Ειλικρινά θεωρούμε πως είναι το πιο σκανδαλώδες νομοσχέδιο που έχει καταθέσει ποτέ η κυβέρνηση – η οποία φαίνεται πως βιάζεται πια να ξεπουλήσει την Ελλάδα όσο-όσο, προφανώς ακολουθώντας τις οδηγίες των δανειστών που δεν προβλέπουν την επανεκλογή της. Άλλωστε οι δανειστές αυτό κάνουν ανέκαθεν, μετά την καταδίκη μας στα μνημόνια. Εκμεταλλεύονται την κάθε κυβέρνηση όσο διατηρεί τη δημοφιλία της λεηλατώντας την Ελλάδα και μετά, όταν δεν τη χρειάζονται πια, την πετούν στα σκουπίδια. Εάν ρωτούσε κανείς τους κυρίους Παπανδρέου, Σαμαρά και Τσίπρα, εάν φυσικά θα απαντούσαν ειλικρινά, αυτή την πίκρα τους θα εισέπραττε.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Όπως αναφέραμε στην 1η επιτροπή, εμείς δεν είμαστε δογματικά υπέρ του λιγνίτη, παρά το ότι θα μπορούσε να είναι μία σχετικά καθαρή πηγή ενέργειας, με τη χρήση σύγχρονων μεθόδων – διαφορετικά δεν θα κατασκευαζόταν ένα νέο εργοστάσιο στη Γερμανία, μόλις το 2020.
Είμαστε όμως εναντίον της βίαιης απολιγνιτοποίησης που προωθείται, όταν άλλες χώρες, όπως η Πολωνία και η Γερμανία, θα αποσύρουν το λιγνίτη μετά το 2035 – καθώς επίσης εναντίον της ενεργειακής μας εξάρτησης, η οποία έχει άμεση σχέση με την εθνική μας ασφάλεια και με την οικονομική μας ανεξαρτησία.
Είμαστε επί πλέον εναντίον στο να πετάξουμε από το παράθυρο τα 300 δις € που κοστίζουν τα λιγνιτικά μας αποθέματα – τα οποία ασφαλώς έχουμε ανάγκη, με το δημόσιο χρέος μας στα 386,8 δις € στα τέλη Σεπτεμβρίου, με το κόκκινο ιδιωτικό πάνω από τα 250 δις € και με το εξωτερικό στα 526,5 δις €.
Πόσο μάλλον όταν η κυβέρνηση σχεδιάζει να πετάξει επίσης από το παράθυρο τα ενεργειακά μας αποθέματα στο Αιγαίο, αξίας 427 δις € σύμφωνα με μελέτη της Deutsche Bank – αφού τόσο ο υπουργός εξωτερικών, όσο και ο πρωθυπουργός, δήλωσαν πως θα σταματήσουν τις εξορύξεις, χωρίς να ρωτήσουν κανέναν.
Είμαστε εκτός αυτών εναντίον, επειδή χωρίς το λιγνίτη είναι αδύνατη η ενεργειακή μας ανεξαρτησία – με αποτέλεσμα σήμερα να εξαρτόμαστε κατά 76% από τις εισαγωγές ενέργειας, μεταξύ άλλων από χώρες όπως η Τουρκία.
Τέλος, είμαστε εναντίον για να μη χαθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας, στις περιοχές παραγωγής λιγνίτη – με οδυνηρά αποτελέσματα για τους κατοίκους τους, ειδικά λόγω της καταστροφικής κατάστασης της οικονομίας μας, ως αποτέλεσμα της κακοδιαχείρισης εκ μέρους των κυβερνήσεων της.
Ήδη πάντως πληρώνουμε πανάκριβα το λογαριασμό των καταστροφικών αποφάσεων για την πρόωρη απολιγνιτοποίηση, με μεταβατικό καύσιμο το Φ.Α. – με τη μεγάλη αύξηση του κόστους ενέργειας που πυροδοτεί την ακρίβεια.
Η κυβέρνηση βέβαια δεν σκέφτεται ούτε πώς θα ανταπεξέλθουν τα νοικοκυριά, με αυξήσεις του ρεύματος έως και 130%, ούτε πώς θα μείνει ανταγωνιστική η βιομηχανία μας και οι υπόλοιπες επιχειρήσεις – σημειώνοντας πως πρόσφατα μικρή βιομηχανία που πλήρωνε λογαριασμό ρεύματος 19.000 €, κλήθηκε να πληρώσει 47.000 €!
Δεν γνωρίζει πως κάθε μείωση της τιμής της ενέργειας κατά 10%, αυξάνει το ΑΕΠ μας κατά 1 δις €, οπότε και το αντίθετο; Ούτε πόσο σημαντικός συντελεστής κόστους είναι η ενέργεια για την όποια βιομηχανία μας έχει απομείνει;
Ήδη πάντως το κόστος παραγωγής της βιομηχανίας έχει αυξηθεί κατά 20-40%, με καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον της – τονίζοντας εδώ την αδιαφορία του ΠΘ, όπως φάνηκε από τη γνωστή συνέντευξη του στη Bild.
Εν προκειμένω, δήλωσε με ειλικρίνεια πως από την απολιγνιτοποίηση αφενός μεν δημιουργούνται ευκαιρίες για τις γερμανικές εταιρίες, αφετέρου ότι οι εργαζόμενοι θα πρέπει βρουν κάτι άλλο να κάνουν. Είναι υπεύθυνη στάση αυτή;
Συνεχίζοντας, ο Keynes είχε πει το εξής αυτονόητο: «Όταν τα δεδομένα αλλάζουν, τότε εγώ αλλάζω γνώμη. Εσείς τι κάνετε;»
Με αυτή τη φράση που αποδίδεται στον οικονομολόγο, η λογική του σημερινού νομοσχεδίου είχε βασισθεί σε ένα άλλο ενεργειακό περιβάλλον που έχει πλέον ανατραπεί – ενώ δεν θα είναι παροδικό, τουλάχιστον με βάση τις προβλέψεις του διεθνούς οργανισμού ενέργειας, τις οποίες έχουμε καταθέσει πολλές φορές στα πρακτικά.
Επομένως, πρέπει να αλλάξει γνώμη η κυβέρνηση, όπως είχε πει σωστά ο Keynes – ενώ ασφαλώς δεν ισχύει η αναφορά του ΠΘ στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή, όπου ισχυρίσθηκε πως ο λιγνίτης δεν είναι ανταγωνιστικός.
Αντίθετα, είναι φθηνότερος με κόστος περί τα 120 € η MWH, έναντι 230 € και άνω των χονδρικών τιμών στην Ελλάδα – ενώ θεωρούμε σκάνδαλο την πώληση ενέργειας από λιγνίτη στο γερμανικό χρηματιστήριο από τη ΔΕΗ, έναντι 153,5 €/MWH, όπως καταθέσαμε στα πρακτικά, όταν οι Έλληνες πληρώνουν σχεδόν τα διπλά.
Σε κάθε περίπτωση, εμείς νοιώθουμε δικαιωμένοι σχετικά με το ότι, είμαστε οι μόνοι και οι πρώτοι που αντιδράσαμε στη βίαιη απόσυρση του λιγνίτη, πριν ακόμη εκδηλωθεί η ενεργειακή κρίση – ενώ σήμερα συμφωνούν με τη θέση μας γνωστοί επιχειρηματίες, όπως ο κ. Μυτιληναίος.
Παρεμπιπτόντως, σε σχέση με τις ανοησίες περί εξυγίανσης της ΔΕΗ, όλοι γνωρίζουμε πως ασφαλώς δεν πρόκειται για κατόρθωμα – όταν αφενός μεν καταργήθηκαν αυτόματα τα ΝΟΜΕ στα τέλη του 2019 που κόστισαν στην επιχείρηση 600 εκ. €, αφετέρου αύξησε τις τιμές πώλησης της.
Ακόμη χειρότερα, διατήρησε τις αυξημένες τιμές πώλησης εις βάρος των καταναλωτών το 2020, όταν η τιμή της ενέργειας μειώθηκε στα 40 € κατά μέσον όρο, λόγω της πανδημίας, προτιμώντας επί πλέον να εισάγει αντί να παράγει – ενώ συνέχισε να πουλάει το ρεύμα με 160 €, αισχροκερδώντας.
Σήμερα δε μεταβιβάζει το αυξημένο κόστος στους καταναλωτές, όταν το 2020 δεν τους είχε μεταβιβάσει τη μείωση – γεγονός που σημαίνει πως ήταν αυτονόητη η άνοδος της μετοχής της, υπό αυτές τις προϋποθέσεις ληστείας των Ελλήνων, ενώ ωφέλησε μόνο τους μετόχους της, όπως το Υπερταμείο των ξένων.
Περαιτέρω, στις επιτροπές θέσαμε πολλές ερωτήσεις που ως συνήθως δεν απαντήθηκαν – ενώ η σημαντικότερη ήταν, εάν είναι σωστός ο ισχυρισμός της ΕΒΙΚΕΝ, της Ένωσης Βιομηχανικών Ιδιοκτητών Κατανάλωσης Ενέργειας.
Εν προκειμένω, η ΕΒΙΚΕΝ υποστήριζε το 2018 πως, σύμφωνα με τις διατάξεις της ΕΕ, εάν η λιγνιτική ενέργεια αξιοποιείται από τη βιομηχανία, τότε απαλλάσσεται από το πρόσθετο κόστος ρύπων – αρκεί βέβαια οι βιομηχανίες να υπογράφουν διμερείς προθεσμιακές συμβάσεις με λιγνιτικές μονάδες. Ρωτάμε λοιπόν ξανά κ. υπουργέ, ισχύει;
Συνεχίζοντας με τα περιεχόμενα του νομοσχεδίου, στο 1ο και 2ο μέρος, στα άρθρα 1 έως 16 που ορίζεται η απολιγνιτοποίηση ως ο σκοπός του, περιγράφεται ο διαδικαστικός τρόπος της υλοποίησης του – με τη σύσταση επιτροπών, με προσλήψεις στο υπουργείο και με την ίδρυση της ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΕ για 20 χρόνια, μαζί με το καταστατικό της.
Στο τρίτο μέρος και στα άρθρα 17 έως 19, καθορίζονται τα πολεοδομικά σχέδια των περιοχών – ενώ στο τέταρτο μέρος και στα άρθρα 20 έως 26, αναφέρονται οι λεπτομέρειες για την απολιγνιτοποίηση.
Για παράδειγμα, η κατασκευή ΑΠΕ στις περιοχές, η απόληψη των κοιτασμάτων, η απόθεση υλικών κατεδάφισης, η οριοθέτηση υδατορευμάτων, τα χρηματοδοτικά πακέτα που δεν αναφέρονται ποσά και το ανέκδοτο της τηλεθέρμανσης – υπό τα σημερινά βέβαια τεχνικά και οικονομικά δεδομένα.
Το 5ο μέρος και τα άρθρα 27 έως 31, αναφέρονται στην απόσχιση και μετάβαση των περιοχών απολιγνιτοποίησης από τη ΔΕΗ, καθώς επίσης στους όρους δόμησης – ενώ σημειώνεται πως θα αποσχισθούν από τη ΔΕΗ 164.000 στρέμματα, με τη συνολική έκταση των ζωνών απολιγνιτοποίησης στα 247.000 στρέμματα.
Επί ορισμένων άρθρων τώρα τα εξής:
Στο άρθρο 9, αναφέρεται πως ο διοικητής της ειδικής υπηρεσίας Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης, της ΔΑΜ, είναι πρόσωπο υψηλής επιστημονικής συγκρότησης – χωρίς να λέει συγκεκριμένα εάν οφείλει να έχει τεχνική, οικονομική ή άλλου είδους κατάρτιση.
Το ενδιαφέρον όμως είναι πως διορίζεται απευθείας από τον Πρωθυπουργό, καθώς επίσης από τον αρμόδιο Υπουργό – οπότε εύλογα συμπεράναμε πως πρόκειται για κομματική θέση.
Από το ΓΛΚ δε διαπιστώσαμε πως ο Διοικητής θα κοστίζει 80.000 € ετήσια ή περίπου 5.700 € το μήνα για 14 μισθούς – ενώ το γραφείο του, στο επόμενο άρθρο, άλλες 270.000 €. Συνολικά λοιπόν 350.000, με μια απόφαση του Υπουργού ανά τριετία. Δεν είναι επιεικώς απαράδεκτο;
Στο άρθρο 11, είδαμε πως οι μισθοί των 20 ατόμων της ΔΑΜ θα είναι 500.000 και της κεντρικής υπηρεσίας 370.000 – ενώ στην παράγραφο 4 ορίζεται πως οι διευθυντές και οι προϊστάμενοι των οργανικών μονάδων της ΔΑΜ, θα τοποθετούνται απευθείας από τον Υπουργό.
Ήταν παράλογο το συμπέρασμα μας πως θα πρόκειται για ένα εντελώς κομματικό όργανο τακτοποιήσεων ανθρώπων του Υπουργού;
Το άρθρο 15, αφορά τη σύσταση της εταιρίας ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΕ – η οποία, ενώ έχει ανάλογες λειτουργίες με την υπηρεσία ΔΑΜ του υπουργείου, αποκλειστικό μέτοχο το δημόσιο, εποπτεύεται από το δημόσιο και διορίζεται ο διευθυντής της από τον υπουργό, ιδρύεται παραδόξως ως ΝΠΙΔ αντί ως ΝΠΔΔ.
Επόμενο παράδοξο είναι η αναφορά στο προοίμιο, σύμφωνα με την οποία οι εργασίες της «ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΑΕ» έχουν προτεραιότητα, έναντι άλλων δημοσίων εταιριών – ειδικά της ΔΕΗ, του ΟΤΕ και της ΔΕΠΑ.
Εύλογα λοιπόν δεν ρωτήσαμε από πότε ο ΟΤΕ είναι δημόσια εταιρία, αφού είναι ιδιωτική και ελέγχεται από την Deutsche Telekom; Εάν γίναμε επίσημα το 17ο ομοσπονδιακό κρατίδιο της Γερμανίας;
Σε κάθε περίπτωση, διαπιστώσαμε πάρα πολλές δημιουργικές ασάφειες στα άρθρα του καταστατικού της, στις οποίες δεν υπάρχει χρόνος να αναφερθούμε λεπτομερώς – εκτός από το ότι, δεν υπάρχει πουθενά η εκπροσώπηση των τοπικών κοινωνιών στο ΔΣ της.
Θεωρούμε πως αποτελεί ένα απαράδεκτο ατόπημα της κυβέρνησης – οπότε δεν πρέπει να το δεχθούν και οφείλουν να αντιδράσουν οι τοπικές κοινωνίες.
Το σημαντικότερο βέβαια άρθρο του καταστατικού της είναι το 23, με το οποίο δίνεται στην εταιρεία η δυνατότητα να συνάπτει δάνεια, με τη σύμφωνη γνώμη του υπουργού – ενώ το δημόσιο μπορεί να παρέχει εγγύηση, μέσω του υπουργού.
Εδώ δεν αποκλείεται καν η σύναψη δανείων με υποθήκες επί των παγίων της που μπορεί να είναι μεγάλες εκτάσεις – μέσω των οποίων θα μπορούσαν να αποκτηθούν δικαιώματα στο λιγνίτη που ευρίσκεται σε αυτά τα εδάφη, εάν καταπέσουν οι εγγυήσεις.
Εν προκειμένω, τονίσαμε πως είναι απαραίτητο να εξαιρεθεί το δικαίωμα εγγραφής υποθηκών – σε καμία περίπτωση δε, με μόνο την έγκριση του εκάστοτε υπουργού.
Περαιτέρω, με το άρθρο 17 δίνεται το δικαίωμα εκμετάλλευσης των ζωνών απολιγνιτοποίησης ή ΖΑΠ στη ΔΕΗ – με την εκπόνηση πολεοδομικών σχεδίων.
Δηλαδή, μία ιδιωτική εταιρεία που δεν ανήκει καν στην Ελλάδα, αλλά στο Υπερταμείο και στους ιδιώτες μετόχους της, θα εκπονεί πολεοδομικά σχέδια σε μία έκταση 247.000 στρεμμάτων που είτε κατέχει, είτε νέμεται δωρεάν – χωρίς να ενημερώνεται καν το κράτος και οι κοινότητες.
Εκτός αυτού, όπως ορίζεται στο άρθρο 29, παραμένουν επί αυτών των εδαφών τα μεταλλευτικά δικαιώματα στη ΔΕΗ. Δεν είναι σκανδαλώδες;
Στο άρθρο 18 δε, συνεχίζεται η αυθαιρεσία και η ασυδοσία του προηγουμένου – αφού με τις προσθήκες της παρ. 1, η περιοχή επέμβασης μπορεί να επεκτείνεται σε όμορες εκτάσεις δήμων.
Επομένως, διευρύνεται ο αποκλεισμός των τοπικών κοινωνιών και των ΟΤΑ, στη διάρκεια της μετάβασης που μόνο δίκαιη δεν είναι – ενώ ακριβώς για αυτό επιλέχθηκε ο τίτλος «δίκαιη», σύμφωνος με τις μεθόδους του Γκέμπελς.
Στο άρθρο 21, το απόβλητο της καύσης, η τέφρα, ονομάζεται με την παρ. 2 υποπροϊόν – όπου όλοι γνωρίζουμε πως η διαφορά είναι τεράστια.
Εύλογα λοιπόν ρωτήσαμε εάν υπάρχει κάποια μελέτη που να τεκμηριώνει πως η τέφρα δεν είναι επικίνδυνη – οπότε μπορεί να τη διασπείρει κανείς σε πεζοδρόμια, αγωγούς, κονιάματα κλπ., όπως αναφέρει το νομοσχέδιο.
Δεν είναι η τέφρα αυτή που κατηγορήθηκε από τους οικολόγους για επικίνδυνες βλάβες στην περιοχή; Τώρα θα τοποθετηθεί ως υποπροϊόν σε κτίρια, σε δρόμους κλπ.; Δεν πρόκειται για μία περιβαλλοντική υποκρισία του μεγίστου μεγέθους;
Κλείνοντας με το άρθρο 27, πρόκειται για ένα εκ των κομβικών του νομοσχεδίου – αφού αναφέρεται στη μεταβίβαση των εδαφών των λιγνιτωρυχείων από τη ΔΕΗ, με απόσχιση σε νέα εταιρία.
Τα κοιτάσματα αυτά είναι περιουσία των Ελλήνων Πολιτών που εκμεταλλευόταν η δημόσια ΔΕΗ, για να παράγει ενέργεια – γεγονός που σημαίνει πως δεν πρέπει πια να της ανήκουν, αλλά ούτε και να τα διαχειρίζεται όπως προβλέπει το σημερινό σχέδιο νόμου, σχετικά με τη διαμόρφωση των πολεοδομικών σχεδίων.
Εκτός αυτού, προκύπτουν πολλά ερωτήματα – όπως ποια είναι η αποτίμηση τους που στην παρ. 4 αναφέρεται πως ΘΑ γίνει, καθώς επίσης από ποιόν και πώς θα γίνει η αποτίμηση τους. Για παράδειγμα, ως εδάφη με τέφρα και άρα περιορισμένης αξίας, ή ως εδάφη με κοιτάσματα, οπότε τεράστιας αξίας;
Κλείνοντας, ειλικρινά θεωρούμε πως είναι το πιο σκανδαλώδες νομοσχέδιο που έχει καταθέσει ποτέ η κυβέρνηση – η οποία φαίνεται πως βιάζεται πια να ξεπουλήσει την Ελλάδα όσο-όσο, προφανώς ακολουθώντας τις οδηγίες των δανειστών που δεν προβλέπουν την επανεκλογή της.
Άλλωστε οι δανειστές αυτό κάνουν ανέκαθεν, μετά την καταδίκη μας στα μνημόνια. Εκμεταλλεύονται την κάθε κυβέρνηση όσο διατηρεί τη δημοφιλία της λεηλατώντας την Ελλάδα και μετά, όταν δεν τη χρειάζονται πια, την πετούν στα σκουπίδια.
Εάν ρωτούσε κανείς τους κυρίους Παπανδρέου, Σαμαρά και Τσίπρα, εάν φυσικά θα απαντούσαν ειλικρινά, αυτή την πίκρα τους θα εισέπραττε.
Ευχαριστώ πολύ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου