.Αλήτες ...Προδότες κομμουνιστές (2η συνέχεια)

The communist Parade...

Όλοι οι πολιτικοί παράγοντες της χώρας είχαν ανάγκη την επιβίωση και τη λειτουργία τού κομμουνιστικού κόμματος, γιατί ένας "άρρωστος" οργανισμός - όπως ήταν και παραμένει το ελληνικό κράτος - χρειαζόταν μια μόνιμα μολυσμένη "πληγή". Έπρεπε να υπάρχει ένας μηχανισμός, ο οποίος να παράγει μόνιμα "πύον", που να μολύνει ολόκληρο το "σώμα", για να "πουλάνε" αυτοί τη γνωστή "αντιβίωση" ...Να παράγει συγκεκριμένους "μολυσματικούς" πολιτικούς παράγοντες, οι οποίοι θα καθηλώνουν το κράτος στην υποτέλεια με την πρόφαση των δήθεν πολιτικών "συγκρούσεων". Αυτό ήταν το "κόλπο" τής "μόλυνσης" και της "αντιβίωσης". Με την οργανωμένη "παραγωγή" αντιδημοκρατικών στοιχείων "νομιμοποιούσαν" τον φασισμό των "Δημοκρατών" ...Τον φασισμό αυτόν, ο οποίος εξυπηρετούσε τα πέραν του Ατλαντικού αφεντικά τους.

Με τον τρόπο αυτόν θα έλεγχαν για πάντα το ελληνικό πολιτικό σκηνικό, χωρίς να τους ενδιαφέρουν "λεπτομέρειες" όπως η Δημοκρατία ή οι εκλογές κλπ.. Όλο το μυστικό του σχεδιασμού αυτού ήταν η διαιώνισή του με βάση τις επιθυμητές παραμέτρους. Έπρεπε να δημιουργούν τις επόμενες γενιές πολιτικών με πολύ συγκεκριμένες "αναπηρίες" ...Κατά παραγγελίαν "αναπηρίες", οι οποίες θα διατηρούσαν στη χώρα μας την εμφυλιοπολεμική παθογένεια ...Οι "δημοκράτες" να έχουν στοιχεία δωσιλογισμού και οι "αντιδημοκράτες" να είναι αυθεντικοί σταλινικοί ΚΚΕδες. Να υπάρχουν δηλαδή μόνιμα "εχθροί" τής Δημοκρατίας, οι οποίοι να δικαιολογούν ακόμα και προδοτικές συμπεριφορές αυτών που δήθεν θα αναλάμβαναν να προστατεύσουν τη Δημοκρατία.

Αυτός ήταν ο επιθυμητός σχεδιασμός και ήταν εύκολο να επιτευχθεί με τις κατάλληλες γνώσεις και βέβαια με τα βολέματα της εξουσίας. Οι μόνιμοι εχθροί τής Δημοκρατίας, δηλαδή, θα "νομιμοποιούσαν" επίσης μόνιμα και κάποιους συγκεκριμένους πολιτικούς, οι οποίοι θα παρέδιδαν γη και ύδωρ στα ξένα αφεντικά τους, για να "σώσουν" τη Δημοκρατία. Γιατί τους συνέφεραν όλα αυτά; ...Γιατί απλούστατα στις συγκεκριμένες "εμφυλιοπολεμικές" συνθήκες το πλεονέκτημα το έχουν οι αιωνίως δωσίλογοι και οι Αμερικανοί προστάτες τους ...Απλά πράγματα. Όπως αντιλαμβανόμαστε, το "κλειδί" του σχεδιασμού αυτού ήταν να υπάρχουν μόνιμα φανεροί-"κρυφοί" εχθροί τής Δημοκρατίας ..."Κρυπτοκομμουνιστές", για την "εξουδετέρωση" των οποίων θα απαιτούνταν η "βοήθεια" των εξειδικευμένων δήθεν μυστικών υπηρεσιών των "αφεντικών".

Αυτός ήταν ο φανερός "κρυπτοαπειλητικός" νέος μεταπολεμικός ρόλος, που θα αναλάμβανε το υπερπολύτιμο για τους ιμπεριαλιστές ΚΚΕ ...Το ΚΚΕ, το οποίο, άλλοτε με τα "γαρύφαλλα" του κουμπουροφόρου Μπελογιάννη και άλλοτε με τους ασύρματους του Γλέζου, θα άφηνε μια μόνιμη υπόνοια απειλής. Μέσω αυτού του "θεατρικού" ΚΚΕ θα "αναπαρήγαγαν" διαρκώς τις συνθήκες έκρηξης του "Εμφυλίου". Μέσω του ΚΚΕ θα "μετέδιδαν" την "παθογένεια" του Εμφυλίου στις επόμενες γενιές. Θα "αρρώσταιναν" νέους ανθρώπους, οι οποίοι την εποχή τού Εμφυλίου δεν είχαν καν γεννηθεί και θεωρητικά αυτός δεν θα έπρεπε καν να τους αφορά. Αυτό ήταν το ζητούμενο της ύπαρξης και της λειτουργίας τού ΚΚΕ και αυτό το ζητούμενο ήταν που χρηματοδοτήθηκε από το σκληρό σύστημα του παρακράτους των δωσίλογων.

Με τον τρόπο αυτόν όλα τα κόμματα θα στελεχώνονταν από της ίδιας ποιότητας "ανάπηρα" πρόσωπα ...Ένα "στημένο" πολιτικό σκηνικό Αριστεράς VS Δεξιάς, το οποίο θα εκτελούσε απόλυτα τις εντολές τής Αμερικανικής Πρεσβείας και θα "δούλευε" τον κόσμο με τις ψευδοσυγκρούσεις του ...Ένα ιδιότυπο "δίπολο" Παναθηναϊκού VS Ολυμπιακού σε έναν "στημένο" αγώνα από ιδιοκτήτες συνεταίρους και παίκτες φίλους μεταξύ τους, αλλά με έως χαζομάρας φανατικούς οπαδούς. Η Αριστερά με ασφάλεια μπορούσε να "ψαρεύει" στελέχη από τα παιδιά τής σκληρής Δεξιάς, όπως ο Πάγκαλος, η Δαμανάκη, ο Τσίπρας, ο Κοντζιάς κλπ. και η Δεξιά από την απέναντι πλευρά θα μπορούσε να κάνει το ίδιο με στελέχη τύπου Ρουσόπουλου, Βούλτεψη, Λαζαρίδη κλπ..

Για να λειτουργεί άψογα κι απρόσκοπτα ο μηχανισμός αυτός, έπρεπε να ενθαρρυνθεί να λειτουργεί απρόσκοπτα και στους χώρους όπου υπήρχε φρέσκο "κρέας". Αυτό και έγινε. Το ΚΚΕ εξειδικεύτηκε στο να "ψαρεύει" οπαδούς - έστω και εφήμερους - εντός των μηχανισμών της ανώτατης εκπαίδευσης, ώστε να αντλεί το δυναμικό που χρειάζεται και έχει ανάγκη ένα "άρρωστο" σύστημα ...Εκβιάσιμους συνωμότες, εκπαιδευμένους στη συντροφικότητα και έτοιμους να υποταχθούν απόλυτα στον οποιονδήποτε εργοδότη ...Αυτό ήταν το κόλπο ...Μέσω της Πανσπουδαστικής δημιουργούσαν συνθήκες, οι οποίες προκαλούσαν "αναπηρίες" ακόμα και σε ανθρώπους τους οποίους θεωρητικά δεν τους αφορούσαν.

Έμπαιναν ανύποπτοι οι φοιτητές σε μια κοινότητα, η οποία βρισκόταν "απέναντι" από την κοινωνία και νόμιζαν ότι το μίσος απέναντι στους κοινούς ανθρώπους αποτελεί ιδεολογικό προαπαιτούμενο. Ζούσαν με τον φόβο και το μίσος που πάντα χαρακτήριζε τους κομμουνιστές, χωρίς όμως αυτό στην πραγματικότητα να τους αφορά. Έφταναν στο σημείο, ως "νεοφώτιστοι" κομμουνιστές, να μισούν τους ίδιους τους γονείς τους, γιατί αυτό θεωρούνταν κομματικό προσόν και απόδειξη "ανόθευτης" και γνήσιας κομμουνιστικής "επαναστατικότητας". Το αποτέλεσμα ήταν τέλειο για την εξουσία. Πήγαιναν κάποια ανύποπτα χαϊβάνια στα Πανεπιστήμια και, νομίζοντας πως κάνουν την προσωπική τους "υπέρβαση", έμπαιναν σε έναν μηχανισμό, ο οποίος τους προκαλούσε μόνιμες "αναπηρίες".

Νομίζοντας ότι "ξεπερνάνε" μικροαστικά όρια και "φράγματα", έμπαιναν στο "σφαγείο" και "ακρωτηριάζονταν" για πάντα ...Το αποτέλεσμα τραγικό ...Είτε παρέμεναν εκεί είτε εγκατέλειπαν, η "αναπηρία" ήταν μόνιμη. Η "έκθεση" και μόνον στις λίστες τού ΚΚΕ ή της ΚΝΕ "καθόριζε" ολόκληρη τη ζωή κάποιου ...Απλά πράγματα, χιλιοδοκιμασμένα. Η "έκθεση" και μόνον στις λίστες αυτές ανάγκαζε κάποιον να διατηρεί αμυντική στάση σε όλη την υπόλοιπη ζωή του, εφόσον έπρεπε να υπερασπιστεί κάτι, το οποίο ήταν πολύ "βρόμικο" για ολόκληρη την υπόλοιπη κοινωνία ...Απλά πράγματα ...Όπως συμβαίνει σήμερα με τη Χρυσή Αυγή ή με τις Gay Parade ...Μία φορά Χρυσαυγίτης Ναζιστής, για πάντα Χρυσαυγίτης Ναζιστής ...Μία φορά Gay, για πάντα Gay.

Αυτό ήταν το κόλπο. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν υπάρχει δρόμος" γυρισμού" ...Δεν υπάρχει ποτέ "παραγραφή". Μία φορά να φωτογραφηθείς σε τέτοιες "παρελάσεις" και σε όλη την υπόλοιπη ζωή σου θα βρίσκεσαι στη δυσάρεστη θέση να απολογείσαι ...και πάντα θα μισείς αυτούς, οι οποίοι σου ζητάνε ν' απολογηθείς για τις πράξεις σου, όποιες κι αν είναι αυτές. Όταν γίνεσαι εύκολος στόχος ακόμα και για έναν αγράμματο φασίστα, ευνόητο είναι ότι δεν ξεφεύγεις ποτέ από την ανάγκη να απολογείσαι ή να αντιδράς στην απολογία. Σε κάθε περίπτωση θα ασχολείσαι με τις συνέπειες αυτής της επιλογής σου για πάντα ...Εκεί βρισκόταν η "παγίδα".

Κάποιοι αφελείς νόμιζαν πως είναι ακίνδυνο να κάνεις ένα ιδεολογικό "outing" στα "επαναστατικά" χρόνια των πανεπιστημιακών σπουδών. Νόμιζαν πως είναι ακίνδυνο κι εφήμερο ...Χρήσιμο, για να διαφοροποιηθούν σαν "μορφωμένοι" από τους "αγράμματους", οι οποίοι παρέμεναν στο χωριό ή στη γειτονιά τους ...Απολαυστικό, για να προκαλέσουν το περιβάλλον τους σαν "ψαγμένοι", οι οποίοι διαβάζουν ή λένε πράγματα, τα οποία αποτελούν "ταμπού" για τους κοινούς ανθρώπους. Δυστυχώς γι' αυτούς δεν γνώριζαν ότι αυτό θα τους ακολουθούσε σ' όλη τους τη ζωή. Μετά ήταν αργά. Είτε παρέμεναν στην αρχική τους επιλογή είτε την εγκατέλειπαν, το "στίγμα" θα παρέμενε πάνω τους για πάντα. Η ιδεολογική "σύφιλη", είτε "θεραπευόταν" είτε όχι, τους κατέτασσε στους "συφιλιδικούς", και αυτό είναι μόνιμο.

Αυτό ήταν το ζητούμενο της ύπαρξης και της λειτουργίας τού μεταπολεμικού ΚΚΕ και είχε σχεδιαστεί από τους απόλυτα ειδικούς των μεγάλων μυστικών υπηρεσιών. Το ΚΚΕ, μέσω της Πανσπουδαστικής, το έβαλαν ως "φίλτρο" ανάμεσα στην Ανώτατη Εκπαίδευση και την κοινωνία. Στόχος τής Πανσπουδαστικής ήταν να "λερώνει" ακόμα και "επιφανειακά" όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα μπορούσε - ακόμα και με υποσχέσεις σεξουαλικού περιεχομένου - απλά και μόνον για να "μεγεθύνει" την εικόνα τού ΚΚΕ. Από εκεί και πέρα απ' αυτούς τους πολλούς "λερωμένους" αναλάμβανε το ΚΚΕ να φτιάξει τους "βρόμικους"...

...Μια "αντλία", η οποία είχε αποκλειστικό σκοπό να τραβάει καθαρό "νερό" από την τεράστια κοινωνική "δεξαμενή" και απλά να το "λερώνει". Δεν την ενδιέφερε η διαχείριση της άντλησης αυτής. Την ενδιέφερε μόνον να περνάει - έστω και στιγμιαία - πολύ "νερό" από μέσα της. Μόνον αυτά τα "στατιστικά" ενδιέφεραν το ΚΚΕ. Γιατί; ...Για να φαίνονται οι κομμουνιστές πολλοί στην κοινωνία ...Για να φαίνονται απειλητικοί στους πάντες και να "δικαιώνουν" τους φασίστες στις αυθαιρεσίες τους ...Για να βελτιώνουν τη δική τους εικόνα, η οποία συνδεόταν άμεσα με τη δική τους ασφάλειά και βέβαια με την αποτελεσματικότητά τους. Γι' αυτό τους ενδιέφερε ο "όγκος" που θα εμφάνιζαν στην κοινωνία. Ακόμα κι αυτοί που έφευγαν από τις "τάξεις" τους, βρίζοντάς τους, δεν τους απασχολούσαν καθόλου. Τους εμφάνιζαν σε στατιστικές είτε σαν "κρυπτοκομμουνιστές" είτε σαν γκρουπούσκουλα. Έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι έφευγαν από εκεί βρίζοντας. Το θέμα ήταν ότι υπήρχε το όνομά τους στα κατάστιχα της ΚΝΕ ...και μετά άντε ν' αποδείξεις πως δεν είσαι "ελέφαντας".

Για τους περισσότερους η "θητεία" στην ΚΝΕ ήταν η χειρότερη εμπειρία τής ζωής τους ...Η χειρότερη, και το τραγικό είναι ότι θα έπρεπε σε όλη τους τη ζωή να απολογούνται γι' αυτήν. Γιατί ήταν η χειρότερη; ...Γιατί έμπαιναν στην ΚΝΕ υποτίθεται μισώντας τον φασισμό και έβρισκαν εκεί τον φασισμό ατόφιο. Έβρισκαν νεποτισμό, αναξιοκρατία, χαφιεδισμό, αγραμματοσύνη, μισαλλοδοξία, μικροψυχία, φανατισμό, ανθελληνικότητα, εκδικητικότητα κλπ. ...Όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τους φασίστες με μια έντονη "εσάνς" κακομοιριάς και μιζέριας ..."Τρέχοντας" έφευγαν από εκεί. Σαν το νερό πάνω στον τσίγκο "κυλούσαν" οι "προσηλυτισμένοι" ψευδοκομμουνιστές μακριά από το ΚΚΕ, το οποίο μονίμως διατηρούσε τις ίδιες δυνάμεις.

Όμως, οι λίγοι "λερωμένοι", οι οποίοι παρέμεναν σε αυτό, ήταν πραγματικά φασίστες. Οι λίγοι κομπλεξικοί, αστοιχείωτοι και απολίτιστοι, οι οποίοι για τον οποιονδήποτε λόγο ήθελαν να "εκδικηθούν" την κοινωνία την "άτιμη", η οποία δεν αναγνώριζε το "μεγαλείο" τους, αντιλαμβάνονταν το ΚΚΕ ως τη μεγάλη τους "ευκαιρία. Αυτοί δεν ενοχλούνταν καθόλου από τον βοθρώδη "βιότοπο" του Περισσού ..."Όμοιος ομοίω αεί πελάζει". Ίδιοι ήταν μ' αυτούς που "έβρισκαν" στον "βόθρο" τού ΚΚΕ και δεν τους πείραζε να συνυπάρχουν. Με αυτούς τους βρομιάρηδες "μόλυναν" απολύτως οργανωμένα μεγάλο μέρος τού πολιτικού δυναμικού τής χώρας. Τα αποτελέσματα αυτής της πονηρής πολιτικής το βλέπουμε καθημερινά μπροστά μας.

Όταν πρόκειται για χαφιέδες, μία είναι η "αγορά" για όλα τα κόμματα, ανεξαρτήτως ιδεολογικής τοποθετήσεως ...Χαφιέδες στην "ποιότητα" των κομμουνιστών δεν υπάρχουν άλλοι. Από το ίδιο "ράφι" στελεχών ψωνίζει όχι μόνον η Αριστερά, αλλά και η ίδια η Δεξιά ...Ρουσόπουλοι, Λαζαρίδιδες, Λοβέρδοι ή Κίρτσοι είναι μολυσμένοι "καρποί" από το ίδιο "ράφι". Οι πιο έμπειροι και σκληροί μυστικοσύμβουλοι όλων των ηγεσιών είναι σταλινικοί πρώην ΚΚΕδες. Καθόλου παράξενο, εφόσον αυτό έκαναν οι ιμπεριαλιστές σε όλες τις χώρες και όχι μόνον στην Ελλάδα. Αρχηγός των χριστιανοδημοκρατών τής Γερμανίας είναι η σταλινική Μέρκελ. Ολάντ και Ρέντζι ήταν σταλινικοί ηγέτες χωρών, οι οποίες επισήμως δεν είχαν κομμουνιστικά κόμματα και τον κομμουνισμό τον είχαν καταδικάσει.

Ό,τι έγινε στην υπόλοιπη Ευρώπη έγινε και στην Ελλάδα. Χάρη στον Καραμανλή και στο δημόσιο χρήμα η Πανσπουδαστική των χαφιέδων "διέπρεψε" στα Πανεπιστήμια της Μεταπολίτευσης. Ειδικά στις εποχές τής αποχής των φοιτητών από τις φοιτητικές εκλογές, εμφάνιζε ποσοστά Βόρειας Κορέας και αυτό το διοχέτευε στην κοινωνία ως "απειλή". Έκανε τις "παρελάσεις" της με τα χαϊβάνια στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα και δημιουργούσε φρέσκο "δυναμικό" για τον ολέθριο σχεδιασμό. Όσο πιο πολύ ισχυροποιούνταν η ΚΝΕ, τόσο πιο πολύ έβριζε την κουφή "αδερφή", γιατί αυτό ήταν το "παιχνίδι" ...Το "παιχνίδι" αυτό, το οποίο επέτρεπε στο σύστημα να κάνει προπαγάνδα περί των πολλών και κρυφών "εχθρών" τής Δημοκρατίας, που δικαιολογούσε προδοσίες ηγετών και απροκάλυπτες παρεμβάσεις πρεσβειών.

Με τόσους εχθρούς πώς να μην χρειάζεται σκληρούς και βίαιους προστάτες η Δημοκρατία; Τζάμπα ο ευέξαπτος αγαπητικός τού Ευταξία εκτόξευε σταχτοδοχεία στους συνεργάτες του; ...Μιλάμε για πολύ "σκληρό" άντρα !!

Καραμανλισμός και Μακαρθισμός.

Εδώ ακόμα και ο πιο καλοπροαίρετος αναγνώστης ίσως εκφράσει κάποιες ενστάσεις: "Είναι δυνατόν όλα αυτά να τα κατάφεραν με καμιά δεκαριά χιλιάδες επαγγελματίες χαφιέδες;" ...Είναι δυνατόν, γιατί η δύναμη της προπαγάνδας είναι τόσο μεγάλη, που το άσπρο μπορεί να το κάνει μαύρο και την τρίχα να την κάνει τριχιά. Όταν κάποιος έχει τις γνώσεις και ελέγχει τη μαζική ενημέρωση, όλα μπορεί να τα καταφέρει. Η προπαγάνδα, δηλαδή, όχι μόνον δεν απαιτεί στοιχεία, για να παρουσιάσει την ψευδή κατάσταση που τη βολεύει, αλλά, αν χρειαστεί, μπορεί να παρακάμπτει ακόμα και τα ίδια τα στοιχεία.

Αυτό μπορεί να γίνει σε όλα τα επίπεδα και για όλες τις περιπτώσεις. Υπάρχει για παράδειγμα η "στατιστική επιστήμη", η οποία μελετά ένα φαινόμενο με βάση τα πραγματικά στοιχεία και απέναντί της μπορεί να βρεθεί η "προπαγάνδα", που, ακόμα και με τα ίδια στοιχεία, να δημιουργεί "ψευδοκαταστάσεις". Η πρώτη περιγράφει την πραγματικότητα και η δεύτερη δημιουργεί ψεύτικη πραγματικότητα. Αν θέλει να το καταλάβει κάποιος αυτό, μπορεί να εξετάσει το φαινόμενο με τους ομοφυλόφιλους. Αν ρωτήσεις για παράδειγμα έναν επιστήμονα για τα στατιστικά ποσοστά τής ομοφυλοφιλίας στο ανθρώπινο είδος, θα μάθεις ότι αυτά είναι ασήμαντα ...Αν καθίσεις όμως σε ένα κομμωτήριο και ακούσεις συζητήσεις, θα "μάθεις" ότι οι μισοί και πλέον άντρες είναι "γκέι". Φτάνουμε δηλαδή σε ένα σημείο όπου αντιστρέφεται ακόμα και η ίδια η λογική τής πραγματικότητας.

Ενώ μελετάμε ένα σπάνιο φαινόμενο και άρα την εξαίρεση σε σχέση με τον "κανόνα" τού φυσιολογικού, φτάνουμε στο σημείο να θεωρούμε το φυσιολογικό σαν εξαίρεση. Ενώ, δηλαδή, το λογικό στην περίπτωση αυτήν είναι ν' αντιμετωπίζονται οι πάντες ως "στρέιτ" μέχρι της αποδείξεως του εναντίου, έρχονται οι πονηροί και αντιστρέφουν την πραγματικότητα και θεωρούν τους πάντες "κρυφογκέι" μέχρι της αποδείξεως του εναντίου ...Η "απόσταση" λοιπόν μεταξύ τού πραγματικού στοιχείου και αυτού που διακινείται μέσα στην κοινωνία, είναι το έργο της προπαγάνδας. Αυτός είναι ο καρπός της προπαγάνδας και αυτόν "καλλιεργούν" όλοι όσοι επιθυμούν να δημιουργήσουν συγκεκριμένες αντιδράσεις στην κοινωνία. Την προπαγάνδα δεν την ενδιαφέρει η αλήθεια και άρα η πραγματικότητα. Την προπαγάνδα την ενδιαφέρει να δημιουργήσει τη δική της πραγματικότητα και αυτό γίνεται ιδανικά εάν εξασφαλιστεί ένα αληθές στοιχείο, το οποίο όμως οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα.

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; ...Το εξής απλό. Αν, για παράδειγμα, οι gay θέλουν να αυξήσουν την επιρροή τους στη δημόσια ζωή, θα πρέπει να δημιουργήσουν ψευδείς εντυπώσεις για τον "όγκο" τους. Θα πρέπει να δείξουν "πολλοί", για να ζητήσουν "περισσότερα". Για να το κάνουν όμως αυτό, θα πρέπει να παίξουν με την προπαγάνδα και άρα θα πρέπει να καλύψουν τις ανάγκες τής λειτουργίας της. Στη συγκεκριμένη περίπτωση θα πρέπει να οργανώσουν μια δημόσια εκδήλωση και για τις ανάγκες της προπαγάνδας αυτής έχουν απόλυτη ανάγκη τη μαζική συμμετοχή. Δεν τους συμφέρει η αλήθεια της ομοφυλοφιλίας ως σπάνιο φαινόμενο. Αυτό σημαίνει ότι δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να κάνουν δική τους "κλειστή" εκδήλωση, όπου θα παρευρίσκονται μόνοι τους ...Τρεις κι ο κούκος θα είναι ...Θέλουν "μάζα".

Προς αναζήτηση της μάζας αυτής, "ανοίγονται" προς όλους. Δεν τους ενδιαφέρει αν το χαϊβάνι που θα πάει εκεί το κάνει για συμπαράσταση ή για πλάκα ή για να εκνευρίσει τον πατέρα του ...Τους ενδιαφέρει η εικόνα μίας μεγάλης ανθρώπινης μάζας. Μόλις την εξασφαλίσουν, την έκαναν τη δουλειά τους. Δεν τους ενδιαφέρει αν αυτά τα χαϊβάνια που συμμετείχαν στη συγκέντρωση στη συνέχεια τους "αποκαλύψουν" ή τους "κατηγορήσουν" ή τους "βρίσουν" ή τους "φτύσουν" ...Τους αρκεί η εικόνα που απέσπασαν. Τους αρκεί η φωτογραφία τής εκδήλωσης. Γιατί; ...Γιατί μετά αναλαμβάνει η προπαγάνδα. Θα βγουν οι gay και θα πουν: ..."Για δείτε πλήθος !!! ...Ούτε κυβερνητικό κόμμα δεν μπορεί να κάνει τέτοια εκδήλωση. Φανταστείτε πόσοι είναι οι "κρυφοί", οι οποίοι φοβήθηκαν να κάνουν outing" !!! ...και άντε μετά να πείσεις τις κομμώτριες της προπαγάνδας ότι οι περισσότεροι άνδρες δεν είναι κρυφογκέι.

Τι σχέση έχει αυτό με την περίπτωσή μας; Ο κομμουνισμός και οι κομμουνιστές - επειδή αυτό βόλευε το σύστημα εξουσίας - έτυχαν μιας ανάλογης προπαγανδιστικής διαχείρισης. Οι λίγοι κομμουνιστές, οι οποίοι ήταν γνωστοί με το ονοματεπώνυμό τους στις Αρχές, έγιναν ξαφνικά - και ως δια "μαγείας" - η μισή κοινωνία. Οι λίγοι ορατοί τεμπελχανάδες, οι οποίοι μπαινόβγαιναν στις φυλακές και χαφιέδιζαν τον κόσμο, μέσω της προπαγάνδας "αναμίχθηκαν" με τους ευυπόληπτους πολίτες τής διπλανής πόρτας. Από τα αρχεία τής Ασφάλειας με τα λιγοστά ονόματα αρχίσαμε να πηγαίνουμε στα καφενεία ή τις μπυραρίες (του Μονάχου, για παράδειγμα) και να μαθαίνουμε ότι οι μισοί πολίτες είναι "κρυφοκομμουνιστές". Με τον τρόπο αυτόν γίνεται η αντιστροφή τής πραγματικότητας και το σπάνιο φαινόμενο να γίνεται ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.

Αυτό επιδιώχθηκε και αυτό έγινε με το ΚΚΕ. Βάζοντας λοιπόν το ΚΚΕ στα Πανεπιστήμια, του έδιναν τη δυνατότητα να κάνει το "parade" που είχε ανάγκη η προπαγάνδα σαν "αποδεικτικό" μέσο, για να δημιουργήσει την ψευδοκατάσταση που ευνοούσε την εξουσία. Το "έσπρωχναν" μέσα στα Πανεπιστήμια, γιατί οι φοιτητές - είτε για το "χαβαλέ" είτε για την πλάκα είτε γιατί έπρεπε κάπως να διαφοροποιηθούν από τους μη-φοιτητές - έπρεπε να κάτι να "δείξουν. Αυτήν την "τάση" των φοιτητών τη γνώριζε το σύστημα και για τον λόγο αυτόν "έσπρωχνε" το ΚΚΕ στα Πανεπιστήμια με όλους τους τρόπους. Ήταν ακίνδυνη η "τάση" αυτή, γιατί οι φοιτητές μετά το πέρας των σπουδών τους θα επανέρχονταν στις παλιές αξίες και βέβαια στις οικογενειακές τους περιουσίες. Μέχρι να συμβεί όμως αυτό, το σύστημα εκμεταλλευόταν τις "επαναστατικές" τους διαθέσεις.

 Για ποιον λόγο οι εξουσιαστές είχαν ανάγκη αυτούς τους ψευδοκομμουνιστές "επαναστάτες" τής πλάκας; ...Για να εξασφαλίσουν το "άλλοθι" εκείνο, το οποίο θα δικαιολογούσε τις επιθυμητές για την εξουσία συμπεριφορές. Όλοι το ήξεραν αυτό το παιχνίδι, και κυρίως το ΚΚΕ. Κανέναν δεν ενδιέφερε στην Πανσπουδαστική ο λόγος για τον οποίο εγγράφονταν σ' αυτήν τα νέα της μέλη. Άλλος πήγαινε εκεί για να "πηδήξει" καμιά συντρόφισσα, άλλος για να τη "σπάσει" στον πατέρα του και άλλος για να δείξει στο χωριό του ότι "ανέβηκε" επίπεδο διανόησης. Κανέναν δεν ενδιέφερε αν αυτοί έμεναν ή έφευγαν, αν επαινούσαν ή αν κατηγορούσαν ...Τους ενδιέφεραν τα "ποσοστά" στα ΑΕΙ. Γιατί; ...Για να δείξουν στη "βάση" τής κοινωνίας ότι υπάρχει κίνδυνος για τη Δημοκρατία ...Για να δείξουν στους αμόρφωτους ότι ΟΛΟΙ οι μορφωμένοι "γέρνουν" προς τον κομμουνισμό και άρα υπάρχει κρυπτοκομμουνισμός που "καλπάζει" ...Για να μετατρέψουν τον φασιστικό Καραμανλισμό, τον οποίο όλοι αυτοί δήθεν μισούσαν, σε "προστάτη" τής Δημοκρατίας.

Αυτό ήταν το ζητούμενο. Γιατί; ...Για να προκαλέσουν τον τρόμο στην κοινωνία ...Για να την απειλούν γενικά με έναν μεγάλο και "απροσδιόριστου" μεγέθους εχθρό ...Για να απειλούν τον καθένα ειδικά με την κατηγορία τού "κρυπτοκομμουνιστή" ...Αυτό ήταν το ζητούμενο. Με λίγα άτομα είχαν καταφέρει να αλλάξουν την ίδια τη λειτουργία τού συνόλου τής κοινωνίας. Αυτός ήταν ο ρόλος τού ΚΚΕ και αυτόν τον ρόλο πάντα τον διασφάλιζε ο σκληρός του "πυρήνας" ...Ένας "πυρήνας", ο οποίος παραμένει πάντα σταθερός ...Δέκα χιλιάδες ήταν οι επαγγελματίες κομμουνιστές στην Ελλάδα τού Εμφυλίου και τόσοι παραμένουν ακόμα και σήμερα.

Όλοι οι υπόλοιποι "νεοφώτιστοι" αποτελούν το χρήσιμο "φόντο", για να λειτουργεί ο σχεδιασμός. Όπως, για παράδειγμα, οι ίδιοι και οι ίδιοι λιγοστοί ομοφυλόφιλοι διοργανώνουν ΟΛΕΣ τις GAY Parade σε ΟΛΗ την Ελλάδα, περιμένοντας τα αφελή χαϊβάνια να συμμετάσχουν, έτσι συνέβαινε πάντα και με το ΚΚΕ. Έχει και το ΚΚΕ τους δικούς του μόνιμους "Βαλιανάτους", που είναι επαγγελματίες κομμουνιστές και όλοι οι υπόλοιποι είναι απλοί "περαστικοί". Οι ίδιοι και οι ίδιοι λιγοστοί ΚΚΕδες ήταν πάντα οι μόνιμοι "πρωταγωνιστές" στις κομματικές εκδηλώσεις και οι υπόλοιποι ένα εφήμερο εναλλασσόμενο "φόντο". Μεταξύ τους αυτοί οι "επαγγελματίες" μοιράζονται τα μεροκάματα του χαφιεδισμού. Στην πλειοψηφία τους σταθερά μισαλλόδοξοι, μισέλληνες και στην πραγματικότητα μισάνθρωποι. Μισούν τους πάντες. Μισούν όχι μόνον τους μη-κομμουνιστές πολίτες, αλλά μισούν ακόμα κι αυτούς που "υιοθέτησαν" υποτίθεται την ιδεολογία τους. Μισούν αυτούς που ήρθαν κι έφυγαν και μισούν κι αυτούς που ήρθαν και ήθελαν να μείνουν. Κυρίως όμως μισούν όλους όσους μπορούν να διεκδικήσουν μεροκάματο στον Περισσό.

Οι ροπαλοφόροι, οι οποίοι πρόσφατα "προστάτευσαν" τους προδότες πολιτικούς στη διάρκεια της ψήφισης του Μνημονίου, είναι μια φυσική συνέχεια μιας σκληρής συμμορίας. Ως πρόσωπα οι περισσότεροι από αυτούς είναι φυσικά εγγόνια εγκληματιών τού Εμφυλίου και είναι επίσης φυσικά παιδιά χαφιέδων τής Χούντας. Αν μπορούσε κάποιος να εξασφαλίσει πρόσβαση στο payroll τού ΚΚΕ, θα έβλεπε να επαναλαμβάνονται μέσα στον χρόνο τα ίδια ονόματα. Οι περισσότεροι δηλαδή "διαδηλωτές" ΚΚΕδες είναι επαγγελματίες κομμουνιστές υπό την έννοια ότι αυτό είναι το βασικό βιοποριστικό τους μέσο. Δεν είναι απλοί πολίτες, οι οποίοι αφιλοκερδώς αγωνίζονται γι' αυτά τα οποία πιστεύουν ...Είναι επαγγελματίες, οι οποίοι πληρώνονται με το "κομμάτι" τη δραστηριοποίησή τους. Σε πέντε διαδηλώσεις θα πάει ο "σύντροφος"; ...για πέντε θα πληρωθεί. Θα απουσιάσει αδικαιολόγητα σε κάποιες; ...Θα του κάνουν παρατήρηση οι προϊστάμενοι ...Κανονικός εργαζόμενος ο χαφιές.

Ο "πυρήνας" αυτός ποτέ δεν "σπάει" από τους νεοπροσύλητους. Ο νεοκομμουνιστής τού Πανεπιστημίου, είτε παραμείνει τέτοιος είτε όχι, δεν θα μπει στο "κύκλωμα" αυτό ..."Τα εύκολα χαρτζιλίκια είναι για τα "δικά" μας παιδιά". Αυτοί, δηλαδή, οι οποίοι υποτίθεται κατηγορούν τον νεποτισμό, είναι οι λάτρεις του μέσα στους σκοτεινούς διαδρόμους τού Περισσού. Πώς έλεγε ο Χαρίλαος; ..."Ο γιος τού Πέτρου να πάρει καμιά δουλειά". Δεν τον ενδιέφερε να σταματήσει η Διαπλοκή. Τον ενδιέφερε να μπει κι ένας "δικός" του άνθρωπος σ' αυτήν ...Τα παιδιά τους να βολεύονται ανάλογα με τη θέση τους στο κόμμα ...Ο γιος τού αρχιχαφιέ Πέτρου να πάρει καμιά δουλειά και ο γιος τού απλού χαφιέ Θανάση να πάρει κανένα χαρτζιλίκι. Για τους άλλους δεν περισσεύει τίποτε. Αν πεις και καμιά κουβέντα, θα σε πουν και "αναθεωρητή" και "οπορτουνιστή". Αυτό είναι το "κύκλωμα" τού "πυρήνα" τού ΚΚΕ, της Πανσπουδαστικής ή του ΠΑΜΕ, που πάντα εμφανίζεται στους δρόμους με τη "φορεσιά" που βολεύει το παρακράτος.

Περί αυτού πρόκειται. Το ΚΚΕ το χρησιμοποιεί η πολιτική ηγεσία, για να ασκεί την εξουσία της με τον αυθαίρετο τρόπο που τη βολεύει. Όλος ο χειρισμός, που αφορά το ΚΚΕ και το μέγεθός του, γίνεται καθαρά με προπαγανδιστικά μέσα, τα οποία μεγεθύνουν τη δύναμή του και με μοναδικό στόχο να τρομοκρατείται ο λαός, προκειμένου να εκβιάζεται και να μην αντιδρά ...Μιλάμε για τακτική ανίκητη. Αυτή η προπαγάνδα νίκησε ακόμα και το αήττητο ΕΑΜ ...Οι χαφιέδες με την προπαγάνδα κατάφεραν αυτό, το οποίο δεν κατάφεραν οι στρατιώτες των ΝΑΖΙ ...Το θηριώδες ΕΑΜ των εκατομμυρίων Ελλήνων αγωνιστών με μερικά τρυκ τού πεζοδρομίου το εμφάνισαν σαν "κομμουνιστικό". Την πιο μαζική συλλογική δράση των Ελλήνων τού προηγούμενου αιώνα την εμφάνισαν σαν κομμουνιστική. Την πιο πατριωτική οργάνωση των Ελλήνων την παρέδωσαν λεία στους προδότες τού Στάλιν.

Τι έκαναν για να καταφέρουν τους στόχους τους; Οι ίδιοι οι κομμουνιστές, από κοινού με τους δωσίλογους, οργάνωσαν - την άνευ λόγου και αιτίας - μεγαλειώδη συγκέντρωση νίκης τού ΕΑΜ στην Αθήνα και οι ίδιοι έφεραν από το Νταχάου τον άκαπνο Ζαχαριάδη, για να τον επιβάλουν ως κεντρικό ομιλητή. Αυτό ήταν το ζητούμενο της συγκέντρωσης και αυτό έγινε, για να τους βοηθήσει να πετύχουν τον στόχο τους, που ήταν η δυσφήμιση του ΕΑΜ. Πέταξαν μια "κουράδα" σε μια καθαρή "πισίνα" και τη μετέτρεψαν σε "βόθρο" ...Αυτό ήταν. Η προπαγάνδα τρόμαξε όλους τους Έλληνες. Ξαφνικά οι κομμουνιστές στο μυαλό των Ελλήνων έγιναν "εκατομμύρια" ...Τρόμος στα καφενεία. Έβγαιναν και οι κομμουνιστές στους δρόμους και "δούλευαν" τους αφελείς, όπως τους δουλεύει σήμερα ο Βαλιανάτος, αμφισβητώντας τον ανδρισμό τους.

Έτσι την "πάτησαν" οι Έλληνες από τους ολιγάριθμους κομμουνιστές και μπήκαν στον μεταπολεμικό φασισμό ...Απόλυτο φασισμό, ο οποίος εκφράζεται από πολιτικές τύπου Καραμανλισμού, κατά τον οποίο οι χαφιέδες βρίσκονταν έξω από τα σπίτια των πολιτών και απειλούσαν τους πάντες. Οτιδήποτε κι αν έλεγες, που δεν συμφωνούσε με την εξουσία, ήταν αρκετό για να σου δώσει την "ετικέτα" τού κομμουνιστή και μετά έμπλεκες όσο δεν φαντάζεσαι. Ούτε κατά προσέγγιση δεν μπορούμε να υπολογίσουμε πόσοι φουκαράδες απειλήθηκαν ή εκβιάστηκαν από τον χαφιέ τής γειτονιάς με την απειλή τής "ετικέτας" τού κομμουνιστή ..."Ετικέτα", η οποία θα ακολουθούσε και τα παιδιά τους, άσχετα αν αυτά δεν γνώριζαν το παραμικρό. Οι μόνοι που το διασκέδαζαν ήταν οι κομμουνιστές, γιατί από εκεί έβγαινε το μεροκάματο. Ο βρεγμένος δεν φοβάται μην τον βρέξεις ...Ο βρεγμένος, όμως, είναι ο καλύτερος για να απειλείς με νερά τους στεγνούς.

"Τόσο κορόιδα είναι οι Έλληνες;", θα αναρωτηθεί ο αναγνώστης ...Δυστυχώς τόσο κορόιδα πιάστηκαν, αλλά, αν αυτό παρηγορεί κάποιους, να πούμε πως δεν ήταν και οι μόνοι. Ο κανόνας ήταν ότι την "πάτησαν" όλοι οι λαοί με τους κομμουνιστές και οι Έλληνες σε καμία περίπτωση δεν αποτελούσαν εξαίρεση στον θλιβερό αυτόν κανόνα. Κράτη μεγαλύτερα και λαοί πολυπληθέστεροι έπεσαν θύματα αυτής της πονηρής τακτικής με τους ίδιους και πάλι ανθρώπους. Ακόμα και οι ίδιες οι ΗΠΑ έπεσαν θύματα του κομμουνισμού ...και πάλι βέβαια με τόσους λίγους "ιδεολόγους". "Είναι δυνατόν;", θα πει κάποιος ..."Πότε έπεσαν οι ΗΠΑ θύματα του κομμουνισμού"; ...Κι όμως ...Είχαν και οι ΗΠΑ τον "βουβό" εμφύλιό τους και ο λαός τους υπέφερε απ' αυτόν ...Είχαν κι αυτοί την "αντικομμουνιστική" και "ναζιστική" περίοδό τους.

Οι ίδιες οι ΗΠΑ "βυθίστηκαν" στον φασισμό, εξαιτίας μιας ανάλογης κατάστασης με τα ίδια ακριβώς δεδομένα. Ο ίδιος ο αμερικανικός λαός έπεσε θύμα αυτής της κατάστασης. Ο Μακαρθισμός δεν διέφερε σε τίποτε από τον Καραμανλισμό. Η εποχή του "Ερυθρού Τρόμου" (Red Scare) στοίχειωσε στην κυριολεξία τις ΗΠΑ και διήρκησε από τα τέλη τής δεκαετίας τού 1940 έως τα τέλη τής δεκαετίας τού 1950. Πώς δημιουργήθηκε αυτό το τεράστιο φαινόμενο, το οποίο ταλαιπώρησε τόσο πολύ έναν τόσο τεράστιο λαό; Υπήρχαν κομμουνιστές στις ΗΠΑ, που να είναι τόσοι σε αριθμό, ώστε να τρομοκρατούν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων; Υπήρχαν τόσοι "λύκοι", που να απειλούν ένα τόσο μεγάλο "κοπάδι"; Υπήρχαν σε τέτοιον βαθμό, που να δικαιολογούν διώξεις και κυνήγι "μαγισσών";...

...Δεν υπήρχαν, αλλά αυτό - όπως είδαμε πιο πάνω - δεν απασχολεί ιδιαίτερα την προπαγάνδα. Με ελάχιστους ανθρώπους κατόρθωσαν κάποιοι και τρομοκράτησαν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων ...Με απολύτως ελάχιστους. Αυτά δεν τα λέμε εμείς ...αυτά τα λένε τα ιστορικά στοιχεία ...Τα αποκαλύπτουν οι ίδιοι οι κομμουνιστές των ΗΠΑ στις "εκθέσεις" που έκαναν για την ορθή λειτουργία τού κόμματος. Στις τεράστιες ΗΠΑ - και την εποχή που καλλιεργούνταν σε ολόκληρο τον κόσμο ο κομμουνιστικός φόβος - οι κομμουνιστές, οι οποίοι τις τρομοκρατούσαν, ήταν όλοι κι όλοι 12 χιλιάδες ..."Δώδεκα χιλιάδες", για να το γράψουμε κι ολογράφως. Αυτό το λέει ντιρεκτίβα τής Κομιντέρν, που ενοχλείται από την "πολυδιάσπαση" των λίγων αυτών κομμουνιστών και τους δίνει εντολή να συγχωνευτούν. Αυτό έγινε τον Μάιο του 1921 και άρα με τον κομμουνισμό στα "καλύτερά" του ...Κι όμως ...με τους λίγους αυτούς χαφιέδες οι ΗΠΑ μετά από λίγα χρόνια βίωσαν τον φασισμό τού Μακαρθισμού.

Όμως, τα ακόμα πιο ύποπτα είναι άλλα. Κατά "σύμπτωση" ΟΛΟΙ σχεδόν οι κομμουνιστές των ΗΠΑ ήταν Εβραίοι. Είχαν φτάσει στο σημείο να κάνουν παναμερικανικά "συνέδρια" και να μην μπορούν να εμφανίσουν εισηγητή, ο οποίος να ανήκει σε κάποια άλλη εθνότητα. Είχαν φτάσει στο σημείο - σύμφωνα με τον καθηγητή Kevin Macdonald στο γνωστό του βιβλίο “The Culture of Critique” - να προσλαμβάνουν εθνικούς (gentiles), προκειμένου να αποκρύψουν την έκταση της εβραϊκής κυριαρχίας (Klehr 1978, 40, Rothman & Lichter 1982, 99). Υπάρχουν μαρτυρίες ότι πολλοί εθνικοί τής εργατικής τάξης είχαν προσληφθεί, για να "διαφοροποιήσουν" την εθνοτική σύνθεση του κόμματος.

Αυτά δεν τα λέμε εμείς, που κάποιοι μπορεί να μας βάλουν την "ετικέτα" τού ρατσιστή ή του αντισιωνιστή ...Αυτά τα λένε οι ίδιοι οι Εβραίοι ερευνητές. Ένας από αυτούς είναι ο συγγραφέας Arthur Liebman, ο οποίος στο “Jews and the Left”, που έγραψε το 1979, καταδεικνύει με βεβαιότητα πως όλα τα κομμουνιστικά (ή "σοσιαλιστικά") κινήματα, τα οποία αναπτύχθηκαν μέσα στην αμερικανική κοινωνία - -την οποία εν τέλει μεταμόρφωσαν ή παραμόρφωσαν - , προήλθαν από Εβραίους μετανάστες, οι οποίοι ήρθαν από το “Pale of Settlement” ("Όρια Εγκατάστασης", η περιοχή της αυτοκρατορικής Ρωσίας, όπου ήταν αναγκασμένοι να ζουν όλοι οι Εβραίοι).

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Αμερικής (Communist Party USA ή CPUSA) ιδρύθηκε την 1η Σεπτεμβρίου 1919 από τον C.E. Ruthenberg (Εβραίος τής Γερμανίας, όπως ο Μαρξ ή η Λούξεμπουργκ) ...Τον Ruthenberg, του οποίου το μουμιοποιημένο πτώμα βρίσκεται στο μαυσωλείο όπου βρίσκεται η μούμια του Λένιν! Αυτός είχε την ηγεσία τού κόμματος, την οποία μοιραζόταν με τον επίσης εβραϊκής καταγωγής Jay Lovestone (κανονικό όνομα Jacob Liebstein). Οι μόνοι "ανταγωνιστές" τους στον χώρο ήταν μια άλλη φράξια, η οποία εμφανιζόταν ως Κομμουνιστικό Κόμμα Αμερικής κάτω από την ηγεσία των Nicholas I. Hourwich (γιου του οικονομολόγου και "ακτιβιστή" Isaac Aronovich Hourwich) και Alexander Bittelman (Berdychiv) -  καί οι δύο εβραϊκής καταγωγής.

Όταν τα δύο αυτά κόμματα - υπό τις εντολές της Κομιντέρν - συγχωνεύτηκαν, δεν αριθμούσαν πάνω από 12.000 μέλη. Από αυτά τα μέλη τού νεοσυσταθέντος κόμματος μόνον το 5% των μελών του μιλούσαν την αγγλική ως μητρική τους γλώσσα. Γι' αυτόν τον λόγο μιλήσαμε παραπάνω για "παρηγοριά". Η Ελλάδα δυστυχώς δεν ήταν η μόνη που έπεσε θύμα αυτού του οργανωμένου εγκλήματος της πιο φονικής συμμορίας που γνώρισε ποτέ ο κόσμος. Ολόκληρες ΗΠΑ, με εκατοντάδες εκατομμύρια πολιτών και "θρησκεία" τους τον άκρατο καπιταλισμό, βίωσαν συνθήκες απόλυτου φασισμού από ένα φόβητρο κάποιων λίγων χιλιάδων Εβραίων. Ολόκληρη κοινωνία άλλαξε την καθημερινότητά της και ανέχθηκε τη βία της εξουσίας, εξαιτίας μερικών βρομιάρηδων. Κατάλαβε ο αναγνώστης πόσο κοντά ήταν ο Καραμανλισμός με τον Μακαρθισμό; ...Πόσο κοντά στον Καραμανλισμό ήταν ο αμείλικτος διώκτης των κομμουνιστών στις ΗΠΑ Έντγκαρ Χούβερ; ...Ο "σκληρός" Έντγκαρ, που τα βράδια έβαζε το κόκκινο φουστάνι, που τον έκανε να μοιάζει "πυρκαγιά".

Συνεχίζεται

eamb