– Γέροντα, τί εἶναι αὐτὸ ποὺ μᾶς κάνει νὰ θέλουμε νὰ γίνη γνωστὸ στοὺς ἄλλους ὅ,τι καλὸ κάνουμε, ἐνῶ ἔχει τόση γλυκύτητα, τόση ἁπαλάδα, τὸ νὰ ζῆ καὶ νὰ ἐργάζεται κανεὶς στὴν ἀφάνεια;
– Τὸ πιὸ σπουδαῖο εἶναι ὅτι, ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἔχη ἐσωτερικότητα καὶ προσπαθῆ νὰ μὴ γίνεται γνωστὸ τὸ καλὸ ποὺ κάνει, αὐτὸ εἶναι αἰσθητὸ στοὺς ἄλλους· ὅλοι τὸν εὐλαβοῦνται καὶ τὸν ἀγαποῦν, χωρὶς ὁ ἴδιος νὰ τὸ καταλαβαίνη.
Πόσο συμπαθὴς εἶναι ὁ ταπεινὸς ἄνθρωπος καὶ πόσο ἀποκρουστικὸς ὁ ὑπερήφανος! Τὸν ὑπερήφανο κανεὶς δὲν τὸν ἀγαπάει, ἀκόμη καὶ ὁ Θεὸς τὸν ἀποστρέφεται.
– Τὸ πιὸ σπουδαῖο εἶναι ὅτι, ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἔχη ἐσωτερικότητα καὶ προσπαθῆ νὰ μὴ γίνεται γνωστὸ τὸ καλὸ ποὺ κάνει, αὐτὸ εἶναι αἰσθητὸ στοὺς ἄλλους· ὅλοι τὸν εὐλαβοῦνται καὶ τὸν ἀγαποῦν, χωρὶς ὁ ἴδιος νὰ τὸ καταλαβαίνη.
Πόσο συμπαθὴς εἶναι ὁ ταπεινὸς ἄνθρωπος καὶ πόσο ἀποκρουστικὸς ὁ ὑπερήφανος! Τὸν ὑπερήφανο κανεὶς δὲν τὸν ἀγαπάει, ἀκόμη καὶ ὁ Θεὸς τὸν ἀποστρέφεται.
Βλέπεις, καὶ τὰ μικρὰ παιδιά, ἂν δοῦν κανένα παιδὶ λίγο ὑπερήφανο, τὸ κοροϊδεύουν, ἐνῶ ἕνα παιδὶ σιωπηλό, συνετό, πόσο τὸ ἐκτιμοῦν!
Ἤ, ἂν δοῦν κανέναν νὰ περπατάη καμαρωτὸς-καμαρωτός, τὸν παίρνουν μυρωδιὰ καὶ τὸν κοροϊδεύουν. Θυμᾶμαι κάποιον στὴν Κόνιτσα πού, ἐνῶ πέθαινε ἀπὸ τὴν πεῖνα, φοροῦσε κάθε μέρα κοστούμι, γραβάτα καὶ ρεπούμπλικο καὶ ἔβγαινε στὴν πλατεία καμαρωτός.
Τὰ παιδάκια, μόλις τὸν ἔβλεπαν, πήγαιναν ἀπὸ πίσω του καὶ παρίσταναν πῶς περπατοῦσε. Μικρούτσικα παιδάκια τώρα!
Πόσο μᾶλλον οἱ μεγάλοι καταλαβαίνουν τὸν ὑπερήφανο ἄνθρωπο! Μὴ βλέπης ποὺ δὲν μιλοῦν, γιὰ νὰ μὴν τὸν ἐκθέσουν· ἀπὸ μέσα τους ὅμως ἀηδιάζουν.
Ὅποιος θέλει νὰ προβάλλη τὸν ἑαυτό του, τελικὰ γελοιοποιεῖται.
Ὅποιος θέλει νὰ προβάλλη τὸν ἑαυτό του, τελικὰ γελοιοποιεῖται.
Θυμᾶμαι, ὅταν ἤμουν στὸ Σινᾶ[1], εἶχε ἔρθει ἕνας παπᾶς ποὺ τὸν ἔλεγαν Σάββα. Ἦταν λίγο κενόδοξος, εἶχε καὶ μεγάλη ἰδέα γιὰ τὸν ἑαυτό του.
Μιὰ μέρα οἱ Βεδουΐνοι ἀνέβαζαν στὸ μοναστήρι ἕνα βαρὺ πράγμα μὲ τὸ βίντσι καί, καθὼς τὸ σήκωναν, φώναζαν, γιὰ νὰ συγχρονισθοῦν, «σάουα-σάουα», δηλαδὴ «ὅλοι μαζί».
Τοὺς ἄκουσε ὁ παπα–Σάββας κι ἔτρεξε ἀμέσως ἔξω. «Βρέ, ἀκόμη δὲν ἦρθα, λέει, καὶ "Σάββα" φωνάζουν! Καὶ ἐδῶ ὅλοι μὲ ἔμαθαν!».
Νόμιζε ὅτι οἱ Βεδουΐνοι φώναζαν «Σάββα, Σάββα»! Μόλις τὸ ἄκουσα, μὲ ἔπιασαν τὰ γέλια!
Εἶναι νὰ μὴ γελάσης; Ὅπως δουλεύει τὸ μυαλὸ τοῦ ἀνθρώπου, ἔτσι τὰ ἑρμηνεύει ὅλα... Ἅμα ὁ ἄνθρωπος εἶναι λίγο φαντασμένος, ὅλα φαντασμένα τὰ ἑρμηνεύει.
– Γέροντα, ἀπὸ ὑπερηφάνεια τὸ κάνει;
– Εἶναι αἰχμάλωτος στὴν κενοδοξία, τὸν κλέβει καὶ ἡ φαντασία καὶ φθάνει μετά...
– Γέροντα, ἀπὸ ὑπερηφάνεια τὸ κάνει;
– Εἶναι αἰχμάλωτος στὴν κενοδοξία, τὸν κλέβει καὶ ἡ φαντασία καὶ φθάνει μετά...
Μοῦ ἔλεγε ἕνας μοναχὸς πώς, ὅταν ἦταν λαϊκός, εἶχε δώσει σὲ κάποιον ἕνα ἐπίσημο ἐπανωφόρι. Μιὰ μέρα ποὺ βρέθηκαν μαζὶ σὲ μιὰ συντροφιά, ἐκεῖνος τὸ φοροῦσε, ὁπότε κάποια στιγμὴ λέει: «Αὐτὸ τὸ παλτὸ ξέρετε ἀπὸ ποῦ τὸ ἔχω; Ἀπὸ τὸ Παρίσι! Ἂν ξέρατε καὶ πόσο τὸ ἀγόρασα!».
Καὶ νὰ εἶναι ἐκεῖ μπροστὰ καὶ ὁ ἄλλος ποὺ τοῦ ἔδωσε τὸ ἐπανωφόρι εὐλογία!
– Καλά, Γέροντα, ἀνόητος ἦταν;
– Μὰ πιὸ ἀνόητος ἀπὸ τὸν ὑπερήφανο ὑπάρχει; Τελικὰ ἡ ὑπερηφάνεια γελοιοποιεῖ τὸν ἄνθρωπο.
– Καλά, Γέροντα, ἀνόητος ἦταν;
– Μὰ πιὸ ἀνόητος ἀπὸ τὸν ὑπερήφανο ὑπάρχει; Τελικὰ ἡ ὑπερηφάνεια γελοιοποιεῖ τὸν ἄνθρωπο.
Ἀπὸ τὸ βιβλίο Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου ΛΟΓΟΙ Ε' «Πάθη καὶ άρετές»
______________________________
[1] Ὁ Γέροντας ἀσκήτεψε στὸ Σινᾶ ἀπὸ τὸ 1962 μέχρι τὸ 1964.
______________________________
[1] Ὁ Γέροντας ἀσκήτεψε στὸ Σινᾶ ἀπὸ τὸ 1962 μέχρι τὸ 1964.
4 σχόλια:
Apo geloiopoiisi orismenoi den katalavainoun tipota. Simera diavasa se gnosto organosiako Kai taytoxrona filofanariotiko blog anartisi enos arximandriti opadou ton emvoliasmon opou konta sta alla pros to telos yposxotan oti otan pethanei Kai dei kapoion gnosto tou stin Kolasi tha zitisei apo ton Xristo na katsei dipla tou. Tetoia metathanatia rousfetia kai bereketia yposxetai stous enorites tou. Oute o pio fanatikos antiklirikalistis den tha borouse na satirisei etsi ton kliro. E Kai ego otan pethano pater tha zitiso apo ton Gerd Muller na paixei me tin omada veteranon makariton tou PAOK gia na paroume protathlima allou kosmou. To ieratiko axioma anotero kai tou aggelikou kata Kosma Aitolo katantise antikeimeno gia satira ftinis videotainias AM
Φίλε στή μέση τής διαμάχης γιά τό εμβόλιο βρίσκεται η μετάλλαξη.Αυτοί οι τύποι καί νά μεταλλαχθούν δέν έχουν τίποτε νά χάσουν Τί είχαν τί έχασαν.Αδέσποτα σκυλιά στό βασίλειο τών άστεγων. Οσοι έχουν ή θέλουν σκέπη τους τό Πνεύμα τό Αγιο φοβούνται νά κάνουν αλλαγές στον τωρινό ή μελλοντικό ναό τού Αγίου Πνεύματος.
ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΜΜΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΦΙΛΕ ΑΜΕΘΥΣΤΕ. ΤΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΝΕΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ Ο ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΟΥ. ΘΑ ΚΑΤΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙΑ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ ΚΑΙ ΘΑ ΛΥΠΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ. Ο ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΓΕΜΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. ΟΣΟΙ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΘΑ ΕΝΘΑΡΥΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΛΙΓΟΨΥΧΟΥΣ. ΑΣ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΝ ΑΓΑΠΗ ΠΑΡΑ ΤΩ ΚΥΡΙΩ. ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΧΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΙΗΣΟΥ; ΚΑΙ ΤΙ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΘΑ ΜΑΣ ΔΩΣΕΙ Ο ΜΠΟΥΡΛΑΣ; ΛΥΠΑΜΑΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΓΕΜΙΖΕΙ ΜΕ ΑΒΑΤΑΡ. ΕΝΩ ΜΑΤΑΙΩΘΗΚΕ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ, ΕΝΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΠΟΙΟΤΙΚΟ ΑΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΟ ΠΟΣΟ. ΟΔΗΓΟΥΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΜΑΤΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΤΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ-ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ, ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ, ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ. ΕΔΩ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΜΕΤΡΗΘΗΚΕ. ΕΔΩ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΥ ΚΩΛΥΜΑΤΟΣ. ΕΠΑΙΡΕΤΑΙ Η ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ. ΕΙΣΧΩΡΕΙ ΚΑΙ ΕΙΣΧΩΡΗΣΕ ΣΤΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΑ ΔΥΣΒΑΤΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΟ ΟΤΙ ΘΑ ΦΑΝΕ ΑΥΤΟΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΦΑΝΕ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ. ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΚΡΑΤΗΘΟΥΜΕ ΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ. ΑΝΕΥ ΕΜΟΥ ΟΥ ΔΥΝΑΣΘΑΙ ΠΟΙΕΙΝ ΟΥΔΕΝ.
Αμήν αδελφέ. Η συμβουλή του Αγίου Παίσιου είναι καθοριστικής σημασίας. Νά ξαλαφρώσουμε τή ζωή μας ώστε νά μπορούμε νά σηκωθούμε νά φύγουμε χωρίς κωλύματα. Ιδίως όσοι έχουμε παιδιά. Ούτως ή άλλως ο πολιτισμός τέλειωσε, η παιδεία ανύπαρκτη,η δουλειά παγίδα. Τό μόνο εμπόδιο είναι ότι δέν συνεννοούμαστε μεταξύ μας οι χριστιανοί καί όσοι έλληνες απέμειναν. Ο Θεός βοηθός
Δημοσίευση σχολίου