ΒΡΑΒΕΥΣΗ του Διευθυντή της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών, Δρ Παντελή Καλαϊτζίδη, στη Στοκχόλμη

O TΟΛΜΗΡΟΣ ΚΑΛΑΙΤΖΙΔΗΣ ΣΤΥΛΟΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. ΟΥΤΕ ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΟΥΤΕ ΑΜΑΡΤΙΑ, ΟΥΤΕ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΟΥΤΕ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ. ΠΕΡΑΣΤΕ ΚΟΣΜΕ.ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΖΩΗ. ΕΦΟΣΟΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΤΟ ΣΤΑΥΡΟ ΠΑΤΑΞΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ  ΤΕΤΕΛΕΣΤΑΙ. Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΤΗΡΓΗΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ, ΤΑ ΖΟΜΠΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΝΕΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΚΕ Ο ΜΑΡΞ. ΕΥΤΥΧΕΙΤΕ. ΤΟ ΦΕΝΙ-ΣΤΥΛ (FENTANYL)ΕΙΝΑΙ Ο ΝΕΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΑΓΩΝΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΠΕΤΥΧΕ Ο ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ.

ΒΡΑΒΕΥΣΗ του Διευθυντή της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών, Δρ Παντελή Καλαϊτζίδη, στη Στοκχόλμη

Την Τρίτη, 10 Δεκεμβρίου 2024, πραγματοποιήθηκε στη Στοκχόλμη η βράβευση του Διευθυντή της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών, Δρ Παντελή Καλαϊτζίδη, από την Σουηδική Πανεπιστημιακή Ορθόδοξη Θεολογική Ακαδημία «Άγιος Ιγνάτιος». Η απονομή του παράσημου του Αγίου Ιγνατίου για το έτος 2024 στον Παντελή Καλαϊτζίδη, η οποία είχε ανακοινωθεί ήδη από τον περασμένο Ιούνιο, έλαβε χώρα στα πλαίσια του Διεθνούς Συνεδρίου με θέμα «Κρίσεις στην Παγκόσμια Ορθοδοξία» που οργανώθηκε από την Ακαδημία του Αγίου Ιγνατίου, και στο οποίο ο Παντελής Καλαϊτζίδης συμμετείχε επίσης ως κεντρικός ομιλητής.

Όπως αναφέρεται στο κείμενο του Τιμητικού Διπλώματος της βράβευσης, αυτό απονέμεται «για το έργο του Δρ. Παντελή Καλαϊτζίδη προς την ανάδυση μιας κριτικής ματιάς στην ελληνική θεολογία, που συμβάλλει στον εποικοδομητικό διάλογο με την Διοικούσα Εκκλησία, την κοινωνία των πολιτών και τις πολιτικές αρχές. Μέσω αυτού του διαλόγου, ο Δρ. Καλαϊτζίδης συνέβαλε αποφασιστικά στη δημιουργία ενός νέου μοντέλου στην Ελληνική θεολογία, στο οποίο η θεολογία απομακρύνεται από την εξουσία και εξελίσσεται σε ανεξάρτητη δύναμη διαμόρφωσης του μέλλοντος της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η δημιουργία της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου ήταν από πολλές απόψεις η συνέχεια του ανοίγματος της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας προς το διαχριστιανικό κίνημα, με μια ανανεωμένη κατανόηση της ιεραποστολής ως αλληλεγγύης προς όλα τα έθνη και όλες τις θρησκείες. Ιδρύματα όπως η Ακαδημία του Βόλου και μελετητές όπως ο Δρ. Καλαϊτζίδης συνέβαλαν καθοριστικά στην εδραίωση αυτής της αλλαγής στην Ελληνική Ορθοδοξία, ιδιαίτερα μετά την εκδημία του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου. Προσφέροντας το Παράσημο του Αγίου Ιγνατίου στον Δρ. Παντελή Καλαϊτζίδη θέλουμε να τονίσουμε ότι ο Δρ. Καλαϊτζίδης και η Ακαδημία Βόλου συνέβαλαν καθοριστικά στη διατήρηση της δεκτικότητας της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, προωθώντας την χειραφέτηση της και τον διάλογο, αντί της παλαιάς αμυντικής εκκλησιολογίας που χαρακτηρίζει τις αρχές του 20ου αιώνα. Μαζί με άλλους οργανισμούς στην Ελλάδα, έχουν μεταφέρει την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία από το περίκλειστο αρχιπέλαγος της ατολμίας και του ελέγχου του 20ού αιώνα, σε μια φιλόξενη και ζωντανή εκκλησιολογία, που χαρακτηρίζει πλέον την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία στον 21ο αιώνα. Ο Βόλος μέσω της Μητρόπολης Δημητριάδος, της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών και όλου του λαού του, βρέθηκε στο επίκεντρο αυτής της αλλαγής, αφήνοντας ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα στο ελληνικό έθνος.»

Ανακοινώνοντας την βράβευση, ο κοσμήτορας της Ακαδημίας του Αγίου Ιγνατίου, Δρ. Μιχαήλ Γιέλμ τόνισε ότι ο Παντελής Καλαϊτζίδης «συνέλαβε την ιδέα της επερχόμενης Βασιλείας του Θεού όχι ως απόδραση από το παρόν αλλά ως αφορμή για κινητοποίηση και για την αλλαγή του παρόντος. Χρησιμοποίησε την κριτική ως μέσο προόδου, επιχειρώντας να βγάλει την ελληνική θεολογία από την απομόνωση της. Πριν δυο βδομάδες είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι την πρόοδο των νέων θεολόγων της Ελλάδας, όταν στο μεγάλο Συνέδριο της Θεολογικής Σχολής Αθηνών η εκκλησιαστική προοπτική συναντήθηκε με την ακαδημαϊκή, αποκαλύπτοντας ένα νέο λόγο της θεολογίας όπου η ακαδημαϊκή ελευθερία γίνεται πιο ορατή». Στην αντιφώνηση του, ο Παντελής Καλαϊτζίδης εξέφρασε χαρά και ευγνωμοσύνη για την αναγνώριση του έργου του αλλά και της προσφοράς της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου, η οποία συμβάλλει στην ανάδυση ενός κριτικού θεολογικού λόγου στην Ορθοδοξία και στη δημιουργία αντίστοιχων θεολογικών ιδρυμάτων. Εξέφρασε επίσης την βαθιά εκτίμηση του για το έργο που επιτελείται στο Ίδρυμα του Αγίου Ιγνατίου, και ευχαρίστησε τους συντελεστές του Ιδρύματος για την τιμή που του επιφύλαξαν.

Στην κεντρική του ομιλία στο Συνέδριο «Κρίσεις στην Παγκόσμια Ορθοδοξία», ο Δρ. Καλαϊτζίδης αναφέρθηκε εν τάχει στο εσωστρεφές παρελθόν της Ορθόδοξης Εκκλησίας τους αιώνες μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης αλλά και στις προσπάθειες εξωστρέφειας που σημάδεψαν το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, οι οποίες όμως τελικά δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν την σημερινή εικόνα κρίσης και κατακερματισμού. Η κρίση αυτή γίνεται φανερή στην υποχώρηση της καθολικότητας και οικουμενικότητας προς όφελος της ιδιοπροσωπείας και του εθνοφυλετισμού, στην απουσία εσχατολογικής συνείδησης, στην αδυναμία επικοινωνίας της Εκκλησίας με τον θύραθεν πολιτισμό, στην δυσκολία διαχείρισης των αλλαγών σε σχέση με την παράδοση, αλλά και στην εκκρεμούσα σχέση της Ορθοδοξίας με τη νεωτερικότητα και την απουσία δυναμικού θεολογικού λόγου στην προοπτική μετασχηματισμού της περιρρέουσας καθημερινότητας. Κατά τον Π. Καλαϊτζίδη, σήμερα είναι επείγον το αίτημα για την παρουσία και τον λόγο της Ορθοδοξίας μέσα σε πολυπολιτισμικά πλαίσια, με σεβασμό στην ετερότητα που «αποτελεί θεμελιώδες συστατικό της ταυτότητας και όχι επακόλουθο της», όπως τόνιζε και ο αείμνηστος Μητροπολίτης Ιωάννης Δ. Ζηζιούλας

Στα πλαίσια του ίδιου Συνεδρίου βραβεύτηκε επίσης ο Ινδός θεολόγος Δρ. π. Jacob Thekkeparampil (μετάλλιο του Αγίου Ιγνατίου για το έτος 2023), Διευθυντής του Οικουμενικού Ερευνητικού Ινστιτούτου «Άγιος Εφραίμ» στην Κέραλα της Ινδίας, «για την εξαιρετική εργασία του στη σπουδή της Συριακής θεολογίας από την ασιατική σκοπιά, [...] που ανέδειξε την παρουσία του Χριστιανισμού στην Ινδία πολύ πριν τη Δυτική αποικιοκρατία και την διάσπαση σε διαφορετικές ομολογίες, και ανανέωσε τους δεσμούς ανάμεσα στις πηγές, τον σύγχρονο άνθρωπο και την Μία Εκκλησία. Με την ταπεινότητά του άνοιξε δρόμους για το μέλλον της θεολογίας, αξιοποιώντας την συνοδικότητα για το καλό της ανθρωπότητας».

Δείτε εδώ https://acadimia.org/images/pdf_doc_more/2024/12/Order_of_Sankt_Ignatios_2023__2024.pdf ολόκληρο το σκεπτικών των δυο τιμητικών διπλωμάτων και την προσφώνηση του Δρος Michael Hjälm για τις δύο βραβεύσεις (στα αγγλικά)

Δείτε εδώ https://acadimia.org/images/pdf_doc_more/2024/12/Kalaitzidis_Sankt_Ignatios_Address_in_response_.pdf την αντιφώνηση του Π. Καλαϊτζίδη (στα αγγλικά)

Δείτε εδώ https://acadimia.org/images/pdf_doc_more/2024/12/Crisis_in_global_Orthodoxy.pdf το πρόγραμμα του Συνεδρίου (στα αγγλικά).

Για περισσότερες φωτογραφίες δείτε στην ιστοσελίδα της Ακαδημίας

Η ΣΑΡΚΩΣΗ ΤΟΥ ΠΣΕ, ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

🇨🇦 【4K】Downtown Vancouver BC, Canada.

Ανώνυμος είπε...

Αʹ Τιμ 1:1 – 7
Παῦλος, ἀπόστολος Ἰησοῦ Χριστοῦ κατ᾽ ἐπιταγὴν Θεοῦ σωτῆρος ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ τῆς ἐλπίδος ἡμῶν, Τιμοθέῳ γνησίῳ τέκνῳ ἐν πίστει· χάρις, ἔλεος, εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν. Καθὼς παρεκάλεσά σε προσμεῖναι ἐν Ἐφέσῳ, πορευόμενος εἰς Μακεδονίαν, ἵνα παραγγείλῃς τισὶ μὴ ἑτεροδιδασκαλεῖν μηδὲ προσέχειν μύθοις καὶ γενεαλογίαις ἀπεράντοις, αἵτινες ζητήσεις παρέχουσι μᾶλλον ἢ οἰκονομίαν Θεοῦ τὴν ἐν πίστει· τὸ δὲ τέλος τῆς παραγγελίας ἐστὶν ἀγάπη ἐκ καθαρᾶς καρδίας καὶ συνειδήσεως ἀγαθῆς καὶ πίστεως ἀνυποκρίτου, ὧν τινες ἀστοχήσαντες ἐξετράπησαν εἰς ματαιολογίαν, θέλοντες εἶναι νομοδιδάσκαλοι, μὴ νοοῦντες μήτε ἃ λέγουσι μήτε περὶ τίνων διαβεβαιοῦνται.

Μκ 9:42 – 50, 10:1
Εἶπεν ὁ Κύριος· ὃς ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, καλόν ἐστιν αὐτῷ μᾶλλον εἰ περίκειται λίθος μυλικὸς περὶ τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ βέβληται εἰς τὴν θάλασσαν. καὶ ἐὰν σκανδαλίζῃ σε ἡ χείρ σου, ἀπόκοψον αὐτήν· καλὸν σοί ἐστι κυλλὸν εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθεῖν, ἢ τὰς δύο χεῖρας ἔχοντα ἀπελθεῖν εἰς τὴν γέενναν, εἰς τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον, ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέννυται. καὶ ἐὰν ὁ πούς σου σκανδαλίζῃ σε, ἀπόκοψον αὐτόν· καλὸν σοί ἐστιν εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωὴν χωλόν, ἢ τοὺς δύο πόδας ἔχοντα βληθῆναι εἰς τὴν γέενναν, εἰς τὸ πῦρ τὸ ἄσβεστον, ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέννυται. καὶ ἐὰν ὁ ὀφθαλμός σου σκανδαλίζῃ σε, ἔκβαλε αὐτόν· καλὸν σοί ἐστι μονόφθαλμον εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, ἢ τοὺς δύο ὀφθαλμοὺς ἔχοντα ἀπελθεῖν εἰς τὴν γέενναν τοῦ πυρός, ὅπου ὁ σκώληξ αὐτῶν οὐ τελευτᾷ καὶ τὸ πῦρ οὐ σβέννυται. πᾶς γὰρ πυρὶ ἁλισθήσεται, καὶ πᾶσα θυσία ἁλὶ ἁλισθήσεται. καλὸν τὸ ἅλας· ἐὰν δὲ τὸ ἅλας ἄναλον γένηται, ἐν τίνι αὐτὸ ἀρτύσετε; ἔχετε ἐν ἑαυτοῖς ἅλας καὶ εἰρηνεύετε ἐν ἀλλήλοις. Καὶ ἐκεῖθεν ἀναστὰς ἔρχεται εἰς τὰ ὅρια τῆς Ἰουδαίας διὰ τοῦ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, καὶ συμπορεύονται πάλιν ὄχλοι πρὸς αὐτόν, καὶ ὡς εἰώθει, πάλιν ἐδίδασκεν αὐτούς.

Εβρ 7:26 – 28, 8:1 – 2
Ἀδελφοί, τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπεν ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος, ἀμίαντος, κεχωρισμένος ἀπὸ τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ὑψηλότερος τῶν οὐρανῶν γενόμενος, ὃς οὐκ ἔχει καθ᾽ ἡμέραν ἀνάγκην, ὥσπερ οἱ ἀρχιερεῖς, πρότερον ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτιῶν θυσίας ἀναφέρειν, ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ· τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας. ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν, ὁ λόγος δὲ τῆς ὁρκωμοσίας τῆς μετὰ τὸν νόμον υἱὸν εἰς τὸν αἰῶνα τετελειωμένον. Κεφάλαιον δὲ ἐπὶ τοῖς λεγομένοις, τοιοῦτον ἔχομεν ἀρχιερέα, ὃς ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς μεγαλωσύνης ἐν τοῖς οὐρανοῖς, τῶν Ἁγίων λειτουργὸς καὶ τῆς σκηνῆς τῆς ἀληθινῆς, ἣν ἔπηξεν ὁ Κύριος, καὶ οὐκ ἄνθρωπος.

Ιω 10:9 – 16
Εἶπεν ὁ Κύριος· ἐγώ εἰμι ἡ θύρα· δι᾽ ἐμοῦ ἐάν τις εἰσέλθῃ, σωθήσεται, καὶ εἰσελεύσεται καὶ ἐξελεύσεται, καὶ νομὴν εὑρήσει. ὁ κλέπτης οὐκ ἔρχεται εἰ μὴ ἵνα κλέψῃ καὶ θύσῃ καὶ ἀπολέσῃ· ἐγὼ ἦλθον ἵνα ζωὴν ἔχωσι καὶ περισσὸν ἔχωσιν. ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός. ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων· ὁ μισθωτὸς δὲ καὶ οὐκ ὢν ποιμήν, οὗ οὐκ εἰσὶ τὰ πρόβατα ἴδια, θεωρεῖ τὸν λύκον ἐρχόμενον καὶ ἀφίησι τὰ πρόβατα καὶ φεύγει· καὶ ὁ λύκος ἁρπάζει αὐτὰ καὶ σκορπίζει τὰ πρόβατα. ὁ δὲ μισθωτὸς φεύγει, ὅτι μισθωτός ἐστι καὶ οὐ μέλει αὐτῷ περὶ τῶν προβάτων. ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός, καὶ γινώσκω τὰ ἐμὰ καὶ γινώσκομαι ὑπὸ τῶν ἐμῶν, καθὼς γινώσκει με ὁ πατὴρ κἀγὼ γινώσκω τὸν πατέρα, καὶ τὴν ψυχήν μου τίθημι ὑπὲρ τῶν προβάτων. καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης· κἀκεῖνά με δεῖ ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσι, καὶ γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν.