Φαίνεται πως οι ηγεμόνες δεν κατανοούν ότι, ο πρωταρχικός στόχος της κυβερνητικής δράσης δεν είναι η προστασία των Πολιτών από τις λοιμώξεις, ούτε η προστασία της ζωής τους, αλλά η ανθρώπινη αξιοπρέπεια – η οποία στην Ελλάδα έχει «καταπατηθεί» τόσες πολλές φορές από την πολιτική των μνημονίων, ώστε η έννοια «αξιοπρέπεια» να ηχεί πλέον κωμικά. Ανεξάρτητα όμως από την Ελλάδα, εάν η σωτηρία των ανθρώπων ήταν η πρώτη προτεραιότητα των κυβερνήσεων, τότε το πιο αποτελεσματικό μέτρο θα ήταν να τοποθετηθούν όλοι σε καραντίνα – για όσον καιρό χρειαστεί να πεθάνει ο ιός. Με απλά λόγια τώρα, το καθήκον του κράτους είναι πάντοτε θέμα ενός λογικού «ζυγίσματος» – μίας λογικής εξισορρόπησης. Επίσης μεταξύ του δικαιώματος της ελευθερίας των ανθρώπων και της προστασίας της ζωής τους – αφού, για παράδειγμα, εάν η προστασία της ζωής υπερείχε όλων, ασφαλώς δεν θα προστάτευαν τα κράτη τα σύνορα τους, όταν δέχονταν την επίθεση μίας άλλης χώρας.
Άποψη
Ο κάθε άνθρωπος που δεν θέλει να αποδέχεται μη συνειδητά ότι του «σερβίρουν», προσπαθεί να ανακαλύψει τη λογική που ενδεχομένως τα συνοδεύει. Στα πλαίσια αυτά, όταν δεν συμμετέχουν τα πολιτικά κόμματα σε μία μεγάλη εθνική γιορτή και ειδικά στην κατάθεση στεφάνου στον Άγνωστο Στρατιώτη, με μάσκες, με αποστάσεις και σε ανοιχτό χώρο επικαλούμενα την πανδημία, ασφαλώς δεν βρίσκει καμία λογική – πόσο μάλλον όταν την ίδια στιγμή επιτρέπεται η λειτουργία κλειστών σχολικών τάξεων, με 27 μαθητές!
Το ίδιο συμβαίνει με το κλείσιμο των εστιατορίων στο παρελθόν – το οποίο σχεδιάζει η κυβέρνηση να επαναλάβει πρώτα σε τοπικό και ενδεχομένως μετά σε εθνικό επίπεδο. Στην περίπτωση αυτή, οι ιδιωτικές συναντήσεις θα γίνονται στα σπίτια – κάτι που ασφαλώς είναι πολύ χειρότερο, αφού εκεί σίγουρα δεν τηρούνται οι κανόνες υγιεινής που έχουν επιβληθεί στα εστιατόρια και που πολύ σωστά τηρούν.
Εν προκειμένω, αυτό που υποτίθεται πως μειώνει τον κίνδυνο μόλυνσης, στην πραγματικότητα τον επιδεινώνει – εκτός του ότι απειλούνται με χρεοκοπία δεκάδες χιλιάδες εστιατόρια. Θα ήταν δε πιο λογικό να ανοίγουν τα εστιατόρια περισσότερες ώρες, έτσι ώστε να πραγματοποιούνται οι συναντήσεις υπό ελεγχόμενα μέτρα υγιεινής. Εκτός αυτού, δημιουργείται η εντύπωση πως το αναγκαστικό κλείσιμο των εστιατορίων, έχει σκοπό να συνετίσει την υποτιθέμενη ακόμη πολύ απρόσεκτη κοινωνία – λειτουργώντας αρνητικά στην ψυχολογία των ανθρώπων.
Το Σύνταγμα όμως, δεν προβλέπει την εκπαίδευση προς συνετισμό μας εκ μέρους της εκτελεστικής εξουσίας, η οποία σίγουρα δεν έχει το ρόλο του πατέρα ή της μητέρας μωρών – αλλά, αντίθετα, θέλει να μας παραχωρεί τη μεγαλύτερη δυνατή ελευθερία. Εμπιστεύεται δηλαδή τον υπεύθυνο Πολίτη και τη δυνατότητα του να αποφασίζει σωστά – αλλιώς θα ήταν ανόητη ακόμη και η διεξαγωγή εκλογών.
Επομένως, ένας τέτοιος περιορισμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων μας, δεν αποτελεί μέρος της δημοκρατικής μας τάξης – ενώ ασφαλώς όλοι κατανοούμε τη σοβαρότητα της πανδημίας και τα μέτρα που πρέπει να παίρνουμε. Αντίθετα, όταν η ατομική δράση περιορίζεται χωρίς να αιτιολογείται σωστά, επιστημονικά αποδεκτά, ενώ δίνονται επίσημα στους ανθρώπους οδηγίες να ενεργούν «σωστά», μετατρέπεται η δημοκρατική κρατική εξουσία σε αυταρχική – κάτι με το οποίο δεν επιτρέπεται να συμφωνήσει κανείς.
Το γεγονός τώρα πως όλα τα μέτρα που ανακοινώνονται χωρίς να ψηφίζονται από τη Βουλή, ούτε καν το «κλείδωμα» της οικονομίας (lockdown), πρέπει να εφαρμόζονται καταναγκαστικά, δημιουργεί μία πολύ άσχημη εντύπωση στους Πολίτες – πόσο μάλλον όταν τα επιχειρήματα των ηγεμόνων, τα οποία ακούγονται πολύ συχνά σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, είναι εντελώς απαίσια. Ειδικά για μία χώρα όπως η Ελλάδα, ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της οποίας κινδυνεύει να πεθάνει περισσότερο από τη φτώχεια που καθιστά μεταξύ άλλων αδύνατη τη σωστή υγειονομική προστασία, παρά από τον ιό.
Φαίνεται όμως πως οι ηγεμόνες δεν κατανοούν ότι, ο πρωταρχικός στόχος της κυβερνητικής δράσης δεν είναι η προστασία των Πολιτών από τις λοιμώξεις, ούτε η προστασία της ζωής τους, αλλά η ανθρώπινη αξιοπρέπεια – η οποία στην Ελλάδα έχει «καταπατηθεί» τόσες πολλές φορές από την πολιτική των μνημονίων, ώστε η έννοια «αξιοπρέπεια» να ηχεί πλέον κωμικά. Ανεξάρτητα όμως από την Ελλάδα, εάν η σωτηρία των ανθρώπων ήταν η πρώτη προτεραιότητα των κυβερνήσεων, τότε το πιο αποτελεσματικό μέτρο θα ήταν να τοποθετηθούν όλοι σε καραντίνα – για όσον καιρό χρειαστεί να πεθάνει ο ιός.
Με απλά λόγια τώρα, το καθήκον του κράτους είναι πάντοτε θέμα ενός λογικού «ζυγίσματος» – μίας λογικής εξισορρόπησης. Επίσης μεταξύ του δικαιώματος της ελευθερίας των ανθρώπων και της προστασίας της ζωής τους – αφού, για παράδειγμα, εάν η προστασία της ζωής υπερείχε όλων, ασφαλώς δεν θα προστάτευαν τα κράτη τα σύνορα τους, όταν δέχονταν την επίθεση μίας άλλης χώρας.
Επομένως, ένα λογικό μέτρο θα ήταν να διατεθούν μάσκες προστασίας με τις σωστές προδιαγραφές στους Πολίτες, στα σπίτια των ηλικιωμένων και των ευπαθών ομάδων, καθώς επίσης στους επισκέπτες τους – έτσι ώστε να καταστούν δυνατές οι όσο το δυνατόν περισσότερες επαφές, με μία μικρή σχετικά καταπάτηση της ελευθερίας. Είναι ανόητο δε να επικαλείται κανείς πως ο στόχος ενός νέου κλειδώματος θα είναι ο εορτασμός των Χριστουγέννων με καλύτερες συνθήκες, εάν αντιμετωπισθεί τώρα η απειλή του ιού με πειθαρχημένο τρόπο – αφού κανένας δεν εγγυάται πως η διαδικασία της μόλυνσης θα επιτρέπει μία χαλάρωση τότε των μέτρων.
Κλείνοντας, πολλοί άνθρωποι έχουν πλέον την εντύπωση πως δεν θα πρέπει να αξιολογούν τη συμπεριφορά τους με βάση τους νόμους, αλλά με τις ηθικές κατηγορίες που τους απευθύνουν οι κυβερνήσεις τους – οι οποίες υπερβαίνουν το νόμο και το Σύνταγμα. Προφανώς λοιπόν ορισμένες κυβερνήσεις και δη οι ηγεμόνες τους, έχουν μία άλλη άποψη για τη Δημοκρατία – η οποία δεν πρέπει ποτέ να επικρατήσει, αφού το επόμενο βήμα θα είναι ο φασισμός.
Τα στατιστικά στοιχεία των φορολογικών δηλώσεων του 2019 δείχνουν ότι περίπου 1,5 εκατομμύριο πολίτες δηλώνουν ετήσιο εισόδημα 1000 € το χρόνο που σημαίνει ότι ζουν με κάτι περισσότερο από 83 € τον μήνα
Σχετικά με το μαξιλάρι των 36 ή 37 δις €, τα 15,7 δις είναι του ESM και δεν μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε. Στα υπόλοιπα συμπεριλαμβάνονται τα αποθεματικά οργανισμών του δημοσίου; Εάν ναι, πόσα είναι; Δεν χρησιμοποιούνται ήδη στα repos; Εάν όχι, πόσα από αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν; Αυτό που δεν είπαν τώρα οι συνάδελφοι είναι πως σύμφωνα με το άρθρο 116 και επόμενα του νέου νόμου μπορεί...
4 σχόλια:
Το πρόβλημα με τον covid δεν είναι το ποσοστό θνησιμότητας το οποίο είναι χαμηλό και περίπου είναι σαν αυτό της γρίπης.Το πρόβλημα είναι η υψηλή μεταδοτικότητά του και η έλλειψη εμβολίου ενώ για την γρίπη υπάρχει . Οπότε λόγω υψηλής μεταδοτικότητας αυξάνεται και ο αριθμός αυτών που έχουν ανάγκη νοσοκομειακής περίλθαψης.Αν υπήρχε καλό νοσοκομειακό σύστημα το πρόβλημα θα ήταν μικρό.Αλλά επειδή τις τελευταίες δεκαετίες τα νοσοκομειακά συστήματα τόσο στην Ελλάδα όσο και στην ευρώπη παρουσιάζουν μεγάλες ελλήψεις, το πρόβλημα γίνεται μεγάλο και οι κυβερνήσεις φοβούνται το πολιτικό κόστος του χάους που μπορεί να προκληθεί.Αυτό είναι όλο το ζήτημα.
"Βάλε μια μάσκα, ταπεινώσου και σιώπα..." μας συμβουλεύει γνωστός γέροντας, όπως έκανε κι αυτός, αφού τον παρακάλεσε η γνωστή του διευθύντρια του αεροδρομίου της Θεσσαλονίκης να φορέσει μάσκα για να μην την εκθέσει και όχι για τον ιό. Τι ακούμε πρωϊνιάτικα...
https://www.youtube.com/watch?v=DyR_RoXadbI&feature=emb_logo
Καλημέρα φίλε Νίκο. Χρειάζεται ψυχραιμία η σημερινή κατάσταση. Είναι κρίσιμη δηλ. κρινόμαστε ώς πρός τόν χαρακτήρα καί τήν πίστη. Αυτό σημαίνει κρίση.Ο χαρακτήρας φαίνεται στήν απόφαση. Καί δυστυχώς η πίστη προυποθέτει τήν απόφαση. Η απόφαση δέν είναι επιλογή ακριβώς όπως απλοικά ίσως νομίζουμε. Εχει σχέση μέ τό βάθος τού ανθρώπου.Η φιλοσοφία η οποία ανοίγει τόν δρόμο τών αρετών κάνει λόγο γιά τήν αποφατική οδό τής ποιότητος. Αφήνω τήν οδό τής ποσότητος γιά νά προχωρήσω στό βάθος τού είναι μου γιά νά βρώ τήν ουσία , τήν κοινή ανθρώπινη φύση.Απόφαση σημαίνει αφήνω πίσω μου, πετάω τά πράγματα πού μέ βαραίνουν καί καθίσταμαι ελαφρύς στίς ανάγκες μου καί ευ-φυής στήν ζωή μου. Καθαρίζω τά ζιζάνια.Εμείς στήν Ελλάδα μέ τήν πρώτη βροχή διαλυθήκαμε. Μάς κέρδισε η συνομωσία, τό παιδί τής αρνήσεως, τού ψυχρού πολέμου καί τού σχίσματος. Ολη μας η
εγνοια εντοπίζεται στήν προσπάθειά μας νά αποφύγουμε νά πάρουμε μιά απόφαση. Ιδίως στήν κυβέρνηση τού κράτους. Ακου λοιπόν τί λένε στό άλλο άκρο όταν μαθεύτηκε ότι η υπουργός Παιδείας κόλλησε τόν ιό. Επιασε ο αφορισμός τού Αμβρόσιου. Οι νόμιμοι τού Ιερόθεου Βλάχου δέν κοινώνησαν ένα παιδάκι διότι είχε βαπτιστεί στό μοναστήρι τό οποίο είχε κανόνα ακοινωνισίας από τόν επίσκοπο. Οι διοικούντες, οι οποίοι δέν έχουν αφήσει κανόνα όρθιο. Χρειάζεται διάκριση φίλε.
Τις πληγές της μετρά η Σάμος μετά τον φονικό σεισμό των 6,7 Ρίχτερ.
Παράλληλα με το σοκ για τον έντονα αισθητό σεισμό, το νησί θρηνεί δύο ανήλικα παιδιά ένα αγόρι και ένα κορίτσι, 17 και 15 ετών. Η 15χρονη Κλαίρη και ο 17χρονος Άρης άφησαν την τελευταία τους πνοή κάτω από τα χαλάσματα ενός παλιού σπιτιού που κατέρρευσε. Ήταν πολύ στενοί φίλοι και καθημερινά επέστρεφαν μαζί από το σχολείο. Σύμφωνα μάλιστα με μαρτυρίες διασωστών της ΕΜΑΚ, τα δύο παιδιά βρέθηκαν αγκαλιασμένα κάτω από τα συντρίμμια. Οι ίδιες μαρτυρίες πιθανολογούν ότι την ώρα της σεισμικής δόνησης ο 17χρονος μαθητής αγκάλιασε τη 15χρονη φίλη του για να την προστατεύσει.
Ο Γραμματέας του Μέρα 25, Γιάνης με ένα "ν" έγραψε τα εξής: "Εκ μέρους του ΜέΡΑ25 , η σκέψη μας κι η αλληλεγγύη μας σε όσους επλήγησαν στη Σμύρνη και αλλού από τον σημερινό σεισμό. Άλλη μια υπενθύμιση του πόσο ευάλωτη είναι η ανθρώπινη φύση και, συνεπώς, πόσο ανάγκη έχουμε την διεθνιστική αλληλεγγύη".
Στη Σμύρνη και αλλού...Πράγματι χρειάζεται διάκριση φίλε.
Δημοσίευση σχολίου