ΤΟ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΙΚΟ ΣΥΜΠΑΝ (35)

Συνέχεια από:  Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2020

ΤΟ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΙΚΟ ΣΥΜΠΑΝ 

Η Ιεραρχικη δομή τού κόσμου σύμφωνα με τόν ψευδο Διονύσιο Αρεοπαγίτη.

Του Rene Roques.

                                               ΠΕΜΠΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

                                        Οι νοητές Ιεραρχίες ή ο αγγελικός κόσμος.

                             

          2. Η δραστηριότης τής ουράνιας Ιεραρχίας.

          Η δραστηριότητα τής ουράνιας Ιεραρχίας συμμορφώνεται στενά με τους κανόνες που εκθέσαμε μελετώντας τον όρο τής Ιεραρχικής δραστηριότητος γενικώς. Η απαγωγική πρόοδος τών Θείων δώρων περνά κατ’αρχάς μέσω τής πρώτης, μετά τής δεύτερης και τέλος μέσω τής τρίτης Ιεραρχίας. Σε κάθε μία από αυτές φτάνει κατά πρώτον στην πρώτη τάξη, μετά στην δεύτερη και τέλος στην Τρίτη! Αντιστρόφως, για την επιστροφή τών νόων στον Θεό, η δεύτερη Ιεραρχία ασκεί την ενέργεια τής μεταστροφής της στην Τρίτη, η πρώτη στην δεύτερη και η ίδια η Θεαρχία στην πρώτη Ιεραρχία. Εμείς έχουμε σε όλη αυτή την αγγελική δραστηριότητα μόνον μία τέλεια εφαρμογή των γενικών νόμων τής μεσολαβήσεως, έτσι λοιπόν δεν πρέπει να ορίσουμε τις συνθήκες!

          Θα θέλαμε μόνον να ορίσουμε με ακρίβεια τούς τρόπους τής αγγελικής δραστηριότητος στην δική μας ανθρώπινη ιεραρχία, να δείξουμε δηλαδή πώς αυτή η δραστηριότης δεν αντιστέκεται στην Θεία πρόνοια και να δούμε, τέλος, από την οπτική γωνία αυτής τής ίδιας τής δραστηριότητος, πώς ο Διονύσιος εξηγεί μερικές ονοματοδοσίες τής Βίβλου οι οποίες μοιάζουν να θέτουν σε κίνδυνο το όλον τής Θεωρίας του.

          Α) Αγγελική δραστηριότης στήν ανθρώπινη Ιεραρχία!

          Πρώτα απ’όλα η ουράνια ιεραρχία δεν διατηρεί “ζηλότυπα” τούς φωτισμούς που δέχεται από την Θεαρχία! Τούς μεταδίδει στην ανθρώπινη ιεραρχία. Αυτή η μετάδοση μπορεί να στοχεύσει άμεσα τόσο ένα άτομο, όσο και μία ομάδα!

          Για την πρώτη περίπτωση, ο Διονύσιος, δεν έχει δυσκολία να βρει στην Βίβλο πολυάριθμα παραδείγματα! Αναφέρει πολλά στο κεφάλαιο IV τής ουράνιας Ιεραρχίας. Ο Νόμος δόθηκε στον Μωυσή μέσω τών αγγέλων! (Ούρ. Ιερ. 180 Β. Με αναφορά στην προς Γαλάτας ΙΙΙ, 19: τώ δε Αβραάμ δι’επαγγελίας κεχάρισται ο Θεός. Τι ούν ο νόμος; Των παραβάσεων χάριν προσετέθη, άχρις ού έλθη το σπέρμα ώ επήγγελται διαταγείς δι’αγγέλων εν χειρί μεσίτου! Και προς Εβραίους ΙΙ, 2: εί γάρ ο δι’αγγέλων λαληθείς λόγος εγένετο βέβαιος, και πάσα παράβασις και παρακοή έλαβεν ένδικον μισθαποδοσίαν, πώς θα ξεφύγωμεν εμείς, εάν δείξωμεν αμέλειαν διά μίαν τόσον μεγάλην σωτηρίαν; Επί πλέον για να βεβαιώσει την μεσολάβηση τών ουρανίων δυνάμεων σε όλα τα δώρα και τίς προσφορές τού Θεού στους ανθρώπους (και ιδιαιτέρως το δώρο τού Νόμου στον Μωϋσή) ο Διονύσιος βασίζεται στο κατά Ιωάννην Ι, 18: Θεόν ουδείς εώρακεν πώποτε και στην Ι Τιμ. VI, 16, όπου λέγεται ότι ο Θεός κατοικεί σε φώς απρόσιτον).

          Το μυστήριο τής ενανθρωπήσεως ανηγγέλθη στην παρθένο Μαρία από τον Γαβριήλ (Λούκ. Ι, 26-38). Ο ίδιος ο Γαβριήλ είχε προείπει την γέννηση τού Ιωάννου τού Βαπτιστού! Ο Ιωσήφ δέχεται τρείς φορές τις αποκαλύψεις τού Θεού μέσω τής μεσολαβήσεως ενός αγγέλου. Η γέννηση τού Σωτήρος ανηγγέλθη στους Βοσκούς από έναν άγγελο. Ένας άγγελος ενίσχυσε τον Σωτήρα κατά την διάρκεια τής αγωνίας Του. (Λούκ. 22, 43 : ώφθη δε αυτώ άγγελος απ’ουρανού ενισχύων αυτόν). Στο κεφάλαιο XIII της ουρ. Ιεραρχίας ο Διονύσιος αφιερώνει μία μεγάλη παράγραφο στο Σεραφείμ που καθαίρει τα χείλη τού προφήτου Ησαΐα (Ούρ. Ιερ. 300 Α και Ησαΐα VI, 6). Και στο κεφάλαιο IX δηλώνει ότι οι Θείες αποκαλύψεις μεταδίδονται από τους αγγέλους στα έθνη, και στους αρχηγούς τους (ούρ. Ιερ. 260 Β).

          Ο Διονύσιος βασίζει το δόγμα του τών αγγέλων τών εθνών σ’αυτή την φράση του Δευτερονομίου : “Όταν έδινε ο Ύψιστος στο κάθε έθνος την χώρα του, όταν χώριζε τους ανθρώπους των λαών τα σύνορα τα όρισε, ανάλογα με τους αγγέλους τους!! (Δευτερονόμιο 32,8!). Έτσι ο Μιχαήλ γίνεται ο άρχοντας τού Ιουδαϊκού λαού και οι άλλοι άγγελοι οι άρχοντές τών άλλων εθνών. Ο άγγελος τών Βαβυλωνίων μεταφέρει στον Πρίγκιπά τους τις αποκαλύψεις τού Θεού, ο άρχων τών Αιγυπτίων τις μεταφέρει στον Φαραώ. Ο Δανιήλ και ο Ιωσήφ οι οποίοι πρέπει να ερμηνεύσουν τα όνειρα αυτών των δύο Βασιλέων, απέκτησαν γνώση από τον Θεό μέσω αγγέλων (εκ Θεού δι’αγγέλων, Ούρ, Ιερ. 261 Β). Οι άγγελοι οι οποίοι είναι τοποθετημένοι στα ένθη υψώνουν αυτά τα έθνη προς τον Θεό, όσο τούς είναι δυνατόν. (ούρ. Ιερ. 261 D: επ’αυτήν [πρόνοιαν]…. όση δύναμις, ανατείνοντας). Αλλά αυτά τα έθνη μπορούν να αντισταθούν στην αγαθή τους επιρροή και να αρνηθούν τήν καθοδήγησή τους: αυτή υπήρξε η περίπτωση τών ειδωλολατρικών εθνών και μερικές φορές και του Ισραήλ. Όποιες και αν είναι οι Θείες προτάσεις άτομα και έθνη διατηρούν την δυνατότητα να καθοριστούν αφ’εαυτού: ουδέ γάρ ηναγκασμένην έχομεν ζωήν.

          Ίσως μάς ξαφνιάζει το γεγονός ότι δεν βρίσκουμε στον Διονύσιο μία θεωρία τάν αγγέλων σαν φύλακες άγγελοι, έναν ιδιαίτερο άγγελο δηλαδή ο οποίος ασχολείται με έναν ξεχωριστό άνθρωπο. (Μία θεωρία που ήταν ήδη κλασσική πριν τον Διονύσιο, στον Κλήμη, στον Βασίλειο, στον Ειρηναίο, στον Δίδυμο, στον Χρυσόστομο). Όμως μία τέτοια θεωρία δεν μπορούσε να εισχωρήσει στην λογική τού συστήματός του. Οι σχέσεις δεν είναι δυνατές για μία δεδομένη τάξη, παρά μόνον με την ανώτερη της ή κατώτερη τάξη. Επομένως, η τάξη τών αγγέλων δεν θα έχει μία άμεση σχέση παρά μόνον με εκείνη τών αρχαγγέλων ή με την πρώτη τάξη τής ανθρώπινης Ιεραρχίας!

Συνεχίζεται

Αμέθυστος.