" - Γιατί δεν ήρθες στην ώρα σου να φας, τον ρώτησε ο Αρσένιος;
- Μου είπες να ΄ρθω, όταν τελειώσω τα κλωνάρια. Τώρα τελείωσα και ήρθα είπε ο Αλέξανδρος.
-Τρώγε στην ώρα σου, πίνε το νερό σου κανονικά,
γιατί γρήγορα το σώμα σου θα εξασθενήσει.
-Όταν το σώμα εξασθενήσει δεν καρποφορεί περισσότερο η ψυχή, ρώτησε ο ΑΛέξανδρος;
-Το σώμα να είναι υγιές και να ησυχάζει.
Η ψυχή να προσεύχεται επίμονα.
Ο νους να μην βλέπει τα πταίσματα των άλλων.
Να ασχολείσαι μόνο με τα δικά σου πταίσματα.
Αν ο άνθρωπος επιμένει σε αυτά τα τέσσερα
τότε δεν θα αργήσει να καρποφορήσει η ψυχή του.
- Πώς θα φτάσουμε στον Θεό, ρώτησε ο άλλος υποτακτικός του ο Ζωίλος;
- Αναζήτησε τον Θεό και θα σου φανερωθεί. Συγκράτησέ τον μέσα σου και θα παραμείνει.
- Διώχνουν μέσα από την ψυχή μας τον Θεό οι δαίμονες, ρώτησε ο Ζωίλος;
- Μόνο ο Θεός ως ασώματος τελείως διαπερνά την ψυχή μας. Γνωρίζει τα κρύφια της καρδίας μας. Διέρχεται τα βάθη της ψυχής μας. Τα πονηρά πνεύματα δεν μπορούν να αντιληφθούν τίποτα από αυτά.
_Πώς τίμιε πάτερ μας πολεμούν οι δαίμονες, αν δεν εισχωρούν στα βάθη της ψυχής μας;
-Σπέρνουν στην ψυχή μας πονηρούς λογισμούς οι δαίμονες. Δεν ξέρουν όμως αν τους δεχτήκαμε. Συμπεραίνουν μόνο από τις εκδηλώσεις του σώματος πόσο συγκατατεθήκαμε στους λογισμούς τους.
Θα σας πω μερικά παραδείγματα.
Σπέρνουν λογισμό γαστριμαργίας σε έναν άνθρωπο. Αν τον βλέπουν να τρώγει άμετρα, να έχει τον νου του μόνο στο φαγητό, να έχει υποδουλωθεί στην τροφή, χειροκροτούν οι δαίμονες. Η προσβολή τους έγινε δεκτή.
Σε άλλον σπέρνουν λογισμό πορνείας. Αν δουν τον άνθρωπο αυτό να περιφέρει τα μάτια του φιλήδονα, να κάνει σαρκικές κινήσεις και να πέφτει σε σαρκικά πάθη βεβαιώνονται ότι τραυματίστηκε η ψυχή του.
Ρίχνουν τα βέλη της λύπης ή της οργής στην ψυχή άλλου και περιμένουν. Αν αγριεύουν τα μάτια του ανθρώπου αν το πρόσωπό του γίνεται κάτωχρο ή κατακόκκινο από τον θυμό αντιλαμβάνονται ότι η επιχείρηση πέτυχε.
Με αυτόν τον τρόπο παιδιά μου κατασκοπεύουν οι δαίμονες τους ανθρώπους. Ερευνούν από ποιο πάθος κυριεύεται ευκολότερα η ψυχή. Αυτό το πάθος τροφοδοτούν με τις προσβολές τους.
Με την καθαρή ψυχή ενώνεται μόνο ο Θεός.
Με την παχιά και την υλική σάρκα αναμειγνύεται μόνο το ακάθαρτο πνεύμα. Επειδή δεν μπορεί να αιχμαλωτίσει την ψυχή ο δαίμονας απευθείας παίρνει συνέταιρό του τη σωματική αδυναμία.
-Εξήγησέ το αυτό, πάτερ. Πώς ενώ η ψυχή είναι άβατη από τους δαίμονες, αιχμαλωτίζεται από αυτούς;
-Συμβαίνει ό,τι με τη μέθη παιδιά μου. Πίνει κάποιος πολύ κρασί, μεθάει και παραλύουν τα μέλη του σώματός του. Μήπως όμως η ψυχή του παραμένει νηφάλια; Επηρεάζεται και η ψυχή από τη σωματική μέθη. Θολώνει παραλύει.
Όταν το σώμα καίγεται στον πυρετό, μένει ανεπηρέαστη η ψυχή. Επηρεάζεται χάνει την επαφή με το περιβάλλον, παραμιλάει.
Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει με τις προσβολές των δαιμόνων. Ενεργούν τα σωματικά πάθη, το σώμα πληγώνεται, πάσχει. Στη συνέχεια συμπαρασύρει και την ψυχή σε ασθένεια.
Ο στόχος του εχθρού δεν είναι το σώμα αλλά η αθάνατη ψυχή.
Επειδή δεν μπορεί να σημαδέψει απευθείας την ψυχή, καταβάλλει το σώμα που του είναι προσβάσιμο.
-Αυτό το καταλαβαίνω, πάτερ. Γιατί όμως ο Θεός είπε στον πονηρό για τον Ιώβ: "Σου παραδίνω τον Ιώβ, μόνο την ψυχή του μην αγγίξεις. Μπορούσε ο πονηρός να πειράξει και την ψυχή του Ιώβ;
Δεν μπορούσε ο πονηρός να αγγίξει την ψυχή του Ιώβ. Του λέει ο Θεός με απλά λόγια να προσέξει να μην παραφορτώσει τον Ιώβ με υπερβολικό βάρος καταθλίβοντάς τον. Να μην τρελάνει τον Ιώβ με θλίψεις. "Πρόσεξε μην σκεπάσεις τη σύνεση, τη σοφία και τον ηγεμονικό νου του Ιώβ με τις δοκιμασίες και δεν μπορεί να αντιστέκεται στην πολλή σου κακία...
Συμπερασματικά σας λέγω πρώτον ότι ο διάβολος δεν έχει πρόσβαση στην ψυχή.
Αλλά αντιλαμβάνεται την κατάστασή της από τις σωματικές εκδηλώσεις.
Και μη σου φαίνεται αυτό παράξενο αφού και έμπειροι άνθρωποι εξακριβώνουν την ψυχική κατάσταση των συνανθρώπων τους από την εμφάνιση και τη συμπεριφορά τους.
Δεύτερον ο πονηρός επιτίθεται με σφοδρότητα στο σώμα, το αρρωσταίνει. Φορτώνει τα μέλη του που είναι όργανα του πάθους με ασκήκωτο βάρος. Έτσι παρασύρει και την ψυχή στην παραλυσία στη συσκότιση και στην ασθένεια.
-Πώς μπορούν οι άνθρωποι να ξεφύγουν από τις πονηρίες των δαιμόνων, πάτερ;
***- ΗΣΥΧΙΑ, ΣΙΩΠΗ, ΚΑΚΟΠΑΘΕΙΑ, ΝΗΣΤΕΙΑ, ΑΓΡΥΠΝΙΑ***
για να είναι το σώμα φρόνιμο, για να διατηρηθεί σεμνή, νηφάλια και καθαρή η ψυχή.
Για την αγρύπνια και τον ύπνο είχε πολύ αυστηρές απόψεις ο Άγιος Αρσένιος.
Ο αββάς Δανιήλ γράφει:
Ο Αρσένιος περνούσε όλη τη νύχτα αγρυπνώντας. Στην αυγή τον έπιανε η νύστα και έλεγε στον ύπνο.
-΄Ελα δούλε κακέ.
Κοιμόταν για λίγο στο σκαμνάκι του.
-Πόσος ύπνος μας χρειάζεται, τον ρώτησαν; Για τον προχωρημένο μοναχό και τον αγωνιστή αρκεί να κοιμάται μία ώρα.
Ο ίδιος το Σάββατο βράδυ άπλωνε τα χέρια του προς τον ουρανό σε προσευχή έχοντας πίσω του τον ήλιο. Έμενε έτσι, ώσπου ο ήλιος χτυπούσε από μπροστά το πρόσωπό του. Δηλαδή προσευχόταν από τη Δύση μέχρι την Ανατολή του ήλιου."!
------------------------------------------------------
Από το βιβλίο
Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΥΠΟ ΣΙΓΗΝ
Μοναχής Ολυμπιάδος Ντίτορα
Αφηγηματική βιογραφία οσίου Αρσενίου του Μεγάλου
Ι. Μονή Αγ. Αθανασίου Ημαθίας 2014
agiopneymatika
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου