Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2021

Ράμφος: Με φοβίζουν οι αντιδράσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε κοινωνικές εκρήξεις

Ο φιλόσοφος και συγγραφέας μίλησε για την «εξαλλοσύνη» που κυριαρχεί στο θέμα διαχείρισης της πανδημιάς - Τι είπε για τον Μητσοτάκη, «έναν πρωθυπουργό που του έχουν πέσει στο κεφάλι τα πάντα»
Την πεποίθηση ότι η Ακροδεξιά και η Αριστερά συμπίπτουν στα θέματα όπου κυριαρχεί η εξαλλοσύνη, όπως για παράδειγμα στο ζήτημα της διαχείρισης της πανδημίας, εξέφρασε ο φιλόσοφος και συγγραφέας Στέλιος Ράμφος, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8.


Εξέφρασε την άποψη ότι «τα πράγματα φουντώνουν πολύ γρήγορα» λέγοντας πως τον φοβίζουν οι αντιδράσεις των ανθρώπων που μπορεί να οδηγήσουν σε κοινωνικές εκρήξεις. Έδωσε, μάλιστα, έμφαση στην ψυχολογική διάσταση που παίρνει η πανδημία. «Όπου κυριαρχεί η εξαλλοσύνη τα άλλα είναι τίτλοι απλώς. Οι ψυχολογίες είναι ίδιες. Δεν είναι πια η πολιτική κρίση, είναι το έξαλλο, το “εκτός εαυτού” που επικρατεί. Όταν χάνεις την ψυχραιμία σου και επικρατεί το έξαλλο, παύεις να έχεις ιδέες, υπάρχει το καθαρό θυμικό και σε αυτό μπορούν να συμπίπτουν όλα τα άκρα του κόσμου», ανέφερε.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, διευκρίνισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι το ίδιο με την ακροδεξιά, αλλά «ένας άνθρωπος εκεί, μπορεί να βρεθεί δίπλα σε έναν άνθρωπο σε έξαλλη κατάσταση», υποστηρίζοντας ότι «δεν είναι τυχαίο ότι στους “αγανακτισμένους” ήταν οι μεν στο πάνω μέρος της πλατείας Συντάγματος και οι δε στο κάτω». «Ιδεολογικά δεν είναι συγκοινωνούντα δοχεία η Αριστερά και η ακροδεξιά, αλλά στην πολιτική πράξη μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο, γιατί όταν οι ψυχολογίες καλπάζουν, τότε οι ιδέες υποχωρούν. Εξαρτάται από τις συνθήκες, μπορεί να συμμαχήσουν ή να αλληλοφαγωθούν. Σημασία στη Δημοκρατία έχει το μέτρο και η ισορροπία. Όταν χαθούν αυτά τα δυο, τότε όλα τα άκρα μπορούν να “χαιρετιστούν”», είπε χαρακτηριστικά.

Ο κ. Ράμφος απέδωσε την έλλειψη συναίνεσης στο κυνήγι της εξουσίας και την «πολιτική ανωριμότητα» στην ελληνική κοινωνία. «Δεν έχουμε πετύχει την κοινωνική ωριμότητα που μας επιτρέπει να έχουμε μια κοινότητα πολιτική. Ο πολιτικός μας βίος έχει πολλά στοιχεία ανωριμότητας μολονότι έχει θεσμούς ώριμους, αλλά οι ψυχές που υποστηρίζουν το πολιτικό μας σύστημα κινούνται σε άλλα επίπεδα. “Γιατί εσύ και όχι εγώ;”», υπογράμμισε.

Ερωτηθείς για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είπε ότι είναι «ένας πρωθυπουργός που του έχουν πέσει στο κεφάλι τα πάντα» - από την κατάσταση της Οικονομίας, μέχρι την πανδημία, τις πυρκαγιές και τις τουρκικές απειλές- λέγοντας ότι γίνεται μια προσπάθεια να συγκρατηθούν τα πράγματα και να ανταποκριθεί η χώρα στην πραγματικότητα και στις συνθήκες.

Αντιθέτως, για τον Αλέξη Τσίπρα είπε ότι «δεν έχει αίσθηση της αντιπολιτευτικής πρακτικής». «Νομίζω ότι κάνει κακό στον εαυτό του, χωρίς να το θέλει. Όταν ο στόχος της πολιτικής σου είναι να λες “όχι” σε όλα, τότε αυτομάτως παύεις να είσαι αντιπολίτευση, αερολογείς και περιμένεις». Πρόσθεσε, δε, πως εάν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήθελε κάτι άλλο, θα ζητούσε εκλογές με επιχειρήματα.

Ο φιλόσοφος και συγγραφέας μίλησε και για τους ανεμβολίαστους, λέγοντας πως θυματοποιούνται οικειοθελώς, καθώς μπορεί να υπάρχουν και κρούσματα εμβολιασμένων και κάποια από αυτά είναι θανατηφόρα, αλλά ο κύριος όγκος των θυμάτων είναι από αυτούς που για κάποιους λόγους δικούς τους θεωρούν ότι δεν πρέπει να εμβολιαστούν και ότι δεν πρέπει να απογραφούν.

«Αυτό σημαίνει μια γενικότερη διαταραχή γιατί δεν αποκλείεται μετά την απογραφή να προκύψει κάτι άλλο. Δεν ξέρω αν είναι θέμα αποκλειστικά των λοιμωξιολόγων ή εάν αποκτά έναν μια ευρύτερο χαρακτήρα το πρόβλημα», υπογράμμισε.

Σκιαγραφώντας το «ψυχολογικό υπόστρωμα που οδηγεί σε μια στάση με ακραία φ0αινόμενα», δήλωσε ότι ο εγκλεισμός επί σχεδόν 2 χρόνια, έχει σοβαρές ψυχολογικές συνέπειες για έναν κανονικό μέσο άνθρωπο, ή για κάποιον που είναι ψυχολογικά πιεσμένος. Όπως εξήγησε, η κλεισούρα δημιουργεί φοβίες, οι οποίες με τη σειρά τους προκαλούν ορατές ή αόρατες απειλές. «Οι αόρατες απειλές δημιουργούν μια εσωτερική ταραχή πολύ έντονη, και αν υπάρχει μια προδιάθεση, αυτό παίρνει διαστάσεις. Αυτοί οι άνθρωποι εξορκίζουν την εσωτερική ταραχή τους σε κάτι γενικότερο, όπως για παράδειγμα στο σύστημα ή στο κράτος», ανέφερε.

«Αυτή είναι η “λογική της ταραχής”. Για να απαλλαγώ από την ταραχή που είναι ο πόνος μου, είναι το κακό μέσα μου, την προβάλω σε κάποιον άλλον, στον σατανά, στα τσιπάκια, στα κέρδη των εταιρειών, στα λάθη των επιστημόνων. Εάν έχουμε και 5ο και 6ο κύμα θα έχουμε κοινωνικούς τριγμούς άλλης τάξεως. Όχι μόνο στην Ελλάδα. Βλέπετε τι γίνεται στην Αυστρία, στη Γερμανία, στην Ολλανδία», επεσήμανε ο κ.Ράμφος.


ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΙΤΙΕΣ ΤΗΣ ΤΑΡΑΧΗΣ. Π.Χ. ΕΝΑ ΤΥΡΑΝΝΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ. ΕΝΑ ΑΔΟΚΙΜΟ ΚΑΙ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ. ΜΙΑ ΑΨΥΧΟΛΟΓΗΤΗ ΕΞΟΥΣΙΑ. 
Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΡΥΣΟ ΚΛΕΙΔΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΚΙΩΔΕΣ ΕΓΩ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΟΣ.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο Ράμφος δεν βλέπει το πυρήνα της αρρώστιας, αλλά τα συμπτώματά της. Να το Έγώ που ανοίγει δρόμο για να περάσει.... https://twitter.com/kyrosgranazis_/status/1462543901689008132?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1462543901689008132%7Ctwgr%5E%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.pronews.gr%2Felliniki-politiki%2Fprovocateur%2F1035765_o-kmitsotakis-esproxe-amea-vinteo

Ανώνυμος είπε...

Επειδή τά τελευταία χρόνια ο Ράμφος αρέσκεται στις ψυχαναλυτικές ερμηνείες ας κανει τον κόπο να ψυχαναλύσει τον εαυτό του που στήριξε Σημίτη, Παπανδρέου, Θεοδωράκη και Μητσοτάκη.Για τον δε Παπανδρέου μάλιστα είχε κάνει μια πολύ σπουδαία ψυχαναλυτική προσέγγιση μιας τηλεμαχίας του με τον Καραμανλή.Ερμήνευσε την άνεση του λόγου του Καραμανλή στο ότι ωραιοποιεί καταστάσεις και αποφεύγει την αλήθεια ενώ ο Γιώργος δυσκολεύεται να μιλήσει επειδή η αλήθεια είναι δύσκολη και δεν θέλει να την κρύψει και αυτό τον αναγκάζει να κομπιάζει.
Όλοι οι ψυχαναλυτές σκίστε τώρα τα πτυχία σας!

amethystos είπε...

Θά λέγαμε ότι ανήκει στήν σοφιστική παράδοση ενώ ο Γιανναράς υπήρξε αρκετά πειστικός ρήτωρ.Είχα εκφράσει κάποτε τόν θαυμασμό μου γιά τήν εκρηκτική αναγέννηση τού Αγίου Ορους σέ έναν σεβαστό ηγούμενο γιά νά ακούσω τό εξής. Νά δούμε άν θά βγάλει καρπό! Τό ίδιο ισχύει μάλλον καί γιά τούς φιλο-φιλοσοφούντες τής εποχής μας. Μάλλον δέν θά βγάλουν καρπό.

ΑΡΧΑΙΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ είπε...

Η ψυχανάλυση θα μας βοηθούσε να κρίνουμε παρόντα,ανθρώπους,γεγογότα,καταστάσεις;Να καρποφορήσουμε αληθινά;Σου το είχα θέσει και κατά το παρελθόν αυτό να μας το εξηγήσεις,να μας το ορίσεις και είχα λάβει μια πολύ ικανοποιητική απάντηση από αυτό το ιστολόγιο.

amethystos είπε...

H ψυχανάλυση όπως καί η οντολογία ΄δέχεται σάν αρχή τής ζωής τούς γονείς, καί σάν αρχή συνειδήσεως τό περιβάλλον, τήν ιστορική δέ στιγμή, τό πνεύμα τής εποχής σάν χορηγό αυτοσυνειδησίας,όπως τά προδιαγράφει η μοίρα τού εγώ. Κάτι πού καθορίζει καί τά αρχέτυπα τού ασυνειδήτου. Αυτό είναι σέ γενικές γραμμές τό υποκείμενο. Τό οποίο γεύεται αμέσως τήν ελευθερία του επιλέγοντας ανάμεσα στούς γονείς του. Από εδώ εξαρτάται τό οιδιπόδειο ή τό σύμπλεγμα τής ηλέκτρας. Εννοιες όπως μητέρα εκκλησία, πνευματικός πατέρας ανήκουν σ' αυτούς τούς αστερισμούς. Πράττοντας τό υποκείμενο αυτό γράφει ιστορία, τό βιογραφικό του, όπως τήν καθόρισε ο Αυγουστίνος στίς εξομολογήσεις του, ασκώντας τήν ελευθερία τής βουλήσεως. Εάν κατορθώσει νά σταθεί στό συμβολικό ύψος τού Παρθενώνος δίνοντας τό νόημα στήν εποχή του καθίσταται πρόσωπο καί κερδίζει τήν ιστορική του αθανασία, τήν δόξα τοής γενεάς του.