Στην Αθήνα Εβραίοι, μουσουλμάνοι και ινδουιστές από όλον τον πλανήτη
– Τι ετοιμάζει ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος
Συγχώνευση θρησκειών με τις «ευλογίες» του περιβάλλοντος
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος έχει ονομαστεί και «πράσινος Πατριάρχης» λόγω των δράσεων του, στο πλαίσιο της Ατζέντας 2030.
Δεν σταματάει να δείχνει τις… ευαισθησίες σ’ αυτόν τον τομέα αφού από τις 5-8 Ιουνίου διοργανώνει Διεθνές Οικολογικό Συμπόσιο στην Αθήνα και τα νησιά του Σαρωνικού με τίτλο «Προς μία πιο πράσινη Αττική: Συντηρώντας τον πλανήτη και προστατεύοντας τους κατοίκους του».
Διαβάζουμε στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ»:
Όπως ενημερώνει το Οικουμενικό Πατριαρχείο το συμπόσιο διοργανώνεται:
«για να διερευνήσει τα επείγοντα περιβαλλοντικά προβλήματα της Ελλάδας, εξετάζοντας συνάμα τις σχέσεις μεταξύ οικολογίας και οικονομίας, ιδιαίτερα στο πλαίσιο των πιεστικών κοινωνικών και περιβαλλοντικών προκλήσεων της εποχής μας. Το συμπόσιο θα εξετάσει επίσης τις συνέπειες της αναγκαστικής μετανάστευσης υπό το πρίσμα της φιλοξενίας, που η Κυβέρνηση και ο λαός της Ελλάδας επεκτείνουν και στους πρόσφυγες από τη Μέση Ανατολή και αλλού. Στόχος και σκοπός του συμποσίου είναι να επιβεβαιώσουμε μια συνεργατική ανταπόκριση στην οικολογική κρίση, υποστηρίζοντας παράλληλα έναν βιώσιμο πλανήτη ως ιερή κληρονομιά για όλους τους ανθρώπους και ειδικά για τα παιδιά μας».
Το διεθνές οικολογικό συμπόσιο πρόκειται να τιμήσει με την παρουσία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ενώ στην εναρκτήρια συνεδρία του θα παραστεί ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος.
Θα συμμετάσχουν περίπου 200 άτομα, ανάμεσά τους ηγετικές προσωπικότητες από τον χώρο της πολιτικής, της οικολογίας και της θρησκείας. Τις εργασίες του συμποσίου θα παρακολουθήσουν επίσης θεολόγοι και κληρικοί, επιστήμονες και δημοσιογράφοι, πολιτικοί και ΜΚΟ, Πανεπιστημιακοί Καθηγητές και φοιτητές, επιχειρηματίες και ακτιβιστές, οικονομολόγοι αλλά και πρόσφυγες. Επί πλέον, στους ομιλητές συμπεριλαμβάνονται Χριστιανοί, Εβραίοι, Μουσουλμάνοι και Ινδουιστές «επιστήμονες», ενώ οι σύνεδροι προέρχονται από όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας και της Τουρκίας, της Βρετανίας και άλλων Ευρωπαϊκών Κρατών, των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά, καθώς και από την Ινδία και την Αφρική.
Υπενθυμίζεται ότι εδώ και χρόνια ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναγνωρίζεται διεθνώς ως «ο Πράσινος Πατριάρχης».
Αναρωτιόμαστε αν θα γίνει αναφορά στον Χριστό! Μάλλον όχι καθώς για το περιβάλλον θα έρθουν… «ειδικοί» επιστήμονες των μουσουλμάνων, των Εβραίων, των Βουδιστών κτλ.
Το περιβάλλον ενώνει και τελικά συγχωνεύει τις θρησκείες!
Ο Πατριάρχης, σύμφωνα με όσα σχολιάζονται, αναδεικνύει τις θρησκευτικές και πνευματικές ρίζες της οικολογικής κρίσης!
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει διοργανώσει οικολογικά συνέδρια σε ευαίσθητες περιοχές του Πλανήτη όπως στον Αμαζόνιο (2006), στον Δούναβη( 1999), στην Αρκτική (2007), στον Μισσισιπή (2009) και τώρα ήρθε η ώρα της Αθήνας.
Τελικά το καινούριο κριτήριο «αγιοποίησης» θα είναι η συνεισφορά στην «προστασία τους περιβάλλοντος». Ούτε λόγος για Χριστό!
«Τριβέλι Πᾶνος»
ΣΧΟΛΙΟ: Η απόλυτη κατάργηση τής εκκλησίας από τόν κλήρο της λίγο πρίν έορτάσουμε τά γενέθλιά της. Η επιλογή τής εορτής τής Πεντηκοστής δέν είναι τυχαία, όπως καί στήν περίπτωση τής ψευδοσυνόδου.. Ενα άλλο Πνεύμα παίρνει τήν θέση τού Αγίου Πνεύματος. Μιά άλλη ενότης επιδιώκεται νά εξουσιάσει καί τόν πιστό όπως εξουσιάζει ήδη τόν αδιάφορο καί άθεο.
Ποιά είναι ακριβώς η "πράσινη" πλάνη; Μάς διδάσκει τό Ευαγγέλιο: Σοὶ ἦσαν καὶ ἐμοὶ αὐτοὺς δέδωκας καὶ τώρα λέει, καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστι καὶ τὰ σὰ ἐμά; Ἐπειδὴ ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ Πατέρα τοὺς εἶχε παραλάβει ἀπὸ Ἐκεῖνον ὡς ἀκατέργαστο ὑλικὸ κι ὁ ἴδιος τούς ἐπεξεργάστηκε καὶ τοὺς λύτρωσε ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Καὶ τώρα τοὺς παραδίδει ξανὰ καλλιεργημένους καὶ λυτρωμένους στὸν Πατέρα Του. Ἑπομένως ὅσα εἶναι τοῦ Πατέρα εἶναι δικά Του κι ὅσα εἶναι δικά Του, εἶναι καὶ τοῦ Πατέρα.
«᾿Εγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι» (Ἰωάν. ιζ' 9). Μήπως αὐτὸ σημαίνει πώς ὁ Κύριος δὲν προσεύχεται γιὰ ὅλον τὸν κόσμο, ἀλλά μόνο γιὰ τοὺς μαθητές Του; οἱ μαθητὲς ἦταν ἡ καλὴ γῆ, ὅπου ὁ οὐράνιος Σπορέας ἔσπειρε τὸ σωστικό Του σπόρο. Γιὰ τὸν ἀγρό αὐτόν, πού ὁ ἴδιος ὁ Σπορέας καλλιέργησε κι ἔσπειρε, προσευχήθηκε στὸ πρῶτο μέρος.
Ὁ Κύριος τὸ ἔκανε αὐτὸ γιὰ νὰ μᾶς διδάξει πώς πρέπει νὰ ζητᾶμε ἀπὸ τὸν Θεὸ μὲ ταπεινοφροσύνη μόνο αὐτὰ πού μᾶς εἶναι ἀπαραίτητα. Μέσα στὴν ἀκαλλιέργητη καὶ ἄγονη γῆαὐτοῦ τοῦ κόσμου, ὁ ἴδιος διάλεξε ἕνα μικρὸ ἀγρό, τὸν περιέφραξε κι ἔσπειρε ἐκεῖ τὸν πολύτιμο σπόρο. Καθὼς ὁ σπόρος αὐτὸς ἀναπτύσσεται καὶ καρποφορεῖ, ὁ ἀγρὸς μεγαλώνει κι ὁσπόρος ποὺ θὰ σπαρεῖ θὰ εἶναι περισσότερος. Ἑπομένως δὲν εἶναι φυσικὸ γιὰ τὸ γεωργὸ νὰ προσεύχεται μόνο γιὰ τὸν περιφραγμένο, καλλιεργημένο καὶ σπαρμένο ἀγρό κι ὄχι γιὰ τὸν ἄγονο κι ἀκαλλιέργητο;
Σὲ κάθε περίπτωση ὁ Κύριος δὲν μπορεῖ νὰ προσευχήθηκε στὸν Πατέρα Του μόνο γιὰ τοὺς μαθητές Του, ἀλλά ὅπως θὰ δοῦμε ἀργότερα, καὶ περὶ τῶν πιστευὸντων διὰ τοῦ λόγου αὐτῶν εἰς ἐμέ. Καὶ πάλι ὅμως ὄχι γιὰ ὅλους τούς ἄγονους κι ἀκαλλιέργητους ἀγροὺς τοῦ κόσμου, ἀλλά μόνο γιὰ τὸν διευρυμένο ἀγρό, ὅπου οἱ μαθητὲς θὰ σπείρουν τὸν πολύτιμο σπόρο τοῦεὐαγγελίου.
Ὁ Κύριος δέν ζητεῖ μάταιη δόξα, κενή, ζητεῖ τὴ δόξα Του ἀπό τούς καρποὺς Του -τοὺς μαθητές Του- πού τὸν ἀκολούθησαν μὲ πίστη καὶ καλὰ ἔργα, μὲ ἀγάπη καὶ ζῆλο.
«Νῦν δὲ πρὸς σὲ ἔρχομαι, καὶ ταῦτα λαλῶ ἐν τῷ κόσμῳ ἵνα ἔχωσι τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς» (Ἰωάν. ιζ' 13). Τί εἴδους χαρὰ εἶναι αὐτή; Εἶναι ἡ χαρὰ πού ἔχει ὁ ὑπάκουος γιὸς ὅταν ἐκπληρώνει τὸ θέλημα τοῦ πατέρα του. Εἶναι ἡ χαρὰ τοῦ εἰρηνοποιοῦ, πού ἡ δική του ἐσωτερικὴ καὶ θεϊκὴεἰρήνη δὲν μπορεῖ νὰ διαταραχθεῖ ἀπὸ τὰ παραληρήματα αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Εἶναι ἡ χαρὰ τοῦ νοικοκύρη, πού ἀφοῦ καθάρισε τὸν ἀγρό του, τὸν ὄργωσε καὶ τὸν ἔσπειρε, ὕστερα βλέπει τὸν καρπὸ ν' ἀναπτύσσεται, νὰ ὡριμάζει καὶ ν' ἀποδίδει. Εἶναι ἡ χαρὰ τοῦ νικητή, πού κατατρόπωσε ὅλους τούς ἐχθρούς του καὶ χάρισε τὴ δύναμη τῆς νίκης στοὺς φίλους του, γιὰ νὰ 'ναι νικητὲς ὡς τὸ τέλος τοῦ χρόνου. Εἶναι τελικὰ ἡ χαρὰ τῆς ἁγνῆς καὶ θεοφίλητης καρδιᾶς, ἡ χαρὰ αὐτὴ πού εἶναι ζωή, ἀγάπη καὶ δύναμη. Τέτοια χαρὰ εἶναι στὴν πληρότητά της ἐκείνη πού ζητοῦσε ὁ Κύριος γιὰ τοὺς μαθητὲς Του προτοῦ ἀναχωρήσει ἀπὸ τὸν κόσμο.
Καί ιδού η αρχαία πλάνη μέ νέο ένδυμα φωτός:Πολλοὶ νεωτεριστὲς στὴ διαδρομὴ τῆς Ἱστορίας, φυσιωμένοι ἀπὸ τὶς γνώσεις καὶ τὴν ἔπαρσή τους, προσπάθησαν μὲ τὶς θεωρίες τους νὰ φέρουν τὴν εὐτυχία στὸ ἀνθρώπινο γένος μὲμιὰ κίνηση, κάνοντας ἔκκληση σ' ὁλόκληρο τὸν κόσμο. οἱ προσπάθειές τους ὅμως γρήγορα ἐκμηδενίστηκαν καὶ χάθηκαν σὰν φουσκάλες τοῦ νεροῦ, ἀφήνοντας τὸν ἀπατημένο κόσμο σὲἀκόμα μεγαλύτερη δυστυχία.
καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν.
Γεν. 2,7 Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπον με χώμα από την γην (χοϊκόν) και ενεφύσησεν στο πρόσωπον αυτού πνεύμα ζων, την αθάνατον ψυχήν·
Ο Θεός βάζει τον άνθρωπο στον κήπο της Εδέμ
Γεν. 2,8 Καὶ ἐφύτευσεν ὁ Θεὸς παράδεισον ἐν Ἐδὲμ κατὰ ἀνατολὰς καὶ ἔθετο ἐκεῖ τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε.
Γεν. 2,8 Διέταξε δε ο Θεός και εφύτρωσε και εβλάστησεν εις την περιοχήν της Εδέμ προς ανατολάς κήπος, ο παράδεισος, και εκεί ετοποθέτησε τον άνθρωπον, τον οποίον έπλασε.
Γεν. 2,9 καὶ ἐξανέτειλεν ὁ Θεὸς ἔτι ἐκ τῆς γῆς πᾶν ξύλον ὡραῖον εἰς ὅρασιν καὶ καλὸν εἰς βρῶσιν καὶ τὸ ξύλον τῆς ζωῆς ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου καὶ τὸ ξύλον τοῦ εἰδέναι γνωστὸν καλοῦ καὶ πονηροῦ.
Γεν. 2,9 Εκαμε δε ο Θεός να βλαστήσουν από την γην όλα τα είδη των δένδρων, τα οποία είναι ωραία εις την όρασιν, ευχάριστα εις την γεύσιν και θρεπτικά, καθώς επίσης διέταξε και εφύτρωσε το δένδρον της ζωής εν μέσω του παραδείσου και το δένδρον της γνώσεως του καλού και του κακού.
Αμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου