Ο Ρομπέρτο Μαρκεζίνι αποκαλύπτει την πρώτη από τις αιρέσεις, τη γνώση, βρίσκοντας την παρουσία της στη νεωτερικότητα, από τη σύγχρονη τέχνη μέχρι τα κόμικς, από το κακοποιημένο σώμα μέχρι τον κινηματογράφο. Η νεωτερικότητα δεν μπορεί να γίνει κατανοητή χωρίς να ληφθεί υπόψη το Γνωστικό φαινόμενο.
Η Γνώση είναι μια αρχαία αίρεση, της οποίας οι απαρχές χάνονται στην ομίχλη του χρόνου, ωστόσο κύλησε μέσα στους αιώνες σαν καρστικό ποτάμι(υπόγειο), αναδυόμενη -αν και πάντα με κρυφό και μυητικό τρόπο- στη νεωτερικότητα. Πράγματι: η νεωτερικότητα σφυρηλατήθηκε ακριβώς από τη γνώση. Αυτή είναι η διατριβή που αναπτύσσεται στο ευκίνητο και καλά τεκμηριωμένο δοκίμιο του Roberto Marchesini The Triumph of Gnosis. Μια ανάγνωση της νεωτερικότητας (εκδ. Sugarco). Ο Marchesini είναι ψυχολόγος και ψυχοθεραπευτής, αλλά και Θωμιστής φιλόσοφος και προσεκτικός αναγνώστης πολιτιστικών φαινομένων. Σε αυτό το δοκίμιο μας εισάγει στη γνώση αυτού του μαγικού οράματος του κόσμου, ανατρέχοντας στην ιστορία του, τους τρόπους με τους οποίους παρουσιάζεται από την αρχαιότητα και στη συνέχεια τεκμηριώνοντας πώς επιβλήθηκε, έγινε πραγματικότητα στις μοντέρνες και τελικά στις σύγχρονες ιδεολογίες .
Στον πρόλογο του τόμου, ο καθηγητής Stefano Fontana υπογραμμίζει ότι η gnosis στοχεύει να είναι μια νέα αρχή. Για το λόγο αυτό είναι «η αίρεση όλων των αιρέσεων», όπως ο Πίος Όλες οι άλλες αιρέσεις γεννήθηκαν μετά από αυτήν, σε όλη την ιστορία της σωτηρίας και της ασέβειας, και επομένως κατά κάποιο τρόπο αποτελούν μια ιδιαίτερη έκφρασή της.
Παρουσιάζοντας τον εαυτό της ως ψευδο-αρχή , η γνώση είναι ταυτόχρονα θρησκευτική αίρεση και φιλοσοφική αίρεση. Το ίδιο ισχύει για κάθε αίρεση, που πάντα σπάει την ενότητα μεταξύ πίστης και λογικής. Για τη γνώση αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο, δεδομένου ότι παρουσιάζεται στην αρχή ως μια νέα αρχή και επομένως είναι αρχικά θρησκεία και φιλοσοφία μαζί, όσο ασύνδετα και παραμορφωμένα κι αν είναι.
Η Γνώση μοιάζει με χαμαιλέοντα και παρουσιάζεται με διφορούμενο και μάλιστα αντιφατικό τρόπο , όπως στην περίπτωση της όρασης της ύλης, που τώρα θεωρείται κακή και τώρα ως διάσταση από την οποία μπορεί κανείς να βρει επιβεβαίωση της δικαιολόγησης του Θεού, όπως συμβαίνει στον Καλβινισμό. Η ύλη είναι η παραγωγή ενός κακού θεού και ως εκ τούτου προς απόρριψη, αλλά ταυτόχρονα ο Γνωστικός μπορεί να επιδοθεί σε αυτήν χωρίς να μένει μολυσμένος από αυτήν. Με τη γνώση έρχεται ένας διφορούμενος και διεισδυτικός εγκόσμιος ασκητισμός. Η πρακτική της εγκόσμιας ζωής, η οποία για μια ορισμένη αυτονομιστική και ασκητική γνώση θα έπρεπε να καταδικαστεί, επαναξιολογείται από τον Καλβίνο, τον Καντ ή τον Μαρξ ότι έχει κάτι θεϊκό μέσα της.
Η ουσία της γνώσης, όπως καταδεικνύει το βιβλίο του Marchesini , έγκειται βασικά στο να μην γνωρίζουμε πώς να συγκρατήσουμε σωστά τη σχέση μεταξύ φύσης και υπερφυσικού, πέφτοντας έτσι στον νατουραλισμό την ίδια στιγμή που τον καταδικάζει: η χάρη περιορίζεται στη φύση και η φύση είναι ήδη χάρη. Ο Λούθηρος διαχωρίζει την πίστη και τη λογική, την πολιτική και τη θρησκεία, αλλά στη συνέχεια ο Καλβίνος προσδιορίζει την «κοσμική» επιτυχία ως ένα ορισμένο σημάδι του θείου προορισμού. Όλοι οι Γνωστικοί μιλεναρισμοί ξεκινώντας από τον Ιωακείμ του Φιόρε ή τον μεσαιωνικό φτωχολογισμό μέχρι τον Μαρξ ή τον Μπλοχ με την ουτοπική του «όγδοη μέρα», μιλούσαν για έναν νέο κόσμο, αλλά στη συνέχεια τον έκαναν να αποτελείται από μια φάση της κοσμικής ιστορίας.
Από την εσωτερική γνώση για «μυημένους» -που τη θεωρούν ανώτερη τόσο από τη χριστιανική πίστη όσο και από τις πεποιθήσεις του φυσικού λόγου- η Γνώση έχει διεισδύσει στις διάφορες ιδεολογίες της Νεωτερικότητας, που στην πραγματικότητα έχουν κοινό μόνο την αξίωση να συλλάβουν τη σωτηρία ή την «απελευθέρωση». », χωρίς τη Χάρη. Αρνούνται το προπατορικό αμάρτημα και αντικαθιστούν τον Χριστό με μια υποτιθέμενη σοφία για λίγους εκλεκτούς, αλλά αυτή η «σοφία» εντοπίζεται στις πιο διαφορετικές και αντιφατικές πεποιθήσεις.
Η Gnosis είναι απατηλή, αλλά ο Marchesini τήν ξεσκεπάζει , ανακαλύπτοντας την παρουσία της και περιγράφοντας τη δράση της, στις μεταμορφώσεις της στη φαινομενολογία της νεωτερικότητας, από τη σύγχρονη τέχνη στα κόμικ, από το κακοποιημένο σώμα στον κινηματογράφο, μέχρι τον ολοένα και πιο προοδευτικό εξτρεμισμό, που πραγματοποιεί μια επίθεση σε αυτό που ήταν ο κύριος εχθρός της γνώσης από την αρχή: ο Χριστιανισμός. Επομένως, η νεωτερικότητα δεν μπορεί να γίνει πλήρως κατανοητή χωρίς να ληφθεί υπόψη τι είναι ως κατηγορία πίστης και σκέψης: ένα μεγάλο γνωστικό φαινόμενο.
Ecco come l'eresia gnostica ha plasmato la modernità
Ο ΣΟΛΟΒΙΕΦ, ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΤΟΥ ΦΛΩΡΟΦΣΚΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΜΠΟΥΛΓΚΑΚΟΦ, ΥΠΗΡΞΕ ΜΕΓΑΛΟΣ ΓΝΩΣΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ, ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΕΝΑ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΤΟ ΑΙΩΝΙΟ ΘΗΛΥ-ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ- ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ, ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ ΝΕΟΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ Η ΠΗΓΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΙΝΤΕΓΚΕΡ, ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΜΕΓΑΛΟ ΓΝΩΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ. Ο ΓΙΟΥΝΓΚ, ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΤΟΥ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ ΥΠΗΡΞΕ ΓΝΩΣΤΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΣΤΗΝ ΑΛΥΣΣΙΔΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΩΝ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ.ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΟ ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟ. Ο ΚΑΛΒΙΝΙΣΜΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΣΤΥΛΟΥΣ ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΟΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΠΕΛΑΓΙΑΝΙΣΜΟ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΓΝΩΣΤΙΚΙΣΜΟΥ, ΤΟ ΦΙΔΙ ΠΟΥ ΔΑΓΚΩΝΕΙ ΤΗΝ ΟΥΡΑ ΤΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ,. ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΗ, ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΚΑΙ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΗΝ ΠΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΟΞΑ.
Ανώνυμος είπε... ΕΑΝΨαλμ 82
13 οἵτινες εἶπαν· Κληρονομήσωμεν ἑαυτοῖς τὸ ἁγιαστήριον τοῦ Θεοῦ.
82 ᾿ῼδὴ ψαλμοῦ τῷ ᾿Ασάφ.
2 Ο ΘΕΟΣ, τίς ὁμοιωθήσεταί σοι; μὴ σιγήσῃς μηδὲ καταπραΰνῃς, ὁ Θεός· 3 ὅτι ἰδοὺ οἱ ἐχθροί σου ἤχησαν, καὶ οἱ μισοῦντές σε ᾖραν κεφαλήν, 4 ἐπὶ τὸν λαόν σου κατεπανουργεύσαντο γνώμην καὶ ἐβουλεύσαντο κατὰ τῶν ἁγίων σου· 5 εἶπαν· δεῦτε καὶ ἐξολοθρεύσωμεν αὐτοὺς ἐξ ἔθνους, καὶ οὐ μὴ μνησθῇ τὸ ὄνομα ᾿Ισραὴλ ἔτι. 6 ὅτι ἐβουλεύσαντο ἐν ὁμονοίᾳ ἐπὶ τὸ αὐτό, κατὰ σοῦ διαθήκην διέθεντο 7 τὰ σκηνώματα τῶν ᾿Ιδουμαίων καὶ οἱ ᾿Ισμαηλῖται, Μωὰβ καὶ οἱ ᾿Αγαρηνοί, 8 Γεβὰλ καὶ ᾿Αμμὼν καὶ ᾿Αμαλὴκ καὶ ἀλλόφυλοι μετὰ τῶν κατοικούντων Τύρον. 9 καὶ γὰρ καὶ ᾿Ασσοὺρ συμπαρεγένετο μετ᾿ αὐτῶν, ἐγενήθησαν εἰς ἀντίληψιν τοῖς υἱοῖς Λώτ. (διάψαλμα). 10 ποίησον αὐτοῖς ὡς τῇ Μαδιὰμ καὶ τῷ Σισάρᾳ, ὡς τῷ ᾿Ιαβεὶμ ἐν τῷ χειμάρρῳ Κεισών· 11 ἐξωλοθρεύθησαν ἐν ᾿Αενδώρ, ἐγενήθησαν ὡσεὶ κόπρος τῇ γῇ. 12 θοῦ τοὺς ἄρχοντας αὐτῶν ὡς τὸν ᾿Ωρὴβ καὶ Ζὴβ καὶ Ζεβεὲ καὶ Σαλμανὰ πάντας τοὺς ἄρχοντας αὐτῶν, 13 οἵτινες εἶπαν· Κληρονομήσωμεν ἑαυτοῖς τὸ ἁγιαστήριον τοῦ Θεοῦ. 14 ὁ Θεός μου, θοῦ αὐτοὺς ὡς τροχόν, ὡς καλάμην κατὰ πρόσωπον ἀνέμου· 15 ὡσεὶ πῦρ, ὃ διαφλέξει δρυμόν, ὡσεὶ φλόξ, ἣ κατακαύσει ὄρη, 16 οὕτως καταδιώξεις αὐτοὺς ἐν τῇ καταιγίδι σου, καὶ ἐν τῇ ὀργῇ σου συνταράξεις αὐτούς. 17 πλήρωσον τὰ πρόσωπα αὐτῶν ἀτιμίας, καὶ ζητήσουσι τὸ ὄνομά σου, Κύριε. 18 αἰσχυνθήτωσαν καὶ ταραχθήτωσαν εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος καὶ ἐντραπήτωσαν καὶ ἀπολέσθωσαν 19 καὶ γνώτωσαν ὅτι ὄνομά σοι Κύριος· σὺ μόνος ῞Υψιστος ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν.
ΕΙΠΑΝ ,Ο ΖΗΖΙΟΥΛΑΣ, Ο ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΚΑΙ Η ΑΓΕΛΗ ΤΩΝ ΣΚΥΛΩΝ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΚΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.
ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥΣ; ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΛΑΘΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΠΑΡΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. ΠΟΥ ΒΡΗΚΑΝ ΤΑ ΛΥΚΟΣΚΥΛΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΩΣΗ; ΣΤΟΝ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ. ΕΑΝ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟ ΘΑ ΠΑΩ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ!!! ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΙΣΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΟΣΥΝΗ;΄
Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΑΣ ΑΦΗΣΕ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ. ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΟΔΟΣ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ Η ΖΩΗ.. ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΕΓΩ ΕΙΜΙ Ο ΩΝ. ΓΙΑ ΝΑ ΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΘΕΣΟΥΜΕ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ.
1 σχόλιο:
Ψαλμ 82
13 οἵτινες εἶπαν· Κληρονομήσωμεν ἑαυτοῖς τὸ ἁγιαστήριον τοῦ Θεοῦ.
Δημοσίευση σχολίου