Έξι χρόνια και 9 μήνες η Ελλάδα “δεμένη” στα Μνημόνια: Υπάρχει ελπίδα ή το Grexit είναι πολύ κοντά;

File Photo: Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας (Α) και ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης (Δ) παρακολουθούν την Δοξολογία για το Νέο Έτος, στον Καθεδρικό Ναό Αθηνών, Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2017. ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΛΕΣΙΔΗΣ
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Η Ελλάδα βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης με τους δανειστές της. Για μία ακόμη φορά… Και βεβαίως δεν είναι η πρώτη, φοβάμαι δεν θα είναι ούτε η τελευταία, διότι ο μαζοχισμός -και όχι μόνο- είναι εθνικό μας σπόρ.
 Από τον Μάιο του 2010, όταν ο Εξοχότατος κ. Γεώργιος Α. Παπανδρέου οδήγησε τη χώρα στον σκληρότατο και άνευ αισθημάτων, όπως αποδείχθηκε, μηχανισμό των Ευρωπαίων εταίρων και του ΔΝΤ, είμαστε σε πορεία σύγκρουσης με αυτούς που μας δάνεισαν για να μην χρεωκοπήσουμε, όπως μας είπαν τότε και εμείς σαν βλάκες τους πιστέψαμε. Διότι εάν δεν οδηγούσαν την κατάσταση σε πλήρες αδιέξοδο και αν άκουγαν όσους τους παρακαλούσαν να πάρουν στοιχειώδη μέτρα από τις αρχές του 2009 μέχρι τις αρχές της μοιραίας χρονιάς, του 2010, δεν θα φτάναμε ποτέ στα πρόθυρα της χρεωκοπίας. 
Είναι πολλοί οι οικονομολόγοι που υποστηρίζουν ότι και τον Μάιο του ’10, η Ελλάδα εκβιάστηκε με χρεωκοπία, για να αποδεχθεί τον μηχανισμό, και απλά ο τότε πρωθυπουργός δεν πήρε είδηση… Ας έρθουμε στο τώρα… Πόσες φορές μας είπαν οι υπουργοί της αριστερής κυβέρνησης ότι κλείνει αυτή η αξιολόγηση -η περίφημη δεύτερη αξιολόγηση- και φτάσαμε πέντε μέρες πριν από την ημερομηνία-«σταθμό», την 20η Φεβρουαρίου και μέχρι της στιγμής ούτε κλείνει, αντιθέτως είναι όλα στον αέρα. Άπειρες φορές. Και δεν θα ξεχάσω τον φίλο Γιώργο Σταθάκη, ο οποίος τον Δεκέμβριο που τον συναντήσαμε στη Νέα Υόρκη, ήταν βέβαιος ότι «κλείνουμε». Δεν κλείσαμε… Τα πάντα είναι ανοικτά και ας ελπίσουμε ότι έχει δίκιο ο νεαρός κυβερνητικός εκπρόσωπος που είπε στη συνάδελφο Σία Κοσιώνη, ότι στις 20 τούτου του μήνα θα έχουμε καλά νέα. 
Βεβαίως μιλάμε για δανεικά. Και όταν παίρνεις δανεικά, έχεις και υποχρεώσεις. Και όταν δεν είσαι τυπικός με τις υποχρεώσεις τους, πληρώνεις. Όπως συμβαίνει όταν παίρνουμε τα δικά μας δάνεια. Σε άλλες χώρες σου αρπάζουν το σπίτι μέσα σε 45 μέρες, στην Ελλάδα, μέχρι πρόσφατα και να μην πλήρωνες δεν σε ενοχλούσε κανένας. Στο σημείο που έφτασαν τα πράγματα, για τους δανειστές δεν είναι καν θέμα οι μεταξύ μας καυγάδες και οι τσακωμοί για το αν είναι καλά ή όχι τα Μνημόνια. Βεβαίως ΔΕΝ είναι καλά τα Μνημόνια -και οι διαφωνίες μου είναι χιλιοειπωμένες- αλλά έχουμε και ένα άλλο δεδομένο: ότι άλλες χώρες τα υλοποίησαν, βγήκαν τρέχοντας από αυτά, έχουν ανάπτυξη και οι λαοί τους αρχίζουν να αλλάζουν προς το καλύτερο τις ζωές τους.
 Ξέρετε γιατί μείναμε πια η μόνη χώρα στην Ευρώπη που μετά από 6 χρόνια και 9 μήνες παραμένει «αλυσοδεμένη» στα Μνημόνια; Διότι το πολιτικό προσωπικό της χώρας αδυνατεί να συνεννοηθεί. Τούτη η ιστορία των Μνημονίων απαιτεί συναίνεση και συνεργασία, απαιτεί εθνική ενότητα και πάνω απ’ όλα πραγματική αγάπη στην Πατρίδα. Το ξέρω ότι πολλοί θα αντιδράσουν και θα πουν «τι λέει ωρέ ετούτος πρωί-πρωί». Αλλά αν παρακολουθήσετε την ανάλυση μου θα συμφωνήσετε μαζί μου.
 Ένα στέλεχος του ΔΝΤ, που συμμετείχε σε αποστολές και σε άλλες χώρες της Ευρώπης που είχαν Μνημόνια, μου εξηγούσε τον τρόπο με τον οποίο εργάστηκαν οι πολιτικοί στην Κύπρο και την Πορτογαλία. Η συνεργασία, ακόμα και με τα αριστερά κόμματα που έχουν περισσότερες ευαισθησίες από τους δεξιούς, ήταν απόλυτη. Σε μερικές περιπτώσεις στην Κύπρο, οι Αποστολές των δανειστών βρέθηκαν στη δυσάρεστη θέση να βρουν απέναντι τους, ενωμένους, τους πάντες. Δεν είχε σημασία, μου είπε αυτό το στέλεχος, αν η συνεργασία τους μερικές φορές ήταν σικέ ή απλά συμφωνημένη για να υποστηριχθεί στη διαπραγμάτευση ο υπουργός των Οικονομικών, Χάρης Γεωργιάδης. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι είχαν αποτέλεσμα.
 Κάτι που δεν συμβαίνει με την Ελλάδα. Όποια και αν είναι η κυβέρνηση, έχει απέναντί της την αντιπολίτευση. Ο Αλέξης Τσίπρας, που έγινε και αυτός μνημονιακός, είχε πολεμήσει με φωτιά και τσεκούρι τον Αντώνη Σαμαρά. Και σήμερα, η Νέα Δημοκρατία, που είχε υποστηρίξει και αυτή Μνημόνια, κάνει μία αντιπολίτευση που αρμόζει στον …παλιό ΣΥΡΙΖΑ. Στην Ελλάδα δεν έχουμε κανένα λόγο να ελπίζουμε με τα δεδομένα που έχουμε ενώπιον μας. Καμία ελπίδα.
 Εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία μέχρι το τέλος του μήνα, δύο τινά θα συμβούν: Θα ξαναζήσουμε τις μαύρες ημέρες του Ιουλίου του 2015 αλλά δεν μπορούμε να γνωρίζουμε την αντίδραση του πρωθυπουργού και του κόμματός του. Θα αποδεχθεί, κατόπιν εκβιασμού, ότι του καταθέσουν στο τραπέζι οι δανειστές; Ή θα το κάνει …Κούγκι;
 Και στις δύο περιπτώσεις θα είναι χαμένη η Ελλάδα Αλέξη… Και το Grexit δεν θα είναι μία κουβέντα, αλλά μία πραγματικότητα. Σαν νέος άνθρωπος επιδίωξε εσύ τη συνεννόηση και τη συνεργασία, διότι στα δύο χρόνια που ηγείσαι της χώρας είμαι βέβαιος πως κατάλαβες ότι οι εθνικές κρίσεις, όπως είναι και η οικονομική, απαιτείται ενότητα πραγματική. Πότε θα τα βρείτε οι Έλληνες πολιτικοί; Όταν κάνει καμιά πλάκα ο ισλαμο-εθνικιστής Ερντογάν κάνει καμιά πλάκα στο Αιγαίο;

Πηγή: Έξι χρόνια και 9 μήνες η Ελλάδα “δεμένη” στα Μνημόνια: Υπάρχει ελπίδα ή το Grexit είναι πολύ κοντά; http://mignatiou.com/2017/02/exi-chronia-ke-9-mines-i-ellada-demeni-sta-mnimonia-iparchi-elpida-i-to-grexit-ine-poli-konta/