“Δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά”. Αυτό λέει η σοφή λαϊκή ρήση και βάσει αυτής οφείλουμε να είμαστε υποψιασμένοι και προετοιμασμένοι. Άλλωστε μας έχει ήδη “προετοιμάσει” η γερμανική πρεμούρα, το έντονο ενδιαφέρον, για την έναρξη διαπραγματεύσεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, προς ειρηνική διευθέτηση των “διαφορών” των δύο χωρών. Στο οποίο γερμανικό ενδιαφέρον έχει φυσικά συμπεριληφθεί και η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου.
Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη
Ο λόγος φυσικά γίνεται με αφορμή δημοσίευμα του καθηγητή γεωπολιτικής της Σχολής Ευελπίδων, Κωνσταντίνου Γρίβα στο SLpress, το οποίο με τη σειρά του επικαλείται άλλο δημοσίευμα της εφημερίδας “Το Ποντίκι”, σύμφωνα με το οποίο οι ΗΠΑ φέρονται να έχουν ζητήσει από την Ελλάδα την απομάκρυνση πυραυλικών συστημάτων αμερικανικής κατασκευής και προέλευσης, εδάφους – εδάφους, που έχει προμηθευτεί ο Ελληνικός Στρατός από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (ΑΣΔΕΝ).
Η πληροφορία αυτή καθεαυτή ελέγχεται προς το παρόν ως προς την εγκυρότητά της, έως ότου υπάρξει επίσημη τοποθέτηση επιβεβαίωσης ή διάψευσης. Σε περίπτωση που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αυτόματα καταργεί εμπράκτως το μύθο της πολιτικής των “ίσων αποστάσεων” που εφαρμόζουν οι ΗΠΑ στα ελληνοτουρκικά.
Παράλληλα βέβαια συνιστά και ωμή παρέμβαση σε ζητήματα εθνικής ασφάλειας μίας (κατά τα άλλα…) συμμάχου χώρας, μια επέμβαση η οποία ΠΟΥΘΕΝΑ στον πλανήτη δεν θα γινόταν αποδεκτή και θααπορριπτόταν χωρίς δεύτερη συζήτηση, ως κραυγαλέος παραλογισμός. Πρόκειται για πολύ σοβαρή υπόθεση κατά συνέπεια, η οποία πρέπει να εξεταστεί. Δεν επιδέχεται παρερμηνειών.
Αυτό φυσικά “επιστρέφει” το θέμα στο εσωτερικό, εγείροντας το θέμα των περιθωρίων που έχει αφήσει στο διεθνές περιβάλλον η ελληνική πολιτική τάξη, εκπαιδεύοντας φίλους, συμμάχους, εταίρους και αντιπάλους να πιστεύουν ότι εδώ είναι δυνατά όσα απορρίπτονται χωρίς δεύτερη συζήτηση αλλού.
Πρώτη από όλους, η ελληνική κυβέρνηση καλείται να παράσχει διευκρινίσεις σχετικά με το ζήτημα αυτό, αποκαλύπτοντας και δημοσιοποιώντας όποια πληροφορία έχει στη διάθεσή της αναφορικά με το εάν όντως έχει εγερθεί τέτοιο ζήτημα από την πλευρά των ΗΠΑ ή όχι και ποιο ακριβώς είναι το περιεχόμενό του.
Εφόσον ο Ελληνικός Στρατός έχει στη διάθεσή του πυραυλικά συστήματα που μπορούν να πλήξουν στόχους στην Τουρκία, εγκατεστημένα σε νησιά του ανατολικού Αιγαίου, ΚΑΛΩΣ τα έχει, επειδή οι προθέσεις της γείτονος είναι γνωστές εδώ και δεκαετίες.
Επισήμως από τον Αύγουστο του 1974, όταν εκδόθηκε η παράνομη τουρκική ΝΟΤΑΜ 714, βάσει της οποίας ο επιχειρησιακός έλεγχος των αποστολών έρευνας και διάσωσης (SAR), από τον 25ο μεσημβρινό (κόβει το Αιγαίο στη μέση από βορρά προς νότο…) και ανατολικά, περιέρχονταν στο FIR Κωνσταντινούπολης.
Η Ελλάδα έχει ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ να προστατεύσει το έδαφος και τους πολίτες της στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, από τη στιγμή που θεωρεί ότι απειλούνται, με όποιο τρόπο θεωρεί ορθό και αποτελεσματικό. Και αυτό είναι κάτι που προκύπτει από το γεγονός ότι η Τουρκία δεν έχει σεβαστεί συμβάσεις και συμφωνίες που και η ίδια έχει υπογράψει στο παρελθόν.
Αναφέρουμε ως παράδειγμα τη συμφωνία Βενιζέλου-Ατατούρκ του 1931, βάσει της οποίας η Ελλάδα διατηρεί το δικαίωμα και την υποχρέωση αστυνόμευσης του εθνικού εναέριου χώρου γύρω από τα νησιά της σε εύρος 10 ναυτικών μιλίων. Αυτό το εύρος των 10 ναυτικών μιλίων λοιπόν, με βάση τη συμφωνία που παραμένει σε ισχύ, είναι ελληνικός εναέριος χώρος. Κάτι που η Τουρκία δεν αναγνωρίζει, παρά το ότι το έχει υπογράψει, εδώ και πολλές δεκαετίες.
Από τη στιγμή που η τουρκική εισβολή στην Κύπρο έγινε κατά κύριο λόγο με αμερικανικής κατασκευής και προέλευσης όπλα και από τη στιγμή που τέτοια όπλα, μαζί με άλλα γερμανικής κατασκευής και προέλευσης, εξακολουθούν να αξιοποιούνται από τις κατοχικές δυνάμεις στο νησί, ΚΑΝΕΝΑΣ δεν έχει το δικαίωμα να ζητά από την Ελλάδα να αποστρατιωτικοποιήσει (έστω και μερικώς), εθνικό έδαφος.
Επειδή η Ιστορία επαναλαμβάνεται και διδάσκει, υπενθυμίζουμε σε κάθε ενδιαφερόμενο και εμπλεκόμενο, ότι το δικτατορικό καθεστώς της 21ης Απριλίου του 1967, πέρασε στις μαύρες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας ως υπαίτιο για την προδοσία της Κύπρου, επειδή το 1967 υποκύπτοντας σε έξωθεν πιέσεις, απέσυρε την ελληνική Μεραρχία που με πολύ κόπο, υπό απόλυτη μυστικότητα και με πολύ μεγάλη επιτυχία είχε αποσταλεί στην Κύπρο από το 1964.
Για τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα, ανέκαθεν ελληνικά, η Ελλάδα κατέβαλε βαρύτατο φόρο αίματος σε δύο παγκόσμιους πολέμους. Στον πρώτο η Τουρκία ήταν στο πλευρό της Γερμανίας και στον δεύτερο, παρά τις συνεχείς εκκλήσεις των συμμάχων, παρέμεινε ουδέτερη όταν Ελλάδα, ΗΠΑ, Ρωσία και οι λοιποί σύμμαχοι, έχυναν ποταμούς αίματος.
Αν τα θέλει, ας έρθει να τα πάρει… Όχι αμαχητί όμως. Τα ελληνικά όπλα θα τα βρει εκεί. Κι αν ξινίζουν ορισμένοι με τα αμερικανικά MLRS, μήπως ήρθε η ώρα να εξετάσουμε αντίστοιχα ή και καταλληλότερα -σίγουρα φθηνότερα- οπλικά συστήματα απλών και “ταπεινών” χωρών που σέβονται την εθνική τους άμυνα, που δεν θα έμπαιναν καν στη διαδικασία να υποδείξουν το που θα τα αναπτύξουμε και που όχι. Διότι ποιος να αναθέσει στην ελληνική αμυντική βιομηχανία την ανάπτυξη ακόμα και απλούστατων συστημάτων. Χώρα σωρευμένης παθογένειας…
ΣΧΟΛΙΟ DP: Κι όλα αυτά τη στιγμή κατά την οποία στην απέναντι όχθη υπάρχει η Α’ Στρατιά, γεμάτη με αποβατικά σκάφη. Είναι προφανές ότι τα έχουν για… να αντεπιτεθούν όταν Έλληνες οπλισμένοι σαν αστακοί θα πραγματοποιήσουν απόβαση στην Τουρκία ξεκινώντας από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
Τελικά το “άει σιχτίρ” ίσως θα έπρεπε να απευθύνεται σε πολλούς περισσότερους. Το πρόβλημα είναι ότι όντως το πρόβλημα είναι ότι τα περιθώρια εμείς τα έχουμε αφήσει. Πόσο σημαντικό είναι να μην έχεις μια πηγή προμήθειας οπλικών συστημάτων, ασχέτως πόσο σύμμαχος είναι ο προμηθευτής.
Ο συνδυασμός της ποιότητας του πολιτικού προσωπικού της χώρας με τη γεωγραφία της, την κάνει να μοιάζει πολύ με ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ. Αυτό είναι τραγικό, για να πούμε το λιγότερο. Ας περιμένουνε λίγο να διαπιστώσουμε εάν θα υπάρξει αντίδραση από τους αρμόδιους.πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου