Συμμαχίες έρχονται και παρέρχονται, όπως και κάθε λογής ηγέτες. Όταν όμως δημιουργούνται τετελεσμένα επί του εδάφους κι όταν εμπεδώνεται κλίμα θρησκευτικού και ιδεολογικού φανατισμού, τότε ο χρόνος δεν μπορεί να εξαλείψει εύκολα ιδέες που επιβάλλουν το μίσος και τον σκοταδισμό...
«το πρόβλημα δεν είναι η τραγωδία που ζήσαμε χθες. Το πρόβλημα είναι βαθύτερο, καθώς τα τελευταία χρόνια παρακολουθούμε την ηγεσία της Τουρκίας να προωθεί την ισλαμοποίηση της χώρας». Δυστυχώς, ο Ρώσος Πρόεδρος παραμέρισε τη συγκεκριμένη απειλή, δίνοντας προτεραιότητα σε άλλους στόχους και συμφέροντα. Αγκάλιασε τον Ερντογάν, πουλώντας του πυραύλους και κτίζοντάς του πυρηνικούς σταθμούς. Η στήριξη που του προσφέρει θα ζημιώσει μακροπρόθεσμα την περιοχή και θα έχει υπολογίσιμο κόστος στην ασφάλεια της Ρωσίας.
Την ίδια στιγμή, στην Ουάσινγκτον αν και αντιδρούν στο «κοινό μέτωπο» συνεργασίας Άγκυρας-Μόσχας-Τεχεράνης και η κρίση στις αμερικανο-τουρκικές σχέσεις διογκώνεται, ακόμα επιμένουν να στηρίζουν την Τουρκία, ενώ ο Ερντογάν τους εμπαίζει κανονικά. Ήδη, οι αντιδημοκρατικές και τρομοκρατικές πρακτικές του Ερντογάν έχουν κόστος στα αμερικανικά συμφέροντα, αλλά μεγαλύτερο κόστος έχουν για τη διεθνή ασφάλεια και την σταθερότητα. Αρκετοί αναλυτές και διπλωμάτες τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη δεν ανησυχούν μόνο για τις νέες συμμαχίες της Τουρκίας, γιατί τέτοιου είδους συμμαχίες μπορεί να αποδειχτούν τελικά παροδικές και εύκολα να ανατραπούν.
Περισσότερο ανησυχούν και κρούουν των κώδωνα του κινδύνου για τη συστηματική προσπάθεια της τουρκικής ηγεσίας για πλήρη ισλαμοποίηση της χώρας, με αποφάσεις και ενέργειες που αλλάζουν άρδην την εικόνα της περιοχής, προσδίδοντας σταδιακά μια νέα δυναμική στον ισλαμιστικό φονταμενταλισμό. «Οι μιναρέδες είναι οι ξιφολόγχες μας, οι θόλοι τα κράνη μας, τα τζαμιά τα στρατόπεδά μας, οι πιστοί είναι οι στρατιώτες μας» επαναλαμβάνει προκλητικά ο Ερντογάν.
Η υφέρπουσα ισλαμοποίηση επεκτείνεται δραματικά και στις κατεχόμενες περιοχές της Κύπρου, αποτελώντας πλέον τη σοβαρότερη απειλή για τους Ελληνοκύπριους, αλλά και για τη μεγαλύτερη μερίδα των Τουρκοκυπρίων που δεν ασπάζονται την εξτρεμιστική ιδεολογία του ισλαμισμού. Στη γη που έκλεψαν και κατέχουν παράνομα για 44 σχεδόν χρόνια, οι Τούρκοι κτίζουν παντού τζαμιά, κατευθύνουν την εκπαιδευτική πολιτική του ψευδοκράτος και φτιάχνουν στρατιές του Ισλάμ. Με το να προσδοκούμε μέσα από δοκιμασμένες και αποτυχημένες διαδικασίες σε μια σωστή λύση στο Κυπριακό που δεν θα έρθει ποτέ, γιατί άλλες είναι οι βουλές της Τουρκίας, καθώς και με διαβήματα και αυταπάτες, δεν πρόκειται να αποτραπεί η ισλαμοποίηση της Κύπρου. Ούτε η λύση δυο κρατών, η οποία πλέον προωθείται και επίσημα από την Άγκυρα, ούτε και η λύση που θα δημιουργεί ένα μη κανονικό και μη βιώσιμο κράτος, με παρεμβατικά δικαιώματα και παρουσία τουρκικού στρατού στο νησί, θα αποτρέψει την ισλαμοποίηση. Μοναδική διέξοδος για να υπάρξει ελπίδα σωτηρίας είναι η επιλογή του δύσκολου και πιο επίμονου δρόμου: ο κοινός αγώνας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων για αποτίναξη της κατοχής και απελευθέρωσης της πατρίδας μας.
Οι Τουρκοκύπριοι που πιστεύουν ειλικρινά σε μια κοινή πατρίδα, σ’ ένα πραγματικά ανεξάρτητο και ακηδεμόνευτο κράτος, θα πρέπει επιτέλους να επιδείξουν αποφασιστικότητα ενάντια στους τουρκικούς σχεδιασμούς και να επιλέξουν ξεκάθαρα με ποιους θέλουν να ζήσουν σ’ αυτό τον τόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου