Ο ισπανικός νόμος-φίμωτρο

Στις περιπτώσεις που οι παράνομοι μετανάστες συλλαμβάνονται από την αστυνομία των συνόρων, η Ισπανία δρομολογεί συνοπτικές απελάσεις σύμφωνα με τον «Gag Law» – χωρίς την εξέταση αιτήσεων ασύλου δηλαδή, επειδή τις χαρακτηρίζει ως «αποτροπή παράνομης εισόδου». Έχει κατηγορηθεί βέβαια από το Διεθνές Δικαστήριο, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει αλλάξει στάση – παρά το ότι συζητείται μία πρόταση αναθεώρησης άλλων διατάξεων του νόμου αυτήν την εποχή. Όπως φαίνεται λοιπόν, μόνο η Ελλάδα δεν μπορεί να προστατεύσει την εθνική της κυριαρχία, αμφισβητώντας ακόμη και το Διεθνές Δίκαιο όταν δεν την στηρίζει – σημειώνοντας πως η Ισπανία που εφαρμόζει την παραπάνω μέθοδο αποτροπής είναι μία χώρα της ΕΕ και της Ευρωζώνης, η οποία δεν κυβερνάται από ένα ακροδεξιό ή εθνικιστικό κόμμα, αλλά από τους σοσιαλιστές σε συνεργασία με τους αριστερούς

Ανάλυση

Στο νέο νομοσχέδιο που θα φέρει προς ψήφιση την ερχόμενη εβδομάδα η κυβέρνηση με τον τίτλο «Τροποποιήσεις Ποινικού Κώδικα», εκτός τα άρθρα για την προστασία των τραπεζικών στελεχών από κατηγορίες σχετικά με αναδιαρθρώσεις δανείων αναδρομικής ισχύος (εν προκειμένω δεν θα μπορεί να μηνύει τα τραπεζικά στελέχη ο εισαγγελέας, αλλά η ίδια η τράπεζα εάν βλάπτεται από τις ρυθμίσεις που αποφασίζονται – κάτι που όμως είναι οξύμωρο και προφανώς εξυπηρετεί άλλου είδους καταστάσεις, όπως ίσως τα δάνεια των κομμάτων, αφού οι ρυθμίσεις θα γίνονται με την οδηγία της τράπεζας οπότε δεν θα υπάρχει κανένας λόγος μήνυσης τους), προστέθηκαν ορισμένα άλλα που θυμίζουν σε μεγάλο βαθμό τον αυστηρότατο νόμο καταστολής της Ισπανίας, γνωστό ως «Gag Law».

Ο νόμος αυτός υιοθετήθηκε από την Ισπανία με στόχο κυρίως την προστασία των πλειστηριασμών, τον περιορισμό των διαδηλώσεων και της ελεύθερης έκφρασης στο διαδίκτυο (άρθρο 3.13 στον ελληνικό ποινικό νόμο για περιπτώσεις υποκίνησης τρομοκρατικών ενεργειών, όπου το θέμα όμως κάθε φορά είναι ποιούς θεωρεί η κυβέρνηση τρομοκράτες), καθώς επίσης τη μείωση των εισροών παράνομων μεταναστών.

Στόχος του τελευταίου ήταν να επιλύσει το πρόβλημα που έχει η Ισπανία, με δύο θύλακες που διαθέτει στο Μαρόκο, τη Ceuta και τη Melilla (χάρτης) – πόλεις που αποτελούν ουσιαστικά «κατάλοιπα» των κατακτήσεων του 15ου αιώνα και κατοικούνται σήμερα από περίπου 85.000 Ισπανούς. Πρόκειται για μία πολύ σημαντική πύλη εισόδου στην Ευρώπη, μέσα στην Αφρική, με σχετικά εύκολη πρόσβαση – ευκολότερη από αυτήν των ελληνικών νησιών.

Οι παραπάνω πόλεις χωρίζονται από το Μαρόκο με έναν φράχτη και μία τάφρο – τα οποία όμως συχνά υπερπηδούν Αφρικανοί ή άλλων εθνικοτήτων παράνομοι μετανάστες. Οι «επιδρομές» αυτές συντονίζονται τις περισσότερες φορές από τοπικά κυκλώματα διακινητών τύπου μαφίας – όπου ο κάθε μετανάστης καταβάλλει μόλις 200 μαροκινά dirhams αξίας περίπου 18 € για να συμμετέχει.

Εν προκειμένω, η μαφία αποφασίζει όσον αφορά την ημέρα, την ώρα και το ακριβές σημείο της επιδρομής – ενώ οι μετανάστες που δεν έχουν πληρώσει, δεν επιτρέπεται να συμμετέχουν. Πριν από κάθε απόπειρα δε στέλνουν «επιθεωρητές» για να ερευνήσουν την περιοχή και να συλλέξουν πληροφορίες – σχετικά με τα μέτρα ασφαλείας των μαροκινών και ισπανικών δυνάμεων ασφαλείας.

Μόλις ορισθεί η ημέρα, η μαφιόζοι-διακινητές συγκεντρώνουν τους μετανάστες σε μία ομάδα και τους αφαιρούν τα κινητά τους τηλέφωνα που δεν επιστρέφονται έως ότου πλησιάσουν το συνοριακό φράχτη. Όταν έλθει τώρα η ώρα της εισβολής, οι διακινητές οδηγούν την ομάδα στο επιλεγμένο σημείο και δίνουν οδηγίες στους μετανάστες για τον τρόπο, με τον οποίο θα εκφοβίσουν την αστυνομία – με κραυγές, με τη ρίψη αντικειμένων κοκ. Εάν αποτύχουν να περάσουν το φράχτη και μεσολαβήσει ένας μήνας πριν υπάρξει άλλη προσπάθεια, τότε ο μετανάστης θα πρέπει να πληρώσει ξανά τα 18 € (πηγή).

Στις περιπτώσεις αυτές, όπου οι μετανάστες συλλαμβάνονται από την αστυνομία των συνόρων, η Ισπανία δρομολογεί συνοπτικές απελάσεις σύμφωνα με τον «Gag Law» – χωρίς την εξέταση αιτήσεων ασύλου δηλαδή, επειδή τις χαρακτηρίζει ως «αποτροπή παράνομης εισόδου». Έχει κατηγορηθεί βέβαια από το Διεθνές Δικαστήριο, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει αλλάξει στάση – παρά το ότι συζητείται μία πρόταση αναθεώρησης άλλων διατάξεων του νόμου αυτήν την εποχή.

Όπως φαίνεται λοιπόν, μόνο η Ελλάδα δεν μπορεί να προστατεύσει την εθνική της κυριαρχία, αμφισβητώντας ακόμη και το Διεθνές Δίκαιο όταν δεν την στηρίζει – σημειώνοντας πως η Ισπανία που εφαρμόζει την παραπάνω μέθοδο αποτροπής είναι μία χώρα της ΕΕ και της Ευρωζώνης, η οποία δεν κυβερνάται από ένα ακροδεξιό ή εθνικιστικό κόμμα, αλλά από τους σοσιαλιστές σε συνεργασία με τους αριστερούς.

Οι δέκα βασικότερες διατάξεις τώρα του ισπανικού «Gag Law» που φαίνεται πως θέλει να μιμηθεί η κυβέρνηση, με εξαίρεση τη μεταναστευτική, είναι οι εξής:

(1) Πρόστιμα για διαδηλώσεις: Όποιος οργανώνει ή συμμετέχει σε μια μη εγκεκριμένη διαδήλωση, κινδυνεύει με την επιβολή προστίμου μεταξύ 30.000 € και 600.000 € εάν η διαδήλωση λαμβάνει χώρα κοντά σε θεσμούς, όπως είναι η Βουλή.

(2)  Παρεμπόδιση δημοσίων εκδηλώσεων: Όποιος διακόπτει εκδηλώσεις όπως δημόσιες ομιλίες, αθλητικές διοργανώσεις ή θρησκευτικές τελετές, μπορεί να πληρώσει πρόστιμο από 600 € έως 300.000 €.

(3) Ομαδική κατανάλωση αλκοόλ: Όποιοι συλλαμβάνονται σε υπαίθριες συγκεντρώσεις κατανάλωσης αλκοόλ (ισπανικό έθιμο, γνωστό ως Botellon), τιμωρούνται με πρόστιμο 600 € – ενώ οι γονείς είναι υπεύθυνοι για την πληρωμή των προστίμων των παιδιών τους.

(4) Χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης: Όποιος χρησιμοποιεί το Twitter, το Facebook ή το Instagram για τη διοργάνωση εκδηλώσεων διαμαρτυρίας, πληρώνει πολύ αυστηρά πρόστιμα – νόμος που υιοθετήθηκε για την αντιμετώπιση των κινημάτων των αγανακτισμένων Πολιτών.

(5) Απαγόρευση φωτογραφήσεων της αστυνομίας: Οι μη εξουσιοδοτημένες φωτογραφήσεις της αστυνομίας απαγορεύονται, επειδή θέτουν σε κίνδυνο τους αστυνομικούς και τις οικογένειες τους.

(6) Κάπνισμα ουσιών: Επειδή ο αριθμός των Ισπανών που άρχισε να καπνίζει βλαβερές ουσίες ήταν μεγαλύτερος από αυτόν του τσιγάρου (πηγή), εάν συλληφθούν σε μπαρ ή στα ΜΜΜ, τιμωρούνται με πρόστιμο μεταξύ 600 € και 30.000 €.

(7)  Σκουπίδια στους δρόμους: Επιβάλλονται πρόστιμα σε αυτούς που εμποδίζουν την κυκλοφορία πετώντας τα παλιά έπιπλα τους, εγκαταλείποντας αυτοκίνητα ή άλλα αντικείμενα.

(8) Παρεμπόδιση εξώσεων: Επειδή στο ξεκίνημα της οικονομικής κρίσης αυξήθηκαν οι κατασχέσεις σπιτιών, οι πλειστηριασμοί και οι εξώσεις, με αποτέλεσμα αρκετοί Πολίτες να παρεμποδίζουν τη διαδικασία, υιοθετήθηκε νόμος που επιβάλει πρόστιμα μεταξύ 600 € και 300.000 €.

(9) Απώλεια ταυτότητας: Οι Πολίτες που δεν μπορούν να επιδείξουν την ταυτότητα τους, δεν την έχουν στην κατοχή τους, δεν είναι σε θέση να την εντοπίσουν αμέσως στο σπίτι τους και δεν έχουν δηλώσει την απώλεια της, μπορεί να τιμωρηθούν με μεγάλα πρόστιμα.

(10) Μη σεβασμός προς την αστυνομία: Η έλλειψη σεβασμού σε ένστολους ή η μη παροχή βοήθειας στις δυνάμεις ασφαλείας, όσον αφορά την πρόληψη κοινωνικών αναταραχών, μπορεί να οδηγήσει σε επιβολή προστίμου μεταξύ 600 € και 30.000 € (πηγή).

Ολοκληρώνοντας, στο άρθρο 390 του νέου ποινικού κώδικά που προωθεί η ελληνική κυβέρνηση, με το οποίο απαλλάσσει ολόκληρη την οικονομική και πολιτική ελίτ από κάθε τραπεζικό δάνειο φορτώνοντας τα όλα στους Πολίτες, συμπεριλαμβάνεται μία διάταξη που τιμωρεί όποιον τολμήσει να διαμαρτυρηθεί για το σπίτι του που πλειστηριάζεται, κατά το ισπανικό πρότυπο – όταν την ίδια στιγμή οι τράπεζες που έχουν επιβαρύνει το δημόσιο χρέος (άρα όλους εμάς) με δεκάδες δις €, νοικιάζουν τα εκπλειστηριασθέντα ακίνητα από τα οποία έδιωξαν τους Έλληνες σε ΜΚΟ για τη στέγαση παράνομων μεταναστών! Αφού όμως οι Έλληνες ανέχονται και συνηθίζουν τα πάντα αδιαμαρτύρητα, το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί και θα επιβληθεί – οπότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Analyst Team

https://analyst.gr/2019/11/10/o-ispanikos-nomos-fimotro/

ΑΦΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΔΙΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΘΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΠΙΣΤΟΥΣ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ, ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΒΑΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΜΑΣ.

Αμέθυστος