Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2016

Ἅγιος Παΐσιος: Οἱ Ἅγιοι Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα εἶναι τὸ ἀπαθέστερο ἀνδρόγυνo!

Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου, "Λόγοι Δ΄ - Οἰκογενειακὴ Ζωή". 
Ἔκδ.: Ι. Ἡσ. Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος. Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης
- Γέροντα, πέστε μας γιὰ τὴν Ἁγία Ἄννα καὶ τὸν Ἅγιο Ἰωακείμ, τοὺς Θεοπάτορες. Κάποτε κάτι ἀρχίσατε νὰ μᾶς λέτε.
- Ἀπὸ μικρὸς εἶχα σὲ μεγάλη εὐλάβεια τοὺς Ἁγίους Θεοπάτορες. Μάλιστα εἶχα πεῖ σὲ κάποιον ὅτι, ὅταν μὲ κάνουν καλόγερο, θὰ ἤθελα νὰ μοῦ δώσουν τὸ ὄνομα Ἰωακείμ. Ὀφείλουμε σ’ αὐτούς! Οἱ Ἅγιοι Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα εἶναι τὸ ἀπαθέστερο ἀνδρόγυνο ποὺ ὑπῆρξε ποτέ. Δὲν εἶχαν καθόλου σαρκικὸ φρόνημα.
Ὁ Θεὸς ἔτσι ἔπλασε τὸν ἄνθρωπο καὶ ἔτσι ἤθελε νὰ γεννιοῦνται οἱ ἄνθρωποι, ἀπαθῶς. Ἀλλά μετὰ τὴν πτώση μπῆκε τὸ πάθος στὴν σχέση ἀνάμεσα στὸν ἄνδρα καὶ στὴν γυναίκα. Μόλις βρέθηκε ἕνα ἀπαθὲς ἀνδρόγυνο, ὅπως ἔπλασε ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπο καὶ ὅπως ἤθελε νὰ γεννιοῦνται οἱ ἄνθρωποι, γεννήθηκε ἡ Παναγία, αὐτὸ τὸ ἁγνὸ πλάσμα, καὶ στὴν συνέχεια σαρκώθηκε ὁ Χριστός. Μοῦ λέει ὁ λογισμὸς ὅτι θὰ κατέβαινε καὶ νωρίτερα ὁ Χριστὸς στὴν γῆ, ἂν ὑπῆρχε ἕνα ἁγνὸ ζευγάρι, ὅπως ἦταν οἱ Ἅγιοι Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα.
Οἱ Ρωμαιοκαθολικοὶ φθάνουν στὴν πλάνη καὶ....
πιστεύουν, δῆθεν ἀπὸ εὐλάβεια, ὅτι ἡ Παναγία γεννήθηκε χωρὶς νὰ ἔχει τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα. Ἐνῶ ἡ Παναγία δὲν ἦταν ἀπαλλαγμένη ἀπὸ τὸ προπατορικὸ ἁμάρτημα, ἀλλὰ γεννήθηκε ὅπως ἤθελε ὁ Θεὸς νὰ γεννιοῦνται οἱ ἄνθρωποι μετὰ τὴν δημιουργία. Ἦταν παναγνή, γιατί ἡ σύλληψη Της ἔγινε χωρὶς ἡδονή. Οἱ Ἅγιοι Θεοπάτορες, μετὰ ἀπὸ θερμὴ προσευχὴ στὸν Θεὸ νὰ τοὺς χαρίσει παιδί, συνῆλθαν ὄχι ἀπὸ σαρκικὴ ἐπιθυμία, ἀλλὰ ἀπὸ ὑπακοὴ στὸν Θεό. Αυτό τὸ γεγονὸς τὸ εἶχα ζήσει στὸ Σινά².

Ὑποσημειώσεις:
1. Ἡ Θεοτόκος γεννήθηκε κατὰ φυσικὸ τρόπο καὶ ὄχι παρθενικῶς. «Ἦταν πάναγνη», γιατί, ὅπως γράφει καὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνὸς στὸν Λόγο του «Εἰς τὸ Γενέσιον τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας», συνελήφθη «σωφρόνως», ἀλλὰ καὶ αὔξησε μὲ τὸν ἀγώνα της τὴν ἁγιότητα ποὺ ἔλαβε ἀπὸ τους γονεῖς της, ἀποκρούοντας πάντα λογισμὸν περιττὸν καὶ ψυχοβλαβῆ πρὶν γεύσασθαι»

2. Ὁ Γέροντας ἀσκήτεψε στὸ Σινά, στὸ ἀσκητήριο τῶν Ἁγίων Ἐπιστήμης καὶ Γαλακτίωνος, ἀπὸ τὸ 1962 μέχρι τὸ 1964. 

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ποιο ηταν το προπατορικο αμαρτημα;

"Μετα την πτωση μπηκε το παθος"δηλ.ποιο παθος;

Η γεννετησια ελξη των φυλων;

Αν εχεθς χρονο δωσε λιγες εξηγησεις...με βλεοω να μενω στο μαθημα αυτο επισης :)

Μαστινο Εσπανολ

amethystos είπε...

Είναι δέν ήταν. Τό θέλημά μας. Γνωρίζουμε τί είναι τό καλό καί τό κακό, τό καλό καί τό κακό γιά μάς καί στήν συνέχεια γιά τούς άλλους. Είμαστε σάν θεοί. Αλλά ευτυχώς τό ίδιο είναι καί οι άλλοι γύρω μας.Επινοήθηκαν δύο τρόποι γιά νά γλιτώσουμε από τίς διαφωνίες καί τά εγκλήματα πού γεννούν οι διαφωνίες. Οι θρησκείες καί ο Νόμος. Αλλά βρίσκονται σέ διαμάχη, διότι η θρησκεία είναι απόλυτη καί δίνει δίκαιο μόνο στούς δικούς της, ενώ ο νόμος είναι ανθρώπινος καί μοιράζει τό δίκαιο καί στούς δύο. Τέλος υπάρχει καί η αλήθεια αλλά απαιτεί θυσία, διότι απαιτεί τόν αληθινό άνθρωπο. Τόν καλό καγαθό. Γιά τήν εκκλησία τά ξέρεις. Στήν Προσευχή μας ζητάμε νά γίνει τό θέλημά Του. Σήμερα η πτώση κυριάρχησε απολύτως μέ τήν επινόηση τού εγώ καί τού αληθινού Εγώ. Η ηδονή καί η τσιγκουνιά είναι οι βλαστοί τής υπερηφανείας.