Τον Μάρτιο λίγο πριν «κλειδώσει» την οικονομία για τον κορονοΐό η κυβέρνηση «κλείδωσε» ίσως για πρώτη φορά και τα σύνορα στις αθρόες εισόδους αλλοδαπών. Παραδόξως συμφώνησε και η αντιπολίτευση δηλ. ο ευμετάβλητος έτσι ή αλλιώς αρχηγός της, Αλέξης Τσίπρας.
Το άρθρο αποτελείται από 2 σελίδες
Μέχρι εκείνη την στιγμή με διάφορες παραλλαγές το πολιτικό κατεστημένο συμφωνούσε περι ανεφικτότητας του φράκτη στα σύνορα, περι απεριόριστων δικαιωμάτων όποιου θέλει να μπει στην χώρα, περί διεθνούς δικαίου και υπέρτατης αρμοδιότητας των διαφόρων ΜΚΟ και διεθνών επιτροπών (εκ φύσεως μη δημοκρατικών ως προς την εκλογή πχ ΟΗΕ) που απέκλειε κάθε δράση από ένα συντεταγμένο κράτος. Επικαλούνταν ότι ήταν θέμα «Ευρωπαϊκό» κάτι αόριστο στην πράξη, μιλούσαν για πολυπολιτισμικό, μπόλιασμα, ενσωμάτωση και εκφόβιζαν με δολοφονία χαρακτήρων ώστε να επιβληθεί αυτολογοκρισία, αποδίδοντας ξενοφοβία, εξτρεμισμό, γραφικότητα σε όποιον είχε αντίθετη άποψη.
Μετά τα γεγονότα στον Εβρο μπήκε στην καθομιλουμένη του πολιτικού λόγου η έννοια του «υβριδικού πολέμου» κάτι που εξοβελιζόταν στον πυρ το εξώτερο της συνωμοσιολογίας αν και σε επίπεδο πολιτικών επιστημόνων είναι πλήρως καταγεγραμμένη από το προηγούμενο επεισόδιο αθρόας εισροής αλλοδαπών του 2015 (βλέπε ενδεικτικά «Coercive Engineered Syrian Mass Migration in the EU‐Turkey Relations: A Case Analysis for Future Reference, Nefise Ela Gokalp Aras, 01 March 2019, International Migration Vol. 57 (2) 2019» αλλά κι αλλού βλέπε).
Όμως πόσο τυχαίο ήταν το επεισόδιο στον Εβρο; ‘Όταν τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια διαρκής αθρόα μετανάστευση στην περιοχή μας; Και δεν μιλάμε βέβαια για την συνεχή διακίνηση οικονομικών μεταναστών που συμβαίνει σε χώρες με υψηλότερο εργατικό κόστος και συνέβαινε και στην Ελλάδα. Αυτό είναι διαφορετικό και δεν αφορά ανάγκες των οικονομιών-δεκτών που πλέον επιβαρύνονται. Κυκλοφορούν χιλιάδες εργαζόμενοι των ΜΚΟ και πλοία τους στην Μεσόγειο. Δίνονται χωρίς δεύτερη σκέψη χρήματα σε επιδόματα, ενσωμάτωση, στέγαση και μοιράζονται προσλήψεις για τους ντόπιους όταν τέτοιες παροχές για τους πολίτες των χωρών αποδεκτών κατακρίνεται ως λαϊκισμός. Που βρίσκονται αυτά τα λεφτά;
Δεν συμβαίνει έτσι απλά. Υπάρχει ένα ευρύτερο κύκλωμα οργανισμών που το υποστηρίζουν. Πολιτικοί και η ΕΕ που λέγαν ότι ο φράχτης δεν είναι η λύση αλλά η ενσωμάτωση! Βλέπε Σεσίλια Μαλμστρομ για δημογραφική ανάγκη εισαγωγής «νέων Ευρωπαίων» («Europe’s immigration challenge») και οι χρήσιμοι αντίλαλοι. Όπως κάποιοι διορισμένοι διανοούμενοι, επαγγελματίες πολιτικοί, αλληλέγγυοι των ΜΚΟ (που απασχολούν μεγάλο αριθμό προσωπικού και διαχειρίζονται πολλά εκατομμύρια) και κάποιοι σπιτονοικοκύρηδες «επενδυτές της προσφυγική κρίσης» με το αζημίωτο και ανθρωπιστές με ξένες τσέπες, αυτών δηλαδή που θα πρέπει να πληρώσουν.
Υπάρχει ένα πολιτικό μπλοκ των φιλελεύθερων της λεγόμενης δεξιάς και της διεθνούς του δικαιωματισμού της λεγόμενης αριστεράς των συστημικών κομμάτων του δίπολου διακυβέρνηση που εξυπηρετούν την ίδια λογική της παγκοσμιοποίησης αν και από διαφορετικές αφετηρίες. Προφανώς αποτελούν μειοψηφία στις κοινωνικές ομάδες που αντιπροσωπεύουν αλλά και την κοινωνία που στην πλειοψηφία ανησυχεί για το μεταναστευτικό όπως αντιτίθεντο και στα μνημόνια. Λίγο σημασία έχει τι πιστεύουν αφού ένα συμπαγές ισχυρό Ευρωμνημονιακό τόξο ανεξαρτήτως των μπλε, κόκκινων, κίτρινων, πράσινων εκφάνσεων του, ελέγχει τις εξελίξεις και το αφήγημα περί της ενδεδειγμένης σωτηρίας της Ελλάδας (“οι επαγγελματίες της εξουσίας και ιδιώτες μαστόροι του ευκαιριακού πλουτισμού” όπως λέει και ο Γιανναρας).
Το αντικείμενο εδώ είναι να εξετάσουμε αν εντάσσεται σε ένα φάσμα εθνικών απειλών και διεκδικήσεων με παράλληλη διεθνοποίηση/διεθνή προβολή με εντεινόμενη πίεση. Γιατί αν υπάρχει κάτι τέτοιο απαιτεί συντεταγμένη αντιμετώπιση.
Για παράδειγμα αυτό που προβλημάτισε είναι ότι ουσιαστικά η χώρα μας δεν προστατεύεται από την ΕΕ για τις απειλές της Τουρκίας, παρά τα διάφορα ανακοινωθέντα για λαϊκή κατανάλωση, ενώ κάποιοι Ευρωβουλευτές βγαίνουν να υπερασπιστούν δικαιώματα αλλοδαπών και όχι των κρατών μελών της ΕΕ. Υποστήριξη θα ήταν να υπάρχει σαφή καταδίκη, σεβασμός των συνόρων και των νόμων ενός κράτους μέλους, πρόληψη και όχι να δίνονται κονδύλια που πηγαίνουν σε ΜΚΟ και εργολαβίες ολιγαρχών για την υποδοχή των αλλοδαπών αφότου εισέλθουν, χωρίς να υπάρχει μακροπρόθεσμη λύση. Δεν είχαμε βέβαια καμιά αμφιβολία ότι το μόρφωμα των γραφειοκρατών των Βρυξελλών έχει κάποιο σεβασμό σε εθνικά κράτη και ότι ενδιαφέρεται για τίποτα άλλο από οικονομικά συμφέροντα και τις απόψεις της ηγεμονούσας ομάδας της ΕΕ που πλέον είναι ξεκάθαρο ότι είναι η Γερμανία και οι δορυφόροι της που καλούνται συχνά να μιλούν αντ’αυτής. Στην επίθεση κατά την Ελλάδας κάλυψη δίνουν και τα συστημικά διεθνή και εγχώρια ΜΜΕ όπως το κάναν εξάλλου για να δικαιολογήσουν την επιβολή των μνημονίων και της υποθήκευσης της χώρας.
Για πρώτη φορά όμως αυτή η ειδησεογραφία των διεθνών συστημικών ΜΜΕ αποκρούστηκε από την κυβέρνηση στην Ελλάδα και από προσκείμενους κύκλους ως fake news. Κάτι αρκετά ενδιαφέρον αφού η ηγεμονούσα ελίτ της Ελλάδας έχει συστρατευθεί και αγιοποιήσει τα διεθνή συστημικά μέσα, τις διεθνείς επιτροπές και την ΕΕ. Μια τέτοια αντίδραση δεν υπήρξε όταν αποκαλούσαν την Ελλάδα διεφθαρμένη χώρα πριν από τα μνημόνια.
Το θέμα αυτής της μελέτης είναι να αναλύσει αυτή τη κίνηση στην ΕΕ σε σχέση με τα γεωστρατηγικές εξελίξεις προκειμένου να εκτιμηθεί στα πλαίσια ευρύτερων σκοπιμοτήτων. Γιατί έτσι νομίζουμε ότι πρέπει να το δει κανείς κάτι που επίσης αποκαλύπτεται τώρα με τις κινήσεις της Τουρκίας και την Γερμανίας στην περιοχή και τις αλλαγές στις ισορροπίες διεθνώς.
Εμείς απλά παραθέτουμε κάποια γεγονότα. Δεν γνωμοδοτούμε για το τι συμβαίνει. Εξάλλου τα γεγονότα εξελίσσονται. Ίσως δεν είναι και πλήρης η λίστα των γεγονότων ακόμα. Ο καθένας όμως μπορεί να κάνει και την δική του έρευνα να τα συμπληρώσει, να τα σκεφτεί και να βγάλει τα συμπεράσματά του και αναλόγως να πορευτεί και να μην μένει παθητικός αποδέκτης και να τα ρίχνει στους άλλους….
Γεωστρατηγική Παράμετρος του Δικαιωματισμού
Το κίνημα του δικαιωματισμού από το οποίο εκπορεύεται και η φρασεολογία που νομιμοποιεί τον υβριδικό αυτό πόλεμο, δεν εμφανίστηκε σε μια μέρα. Σχετίζεται με διεκδικήσεις στην πρώην Σοβιετική Ένωση, Ανατολική Ευρώπη, «ανοίξεις» στην Μέση Ανατολή σε επαναστάσεις χρωμάτων ακόμα και σε ΗΠΑ, ίσως και στην Ελλάδα. Δεν θα μπούμε στο αν υποκινούνται. Αλλά σίγουρα κάτι εξυπηρετούν έστω και κατά τύχη.
Σε αυτά τα κινήματα διεθνώς σημαντική συμμετοχή έχουν τα ιδρύματα της φιλελεύθερης δημοκρατίας του Σόρος όπως και κάποια άλλα ΜΚΟ. Εξάλλου αυτό λέει ότι είναι ο σκοπός τους: η φιλελεύθερη δημοκρατία η οποία μεταφράζεται ως μια χωρίς έλεγχο λειτουργία εντός των ορίων που θέτει πάντα κάποια ανώτερα αρχή που ίσως να είναι κάποιος Νόμος που διαμορφώνεται από επιτροπές. Τα κινήματα αυτά είχαν δραστηριοποιηθεί κατά τον ψυχρό πόλεμο στην Ευρώπη πριν πέσει το τοίχος ή αμέσως μετά κατά τον μετασχηματισμό της σε οργανώνεις όπως το Chapter 77 (Τσεχοσλοβακία), το OTPOR (Σερβία), το Solidarity (Πολωνία), κλπ.
Ο Σόρος επίσης κέρδισε πολλά λεφτά αποσταθεροποιώντας το ECU (τον πρόδρομο του ευρώ) και ουσιαστικά οδηγώντας έξω από αυτό το ΗΒ. Άρα οι όποιες αξίες συνδυάζονται και με τα κέρδη ή αλληλοτροφοδοτούνται. Γενικά πάντως οι χρηματιστές κερδίζουν από την αποσταθεροποίηση. Βλέπε και την έννοια του reflexivity που προωθεί, δηλ. ο κόσμος αντιδρά με βάση την εντύπωση που έχει για το περιβάλλον του, δηλαδή για το τι πιστεύει ότι είναι και όχι όπως είναι. Έτσι μπορεί να δει κανείς και το παιχνίδι με τις εντυπώσεις και τις δηλώσεις τους.
Δεν τον δαιμονοποιούμε προφανώς ούτε του αποδίδουμε μεγαλύτερο ρόλο από αυτόν που έχει. Τραβά την προσοχή εκούσια ή ακούσια όμως μαζί δραστηριοποιούνται και άλλα ΜΚΟ τα οποία δεν απασχολούν συνήθως τα ΜΜΕ και έχουν συγκεκριμένους σκοπούς.
Κάποιοι έχουν γράψει ότι ο Σόρος είναι αποσταθεροποιητικός και για την ΕΕ Είναι υπέρ της χρηματοδότησης των χωρών με χρέη όπως η Ελλάδα κάτι που για μερικούς θεωρείται σπατάλη και κινδυνολογεί για το Ευρώ ζητώντας περισσότερη υποστήριξη από την Γερμανία (κάτι που εδώ που τα λέμε είναι σωστό).
Αυτά όμως αποτελεί μια ενόχληση για την Γερμανία η οποία επωφελείται από την ΕΕ τόσα χρόνια και φαίνεται ότι ίσως είναι σε πορεία ανεξαρτητοποίησης από το Ευρωατλαντικό δόγμα. Αυτό ξεκίνησε με την οικονομική της ανάπτυξη μετά τον Β’ΠΠ με αρκετή υποστήριξη από τους συμμάχους μεταπολεμικά, προχώρησε μέσω μισθολογικού dumping, ισχυροποίησή της με την ενοποίηση τα πλεονάσματα και την αποδυνάμωση του ελλειμματικού νότου με τα χρέη… Το θέμα είναι αν θα ηγεμονεύσει συμπληρωματικά του δολαρίου με το ευρώ στα πλαίσια του ευρωατλαντισμού/ΝΑΤΟ ή θα ακολουθήσει άλλες συμμαχίες και κατευθύνσεις στην Ευρασία ή θα πορευτεί ανεξάρτητα.
Ο Σόρος είναι επίσης φίλα προκείμενος στου φιλελεύθερους και δημοκρατικούς και Κλίντον – Ομπάμα, το νομαδικό παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο και το αμυντικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα όπως φαίνεται από τις συμφωνίες ελευθέρου εμπορίου και από γεωστρατηγικές κινήσεις που υποστηρίζουν.
Τα λέμε γιατί παράλληλα με το θέμα των μεταναστών της φιλελεύθερης θεωρίας, της αποδόμησης των εθνικών κρατών, του χρέους και του ευρώ παίζεται ένα μεγάλο γεωπολιτικό παιχνίδι γύρω από την θέση της Ρωσίας και την τροφοδοσία της Ευρώπης με ενέργεια όπου εμπλέκεται Γερμανίας, Τουρκία, Ουκρανία αλλά και Λιβύη. Συνδέεται και με τον έλεγχο της Μέσης ανατολής, το Ιράκ, το Ιράν, το Ισραήλ, την Αίγυπτο και άλλες χώρες της περιοχής μέχρι τις πετρελαϊκές χώρες του Κόλπου η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Διαφορετικά συμφέροντα θρησκείες, επιχειρηματικά συμφέροντα, πολιτισμοί εμπλέκονται σε ένα εκρηκτικό μίγμα που γεννά συγκρούσεις.
Όλη αυτή η περιοχή όπως και η Ευρώπη είναι πολύ σημαντικά για την διεθνή οικονομία, για τις ΗΠΑ, την Ρωσία, την Κίνα. Μέσα σε αυτό εμπλέκεται και η θέση της Ελλάδας στην περιοχή μιας που δεσπόζει στην Ανατολική Μεσόγειο, στην τροφοδοσία της Ευρώπης εξ ανατολών και τις θαλάσσιες οδούς προς την Μαύρη Θάλασσα.
Συνεχίστε στη δεύτερη σελίδα……
Ενεργειακή τροφοδοσία Ευρώπης
Το ενεργειακό θέμα για την Ελλάδα ξεκινά πιο έντονα, κάπου προς το τέλος της δεύτερης διακυβέρνησης Καραμανλή προς το τέλος της δεκαετίας του 2000. Τότε που γίνεται η συμφωνία για τον South Stream. Αυτό σίγουρα δεν άρεσε σε κάποιους. Για διαφόρους λόγους και κάτω από αναταραχές και αμφιλεγόμενες θεωρίες η θητεία της κυβέρνησης εκείνης συντομεύει. Αναλαμβάνει ο Γ.Α.Παπανδρέου το 2009 που έλεγε ότι υπάρχουν λεφτά αλλά δεν υπήρχαν κοιτάσματα όπως φωνάζανε πολλοί άλλοι που τους λέγαν γραφικούς. Στην πορεία ανακάλυψε ότι δεν υπήρχαν λεφτά αλλά υπήρχαν κοιτάσματα… Κάτι που ήξερε η Deutsche Bank όπως και η Αμερικανική Γεωλογική Υπηρεσία πολύ πιο πριν όπως απεκάλυψαν τα wikileaks.
Τα τελευταία χρόνια όμως υπάρχει πόλεμος όχι μόνο για τα κοιτάσματα αλλά για τους αγωγούς μεταφορά τους, κάτι που είναι εξίσου σημαντικό. Το θέμα βέβαια είναι πολύ μεγάλο για να το αναλύσουμε αλλά θα δώσουμε μερικούς χάρτες και στοιχεία που το περιγράφουν.
Οι αγωγοί καλύπτουν στην πράξη περίπου το 60% της ζήτησης της ΕΕ. Το άλλο μέρος προέρχεται από εγχώρια παραγωγή (κάποιο με αμφιλεγόμενη σχιστολιθική μέθοδο) και LNG που αυξάνεται τα τελευταία χρόνια και προέρχεται από την Αλγερία, Κατάρ αλλά και από τις ΗΠΑ και αλλού.
Η εγχώρια παραγωγή της Ευρώπης που προέρχεται κυρίως από Γερμανία, Ολλανδία (24 bcm- αλλά φθίνει), ΗΒ, και Νορβηγία. Κάποια παραγωγή υπάρχει ακόμα σε Ιταλία, Ουγγαρία, Πολωνία Ρουμανία, Κροατία, Βουλγαρία. Υπάρχουν περαιτέρω δυνατότητες μέσω σχιστολιθικού αερίου αν και ακριβότερο και με περιβαλλοντικά προβλήματα.
Ευρωπαϊκοί Αγωγοί και Τουρκία
Τα τελευταία χρόνια με την αναταραχή στην Ουκρανία υπάρχουν προβλήματα στην ροή φυσικού αερίου της Ρωσίας διαμέσου της χώρας. Πλέον αυτή η ροή μπορεί να διοχετευτεί μέσω Nordstream 2 που μπορεί να τελειώσει μέχρι το τέλος του 2020 και του Turkstream και της Τουρκίας. Η Γερμανία θα ελέγχει έτσι την ροή στον βορρά της Ευρώπης και θα αποτελεί τον μεγάλο ενεργειακό κόμβο της ΕΕ και η Τουρκία που μπορεί να παρέχει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν είτε μέσω του TAP ή TANAP/IGI Poseidon Interconnector) στον νότο….
Και οι δύο χώρες αυτές δεν κρύβουν πια τις φιλικές, από παλιά και συνεταιρικές σχέσεις. Μαζί θα μπορούν να ελέγχουν πάνω από την μισή ροή της ΕΕ και αν προστεθεί η επίσης φίλα προσκείμενη Ιταλία με τους αγωγούς της Λιβύης, ακόμα περισσότερο. Για την ώρα όμως ο Nordstream 2 αντιμετωπίζει κυρώσεις από ΗΠΑ (έχει απομείνει να ποντιστεί λιγότερο από το 10% στα ανοιχτά της Δανίας) και στην Λιβύη υπάρχει σύρραξη. Πάντως ο Turkstream έχει ολοκληρωθεί αλλά μένει να επεκταθεί στα Βαλκάνια.
Αραβικοί και Αφρικανικοί Αγωγοί
Η Ανατολικής Μεσόγειος έχει γεωστρατηγικό ενδιαφέρον (Σουέζ-Μέση Ανατολή) αλλά έχει και σημαντικά ενεργειακά κοιτάσματα και έτσι ελέγχει και μια ανταγωνιστική ροή φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Παράλληλα υπάρχει και μια κινητικότητα για την παροχή από τα κοιτάσματα της Αφρικής (κυρίως Λιβύης που ήδη μεταφέρονται με αγωγούς στην Ιταλία) ή της Αλγερίας που συνδέεται με αγωγού με την Ισπανία αλλά μεταφέρονται και ως LNG όπως πχ στην Ελλάδα.
Λιβύη και Αγωγοί
Τελευταία το θέμα της Λιβύης είναι πιο έντονο λόγω της εμφύλιας διαμάχης εκεί και την εμπλοκή της Τουρκίας. Είναι μια εναλλακτική τροφοδοσία για την ΕΕ και ίσως η βασική για την Ιταλία που αλλιώς εξαρτάται από τους αγωγούς διαμέσου της Ελλάδας.
Η παροχή της Λιβύης όμως μπορεί να συνδυαστεί με αυτή της Αιγύπτου που έχει βρει τα νέα κοιτάσματα του Ζορ εκεί που εφάπτεται με την Ελληνική και Κυπριακή ΑΟΖ στην πλούσια λεκάνη του Ηροδότου. Συνεπώς υπάρχει έντονο ενδιαφέρον για την Τουρκία, τόσο για να μπλοκάρει τον Eastmed αλλά και για τα κοιτάσματα. Είναι όμως μόνη της σε όλα αυτά;
Και η Γερμανία εμπλέκεται και αυτή στην περιοχή. Υποστηρίζει κεκαλυμμένα την Τουρκία στις διεκδικήσεις κατά της Ελλάδας όπως και στην Λιβύη. Είχε πει ότι δεν μπορεί να βρεθεί λύση στρατιωτικά για την Λιβύη και οργάνωσε ειρηνευτική διάσκεψη αποκλείοντας της Ελλάδα που είχε θέμα με το Τουρκολιβυκό σύμφωνο! Πλέον λαμβάνει μεγαλύτερο ρόλο παρεμβάσεων στην Λιβύη. Η Ρωσία εμπλέκεται και αυτή έχοντας ιστορικά παρουσία και συμφέροντα. Ενώ οι ΗΠΑ παρακολουθούν εξ απόστασης φαίνεται αλλά ενοχλημένες από τα τεκταινόμενα.
Αραβικοί Αγωγοί – Μέση Ανατολή
H Αίγυπτος μπορεί να παρέχει ροή προς την Ευρώπη μέσω της Λιβύης και ενός δυτικού αγωγού που συζητιέται, ή μέσω της Κύπρου με τον θαλάσσιο αγωγό Eastmed (στον οποίο δεν συμμετέχει για την ώρα) ή του Arabian Pipeline προς Ιορδανία-Συρία αν περνούσε μέσα από Τουρκία στην Ευρώπη.
Υπάρχουν όμως και οι χώρες του Περσικού Κόλπου που ενδιαφέρονται. Έτσι είχε προταθεί αγωγός Κατάρ-Τουρκίας (το Κατάρ είναι φίλο και υποστηρικτής της). Αλλά θα πέρναγε μέσα από τη Συρία. Η Συρία είχε και έχει σχέση με Ρωσία που έχει διαφορετικά συμφέροντα και δεν συμφώνησε. Πολλοί λένε ότι αυτός ήταν ο λόγος του εμφύλιου πολέμου και για αυτό αποκαλείται και πόλεμος των αγωγών (pipelineistan war)
Είχε προταθεί επίσης και αγωγός Ιράν-Ιράκ-Συρία που όμως είναι αβέβαιο αν είναι τεχνικοοικονομικά εφικτό και σίγουρα είναι αντίθετη οι ΗΠΑ. Πάντως υπάρχει συνεργασία των χωρών αυτών από το 2015 μαζί με την Συρία. Στην Συρία έχει εμπλοκή και η Τουρκία αλλά και οι ΗΠΑ εναντίον του Ασάντ ενώ είναι σκοτεινή η σχέση με ΙΣΙΣ. Στην παρούσα κατάσταση είναι μια παγωμένη σύρραξη που δεν προωθεί κανένα σχέδιο ενώ η ηγεσία του Ασάντ έχει επανακάμψει οπότε το σχέδιο αυτό δεν μπορεί να προχωρήσει.
Ας δούμε πως εμπλέκεται η Ελλάδα σε όλα αυτά..
Γεωπολιτική Θέση Ελλάδας
Η Ελλάδα έχει ενέργεια και είναι σε σταυροδρόμι εμπορικών και ενεργειακών δρόμων.
Διαμέσου της περνάνε οι αγωγοί που πάνε Ιταλία αλλά θα μπορούσε να τροφοδοτήσει και τα Βαλκάνια ως την Κεντρικής Ευρώπη. Αυτή την στιγμή ο μόνος αγωγός είναι ο TAP ενώ σχεδιάζεται και ο IGI ο οποίος όμως δεν προχωρά για την ώρα. Θα μπορούσε να περνάει και ο South Stream παρακάμπτοντας δηλαδή την Τουρκία από την τροφοδοσία της Ευρώπης. Επίσης η Ελλάδα μπορεί να τροφοδοτεί με LNG το δίκτυο των αγωγών διαμέσου της Αλεξανδρούπολης όπου έχουν εγκατασταθεί και οι Αμερικανοί και του αγωγού IGB σύνδεσης με Βουλγαρία που είναι υπό κατασκευή.
Υπάρχει και ο σχεδιαζόμενος ακόμα αγωγός Eastmed που μπορεί να προσφέρει μιας εναλλακτικής προέλευσης φυσικό αέριο στην ΕΕ ενώ αποτελεί και μια στρατηγική συμμαχία στην Μεσόγειο. Όμως έχουμε ήδη αναφέρει ότι είναι τεχνικοοικονομικά επισφαλής όσο και γεωστρατηγικά αβέβαιος λόγω της στάσης της Ιταλίας. Αλλά φαίνεται ότι δεν αρέσει ούτε στους Γερμανούς. Ας το κρατήσουμε υπ’οψιν αυτό….
ΑΟΖ και Αγωγοί Ελλάδας
Όσο αφορά κοιτάσματα η Ελλάδα έχει πολύ σημαντικά στην λεκάνη του Ηρόδοτου στην ενδιάμεση περιοχή με Κύπρο νοτίως της Κρήτης και δυτικά και βόρεια των Ιονίων. Αυτά λογικά μπορεί να αναπτυχθούν αλλά μόνο εν μέρει έχουν συμβασιοποιηθεί…. (εκκρεμούν τα νοτίως της Κρήτης όπως και τα δυτικά της Κεφαλλονιάς-Ζακύνθου που είναι και τα πιο υποσχόμενα για να μην μιλήσουμε βέβαια για τα ανατολικά της Κρήτης και της λεκάνης του Ηροδότου που δεν έχει γίνει τίποτα…. Η κυβέρνηση κατά διάφορες μαρτυρίες τα έχει περίεργος παγώσει! Αυτό είναι ακριβώς το σημείο που πέφτει πάνω στο ΤουρκοΛυβικό σύμφωνο. Αν αιφνιδιάστηκε από αυτό τότε έχει πρόβλημα στην ενημέρωση. Αν δεν προχώρησε σε συμβασιοποίηση ώστε να δώσει χώρο στην Τουρκία τότε είναι κάτι πολύ σοβαρό Και τα δυο κολάσιμα φυσικά Εξάλλου γενικά οι γενικές κυβερνήσεις έχουν αδιαφορήσει και αυτό έχει ξεπεράσει το αφήγημα της ανικανότητας και εισέλθει σε αυτό της συνωμοσιολογίας όπως φαίνεται από τις αποκαλύψεις των wikileaks.
Κάποιοι θέλουν να πείσουν ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να τα διεκδικήσει ή ότι το Καστελόριζο είναι μακριά. Όταν η Δανία διεκδικεί στο Βόρειο Πόλο ή η Ισπανία στα Κανάρια για να μην επεκταθούμε και σε άλλες περιπτώσεις διεθνώς.
Η Deutsche Bank ήξερε ότι υπάρχουν κοιτάσματα από το 2012 ενώ είχε δημοσιευθεί μέχρι ότι η Γερμανία κράταγε την Ελλάδα στο Ευρώ για την ενέργεια! Έχει αναφερθεί ότι η Αμερικανική Γεωλογική Υπηρεσία τα ήξεραν πιο πριν, έχουν αναφέρει καθηγητές όπως ο Κονοφάγος αλλά συστημικά ΜΜΕ από το 2012 ότι είναι σκάνδαλο ότι δεν τα έχει εκμεταλλευτεί και μάλιστα πολλοί πολιτικοί λέγαν ότι δεν υπήρχαν!
Δρόμος του Μεταξιού – Εμπόριο ΕΕ-Κίνας και Ελλάδα
Εκτός αυτού η Ελλάδα βρίσκεται πάνω στον δρόμο του μεταξιού, μιας διαδρομής τουλάχιστον μεταξύ Ευρώπης και Κίνας μέσω του Πειραιά. Το εμπόριο προϊόντων μεταξύ Κίνας και ΕΕ ανέρχεται σε €562 δις το 2019 από τα οποία εισαγωγές από Κίνα €362 δις και εξαγωγές €198 δις δηλ. έλλειμμα €164 δις Γίνεται μέσω του τραίνου Wuhan –Ντίσελντορφ) που αν και έχει βελτιωθεί σε ταχύτητες δεν έχει την ίδια χωρητικότητα με την θαλάσσια μεταφορά όπου ο Πειραιάς προσφέρει την συντομότερη διαδρομή σε σχέση με το Ροντερνταμ. Βέβαια και ο Πειραιάς σκοντάφτει πάλι στην σιδηροδρομική σύνδεση οπότε να δούμε αν η συνεργασία Κινέζων με Ιταλικά λιμάνια τελευταία θα πάρει κίνηση.
Αιγαίο: στο κέντρο της Ελλάδας και της Ευρασίας
Η Ελλάδα είναι θαλάσσια χώρα και έχει και τον ισχυρότερο εμπορικό στόλο. Το Αιγαίο είναι ζωτικός χώρος για την Ελλάδα ανέκαθεν. (Βλέπε The Geopolitics of Greece: A Sea at its Heart Είναι ίσως ύποπτο αν κάποιοι θέλουν να πείσουν ότι η Ελλάδα είναι ηπειρωτική ψώρα και τα νησιά απομακρυσμένα και χωρίς σημασία. Αλήθεια ποιο είναι το κέντρο της νησιωτικής Ινδονησίας τότε ή ποια τα δικαιώματα σε υπερπόντιες κτήσεις Ευρωπαϊκών κρατών (θυμηθείτε τον πόλεμο των Φωκλαντς). Πως δικαιολογούνται οι διεκδικήσεις της Ισπανίας με τα Κανάρια νησιά επί του Μαρόκου ή της Δανίας στον Βόρειο Πόλο;
Το Αιγαίο αποτελεί ίσως το μόνο ρήγμα και απειλή στην δημιουργία του Γερμανοτουρκικού άξονα της Μεσευρώπης (MittelEuropa) με τον πλήρη έλεγχο των Δαρδανελίων από και προς την Μαύρη Θάλασσα καθώς και του ελέγχου της επικοινωνίας με Ασία. Εν τέλει έτσι δημιουργείται ολοκληρωτική κυριαρχίας στην Κεντρική Ευρώπη από Γερμανία ως Βαλκάνια και Τουρκία και ως την Μέση Ανατολή. Ήδη ομολογείται η ενόχληση της Τουρκίας (και ανασφάλεια) λόγω της βάσης της ΗΠΑ στην Αλεξανδρούπολη. Είναι μια στρατηγική τοποθεσία και λόγω της σιδηροδρομική και οδικής σύνδεση ανάμεσα σε Ευρώπη και Ασία αλλά για των Δαρδανελίων.
Κάθε επιτυχημένο έγκλημα χαρακτηρίζεται ακριβώς από το γεγονός ότι, ο δράστης καταφέρνει να πείσει τα θύματα του πως αξίζουν τη μοίρα τους – κάτι που συμβαίνει επίσης στην Ελλάδα, από κυβερνήσεις που η μία μετά την άλλη κατηγορούν τους Πολίτες για την καταδίκη της χώρας τους στα μνημόνια. Από την άλλη πλευρά, οι νικητές είναι αυτοί που γράφουν την ιστορία, έχοντας δικαίως τη φήμη πως παράγουν...
Η γερμανική UNIPER που ιδρύθηκε από την Ε.ΟΝ έχει συνάψει μία μακροπρόθεσμη ενεργειακή συμφωνία με τη SOCAR του Αζερμπαϊτζάν, για την εισαγωγή 1,5 δις κυβικών μέτρων φυσικού αερίου ετησίως έως το 2045 – ενώ είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί η Ελλάδα δεν θα εισπράττει καν χρήματα για τη διέλευση του. Ο αγωγός πάντως διέρχεται από τη Μακεδονία - υπενθυμίζοντας πως σύμφωνα με ειδικούς, με τη...
Ο κ. Σταϊκούρας ανήγγειλε μία σειρά επί πλέον μέτρων, απαριθμώντας τα με πομπώδη τόνο, όπως συνηθίζει – όπου όμως οφείλουμε να του θυμίσουμε πως ο κ. Σκυλακάκης, σε πρόσφατη συνέντευξη του στον Άλφα 989, τόνισε πως ότι ξοδεύουμε είναι μελλοντικοί φόροι λόγω του υψηλού χρέους και της ανάγκης να διατηρηθεί η πρόσβαση στις αγορές. Απαντώντας δε σε ερώτηση εάν προβλέπει σε βάθος χρόνου νέο μνημόνιο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου