Μετά την έκθεση του γραφείου προϋπολογισμού του κράτους, δεν υπάρχει αμφιβολία σχετικά με το ότι, η χώρα οδηγείται ξανά στο γκρεμό – σε νέα μνημόνια στην καλύτερη περίπτωση, απλά και μόνο επειδή η εξυπηρέτηση των δημοσίων χρεών είναι ακόμη εφικτή (λόγω της αναστολής της πληρωμής των 95 δις € για μετά το 2032, με αντάλλαγμα την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας). Όσον αφορά τα επιτόκια δανεισμού μας, όταν σταματήσει η ΕΚΤ να αγοράζει ελληνικά ομόλογα, τότε θα φανεί η εξέλιξη τους – ενώ τα πραγματικά επιτόκια στο 3,1% δεν είναι καθόλου χαμηλά. Εάν δε σημειώσουμε πως πολλές επιχειρήσεις δανείζονται από τις τράπεζες με 8%, δηλαδή με 9,9% πραγματικό, όταν οι άλλες ευρωπαϊκές με λιγότερο από 3%, θα κατανοήσουμε πως δεν θα αργήσουν και αυτές με τη σειρά τους να κλείσουν. Η τραγωδία λοιπόν αυτή τη φορά που δεν θα αργήσει πολύ δεν θα είναι η χρεοκοπία του κράτους, αφού η κυβέρνηση έχει το μαξιλάρι των 38,5 δις € για να διατηρηθεί στην εξουσία, αλλά του ιδιωτικού τομέα – των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, για τα οποία άλλωστε δρομολογείται το νέο πτωχευτικό δίκαιο, αφού το προηγούμενο δεν επέτρεπε τη χρεοκοπία ιδιωτών, αλλά μόνο εμπόρων και εταιριών.
Επικαιρότητα
Σύμφωνα με τον υπουργό οικονομικών στις χθεσινές του δηλώσεις, παρέλαβε ταμειακά διαθέσιμα πέρυσι (μαξιλάρι) ύψους 37,5 δις € – τα οποία αύξησε στα 38,5 δις €. Παράλληλα, στο χρόνο της σημερινής διακυβέρνησης δανείσθηκε 14 δις € σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια – ενώ εισέπραξε από τα ANFA’s και SMP’s, από τα χρήματα δηλαδή που ανήκουν στην Ελλάδα (ανάλυση) 1,5 δις €.
Επομένως, εάν αφαιρέσουμε από τις εισροές των 15,5 δις € το 1 δις € που οδηγήθηκε στο μαξιλάρι, διατέθηκε κρατική ρευστότητα στην οικονομία (δάνεια και δημοσιονομικά) ύψους 14,5 δις €, μείον ενδεχομένως τα 4,31 δις € της υστέρησης των δημοσίων εσόδων του 7μήνου, εάν τα κάλυψε – οπότε μόλις 10,4 δις € μείον την υστέρηση του Αυγούστου.
Σε κάθε περίπτωση, το ποσόν αυτό είναι κωμικοτραγικό για τη στήριξη των συνεπειών του αυθαίρετου κλειδώματος και της πανδημίας – ενώ είναι εντελώς παράλογο να διατηρούνται ρεζέρβες 38,5 δις €, όταν οι χώρα έχει τόσο μεγάλες επενδυτικές ανάγκες. Ειδικά όσον αφορά το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων που αποτελεί τη μοναδική μας δυνατότητα να ξεφύγουμε από τη βαθιά ύφεση και την κρίση (ανάλυση).
Σύμφωνα τώρα με το γραφείο προϋπολογισμού του κράτους (πηγή), η επιδείνωση στα δημοσιονομικά στοιχεία στο επτάμηνο του 2020 ήταν της τάξης των 8,73 δις € – με πρωτογενές έλλειμμα (=προ τόκων) στα 7,7 δις € έναντι πλεονάσματος το αντίστοιχο διάστημα του 2019 ύψους 1 δις €. Από εδώ συμπεραίνεται πως τα δημοσιονομικά μέτρα ήταν ενδεχομένως 8,7 δις € μείον τη στέρηση εσόδων κατά 4,31 δις € – οπότε μόλις 4,39 δις €. Το ποσόν αυτό φαίνεται τόσο χαμηλό που δεν μπορεί να είναι αληθινό – κρίνοντας τουλάχιστον από τις επίσημες δηλώσεις του υπουργού οικονομικών περί δημοσιονομικών μέτρων 14,5 δις € για ολόκληρο το 2020 που όμως είναι εντελώς «άλλες αντί άλλων» (ανάλυση).
Όλα αυτά βέβαια χωρίς τα στοιχεία του ΕΦΚΑ που δεν παραδόθηκαν ως όφειλαν (!) – ενώ τα τελευταία ήταν από το Μάρτιο, δείχνοντας πως οι εκκρεμείς αιτήσεις για συντάξεις είχαν αυξηθεί στις 160.959 από 151.356 στο τέλος του προηγουμένου τριμήνου. Όσον αφορά δε τις ληξιπρόθεσμες συντάξεις, αυτές δηλαδή που είναι εκκρεμείς πάνω από 90 ημέρες, δόθηκαν στοιχεία – τεκμηριώνοντας πως έφτασαν τον Ιούνιο στις 117.876 από 105.850 στο τέλος Μαρτίου.
Προφανώς η δημιουργική λογιστική, η οποία συνηθιζόταν την περίοδο της υπερχρέωσης της χώρας από το ίδιο κόμμα (2004-2009), εφαρμόζεται ξανά – ενώ ο υπουργός δεν απαντάει ποτέ, σκόπιμα ασφαλώς, όταν ερωτάται για το ύψος των δημοσιονομικών μέτρων που λήφθηκαν (=αυτά που επηρεάζουν τον προϋπολογισμό).
Είναι ντροπή πάντως να ζητάει το γραφείο προϋπολογισμού παρεμβάσεις εκ μέρους της κυβέρνησης, όσον αφορά την αντιμετώπιση της ύφεσης και των προβλημάτων της αγοράς εργασίας – ιδίως σε σχέση με τους μακροχρόνια ανέργους. Επιστεί δε την προσοχή στον αποπληθωρισμό, ο οποίος κατά την ΕΛΣΤΑΤ έχει αυξηθεί στο 1,9% – σε μία θανατηφόρα ασθένεια της οικονομίας, όπως έχουμε τονίσει πολλές φορές (ανάλυση). Επίσης στη σημαντική επιδείνωση του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών που παρουσιάζει έλλειμμα 7 δις € – σε ένα ακόμη από τα προβλήματα που προκάλεσε στη χώρα η κυβέρνηση Καραμανλή, τον οποίο φαίνεται πως μιμείται η σημερινή.
Σε σχέση τώρα με την ανεργία που αυξήθηκε στο 18,3% από 17,3% το Μάιο είναι ασφαλώς πλασματική – αφού τα περισσότερα μέτρα που πήρε και συνεχίζει να παίρνει η κυβέρνηση, αφορούν τη διατήρηση των θέσεων εργασίας μέσω επιδοτήσεων, αντί την απασχόληση με τη βοήθεια της στήριξης των επιχειρήσεων σε κλάδους που θα συνεισέφεραν στην αλλαγή του αποτυχημένου μοντέλου της οικονομίας μας. Όταν λοιπόν κάποια στιγμή σταματήσουν, αφού δεν είναι δυνατόν να επιδοτούνται στο διηνεκές οι θέσεις εργασίας, η ανεργία θα αυξηθεί εκρηκτικά – δίνοντας τη χαριστική βολή στην κοινωνία μας.
Συνεχίζοντας, το γραφείο αναφέρει πως το μεγαλύτερο μέρος της επιδείνωσης, δηλαδή τα 8 δις € από τα 8,7 δις €, προέρχεται από την εφαρμογή των έκτακτων δημοσιονομικών μέτρων – σημειώνοντας όμως πως συμπεριλαμβάνει σε μεγάλο βαθμό τις αναστολές φορολογικών και ασφαλιστικών υποχρεώσεων που δεν είναι δημοσιονομικά μέτρα.
Επομένως δεν αποκλείεται τα δημοσιονομικά μέτρα να είναι πράγματι τόσο χαμηλά στο επτάμηνο, όσο βρήκαμε με τους παραπάνω υπολογισμούς μας (4,39 δις €) – ενώ 5 δις € είχε εγκρίνει το δημοσιονομικό συμβούλιο έως τα νέα σημερινά (6,1 δις € μαζί με τις αναδρομικές συντάξεις 1,4 δις € συν 460 εκ. €). Εφόσον πάντως ισχύει, θα τεκμηρίωνε πως η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης είναι καταστροφική – ενώ αυτή ήταν η αιτία της θηριώδους ύφεσης του 15,2% του δευτέρου τριμήνου, καθώς επίσης των υπέρογκων διδύμων ελλειμμάτων που προβλέπονται (άνω του 10% του ΑΕΠ).
Τα ίδια ελλείμματα δηλαδή που παρέδωσε στην επόμενη κυβέρνηση ο Κώστας Καραμανλής το 2009 – όπου όμως σήμερα συνοδεύονται από ένα πρωτοφανές δημόσιο χρέος ως προς το ΑΕΠ (θα υπερβεί το 200% έναντι 127% τότε), από ένα μοναδικό στα παγκόσμια ιστορικά κόκκινο ιδιωτικό χρέος (άνω του 180% με τις επιβαρύνσεις, από 10-20% το 2009), καθώς επίσης από χρεοκοπημένες τράπεζες και από αποψιλωμένο παραγωγικό ιστό (τίποτα από αυτά δεν υπήρχε το 2009).
Στα πλαίσια αυτά δεν υπάρχει αμφιβολία σχετικά με το ότι, η χώρα οδηγείται ξανά στο γκρεμό – σε νέα μνημόνια στην καλύτερη περίπτωση, απλά και μόνο επειδή η εξυπηρέτηση των δημοσίων χρεών είναι ακόμη εφικτή (λόγω της αναστολής της πληρωμής των 95 δις € για μετά το 2032, με αντάλλαγμα την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας).
Όσον αφορά τα επιτόκια δανεισμού μας, όταν σταματήσει η ΕΚΤ να αγοράζει ελληνικά ομόλογα, τότε θα φανεί η εξέλιξη τους – ενώ τα πραγματικά (=ονομαστικά + αποπληθωρισμός) στο 3,1% δεν είναι καθόλου χαμηλά. Εάν δε σημειώσουμε πως πολλές επιχειρήσεις δανείζονται από τις τράπεζες με 8%, δηλαδή με 9,9% πραγματικό, όταν οι άλλες ευρωπαϊκές με λιγότερο από 3%, θα κατανοήσουμε πως δεν θα αργήσουν και αυτές με τη σειρά τους να κλείσουν.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, η τραγωδία αυτή τη φορά που δεν θα αργήσει πολύ δεν θα είναι η χρεοκοπία του κράτους, αφού η κυβέρνηση έχει το μαξιλάρι των 38,5 δις € για να διατηρηθεί στην εξουσία, αλλά του ιδιωτικού τομέα – των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των νοικοκυριών, για τα οποία άλλωστε δρομολογείται το νέο πτωχευτικό δίκαιο, αφού το προηγούμενο δεν επέτρεπε τη χρεοκοπία ιδιωτών, αλλά μόνο εμπόρων και εταιριών.
Όταν οι πολιτικές διαβεβαιώσεις δεν λαμβάνουν υπόψη την κατάσταση της πραγματικής οικονομίας τότε είναι φυσικό να μην υλοποιούνται.
Είναι άδικο να χαρακτηρίζονται ρατσιστές ή ξενόφοβοι αυτοί που υποφέρουν από το μεταναστευτικό πρόβλημα, σε συνδυασμό με την ανικανότητα της Πολιτείας να το επιλύσει – εκ μέρους εκείνων που δεν τους αγγίζει ή των άλλων που προσπαθούν να διατηρήσουν προσχηματικά την αριστερή τους ιδεολογία με την επίδειξη ευαισθησίας στο μεταναστευτικό, όταν την καταπατούν σε πολλά άλλα, κατά πολύ πιο σημαντικά...
Με τα άρθρα 18 και 19 δίνονται χρήματα από το ελληνικό δημόσιο για συμβάσεις εργασίας στα ΚΥΤ και για την επιτάχυνση των αιτήσεων ασύλου – όπου όμως υπάρχουν συνεχείς εισροές, θυμίζοντας πως η Ελλάδα δέχθηκε 75.000 αιτήσεις ασύλου το 2019, όταν στις Η.Π.Α. υπάρχει ανώτατο όριο 18.000. Είναι λογικό; Δεν πρέπει να αναρωτηθεί η κυβέρνηση πόσους μπορεί να φιλοξενήσει η χρεοκοπημένη χώρα μας από...
από Βασίλης Βιλιάρδος15 Σεπτεμβρίου 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου