Παρασκευή 25 Μαΐου 2018

ΕΤΣΙ ΦΤΑΣΑΜΕ ΩΣ ΕΔΩ

Η εξυγίανση των οικονομικών και ο κόσμος της προκοπής
Εικόνα: Μανώλης ΚοττάκηςΑπό τον
Μανώλη Κοττάκη
Εχει ενδιαφέρον να ακούς τον πρωθυπουργό να καμαρώνει στη Βουλή για την επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος και για τη διαφαινόμενη έξοδο από την εποπτεία. Διότι, πράγματι, το μεγάλο κέρδος από την εξέλιξη αυτή είναι ότι ο τόπος απαλλάσσεται από την εξάρτηση. Οχι από τη στρατηγική εξάρτηση -μέχρι να αποπληρώσουμε και το τελευταίο ευρώ, υπό παρακολούθηση θα είμαστε-, αλλά από τη διοικητική εξάρτηση των Τόμσεν, Βελκουλέσκου, Κοστέλο και λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων. Των θησαυροφυλάκων. 
Ωστόσο, κάθε φορά που οι κ. Τσίπρας και Τσακαλώτος ανεμίζουν έναν αριθμό από εκθέσεις της Ε.Ε. για την Κομισιόν, από την «Εργάνη» για τη μείωση της ανεργίας, από τον Προϋπολογισμό για την πορεία των δημοσίων εσόδων, λησμονούν να μας πουν πώς φθάσαμε έως εδώ. Δεν είναι εύκολο, το ξέρουμε, αλλά κάποιος πρέπει να τους το πει: Για να νικούν σήμερα στους αριθμούς, ηττήθηκαν χθες στις ιδέες. Απαρνήθηκαν τις ιδέες. 
Ο πρώτος και βασικός λόγος που φθάσαμε έως εδώ είναι ότι οι συριζαίοι εφήρμοσαν το Μνημόνιο, και μάλιστα με μεγαλύτερη αφοσίωση από τους προκατόχους τους. Η υποταγή τους στον γερμανικό παράγοντα υπήρξε πλήρης. Και το Υπερταμείο Δημόσιας Περιουσίας συνέστησαν υποθηκεύοντας εθνικό πλούτο, και τους πλειστηριασμούς απελευθέρωσαν προς χάριν των τραπεζών, και ειδικά φορολογικά καθεστώτα κατήργησαν (ΦΠΑ στο Αιγαίο) - δεν υπάρχει τίποτε που να τους ζητήθηκε και να μην το έκαναν. Πολύ «αριστερά» όλα αυτά - θα συμφωνείτε! Η πρώτη αιτία της «επιτυχίας», λοιπόν, είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εφήρμοσε Μνημόνιο, όχι αντιμνημόνιο.

Υπό αυτή την έννοια, η Αριστερά πήρε ένα μεγάλο μάθημα από τη νίκη της στις εκλογές: Αυτός είναι ο δρόμος για τη χώρα, άλλος δεν υπάρχει. Μέσα στην Ευρώπη, σύμμαχος των Αμερικανών, με συγκεκριμένο οικονομικό σύστημα. Οι παλαβομάρες, οι Βενεζουέλες και οι Κούβες, οι αντιστάσεις και τα παράλληλα νομίσματα, τα «δεν πληρώνω» και τα «go home» μπήκαν οριστικά στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας.

Υπάρχουν ακόμα δύο λόγοι, όμως, που η χώρα δειλά δειλά βγαίνει στο ξέφωτο. Ο ένας είναι ότι το πεζοδρόμιο μετακόμισε στην καρέκλα - και η καρέκλα τού αρέσει. Δεν θέλει να την εγκαταλείψει. Αδειασαν οι δρόμοι, αγαπητοί! Βρήκε η χώρα την ηρεμία της. Τη μισή ησυχία από όση εξασφάλισε ο Τσίπρας για τον εαυτό του να είχε ο Σαμαράς, πράγματι η Ελλάς θα ήταν στις αγορές από το 2014.
Ο τρίτος και σημαντικότερος λόγος στον οποίο οφείλονται η εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών και η έξοδός μας στις αγορές είναι η στάση της μεγάλης φιλελεύθερης -συντηρητικής πλειοψηφίας- των πολιτών αυτού του τόπου. Οι άνθρωποι αυτοί, ο κόσμος της προκοπής, δεν έσπευσαν να πάρουν τις θέσεις των συριζαίων στις πλατείες μόλις έγιναν εξουσία, αλλά συνέχισαν τη δουλειά τους. Πλήρωσαν με συνέπεια τους φόρους τους, κατανάλωσαν και καταναλώνουν, επένδυσαν και επενδύουν. Σε αυτή τη ραχοκοκαλιά οφείλει ο Τσίπρας τις καλές επιδόσεις της οικονομίας. Από την κρίση τον έβγαλαν άνθρωποι που δεν τον ψηφίζουν και ούτε πρόκειται να τον ψηφίσουν ποτέ. 

Ξέρω, βεβαίως, άριστα πώς σκέφτονται στο Μαξίμου για αυτούς τους ανθρώπους. Είναι κυνικοί. Δεν τους ενδιαφέρουν. Για κάποιους, λογικό! Ποιοι ξέρουν από πρωινό ξύπνημα και ποιοι από επιταγές, για να καταλάβουν τον κόσμο της προκοπής; Να σας πω κάτι; Θα το μάθουν και αυτό! Στις κάλπες.

Δεν υπάρχουν σχόλια: