Όσιος Ιάκωβος (Τσαλίκης) (1921-1991).
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Το μεγαλύτερο και θαυμασιότερο θαύμα, που του πρόσφερε ο Θεός, έγινε το πρωί της 22ας Νοεμβρίου του 1975.
Συγκλονίστηκε τόσο πολύ από το θαύμα τούτο που αμέσως μετά το κατέγραψε σ’ ένα σημείωμα, το οποίο το βρήκαμε σε τετράδιό του.
Το σημείωμα αρχίζει με την παραπάνω ημερομηνία και περιλαμβάνει ακριβώς τα εξής:
– Την 22αν Νοεμβρίου ημέραν Σάββατον το πρωί εις την αγίαν Προσκομιδή μετά την μνημόνευσιν και εν ώρα που θα καλύψω τα άγια Δώρα, είδα ζωντανή και εν αγιότητι ομολογώ 1 κομμάτι αίμα στεγνό το άγγιξα και στο δάκτυλο μου, απάνω έμεινε το αίμα, φωνάζοντας τον αδελφόν της Ι. Μονής Μοναχόν π. Σεραφείμ, είπα την υπόθεσιν και, μου είπε εμείς πάτερ δεν βλέπωμεν, αλλά είδες τι είναι;
Και εγώ του απήντησα ότι πιστεύω και προσκυνώ ότι είναι ο ίδιος ο Θεός παρών.
Κύριε ελέησον τρις είπα.
Αρχιμ. Ιάκωβος.
Η αγάπη του για τον Κύριο απέραντη. Η άσκησή του υπέρμετρη. Μα και οι δωρεές του Θεού παμμέγιστες.
Είδε και άγγιξε το ίδιο το Αίμα του Κυρίου.
Δόξα σοι, Κύριε, θαυμαστή σου η δύναμη, θαυμαστοί και οι εκλεκτοί σου, σ’ ευχαριστούμε, οι ανάξιοι γ’ αυτούς.
Από το βιβλίο του † Στυλιανού Παπαδόπουλου, ο «Μακαριστός Ιάκωβος Τσαλίκης, Ηγούμενος Ι. Μ. Οσίου Δαβίδ του Γέροντος», έκδοση των Πατέρων της Ιεράς Μονής Οσίου Δαβίδ του Γέροντος, Αθήνα, 1993.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου