Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2017

π.Θ. Ζήσης, Εισαγωγή στην Πατρολογία-Η σπουδαιότητα των Πατέρων [ΒΙΝΤΕΟ ...

π.Θ. Ζήσης, Εισαγωγή στην Πατρολογία-Η σπουδαιότητα των Πατέρων [ΒΙΝΤΕΟ 2017]

Ομιλία του π. Θεοδώρου Ζήση που εκφωνήθηκε την Κυριακή 22-10-2017, στην νέα Αίθουσα της Εταιρείας Ορθοδόξων Σπουδών (Σούτσου 3).

 katanixis

ΣΧΟΛΙΟ: O Oικουμενισμός είναι ο σημερινός εχθρός τού Ησυχασμού, διάδοχος τής εκκλησίας τού διαφωτισμού πού νίκησε, σκότωσε καί εξόρισε τούς κολλυβάδες. Διάδοχος μιάς εκκλησίας στήν οποία λείπει η μετάνοια καί η προσευχή πού οδηγούν στήν Βασιλεία. Αναβάθμισε διά τού Ζηζιούλα τήν θέση τού επισκόπου καί τήν ακαδημαική θεολογία. Ορίζοντας τόν επίσκοπο εις τύπον καί τόπον Πατρός. Καί τόν κλήρο εικόνα τής Αγίας Τριάδος:
"Στο Μυστή­ριο της Ιεραρχίας, ο Κύριος είναι δεύτερος Θεός. Το επιβάλλει η Αιτία της Θεό­τητος, ο Πατήρ.  «Ο πρώτος πηγάζει μέσα από την Ευχαριστία, επει­δή η Ευχαριστία έχει έναν προεστό, έναν πρώτο. Ο πρώτος λοιπόν αυτομάτως γεννά την Ιεραρχία. Οντολογικά η Ιεραρχία υπάρχει και στην Αγία Τριάδα. Η πηγή, η Αρχή, είναι ο Πατήρ, από ’κεί πηγάζουν τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Στην Αγία Τριάδα λοιπόν έχουμε μια διαβάθμιση, δεν έχουμε αυτόματη συνύπαρξη, αλλά έχουμε ύπαρξη η οποία μεταφέρεται από τον έναν στον άλλον. Εάν βάλουμε τα πρόσωπα να εμφανίζονται έτσι ταυτόχρονα, τότε καταρ­γούμε την έννοια της αιτιότητος. Η αιτιότητα δεν είναι κάτι που μπορούμε να παραβλέψουμε. Η αιτιότητα είναι βασικό στοιχείο της Ετερότητος. Η Ετερότητα στην Αγία Τριάδα δεν αναδύεται έτσι φυσικά, αυτομάτως. Υπάρχει ένα πρόσωπο, πρέπει να προέρχεται ελεύθερα. Από τη στιγμή όμως που εισάγουμε αυτό το πρόσωπο, αυτή την αιτιότητα, εισάγουμε Ιεραρχία". Καί διά τής αναλογίας τήν ιεραρχία τού κλήρου. 
Υπήρξαν αντιδράσεις στό εσωτερικό τής ομάδος του, όπως τού πρ. Νικόλαου Λουδοβίκου, ο οποίος δέν δέχθηκε τήν μείωση τού Ιερέως καί πρόβαλλε τήν Ακαδημαική του ταυτότητα γιά νά επιπλεύσει. Μιά άλλη αντίδραση είναι ακριβώς καί τού πρ. Ζήση, ο οποίος αναβαθμίζει τόν Ιερέα σέ Πνευματικό Πατέρα, διάδοχο τών Αποστόλων καί υπεύθυνο τής πνευματικής αναγεννήσεως τών πιστών.Προτάσσοντας τήν Ακαδημαική θεολογική του θέση. Οι Απόστολοι όμως γεννούσαν τούς πιστούς στήν εκκλησία μέ τούς πόνους καί τίς ωδίνες τού τοκετού μέχρι τής λήψεως τού Αγίου Πνεύματος διά τής Προσευχής. Διδάσκοντας τήν Προσευχή σέ αυτούς πού υποδείκνυε τό Αγιο Πνεύμα. Ας τό δούμε:

 Στην Εκκλησιαστική Ιστορία του Ευσεβίου Και­σαρείας: Γ, κγ, 23 και συνέχεια…
«Όταν απέθανε ο Τύραννος, τότε ο Ιωάννης ο Απόστολος επέστρεψε από την νήσο Πάτμο εις την Έφεσον, παρακα­λούμενος δε μετέβαινε και εις τα πλησιόχωρα μέρη των Εθνικών, αλλού μεν για να εγκαταστήσει Επισκόπους, αλ­λού δε δια να οργανώσει ολοκλήρους Εκκλησίας, και αλλού δια να χειροτονήσει κάποιον από τους επισημανθέντας υπό του Πνεύματος. Ελθών λοιπόν εις την Σμύρνην προσέβλε­ψεν εις το τέλος εις τον εκεί εγκατεστημένον επίσκοπον και δεικνύων νεανίσκον δυνατόν εις το σώμα, ωραίον εις την εμφάνισιν και θερμόν εις την ψυχήν είπε: Tούτον σου ανα­θέτω με πάσαν φροντίδα έχων μάρτυρας την Εκκλησίαν και τον Χριστόν. Αφού δε εκείνος εδέχθη και υπεσχέθη τα πάν­τα, πάλιν είπε τα ίδια και όρισε τους Ιδίους μάρτυρας. Έπει­τα απέπλευσεν εις την Έφεσον.
Έπειτα από καιρόν παρουσιάσθη ανάγκη να καλέσουν εκ νέου τον Ιωάννην. Ούτος δε, αφού ερρύθμισε τα άλλα χάριν των οποίων μετέβη είπεν: εμπρός, ω επίσκοπε, απόδωσε εις ημάς την παρακαταθήκην την οποίαν εγώ και ο Χριστός ανεθέσαμεν εις σε με μάρτυρα την Εκκλησίαν της οποίας προΐστασαι. Τον νεανίσκον απαιτώ και την ψυχήν του αδελ­φού. Στενάξας εκ βαθέων ο γέρων επίσκοπος είπεν: Eκείνος έχει αποθάνει. πώς και με ποίον θάνατον; Απέθανεν εις Θε­όν, διότι κατήντησε πονηρός και ληστής, τώρα δε αντί της Εκκλησίας έχει καταλάβει το όρος με ένοπλον συμμορίαν ομοίων του.
Σχίσας το ένδυμα του ο απόστολος και κτυπήσας την κεφαλήν με μέγαν θρήνον είπε: Καλόν φύλακα της ψυχής του αδελφού άφησα. Αλλά ας μου δοθεί αμέσως εις ίππος και εις οδηγός εις τον δρόμον. Ελθών λοιπόν εις τον τόπον εκείνον, τον επανέφερεν εις την Εκκλησίαν μεσιτεύων εκεί με αφθόνους ευχάς, συναγωνιζόμενος μαζί του εις συνεχείς νηστείας, γοητεύων δε την σκέψιν του με ποικίλας σειρήνας λόγων, δεν ανεχώρησε, πριν τον επανασυνδέση με την Εκ­κλησίαν, δίδων μέγα παράδειγμα μετανοίας αληθινής και μέγα γνώρισμα παλιγγενεσίας, τρόπαιον ορατής αναστάσε­ως!»

Aς δούμε κάτι καί από τόν Αγιο Συμεών τόν Νέο Θεολόγο γιά τό Μυστήριο τής Θεολογίας καί τής πνευματικής αναγέννησης. Συμεών ο Νέος θεολόγος. “Θεολογικός ΙΙ, 2–3”: «Μεταβήναι δει πρώτον ημάς εκ του θανάτου εις την ζωήν, ειθ’ ούτω δέξασθαι σπέρμα εν εαυτοίς άνωθεν του ζώντος Θεού και γεννηθήναι υπ’ αυτού ως χρηματίσαι τέκνα αυτού, και ελκύσαι Πνεύμα εν τοις εγκάτοις και ούτως ελλαμπομένους τα περί Θεού φθέγγεσθαι, καθόσον οίον τε και από Θεού ελλαμπόμεθα!» Αυτή είναι η εμπειρία και η θεολογία που διατρέχουν την Ιστορία της Εκκλησίας διαχρονικά με πλήρη πιστότητα στην παράδοση.

Μιά εκκλησία χωρίς Μετάνοια καί Προσευχή πόσο ορθόδοξη μπορεί νά είναι, όπως προσπαθούν νά μάς πείσουν οι σημερινές εκκλησιαστικές προσωπικότητες;

Αμέθυστος

1 σχόλιο:

χαλαρωσε είπε...

ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΜΑΣ.
ΔΕΣΤΕ ΕΙΚΟΝΑ: ΕΖΕΨΕ ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ ΑΜΕΣΩΣ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΕΝΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ.
ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ.