Του Ανδρέα Ζαμπούκα
Ο θρησκευτικός προσηλυτισμός εντοπίζεται στον ιουδαϊκό κόσμο κατά την εποχή της διασποράς υπό την επίδραση του πνεύματος του Διεθνισμού. Στο Σύνταγμα του 1844, για πρώτη φορά στην ελληνική έννομη τάξη, εμφανίζεται ο όρος «προσηλυτισμός», η απαγόρευση του οποίου πρόκειται ουσιαστικά για σχετικοποίηση του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας, σύμφωνα με το οποίο απαγορευόταν κάθε προσηλυτιστική ενέργεια, καθώς και κάθε άλλη επέμβαση εις βάρος της επικρατούσας θρησκείας. Σημαντική διαφοροποίηση, ωστόσο, σημειώνεται με το ισχύον Σύνταγμα του 1975, όπως ισχύει μετά τις αναθεωρήσεις του, το οποίο επέφερε «χαλάρωση» των σχέσεων κράτους – εκκλησίας με την απαλοιφή των προνομίων που επιφύλασσε υπέρ της επικρατούσας θρησκείας.
Το Σύνταγμα φαίνεται να προφυλάσσει τους σημερινούς νέους από τις επίσημες θρησκείες. Τι γίνεται όμως, με τις "ανεπίσημες"; Όπως ας πούμε τα κόμματα που είναι μεν ενταγμένα στο πολιτικό σύστημα ως συνταγματικά κατοχυρωμένοι φορείς αλλά στην ουσία, λειτουργούν ως δόγματα και θρησκείες.
Υπάρχει βέβαια, ο αντίλογος που θεωρεί νόμιμες τις νεολαίες των κομμάτων. Από την άλλη, όμως, θα πρέπει να αναρωτηθεί κανείς ποιων κομμάτων; Toυ ΚΚΕ το οποίο τάσσεται ξεκάθαρα υπέρ της κατάλυσης της αστικής δημοκρατίας; Της Χρυσής Αυγής που ευαγγελίζεται την βία και τον αποκλεισμό για την "καθαρότητα" της κοινωνίας; Ή μήπως διαφόρων εξωκοινοβουλευτικών ομάδων οι οποίες σχηματίζουν διαχρονικά πυρήνες τρομοκρατών;
Γιατί όμως συμβαίνουν όλα αυτά; Και γιατί η ελληνική πολιτεία επιδεικνύει τέτοια αδιαφορία, στο όνομα της δήθεν ελεύθερης διακίνησης των ιδεών;
Σύμφωνα με στοιχεία της Εurostat, τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας των νέων στην ΕΕ καταγράφονται στην Ελλάδα (42,3% τον Ιανουάριο), στην Ισπανία (35%) και στην Ιταλία (31,7%). Το χαμηλότερο ποσοστό καταγράφεται στη Γερμανία (6,1%) και στην Τσεχία (6,8%).
Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ευρώπης είναι η μετάβαση των νέων, ηλικίας μεταξύ 15-24 ετών, από την ανεργία στην απασχόληση. Υπάρχουν χώρες, όπως η Δανία και η Ολλανδία, που εκπονούν συνεχώς αναπτυξιακά προγράμματα απορρόφησης των νέων στην αγορά εργασίας. Εκτός από αυτές, η Γερμανία, η Τσεχία, η Ελβετία και η Αυστρία, χώρες με την μικρότερη ανεργία στην Ευρώπη, προωθούν πάνω από το 65% των μαθητών τους στην τεχνική εκπαίδευση με ιδιαίτερα αποτελέσματα στην γρήγορη και ομαλή ένταξη τους στην παραγωγικότητα της κοινωνίας.
Αντίθετα σε μας, σε ό τι αφορά αυτή την κρίσιμη ηλικία μετάβασης, ένας στους δύο νέους παραμένει εκτός αγοράς εργασίας σύμφωνα με στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Πέρα λοιπόν από τις επιπτώσεις στην παραγωγικότητα της χώρας η αδράνεια μεγάλων συνόλων της κοινωνίας θα αποτελειώσει σταδιακά την ήδη σάπια δημοκρατία.
Oι νέοι που βρίσκονται εκτός παραγωγικής δράσης αναπτύσσουν μία τιμωρητική διάθεση απέναντι σε θεσμούς και κανόνες. Θεωρούν ότι ολόκληρο το σύστημα τους πρόδωσε και ζητούν πάντα εκδίκηση. Γι αυτό άλλωστε ψήφισαν μαζικά "όχι" στο τελευταίο δημοψήφισμα. Και είναι πάντα εύκολα θύματα του προσηλυτισμού σε κομματικές «θρησκείες» που υπόσχονται παραδείσους και ουτοπίες.
Θα μπορούσε βέβαια, η δημοκρατία μας να προστατεύσει τους πολίτες της από τους «ιεραπόστολους» του ολοκληρωτισμού αλλά δεν το κάνει. Θα μπορούσε συνταγματικά και νόμιμα, να απαγορεύσει τον προσηλυτισμό στα εμμονικά δόγματα που καταφέρονται ενάντια στην αστική δημοκρατία. Είτε δια του εκλογικού συστήματος είτε δια της συναίνεσης των κομμάτων του δημοκρατικού τόξου που θα ενθάρρυναν την δικαιοσύνη να σταματήσει την συγκεκαλυμμένη και ύπουλη δράση τους.
Η καλύτερη βέβαια, απάντηση στον ολοκληρωτισμό των θρησκειών είναι η παιδεία και η παραγωγικότητα στην οικονομία.
Έχει ενδιαφέρον, πάντως να δούμε τι θα ψηφίσουν οι 17άρηδες στις Ευρωεκλογές…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου