Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΛΟΥΡΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ: Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ (6) - Georges Khodr

ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ

Georges Khodr

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΛΟΥΡΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ: Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ 

Συνέχεια από Δευτέρα, 14 Μαΐου 2018

Αυτή η οικονομία δεν είναι νέα. Ξεκινά με τη δημιουργία ως εκδήλωση της κένωσης του Θεού. Ο Κόσμος φέρει το σημάδι του Θεού ακριβώς όπως ο Ιακώβ μετά την πάλη με τον άγγελο. Σε αυτόν τον κόσμο πριν από το Νόμο, ο Θεός κάνει μια διαθήκη με τον Νώε. Αυτή είναι η αφετηρία του διαλόγου με όλη την ανθρωπότητα, η οποία συνεχίζει τον πρώτο διάλογο της ίδιας της δημιουργίας.

Ερχόμαστε, σε εκείνη την περίπτωση, αντιμέτωποι με μια κοσμική διαθήκη η οποία συνεχίζεται ανεξάρτητα από τη διαθήκη του Αβραάμ. Μέσα σε αυτή τη διαθήκη ζουν οι λαοί που δεν γνωρίζουν το Λόγο που απευθύνεται στον πατέρα των πιστών. Η Αγία Γραφή λέει ότι οι άγγελοι προσέχουν τους πιστούς. Μιλώντας για αυτούς τους αγγέλους των εθνών, ο Ωριγένης μας λέει ότι ήταν εκείνοι που έφεραν στους ποιμένες την είδηση της γέννησης του Χριστού και έτσι ολοκλήρωσαν την αποστολή τους. Ναι, μάλιστα, αλλά με την έννοια ότι ο ίδιος ο Χριστός εκπληρώνει αυτή τη διαθήκη του Νώε, δίνοντάς της σωτηριώδες περιεχόμενο και έννοια, καθιστώντας τον εαυτό του την αληθινή διαθήκη ανάμεσα στον Θεό και τον Κόσμο. Το μεσσιανικό πρωτότυπο έχει ήδη προταθεί στην εικόνα της Παλαιάς Διαθήκης, η οποία είναι η "σκιά" της νέας διαθήκης.

Με την κλήση του Αβραάμ, η εκλογή των εθνών της γης γίνεται σαφέστερη. Στο πρόσωπο του Αβραάμ αυτά είναι ήδη το αντικείμενο αυτής της εκλογής. Ο Αβραάμ ολοκληρώνει την πρώτη έξοδο ξεκινώντας από τη χώρα του. Η δεύτερη έξοδος θα πραγματοποιηθεί από τον λαό του Ισραήλ που περιπλανιέται μέσα από την έρημο στην Χαναάν, μέχρι την ημέρα που ο Ιησούς είναι σταυρωμένος στο Σταυρό σαν ξενόφερτος, σαν ξένος. Σε αυτή τη δεύτερη έξοδο, το Ισραήλ ζει διακριτικά το μυστήριο της οικονομίας. Το Ισραήλ, που σώθηκε από το νερό στο δρόμο του προς την υπεσχημένη γη, αντιπροσωπεύει την σωτηρία της ανθρωπότητας. Είναι έτσι η εικόνα της Εκκλησίας που σώθηκε μέσω του Χριστού. Οι εκλογές είναι ιδιαίτερες αλλά από αυτήν η οικονομία του μυστηρίου αναπτύσσεται για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Το Ισραήλ σώζεται ως τύπος και εκπρόσωπος του συνόλου της ανθρωπότητας. Είναι επίσης προφανές, στην Παλαιά Διαθήκη, ότι τα σωτηριώδη γεγονότα είναι τα αντίτυπα του σωτήριου γεγονότος της Εξόδου. Οι Εβραίοι είδαν εδώ, όχι τόσο μια γραμμική ακολουθία σωτηριωδών γεγονότων, όσο μάλλον ένα πρωτότυπο γεγονός μιμούμενο από άλλα γεγονότα, με μοναδική συνέχιση την πιστότητα του Θεού στον εαυτό του. Το Ισραήλ -ως τόπος της αποκάλυψης του Λόγου και ως o λαός που αναδεικνύεται από την υπακοή του στον Λόγο- είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με όλους τους άλλους λαούς που έχουν δεχθεί την επίσκεψη του Θεού "σε διαφορετικές περιόδους και με ποικίλους τρόπους" και με τους πατέρες και τους προφήτες στους οποίους ο Θεός μίλησε, και που θεωρούνται από τους Πατέρες της εκκλησίας ως άγιοι και από τους λαούς των Εθνικών δίκαιοι. Αυτό που έχει σημασία εδώ είναι ότι οι ιστορίες του Αβραάμ, του Μωυσή και του Δαβίδ ήταν πλούσιες με τη θεία παρουσία. Η αλληλουχία των γεγονότων δεν έχει μεγάλη σημασία. Οι συγγραφείς της Παλαιάς Διαθήκης, όπως και ο Ματθαίος στη γενεαλογία του, ανησυχούσαν μόνο για τα πνευματικά σημαντικά γεγονότα που σχετίζονταν με την μεσσιανική ελπίδα ή την μεσσιανική πραγματικότητα.

Μετάφραση: Γεώργιος Η. Μπόρας

ΠΟΛΥ ΧΟΝΤΡΑ ΜΑΣ ΤΑ ΛΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΧΟΝΤΡ.