Τραμπ εναντίον Πούτιν: Είναι από τις φορές που κοιτάμε ψηλά και λέμε ο Θεός να βάλει το χέρι του…

Οι αντιπρόσωποι της Ρωσίας (αριστερά) και της Αμερικής (δεύτερη από δεξιά) σε θέσεις ...μάχης, χθες στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Φωτογραφία. EPA, JUSTIN LANE
Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ 

Είχα την τύχη να παρακολουθήσω χθες, από τα δημοσιογραφικά θεωρεία -άρα μία ανάσα απόσταση από τους πρωταγωνιστές- τη συζήτηση στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για τη φερόμενη επίθεση με χημικά όπλα στην πόλη Ντούμα της Συρίας. Για όσους έχουμε παρακολουθήσει παρόμοιες συζητήσεις για άλλα θέματα πριν από το 1990, οι χθεσινές ομιλίες ήταν μία επιστροφή σε ένα αποκρουστικό παρελθόν, όταν οι δύο υπερδυνάμεις, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η τότε Σοβιετική Ένωση διασταύρωναν τα ξίφη τους και οι απειλές για πυρηνικό πόλεμο έπεφταν όπως το χαλάζι. 
Μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού και μέχρι την έναρξη του εμφυλίου πολέμου στη Συρία, είχαμε συνηθίσει στην ομαλότητα. Παρά τις διαφωνίες τους, δεν νοιώθαμε ποτέ ότι οι ηγέτες της Αμερικής και της Ρωσίας είχαν το δάκτυλο στην σκανδάλη. Και προβλήματα να είχαν τα έλυναν με ένα τηλεφώνημα. Η Συρία δυστυχώς δίχασε τους ισχυρούς της Γης, και η Δύση συσπειρώνεται γύρω από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, με τον οποίο οι περισσότεροι Δυτικοί διαφωνούν. 
Την ίδια στιγμή, στο εσωτερικό της Αμερικής, συνεχίζεται η έρευνα εναντίον του Αμερικανού πλανητάρχη και ενδέχεται να βρεθεί στο εδώλιο, την ίδια στιγμή που η χώρα του βρίσκεται σε ευθεία στρατιωτική σύγκρουση με τη Ρωσία. Άρα είναι και ένας πρόεδρος υπό ομηρία από το δικαστικό σύστημα της χώρας που κυβερνά. Αυτά, τελικά, μόνο στην Αμερική συμβαίνουν… 
Η ομηρία του αυτή, τον θυμώνει και πολλές φορές τον εξαγριώνει. Όπως χθες, μετά την έφοδο του FBI στα γραφεία του δικηγόρου του στη Νέα Υόρκη. Ποιος είδε τον …Θεό και δεν τον φοβήθηκε. Φώναξε. Έδειξε το θυμό του. Και στη συνέχεια κάλεσε την στρατιωτική ηγεσία στο γραφείο του για να του καταθέσουν τις επιλογές του στην περίπτωση που αποφασίσει να κτυπήσει τη Συρία, για να τιμωρήσει τον ηγέτη της για την επίθεση με χημικά. Και ουδείς ερευνά ποια είναι η αλήθεια και ποιο είναι το ψέμα. Ομιλώντας γενικά, και όχι ειδικά, όταν ένας πρόεδρος βρίσκεται υπό ομηρία -όπως συνέβη παλαιότερα με τα σεξουαλικά καμώματα του Μπιλ Κλίντον- μπορεί να καταστεί επικίνδυνος. Και να προκαλέσει ακόμα και πολεμική σύγκρουση για να ξεχαστούν τα προβλήματα του στο εσωτερικό. Δεν το έπραξε μερικές φορές ο Ταγίπ Ερντογάν; Βεβαίως. Δεν βομβάρδισε ο Κλίντον το …Σουδάν υπό το βάρος της κατάθεσης της Μόνικα Λεβίνσκι; 
Ο κ. Τραμπ είπε ότι θα μπορούσε να ληφθεί μια απόφαση το βράδυ της Δευτέρας (Σ.Σ.: χθες το βράδυ) ή πολύ σύντομα για την αντίδραση των ΗΠΑ στην επίθεση με χημικά όπλα που φέρεται να διαπράχθηκε το Σάββατο στη Ντούμα της Συρίας. Και το δήλωσε υπό την πίεση της έρευνας στο γραφείο του δικηγόρου του. Διότι γνωρίζει πως αν «πέσει» αυτός, μετά ο ίδιος ο Τραμπ θα είναι πιο εύκολος αντίπαλος για τον ειδικό ανακριτή. 
Τον περιγράφουν ως ένα έξαλλο άνθρωπο και η αλήθεια είναι ότι αυτή η ιστορία με τη Ρωσία και τις αμερικανικές εκλογές έχει παρατραβήξει. Ή εντοπίστηκε σχέση της εκστρατείας Τραμπ με τη Μόσχα, ή όχι. Δεν υπάρχει μέση …λύση. Διότι μερικοί αισθάνονται πως μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα της εξαγοράς από τον Ταγίπ Ερντογάν του Μάικλ Φλιν, συμβούλου εθνικής ασφάλειας του Λευκού Οίκου, παρά η «ρωσική παρέμβαση», την οποία ακούμε αλλά δεν την …βλέπουμε. Και γράφω τα παραπάνω γνωρίζοντας οι αναγνώστες μου ότι δεν είμαι και ο μεγαλύτερος υποστηρικτής του σημερινού προέδρου της Αμερικής. Αντίθετα… Αλλά, βρισκόμαστε στο παρά πέντε ενός παγκόσμιου(;) πολέμου για τη Συρία, στον οποίο θα μπορούσαν άνετα να αναμειχθούν οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ και της Ρωσίας, αλλά και άλλων δυτικών χωρών, και ο ειδικός ανακριτής παίζει με τις χάντρες και μαδά τη μαργαρίτα για τον αν θα καλέσει τον κ. Τραμπ να καταθέσει ή όχι. 
Χθες, στο Συμβούλιο Ασφαλείας η ατμόσφαιρα ήταν τεταμένη. Γενικά δεν ήταν καθόλου καλή, και προκάλεσε θλίψη το γεγονός ότι οι δύο υπερδυνάμεις έχουν μία τεράστια απόσταση μεταξύ τους, ενώ φαίνεται να μην υπάρχει και ένας σοβαρός δίαυλος επικοινωνίας, στην περίπτωση που χρειαστεί να συνεννοηθούν ο πρόεδρος Τραμπ και ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Είμαστε ενώπιον μίας δυσάρεστης και ανεξέλεγκτης κατάστασης, όπου οι δύο χώρες ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Παρατηρούσα τους μονίμους αντιπροσώπους των δύο χωρών, που θα χρειαστεί να συζητήσουν πρώτοι εάν συμβεί αυτό που απευχόμαστε, και βρίσκονταν μακριά ο ένας από την άλλη, σε απόσταση …απειλής! Οι εντολές, προφανώς, που είχαν από την Ουάσιγκτον και τη Μόσχα, δημιούργησαν το πολεμικό κλίμα. 
Στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών η ανησυχία είναι έκδηλη, όπως και η αγωνία στην περίπτωση που κτυπήσουν τη Συρία οι Αμερικανοί. Το ερώτημα που απασχολεί περισσότερο είναι αν θα απαντήσει ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Αυτό μόνο ο ίδιος το γνωρίζει. Και όπως απέδειξε είναι ένας σκληρός και ψυχρός παίκτης που δεν νοιάζεται καθόλου, μα καθόλου, για τις συνέπειες. 
Είναι πραγματικά από τις φορές που οι άνθρωποι κοιτάμε ψηλά και λέμε ο Θεός να βάλει το χέρι του…

Πηγή: Τραμπ εναντίον Πούτιν: Είναι από τις φορές που κοιτάμε ψηλά και λέμε ο Θεός να βάλει το χέρι του… http://hellasjournal.com/2018/04/trab-enantion-poutin-ine-apo-tis-fores-pou-kitame-psila-ke-leme-o-theos-na-vali-to-cheri-tou/