ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΕΕ ΜΙΛΑΜΕ;

Ειδικά όσον αφορά την ΕΕ, δεν μπορεί καν να λύσει το πρόβλημα που δημιουργήθηκε με τις πιέσεις στα σύνορα της Πολωνίας – όπως άλλωστε στο παρελθόν της Ελλάδας ή της Ισπανίας. Εκτός αυτού, δεν υπάρχει σύμπνοια, όπως στο παράδειγμα της Πολωνίας που δεν στήριξε την Ελλάδα στο θέμα των κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας, λόγω του υβριδικού μεταναστευτικού πολέμου που διεξάγει εναντίον μας – ενώ τώρα που αντιμετωπίζει η ίδια το πρόβλημα, διαμαρτύρεται για τη μεταφορά παράνομων μεταναστών αεροπορικά από την Τουρκία. Δεν μας στηρίζει βέβαια ούτε η ΕΕ, όσον αφορά την τουρκική επιθετικότητα που επηρεάζει την ΑΟΖ μας και τον East Med – ενώ την ίδια στιγμή επιβάλλονται κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, όταν η Γερμανία συνεχίζει τον Nord Stream 2, με την Πολωνία και με τη Λιθουανία να μην συμφωνούν με τον αγωγό. Τι μπορεί λοιπόν να περιμένει κανείς από αυτήν την ΕΕ; Προφανώς δεν είναι τυχαίο το ότι, μόλις το 49% των Ευρωπαίων Πολιτών την εμπιστεύεται.

. Βασίλης Βιλιάρδος

Κοινοβουλευτική Εργασία   

Η ενημέρωση και η συζήτηση μας με τον Ευρωπαίο Επίτροπο, αφορά ειλημμένες ουσιαστικά αποφάσεις της ΕΕ, σε σχέση με την πράσινη ατζέντα – η οποία έχει μεν σκοπό να σώσει τον πλανήτη μακροπρόθεσμα, αλλά βραχυπρόθεσμα διαπραγματεύεται πολύ σημαντικά θέματα για τη ζωή μας και για την οικονομία.

Όπως αναφέρεται στα συνημμένα, η ατζέντα επισημοποιήθηκε στην πρόσφατη συνδιάσκεψη COP26 του ΟΗΕ, όπου συμμετείχαν αντιπρόσωποι από 200 χώρες και 120 ηγέτες – οπότε η πρώτη μας απορία είναι εάν αυτοί οι λίγοι άνθρωποι δεσμεύουν τον παγκόσμιο πληθυσμό.

Περαιτέρω, ο στόχος της COP26, καθώς επίσης της ΕΕ, είναι η μείωση της αύξησης της θερμοκρασίας κατά 1,5 βαθμούς Κελσίου έως το 2030 – αν και υπάρχουν ήδη σοβαρές μελέτες, σύμφωνα με τις οποίες κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατόν.

Ειδικά όσον αφορά την ΕΕ, δεν μπορεί καν να λύσει το πρόβλημα που δημιουργήθηκε με τις πιέσεις στα σύνορα της Πολωνίας – όπως άλλωστε στο παρελθόν της Ελλάδας ή της Ισπανίας.

Εκτός αυτού, δεν υπάρχει σύμπνοια, όπως στο παράδειγμα της Πολωνίας που δεν στήριξε την Ελλάδα στο θέμα των κυρώσεων εναντίον της Τουρκίας, λόγω του υβριδικού μεταναστευτικού πολέμου που διεξάγει εναντίον μας – ενώ τώρα που αντιμετωπίζει η ίδια το πρόβλημα, διαμαρτύρεται για τη μεταφορά παράνομων μεταναστών αεροπορικά από την Τουρκία.

Δεν μας στηρίζει βέβαια ούτε η ΕΕ, όσον αφορά την τουρκική επιθετικότητα που επηρεάζει την ΑΟΖ μας και τον East Med – ενώ την ίδια στιγμή επιβάλλονται κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας, όταν η Γερμανία συνεχίζει τον Nord Stream 2, με την Πολωνία και με τη Λιθουανία να μην συμφωνούν με τον αγωγό.

Τι μπορεί λοιπόν να περιμένει κανείς από αυτήν την ΕΕ; Προφανώς δεν είναι τυχαίο το ότι, μόλις το 49% των Ευρωπαίων Πολιτών την εμπιστεύεται.

Ειδικά όσον αφορά την Ελλάδα, όπου βιώνουμε τα συνεχή μνημόνια που μας έχει επιβάλλει η ΕΕ για να διασώσει τις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες, με αποτέλεσμα μη βιώσιμα δίδυμα χρέη, δεν είναι τυχαίο το ότι, μόλις το 36% των Ελλήνων την εμπιστεύεται – ενώ γενικότερα η ΕΕ είναι υπό αμφισβήτηση.         

Σε σχέση τώρα με την κλιματική αλλαγή, η κινδυνολογική άποψη είναι πως εάν δεν μειωθούν οι εκπομπές και η χρήση άνθρακα, δηλαδή η ζωή όπως τη γνωρίζουμε, θα έρθει το τέλος του κόσμου.

Εν τούτοις, η ΕΕ εκλύει μόλις το 8% των εκπομπών – όπως αναφέρεται στο συνημμένο. Είναι δυνατόν λοιπόν να σώσει τον πλανήτη; Θα τον σώσει η Ελλάδα που εκπέμπει μόλις το 0,26%, με ελάχιστη βιομηχανική παραγωγή;

Γιατί δεν συμμετείχαν η Κίνα και η Ρωσία στην COP26; Η Κίνα δεν χρησιμοποιεί άνθρακα και δεν διπλασίασε τις εισαγωγές της από την Αυστραλία; Εάν δεν το κάνει, δεν θα αυξηθεί το κόστος εισαγωγών και οι ανεπάρκεια εμπορευμάτων για όλους μας;

Υποσχέθηκε βέβαια κλιματική ουδετερότητα 10 χρόνια μετά την ΕΕ, το 2060, αλλά πιστεύει κανείς πως είναι σε θέση; Επιγραμματικά τώρα σε μερικές από τις πλευρές της Πράσινης Συμφωνίας που περιγράφεται στα κείμενα της ΕΕ, τα εξής:

(α) Fit 55 – Συνημμένο 3Α – Η ΕΕ έχει δεσμευθεί για μείωση των ρύπων κατά 55%.

Ενέργεια: Προτείνεται η αύξηση του συνολικού στόχου ΑΠΕ από το σημερινό 32 % στο νέο επίπεδο του 40 % στο ενεργειακό μείγμα της ΕΕ. Η ερώτηση μας είναι πώς προέκυψε και με τι κόστος;

Βιομηχανία: Προτείνεται η μείωση των ρύπων κατά 61%! Δεν πρέπει να εξαιρεθεί η Ελλάδα, αφού παράγει ελάχιστα προϊόντα, ενώ υπό αυτές τις συνθήκες θα χάσει την όποια παραγωγή της έχει απομείνει; Τι νόημα έχει όταν εισάγουμε από χώρες όπως η Τουρκία που δεν έχουν τέτοιες δεσμεύσεις; Σταματούν οι ρύποι στα σύνορα;

Συσκευασία-Πλαστικά: Εδώ δεν τοποθετούνται στόχοι – αν και αναφέρονται ως τομέας ενδιαφέροντος. Γιατί αλήθεια;

Τέλος, διαπιστώνουμε  πως δημιουργείται ένα δαιδαλώδες χρηματιστηριακό σύστημα για τις εκπομπές ρύπων, αντί απλά κίνητρα για τοπική παραγωγή. Δεν θα οδηγήσουν τελικά στην αύξηση του κόστους, όπως με το χρηματιστήριο ενέργειας στην Ελλάδα; Γιατί δεν υπάρχει καμία αναφορά στην παράμετρο της ενεργειακής εξάρτησης;

(β) Τομείς Οικονομίας – Συνημμένο 2

Κτίρια:  Ο στόχος επικεντρώνεται στις εκπομπές από τα υλικά κατασκευών και όχι την εξοικονόμηση ενέργειας – ενώ  εμείς προτείνουμε να δοθούν περισσότερα χρήματα για την ενεργειακή αναβάθμιση και να αυξηθεί ο ρυθμός.

Ναυτιλία:  Για τις ναυτιλιακές και αεροπορικές μεταφορές, προτείνεται να μειωθούν τα δωρεάν δικαιώματα εκπομπής. Εν προκειμένω, ο πρωθυπουργός μας δήλωσε πως οι στόχοι για τα καύσιμα της ναυτιλίας δεν είναι ρεαλιστικοί.

Ειδικά σε σχέση με τις αεροπορικές μεταφορές που αφορούν κυρίως τον τουρισμό, ενώ ασφαλώς δεν υπάρχουν πράσινα αεροπορικά καύσιμα, εάν υπήρχε πραγματικά ενδιαφέρον θα καταργούνταν οι χερσαίες πτήσεις στην ΕΕ, όπως δρομολόγησε η Γαλλία.

Αυτοκίνητα: Επιδιώκεται η μείωση των μέσων εκπομπών νέων αυτοκινήτων κατά 55% από το 2030 και 100% από το 2035. Λογικό, αλλά δεν θα έπρεπε επί πλέον να προωθηθεί η παραγωγή τους σε χώρες όπως η Ελλάδα;

(γ) Δάση – Συνημμένο 3

Τι να πει κανείς εδώ, όταν κάηκαν πρόσφατα 1.300.000 στρέμματα και η κυβέρνηση τοποθετεί ανεμογεννήτριες στα καμένα; Ασφαλώς χρειάζεται αναδάσωση. Πώς όμως θα τα καταφέρει μία υπερχρεωμένη χώρα που της επιβάλλονται τέτοιες εισαγωγές;

(δ) Αλιεία – Γεωργία

Αλιεία (συνημμένο ΥΠΕΝ γ.) : Εδώ αντιμετωπίζουμε προβλήματα από τους Τούρκους που δεν υπόκεινται σε ευρωπαϊκούς περιορισμούς – ενώ ψαρεύουν στα χωρικά ύδατα. Θα βοηθήσει η ΕΕ στην επίλυση του προβλήματος;

Γεωργία, συνημμένο ΥΠΕΝ α):  Δεν υπάρχει μεν ειδική αναφορά, επειδή εξαιρείται από τους περιορισμούς εκπομπών CO2, αλλά η ΕΕ έχει συνδέσει τις ενισχύσεις ΚΑΠ με τις πράσινες ενέργειες σε ποσοστό 25% –  ενώ τα λιπάσματα θα επιβαρυνθούν λόγω εκπομπών, όπως επίσης το κόστος της ενέργειας, οπότε πλήττεται η  τροφική αλυσίδα και η επάρκεια. Πώς θα λυθεί το πρόβλημα;

Κλείνοντας, πρόκειται για πολύ σοβαρά και μεγάλα θέματα που ασφαλώς δεν υπάρχει χρόνος εδώ να συζητηθούν, ως οφείλουν.

Για ποια ΕΕ μιλάμε; – The Analyst