾶλλον ἢ τοῦ ἔργου ἐνδιαιτᾶται». 
Από τον "Επιτάφιο Περικλέους", Θουκιδίδου "Πελοποννησιακός Πόλεμος"(2. 43).

Είμαστε όλοι οι Έλληνες επιφανείς και δεν το έχουμε πάρει ακόμη είδηση, μέγας είσαι Κύριε !

Σύμφωνα λοιπόν με το σκεπτικό του π. Λουδοβίκου, πρέπει να αρχίσουμε να διαλεγόμαστε με τους ομοίους, τους ομοιουσιανούς και λοιπούς οπαδούς του Αρείου - είχε πει κι αυτός σοφά πράγματα - με τους οπαδούς του Νεστορίου, του Σεβήρου, του Διοσκόρου, του Αίλουρου και πλήθος άλλων - κι αυτοί θα είχαν γράψεις σοφά θεολογικά γράμματα - για να βρούμε αυτά που μας ενώνουν και να αφήσουμε στην άκρη εκείνα που μας χωρίζουν, καθόσον είναι γνωστό πλέον ότι "οι πατέρες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως και μας κληροδότησαν την διάσπασιν". Γνωστό είναι επίσης ότι όλες οι αρχικές αιρέσεις που συγκλόνισαν στο παρελθόν την Εκκλησία, στεγάζονται στη Δύση, αλλά και εδώ, είχαν δε ως αποτέλεσμα (σημ. δικά μου αυτά) τον Διαφωτισμό, που τόσο εύστοχα ανέλυσε ο π. Λουδοβίκος.

Να περιμένει κανείς κάποιο αποτέλεσμα από τους διαλόγους, μάταιο μου φαίνεται. Πιθανότερο είναι αυτό που είχε πει ο δικός μας ο Ηράκλειτος : «πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστι, πάντων δὲ βασιλεύς»(*). Ο πατέρας μας, η συμπαντική οντότητα, θα τα τινάξει όλα στον αέρα και θα κάνουμε μια νέα αρχή, αφού με μια μεγάλη έκρηξη (big bang) έγιναν όλα και η επιστήμη ανακάλυψε τη μέθοδο της προόδου κατόπιν πολέμων. Πώς θα είμαστε σήμερα, αν δεν είχαν προηγηθεί οι δυο παγκόσμιοι πόλεμοι ;

(*) Μάλλον θα πρέπει να γίνει μια διόρθωση στο "πάντων δε βασιλεύς". Δεν σκέφθηκε ο Ηράκλειτος ότι στη θέση του βασιλέως θα τοποθετούντο οι δημοκρατικά εκλεγμένοι κυβερνήτες - βασιλίσκοι.
kyprianoscy

ΣΧΟΛΙΟ: Λουδοβίκος, Γιαγκάζογλου. Τά πνευματικοπαίδια τού Ζηζιούλα. Οργώνουν ό,τι δέν κατόρθωσε νά καταστρέψει ο Γέρων τού Βαρθολομαίου από τήν παράδοσή μας,γιά νά τήν παραδόσουν στήν σπορά τού πάπα. Ο Ζηζιούλας αναμόρφωσε τίς θεολογικές σχολές, ο Γιαγκάζογλου στό παιδαγωγικό ινστιτούτο διαλύει τούς μαθητές, ο Λουδοβίκος στίς εκκλησιαστικές σχολές έχει αναλάβει τούς παπάδες. Μόνη τους διαφορά ότι υποδύονται τόν καλό καί τόν κακό αστυνόμο.
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΙΜΗΝ ΤΟΥ ΟΝΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΧΑΙΝΤΕΓΚΕΡ;;; Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΗ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ;;; Η ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΑΝ(ΟΜΟΙΟΥΣΙΟ) ΟΜΟΟΥΣΙΟ;;;( ποιοί ακριβώς;;;)
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΝΩΣΕ ΣΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΤΙΣ ΔΥΟ ΦΥΣΕΙΣ, ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΔΥΟ ΦΥΣΕΙΣ, ΔΕΝ ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΟΥ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΕΤΡΑΔΑ, ΟΠΩΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΟΦΙΟΛΟΓΙΑ.
Ο Γκάνταμερ αναίρεσε αποφασιστικά τόν πλάτωνα τού Χάιντεγκερ καί τού Πόππερ αλλά ο Λουδοβίκος δέν έχει άλλον τρόπο νά σοκάρει, πού είναι καί ο σκοπός του.
Κυριαρχεί ακόμη δυστυχώς η νεοορθοδοξία. Καί αντιδρά η παλαιοορθοδοξία.

Αμέθυστος