Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2022

Ο Ναυπάκτου Ιερόθεος προσβάλλει τη μνήμη του μακαριστού Αιτωλίας Κοσμά και κηρύττει παπίζουσα εκκλησιολογία

                                  

Ο τοποτηρητής της Ι.M. Αιτωλίας και Ακαρνανίας, Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος, στο κήρυγμα που εκφώνησε στον Ι.Ν. Αγίου Αθανασίου Αμφιλοχίας στις 18 Ιανουαρίου, διετύπωσε την παπίζουσα/επισκοποκεντρική εκκλησιολογία περί ιεραρχικού πολιτεύματος της Εκκλησίας και ζήτησε από το ποίμνιο αδιάκριτη και απροϋπόθετη «υπακοή» στις ανίερες και βλάσφημες αποφάσεις της διοικούσας Εκκλησίας.Ταυτόχρονα, προσέβαλε τη μνήμη του σεβάσμιου και Παραδοσιακού Μητροπολίτη Αιτωλίας π. Κοσμά που κοιμήθηκε προσφάτως. 

Ακολούθως παρατίθενται τρία χαρακτηριστικά αποσπάσματα με τις ετεροδιδασκαλίες και πλάνες του Ιεροθέου:

Α) ΜΗΤΡ. ΝΑΥΠΆΚΤΟΥ ΙΕΡΌΘΕΟΣ: ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΒΓΑΊΝΕΙ ΈΝΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΊΤΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΛΈΕΙ «ΕΓΏ ΔΕΝ ΑΚΟΎΩ ΤΙ ΛΈΕΙ Η ΣΎΝΟΔΟΣ»… ΟΙ ΜΕΙΟΨΗΦΟΎΝΤΕΣ ΥΠΑΚΟΎΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΊΑ, ΑΥΤΌ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΌ ΠΟΛΊΤΕΥΜΑ

O μακαριστός Μητρ. Αιτωλίας και Ακαρνανίας π. Κοσμάς παρέδωσε μία κρυστάλλινη, Ορθόδοξη και Πατερική παρακαταθήκη στο ποίμνιο της μητροπόλεως του. Ως προς τα ανίερα υγειονομικά μέτρα που επέβαλαν τα Συνοδικά Όργανα της Εκκλησίας της Ελλάδος με πρόσχημα και πρόφαση τη λοίμωξη του κορωνοϊού, ήρθε σε ρήξη με τη Σύνοδο και το σύνολο των Ιεραρχών, τηρώντας με ευλάβεια την Παραδοθείσα Πίστη, τους Ιερούς Κανόνες και την Παράδοση των Αγίων Πατέρων.

Μετά την κοίμηση του σεβαστού Μητροπολίτη Αιτωλίας  Κοσμά, ο τοποτηρητής της Ι. Μητρόπολης Αιτωλίας, Ναυπάκτου Ιερόθεος, απευθυνόμενος μέσω του κηρύγματος του προς το ποίμνιο της Ι.Μ. Αιτωλίας, επιχειρεί να επιβάλλει τις βλάσφημες αποφάσεις της ΔΙΣ, ακυρώνοντας το Ορθόδοξο έργο του μακαριστού Ποιμενάρχη. 

Φωτογραφίζοντας τον προσφάτως κοιμηθέντα Μητροπολίτη Αιτωλίας  Κοσμά, ο  Ιερόθεος κηρύττει ότι δεν μπορεί να βγαίνει ένας Μητροπολίτης και να λέει «εγώ δεν ακούω τι λέει η Σύνοδος», συμπληρώνοντας με νόημα ότι όταν δεν υπάρχει πλειοψηφία στη Σύνοδο (Δ.Ι.Σ ή Ιεραρχία της Εκκλησίας), «οι μειοψηφούντες υπακούουν στην πλειοψηφία»:

[02:34:50] «Άρα υπάρχει ιεράρχηση χαρισμάτων και διακονιών. Γιατί μέσα στην Εκκλησία δεν μπορεί ο καθένας να κάνει ότι θέλει. Δεν μπορεί να βγαίνει ένας, παράδειγμα, ένας Μητροπολίτης και να λέει «εγώ δεν ακούω τι λέει η Σύνοδος». Η Σύνοδος συνέρχεται, και η Διαρκής Σύνοδος και η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, ογδόντα δύο Αρχιερείς μαζί με τον Αρχιεπίσκοπο και αποφασίζουν, πολλές φορές και ομόφωνα. Αλλά αν δεν υπάρχει ομοφωνία και πλειοψηφία, τότε οι μειοψηφούντες υπακούουν στην πλειοψηφία. Αυτό είναι το Εκκλησιαστικό πολίτευμα και αυτή είναι η Δημοκρατία. Το ίδιο γίνεται και μέσα στις Μητροπόλεις». 

Ο Ναυπάκτου Ιερόθεος με τη θέση του περί αδιακρίτου και απροϋποθέτου υπακοής εκφράζει μία επικίνδυνη εκκλησιολογία και σωτηριολογία, καθώς η υπακοή στον επίσκοπο ή στο σώμα των επισκόπων, την Ιεραρχία, προϋποθέτει ως απαράβατο όρο να ορθοτομούν τον λόγο της αληθείας, χωρίς να νοθεύουν το Ευαγγέλιο και την Παράδοση των Αγίων Πατέρων. 

Ο Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολής Α.Π.Θ πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης σημειώνει σχετικά στο άρθρο «Μαζί με την Εκκλησία, έστω και αν πλανάται;»: «Ἡ ὑπακοή ὅμως στόν ἐπίσκοπο δέν εἶναι ἀπροϋπόθετη οὔτε ἀδιάκριτη. Ὑπακοῦμε στόν ἐπίσκοπο ἤ στό σῶμα τῶν ἐπισκόπων, τήν Ἱεραρχία, ὑπό τόν ἀπαράβατο ὅρο, ὑπό τήν ἀναγκαία προϋπόθεση, ὅτι ὀρθοτομοῦν τόν λόγο τῆς ἀληθείας, ὅτι δέν νοθεύουν τό Εὐαγγέλιο καί τήν Ἁγιοπατερική Παράδοση». 

Β) ΜΗΤΡ. ΝΑΥΠΆΚΤΟΥ ΙΕΡΌΘΕΟΣ: ΤΟ ΠΟΛΊΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΊΑΣ ΕΊΝΑΙ ΙΕΡΑΡΧΙΚΌ ΌΠΩΣ ΓΙΑ ΠΑΡΆΔΕΙΓΜΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΉ ΤΩΝ ΕΛΛΉΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΈΡΕΙΑ

Στο κήρυγμα του από άμβωνος, ο Ιερόθεος εκφράζει μία νεωτερίζουσα επισκοποκεντρική και παπίζουσα εκκλησιολογία, καθώς διατυπώνει τη γνώμη ότι το πολίτευμα της Εκκλησίας εκτός από συνοδικό, είναι και ιεραρχικό. Ως παραδείγματα ιεραρχικότητας παραθέτει τη Βουλή των Ελλήνων, την Περιφέρεια και το Δημοτικό Συμβούλιο:

[02:33:45] «Η οποία Εκκλησία εργάζεται συνοδικά. Το πολίτευμα της Εκκλησίας είναι συνοδικό. Δηλαδή συναντιόμαστε όλοι μαζί να συζητήσουμε, να καταλήξουμε κάπου. Και όχι μόνο συνοδικό αλλά και ιεραρχικό, υπάρχει ιεραρχικότητα. Όπως για παράδειγμα στη Βουλή των Ελλήνων είναι ο πρόεδρος της Βουλής, είναι οι αρχηγοί των κομμάτων, είναι ο πρωθυπουργός, είναι οι βουλευτές, όλοι έχουν ένα ψήφο, τον ίδιο ψήφο, αλλά άλλος είναι ο ρόλος του καθενός. Όπως έχουμε στην Περιφερειακή αυτή ενότητα, γενικότερα στην Περιφέρεια μας, τον Περιφερειάρχη, έχουμε την αντιπεριφερειάρχη, τον δήμαρχο, το δημοτικό συμβούλιο, είναι πρόεδρος, αντιδήμαρχος, είναι τα μέλη… Υπάρχει ιεράρχηση. Συνέρχεται το συμβούλιο το δημοτικό για να συζητήσει, φυσικά συνέρχεται, συζητά, είναι η σύνοδος, η εκκλησία του δήμου».

Σχετικά με την επισκοποκεντρική/παπίζουσα εκκλησιολογία περί ιεραρχικού πολιτεύματος της Εκκλησίας, ο Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολής Α.Π.Θ πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης υπογραμμίζει «Η Σύναξη των Προκαθημένων αποφάσισε για το Ουκρανικό»:
«Ὅλοι οἱ σπουδάσαντες Θεολογία, ἀλλά καί οἱ μελετῶντες τίς πηγές, γνωρίζουμε ὅτι τό πολίτευμα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι συνοδικό καί ὄχι μοναρχικό, ὅπως τό διέστρεψε ὁ Παπισμός. Σέ σταδιακή διαστροφή, ὥστε νά καταντήσουμε στό μοναρχικό, ὁδηγεῖ καί ἡ γνώμη πού διατυπώνεται ἐσχάτως ὅτι δέν εἶναι μόνο συνοδικό, εἶναι καί ἱεραρχικό. Δέν θά ἀναιρέσουμε τώρα αὐτήν τήν νεωτερίζουσα ἐπισκοποκεντρική καί παπίζουσα ἐκκλησιολογία, διότι ἄλλος εἶναι ὁ σκοπός τοῦ παρόντος ἄρθρου».

Γ) ΜΗΤΡ. ΝΑΥΠΆΚΤΟΥ ΙΕΡΌΘΕΟΣ: ΥΠΑΚΟΉ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΊΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΣΥΝΟΔΙΚΆ ΌΡΓΑΝΑ, ΥΠΑΚΟΉ, ΥΠΑΚΟΉ…

Ο Ναυπάκτου Ιερόθεος προσπαθώντας να «πείσει» το ποίμνιο της Ι.Μ. Αιτωλίας να αλλάξει στάση και να αποδεχθεί τις ανίερες και βλάσφημες αποφάσεις που έλαβε προσφάτως η ΔΙΣ, -οι οποίες όμως έρχονται σε πλήρη αντιδιαστολή με την Ορθόδοξη Εκκλησιολογία και τη Πατερική διαποίμανση του μακαριστού Μητρ. Αιτωλίας Κοσμά-, επαναλαμβάνει τη φράση-φόβητρο που χρησιμοποιεί η πλειοψηφία των ταγών της διοικούσας Εκκλησίας σε ανάλογες περιπτώσεις: «Υπακοή στην Εκκλησία»

[02:33:30] «Πως θα ξεφύγουμε από τα δύο αυτά άκρα; Πως θα ξεφύγουμε τη μια μεριά τη σχετικοκρατία, το σχετικισμό και από την άλλη πλευρά την απολυτότητα και τον φανατισμό; Να ακούνε την Εκκλησία».

[02:35:41] «Επομένως μόνο με την υπακοή στην Εκκλησία και στα συνοδικά όργανα της Εκκλησίας, μόνο με αυτή την υπακοή μπορούμε να αποφύγουμε τα δύο άκρα που μας ταλανίζουν και υποφέρουμε. Από το ένα μέρος είναι η σχετικοκρατία, από το άλλο μέρος είναι η απολυτότητα και ο φανατισμός και ο ζηλωτισμός». 

[02:37:50] «Αυτό είναι το Πνεύμα του Θεού, αυτό κάνει η Εκκλησία, έτσι εργάζεται συνοδικά, έτσι να εργαζόμαστε, υπακοή στην Εκκλησία να έχουμε για να αποφεύγουμε τα άκρα που είναι, πραγματικά, τα άκρα οδηγούν στον ζηλωτισμό, στο φανατισμό που είναι ένα μεγάλο πρόβλημα και στην Εκκλησία και στην κοινωνία». 

Ο Ναυπάκτου Ιερόθεος προβάλλει την έννοια μίας αδιάκριτης και απροϋπόθετης υπακοής στην διοικούσα Εκκλησία. Επιπρόσθετα, με το κήρυγμα του προσπαθεί να ταυτίσει την Εκκλησία (η οποία έχει ως Κεφαλή τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, είναι αλάθητη και δεν πλανάται), με την Ιεραρχία, τους πατριάρχες και τους επισκόπους (οι οποίοι πλανώνται ακόμα και σε συνόδους, όπως στη Ψευδοσύνοδο της Κρήτης ή στην Σύνοδο της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, η οποία αναγνώρισε το Ψευδοαυτοκέφαλο των Ουκρανών σχισματοαιρετικών). 

Ο Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολής Α.Π.Θ πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης σημειώνει σχετικά στο άρθρο «Μαζί με την Εκκλησία, έστω και αν πλανάται;»: 
«7. Ἡ Ἐκκλησία δέν πλανᾶται, εἶναι ἀλάθητη. Δέν ταυτίζεται ἡ Ἐκκλησία μέ τήν Ἱεραρχία.
[…] Ἄλλο ὅμως ἡ Ἱεραρχία, οἱ πατριάρχες καί οἱ ἐπίσκοποι, καί ἄλλο ἡ Ἐκκλησία. Ὅπως εἴδαμε, ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἀλάθητη, ἐνῶ οἱ ἱεράρχες πλανῶνται ἀκόμη καί στίς συνόδους. Ἡ ψευδοσύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου ἦταν σύναξη κάποιων ἱεραρχῶν καί μάλιστα τῆς μειοψηφίας αὐτῶν, ὅπως καί ὅσοι ἱεράρχες στίς συνόδους τῶν ἐκκλησιῶν τους, μειοψηφία καί αὐτοί στό σύνολο τῶν ἐπισκόπων τῆς Ἐκκλησίας, ἀναγνώρισαν τό ψευδοαυτοκέφαλο τῶν Οὐκρανῶν σχισματικῶν. Καί στά δύο θέματα ἡ Ἱεραρχία ἐπλανήθη ὄχι ὅμως καί ἡ Ἐκκλησία».

Η ΟΡΘΌΔΟΞΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΉΚΗ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΎ ΜΗΤΡΟΠΟΛΊΤΗ ΑΙΤΩΛΊΑΣ Π. ΚΟΣΜΆ


ΒΑΡΕΤΗ, ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΗ ΝΑΝΟΛΟΓΙΑ.
 Η ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. ΔΕΝ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΤΗΚΕ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΟΠΩΣ ΠΑΠΑΓΑΛΙΖΟΥΝ ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ. Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΥΒΕΡΝΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΣΜΙΚΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΤΕ. ΣΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΠΟΛΕΜΟΥΣΑΝ ΤΗΝ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΣΩΖΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ. 
Η ΕΝΝΟΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΙΕΡΑΡΧΙΚΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΛΑΘΗΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΕΙΟ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΙΚΗΣ ΠΑΡΩΔΙΑΣ.
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΙΟΛΙΣΘΑΙΝΕΙ ΟΠΩΣ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΑΥΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΝΟΜΙΚΗ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΣ Π.Δ. ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΠΙΣΜΟΥ. Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΝΕΚΕΝ ΤΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΡΟΔΩΣΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΟΠΟΙΘΗΚΕ. ΚΗΡΥΣΣΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΜΠΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΩΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. ΥΠΟΤΑΧΘΗΚΕ ΣΕ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΤΥΠΟΥΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ.
ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΑΓΙΟΤΗΣ ΖΕΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΣΕ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑ. ΚΑΤΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙ Η ΘΕΩΣΗ Η ΟΠΟΙΑ ΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΥ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: