Α) Η Τουρκία έχει ποινικό μητρώο. Οι Γενοκτονίες των Ελλήνων του Πόντου, των Αρμενίων, των Ασσυρίων, η εισβολή και κατοχή της Κύπρου, ζητούν δικαίωση.
Β) Δεν υπάρχει «πρόβλημα» στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκία είναι το πρόβλημα. Υπάρχει τουρκικό πρόβλημα. Στο Αιγαίο, στην Κύπρο, στο Κουρδιστάν στην Συρία κλπ.
Γ) Μπορώ και έχω φίλους Τούρκους. Όταν μιλάμε όμως για ελληνοτουρκική φιλία, μιλάμε για φιλία των κρατών και των λαών κι όχι εάν εγώ ή ο «Γιώργος» έχει ένα φίλο Τούρκο.
Δ) Μέχρι να αποκατασταθούν τα παραπάνω δεν μπορεί να υπάρξει ελληνοτουρκική φιλία. Όσες φορές έγιναν προσπάθειες και όσες συμφωνίες φιλίας υπεγράφησαν από το 1930 έως σήμερα απέτυχαν παταγωδώς, γιατί αφενός τα ιστορικά ζητήματα δεν λύθηκαν, η μνήμη υπερισχύει της λήθης και αφετέρου η Τουρκία ακόμη και σήμερα συνεχίζει μια ιμπεριαλιστική πολιτική, προκαλώντας προβλήματα στην Ανατολική Μεσόγειο.
Ε) Όσοι πιστεύουν πως τα προβλήματα θα λυθούν αφού γίνουμε «φίλοι», είναι ημιμαθείς για την ιστορία των πρωτοκόλλων φιλίας που έχουμε υπογράψει με την Τουρκία και δεν γνωρίζουν την λειτουργία του «διεθνούς δικαίου».
ΣΤ) Με λίγα λόγια αν πάμε σε συζητήσεις με την Τουρκία η γείτονα βάζει 10 ζητήματα και σε όποιο διεθνές δικαστήριο να πάμε θα χάσουμε τουλάχιστον δύο από αυτά, όχι στην βάση του δικαίου αλλά στην βάση των ισορροπιών.
Ζ) Για πολλά χρόνια τώρα, πολύ σωστά λέμε ως χώρα προς την Τουρκία, αν θέτει ζητήματα να τα πάει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Όχι γιατί έχουμε εμπιστοσύνη στο συγκεκριμένο δικαστήριο. Τους το λέμε γιατί η Τουρκία δεν έχει αναγνωρίσει την δικαιοδοσία του δικαστηρίου της Χάγης. Και δεν πρόκειται η Τουρκία να προχωρήσει στην αναγνώριση αυτή, δημιουργώντας πληγές στον εαυτό της με τους Κούρδους της Τουρκίας να την τρέχουν κάθε τρεις και λίγο σε αυτό.
Η) Οι διμερείς συζητήσεις ημών με την Τουρκία δοκιμάστηκαν πολλές φορές και απέτυχαν. Όπως απέτυχαν και οι διμερείς στην Κύπρο που ενώ έχουμε υποχωρήσει σε πολλά ζητήματα η Τουρκία όχι μόνο δεν υποχωρεί σε τίποτα αλλά βαζει καθημερινά νέα θέματα, κερδίζοντας πόντους εις βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, νομιμοποιώντας την παράνομη εισβολή και κατοχή του νησιού.
Θ) Εν κατακλείδι η όποια φιλία και συνεργασία προϋποθέτει εκ μέρους της Τουρκίας, την αναγνώριση των εγκλημάτων της εις βάρος των λαών της περιοχής και την τήρηση-αναγνώριση των διεθνών συνθηκών που ισχύουν σε όλο τον κόσμο. (Συνθήκη της Λωζάνης, Δίκιο της Θάλασσας κλπ). Αυτή θα πρέπει να είναι η πίεση μας σε όλα τα διεθνή φόρα (ΟΗΕ, ΕΕ, ΝΑΤΟ κλπ).
Όσο χαλαρώνουμε αυτή την πίεση η Τουρκία θα συνεχίσει να αποθρασύνεται ανοίγοντας νέα ανύπαρκτα ζητήματα προσπαθώντας να τα κάνει υπαρκτά.
Όλα τα άλλα είναι επικίνδυνα φληναφήματα που θα οδηγήσουν σε λάθη εις βάρος της χώρας μας.
http://www.tribune.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου