Η καταληψία του δημόσιου σχολείου

                                            Τάκης Θεοδωρόπουλος

Η λέξη «καταληψία» παραπέμπει σε παθολογική διαταραχή που μοιάζει με ύπνωση. Ο πάσχων δεν κινείται αυτοβούλως, το σώμα του παίρνει διάφορες παράξενες στάσεις. Εμφανίζει δε διάφορες εκδηλώσεις υστερικού τύπου. Δεν ξέρω αν η ιατρική επιστήμη έχει διαγνώσει κάποια σχέση ανάμεσα στην καταληψία και στις καταλήψεις. Εκείνο που μπορώ να πω είναι ότι τα ετήσια δρώμενα που παρουσιάζουν τα δημόσια σχολεία της χώρας παραπέμπουν στην καταληψία. Η περιοδικότητα θα μπορούσε να παραπέμπει και σε ελονοσία, θα μου πείτε. Εμφανίζεται κάθε χρόνο, συνήθως στην περίοδο που μεσολαβεί ανάμεσα στην έναρξη της σχολικής χρονιάς και στις διακοπές των Χριστουγέννων. Η πίεση που υφίσταται ο έφηβος μετά τις καλοκαιρινές διακοπές πυροδοτεί ανεξέλεγκτες αντιδράσεις. Η πίεση φαίνεται είναι τόσο μεγάλη που συμπαρασύρει και τους καθηγητές τους. Oπως διάβασα, το συνδικαλιστικό τους όργανο, η περιώνυμη ΟΛΜΕ, ενεθάρρυνε με ανακοίνωσή της την εκδήλωση της καταληψίας.

Ο πάσχων δεν κινείται αυτοβούλως. Αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι υποκινείται από εξωγενείς παράγοντες. Θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι πράξεις του υπακούν σε δυνάμεις που τον υπερβαίνουν. Oταν γράφει «Καταλήπτουμε λοιπών (sic) για τους παρακάτω λόγους», το πιθανότερο είναι ότι κάποιος δαίμων τον έχει καταλάβει ώστε να μην ξέρει ούτε τι λέει ούτε τι γράφει. Oταν τους βλέπεις κρεμασμένους από τα κάγκελα, αντιλαμβάνεσαι τι εννοεί η ιατρική επιστήμη όταν λέει ότι το σώμα του ασθενούς μπορεί να πάρει παράξενες στάσεις. Oσο για τις υστερικές αντιδράσεις, για να τις εντοπίσεις, δεν σου χρειάζεται να δεις εκείνον τον μαθητή που πέταξε καρέκλα στην κεφαλή γονέως. Αρκεί να τους ακούσεις να φωνάζουν και να πηδούν σαν πεταλούδες της διαμαρτυρίας από το ένα φυτό στο άλλο, από τις μάσκες στις σχολικές αίθουσες στην αγορά των Ραφάλ. Η συνειρμική δύναμη της υστερίας ως γνωστόν είναι ακατανίκητη γι’ αυτό και πολλοί την έχουν χρησιμοποιήσει ως ερμηνευτικό εργαλείο λογοτεχνικών έργων.
 
Πολλοί προσπαθούν να θεραπεύσουν την ασθένεια με πολιτικά μέσα. Ζητούν επιβολή της τάξης, τιμωρία των υπευθύνων και ανησυχούν διότι τα παιδιά χάνουν «διδακτικές ώρες». Η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να διεκδικήσει μια θέση στο βάθρο του υποκινητή, εκδίδει ανακοίνωση για να υπερασπιστεί τα δρώμενα της καταληψίας. Στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσουν τα παιδιά. Η κ. Ζαχαράκη, υφυπουργός Παιδείας, ευελπιστεί ότι τα συμπτώματα της κρίσης θα εκφυλισθούν. Θα δείρουν, θα ιδρώσουν, θα πουντιάσουν, θα γυρίσουν σπίτια τους. Η στρατηγική του Καραγκιόζη. Μένουν μόνον τα παιδιά που δεν πάσχουν από καταληψία. Και δεν έχουν χρήματα να θεραπευθούν με ιδιαίτερα ή φροντιστήρια. Δεν έχουν διαβάσει Φουκό προφανώς. Δεν ξέρουν ότι η ψυχασθένεια είναι μοχλός προόδου και ελευθερίας για τις κοινωνίες μας.

https://www.kathimerini.gr/opinion/561097060/i-katalipsia-toy-dimosioy-scholeioy/