Μερικές φορές, κάποια πράγματα και καταστάσεις, μπορεί να συμβαίνουν χιλιάδες μίλια μακριά, αλλά να συνδέονται μεταξύ τους και να επηρεάζουν τις ζωές των ανθρώπων.
Χθες το απόγευμα (ώρα ανατολικής ακτής), στην Ουάσιγκτον, ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε το τέλος της συμφωνίας για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, κερδίζοντας το ηχηρό χειροκρότημα του πρωθυπουργού του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος γνώριζε τα «ευχάριστα νέα» όταν βρισκόταν στην πρωτεύουσα της Κύπρου.
Μετά την ανακοίνωση του κ. Τραμπ, ένα νέο μέτωπο σχηματίστηκε γύρω από την Αμερική, που αποτελούν το Ισραήλ, η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος. Τους ηγέτες αυτών των χωρών ένωσε το μίσος τους για το Ιράν. Θα μπορούσα να προσθέσω και το επιχείρημα ότι τους ένωσε και η απέχθεια προς τον Ταγίπ Ερντογάν.
Ο χρόνος θα δείξει…
Λίγες ώρες πριν, στη Λευκωσία, ο κ. Νετανιάχου έβαζε τα «θεμέλια» για την κατασκευή του αγωγού East Med που θα ξεκινά από το Ισραήλ και θα φτάνει στην Ιταλία μέσω της Κύπρου και της Ελλάδας. Είναι ένα μεγάλο και φιλόδοξο σχέδιο, που εάν ολοκληρωθεί, θα αλλάξει τον ενεργειακό χάρτη στην περιοχή της Μεσογείου και της Ευρώπης.
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ ανακοίνωσε στον Πρόεδρο Αναστασιάδη και στον πρωθυπουργό Τσίπρα ότι το έργο του αγωγού East Med πρέπει να γίνει. Τώρα που είναι ζεστό το σίδερο. Όπως εξηγούσαμε και χθες, η απόφαση του κ. Νετανιάχου έχει ιδιαίτερη σημασία. Από την εκλογή του κ. Τραμπ συνεργάζεται πλήρως με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον πρόεδρό τους, και ο καθένας θα μπορούσε να υποθέσει πως στρατηγικές αποφάσεις, όπως η κατασκευή ενός αγωγού με αντιρωσικό άρωμα, γίνονται γνωστές στο Λευκό Οίκο πριν ανακοινωθούν.
Δεν θεωρώ καθόλου τυχαία την αναδημοσίευση ενός τουίτ του κ. Νετανιάχου από τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα, Τζέφρι Πάιατ. Καλός γνώστης των προβλημάτων που δημιουργεί η Τουρκία, και έχοντας τηρήσει αντιρωσική στάση μετά τα γεγονότα στην Ουκρανία, ο Αμερικανός πρέσβης έχει κάθε λόγο να υποστηρίξει οποιαδήποτε προσπάθεια η οποία αποτελεί εμπόδιο στα ενεργειακά σχέδια του Βλαντιμίρ Πούτιν. Έχω συναντήσει αναλυτές, οι οποίοι με περισσή προσοχή προβλέπουν πως η ενέργεια θα μπορούσε να προκαλέσει τους νέους πολέμους στον αιώνα που ζούμε.
Με δεδομένη την άνευ προηγουμένου επιθετικότητα της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Κύπρο, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει ότι η στόχευση της κυπριακής ΑΟΖ είναι ένας λόγος έναρξης πολέμου, που θα επηρέαζε και τους συμμάχους του νησιού. Μερικοί μπορεί να χλευάσουν και να ειρωνευτούν την παραπάνω τοποθέτηση. Αλλά την ίδια στιγμή δεν γνωρίζουν τις κρυφές συμφωνίες του κ. Νετανιάχου με τον κ. Αναστασιάδη και τον κ. Τσίπρα.
Εγώ θεωρώ τα πάντα πιθανά, και τους πολέμους, και τις νέες συμμαχίες και την αναβίωση των παλαιών, οι οποίες βρίσκονται σε διαρκή κρίση λόγω ενός ανθρώπου: του Ταγίπ Ερντογάν.
Εάν ο πρόεδρος της Τουρκίας κερδίσει τις εκλογές της 24ης Ιουνίου, τότε οι εξελίξεις στη Μεσόγειο θα είναι γρήγορες και ίσως επικίνδυνες.
Εάν, όμως, χάσει τις εκλογές, τότε μπορεί να γίνουμε μάρτυρες και αλλαγής συμμαχιών και συνεργασιών.
Γι’ αυτό είναι καλό να μην ενθουσιαζόμαστε, αλλά να εργαζόμαστε για ενδυνάμωση των λίγων συμμαχιών που έχουμε και οι οποίες έχουν καλλιεργηθεί από τις κυβερνήσεις της Κύπρου και της Ελλάδας που γρήγορα αντιλήφθηκαν ότι ο εναγκαλισμός των Αράβων ήταν τελικά ένας μύθος…
Πηγή:Μιχάλης Ιγνατίου – hellasjournal.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου