Παρασκευή 7 Αυγούστου 2020

Η συμφωνία ΑΟΖ με την Αίγυπτο

Εν προκειμένω, κάλυψε μόνο τη μισή Ρόδο, αφήνοντας επί πλέον εκτός την πιο επίμαχη περιοχή για την επόμενη διαπραγμάτευση, όπως αναφέρεται – το σύμπλεγμα Καστελόριζου που απειλείται ευθέως από την Τουρκία. Επομένως δημιουργήθηκε μία γκρίζα ζώνη, με την Τουρκία να εκδίδει χθες το πρωί Navtex για την περιοχή – ενώ το «μοίρασμα» της συνολικής θαλάσσιας ζώνης σε ποσοστό 56% για την Αίγυπτο και 44% για την Ελλάδα, με την μετακίνηση δηλαδή της γραμμής οριοθέτησης προς βορρά, δεν φαίνεται καθόλου δίκαιο. Γνωρίζοντας τώρα τις μυστικές διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με την Τουρκία στο Βερολίνο, τους εκβιασμούς της Γερμανίας στο θέμα των Σκοπίων και με τη θολή εικόνα που έχουμε, αφού η συμφωνία δεν έχει δοθεί ακόμη στη δημοσιότητα, ούτε καν στη Βουλή, ενώ ενδεχομένως επιλέχθηκε σκόπιμα η εποχή που είναι κλειστή, θα ήταν βιαστικό να εκφέρουμε συγκεκριμένη άποψη – εκτός του ότι, με κριτήριο την αντίστοιχη συμφωνία με την Ιταλία, καθώς επίσης τις παταγώδεις αποτυχίες της κυβέρνησης σε όλα τα βασικά μέτωπα, στο μεταναστευτικό, στα εθνικά και στην οικονομία, δεν της έχουμε απολύτως καμία εμπιστοσύνη.   

Επικαιρότητα

Εκφράζοντας την άποψη πως οφείλει να περιμένει κανείς πριν κρίνει τη μερική συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ της Ελλάδας και της Αιγύπτου, τουλάχιστον έως ότου τη διαβάσει, καθώς επίσης πως πρέπει να είναι επιφυλακτικός αφού είναι το προϊόν μυστικών διαπραγματεύσεων σε μία εποχή που η Βουλή είναι κλειστή, ενώ δεν ενημερώθηκε κανένα απολύτως κόμμα της αντιπολίτευσης, πήραμε την απάντηση πως «η κυβέρνηση της ΝΔ γράφει ιστορία, είτε μας αρέσει, είτε όχι»!
Φυσικά δεν αμφιβάλλουμε για το τελευταίο, αφού πράγματι έγραψε ιστορία – με την υπερχρέωση της Ελλάδας την περίοδο 2004-2009, μεταξύ άλλων με το σκάνδαλο στο χώρο της Υγείας που κόστισε δεκάδες δις € στους Έλληνες, με τη χρεοκοπία του 2012 (PSI) που παρέδωσε την εθνική μας κυριαρχία υποθηκεύοντας το παρόν και το μέλλον μας για 99 χρόνια, με τη συνυπογραφή του τρίτου μνημονίου το 2015 που δρομολόγησε τη μεταφορά όλων των περιουσιακών μας στοιχείων στο Υπερταμείο των ξένων που ιδρύθηκε μαζί με την ΑΑΔΕ, με την πολιτική του κατευνασμού απέναντι στην Τουρκία κοκ.
Επίσης με την ΑΟΖ μερικής επήρειας που υπέγραψε με την Ιταλία, όπου δόθηκε το δικαίωμα στους Ιταλούς να ψαρεύουν στα δικά μας χωρικά ύδατα – με αποτέλεσμα τα τουρκικά αλιευτικά να πλημμυρίσουν το Αιγαίο. Εύλογα, αφού δεν μπορούσαμε να μην τους παραχωρήσουμε ένα ανάλογο δικαίωμα, όπως στους Ιταλούς – ενώ δεν διενεργείται η παραμικρή νηοψία, παρά το ότι διαφορετικά είναι αδύνατον να γνωρίζουμε τι μεταφέρουν.
Διαβάζοντας τώρα πως η ιδέα της μερικής οριοθέτησης ανήκει στην προηγούμενη κυβέρνηση που, δια του κ. Κοτζιά, είχε υποβάλει συγκεκριμένους χάρτες, ενώ έχει διαμορφωθεί μια νέα ελαστική γραμμή που απέχει από την αφετηριακή διαπραγματευτική γραμμή, επειδή δήθεν «το ισοζύγιο κόστους – οφέλους από μια τέτοια συμφωνία με την Αίγυπτο έγερνε σαφώς υπέρ της άμεσης σύναψης αυτής της Συμφωνίας», γίναμε ακόμη πιο επιφυλακτικοί.
Η αιτία είναι το ότι, κάτι ανάλογο συνέβη με την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας, παρά την αντίθετη άποψη του 80% των Ελλήνων, χωρίς καν να ερωτηθούν με τη διεξαγωγή ενός δημοψηφίσματος, όπως οι Πολίτες των Σκοπίων – γεγονός που τεκμηριώνει προκαλώντας μας ντροπή ότι, το δικό τους πολίτευμα είναι πολύ πιο δημοκρατικό από το δικό μας. Όσον αφορά τη σημερινή κυβέρνηση που δήλωνε προεκλογικά την αντίθεση της, στη συνέχεια εφάρμοσε τη συμφωνία «βασιλικότερα του βασιλέως» – όταν την ίδια στιγμή τα Σκόπια την καταπατούν όπου και όπως μπορούν.
Έχουμε αντιληφθεί βέβαια πως η ΝΔ κυβερνάει κυριολεκτικά επάνω στα θεμέλια που τοποθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ – εφαρμόζοντας πιστά όλα όσα ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ξεκινήσει σε πάρα πολλές περιπτώσεις, ισχυριζόμενη πως το κράτος πρέπει να έχει συνέχεια. Επίσης πως τα δύο αυτά κόμματα, μαζί με το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, συνεργάζονται παρασκηνιακά μεταξύ τους, αφού έχουν «κοινές αμαρτίες» – για τις οποίες δεν θέλει φυσικά κανένα να τιμωρηθεί. Ως εκ τούτου είμαστε ακόμη πιο προσεκτικοί με αυτά που συμβαίνουν και με το θέατρο που προβάλλεται, για τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης – όπως οι άσφαιρες κατηγορίες του ΣΥΡΙΖΑ, η δήθεν «κίνηση ματ» της ΝΔ, η οργή της Τουρκίας για την ΑΟΖ Ελλάδας-Ιταλίας ή της Ελλάδας-Αιγύπτου σήμερα κοκ.
Σύμφωνα τώρα με τις πληροφορίες που έχει διαρρεύσει η κυβέρνηση, η οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο κάλυψε μόνο τη μισή Ρόδο (φωτογραφία), αφήνοντας επί πλέον εκτός την πιο επίμαχη περιοχή για την επόμενη διαπραγμάτευση – το σύμπλεγμα Καστελόριζου που απειλείται ευθέως από την Τουρκία. Επομένως δημιουργήθηκε πιθανότατα μία γκρίζα ζώνη, με την Τουρκία να εκδίδει χθες το πρωί Navtex για την περιοχή (εικόνα αριστερά, πηγή) – ενώ το «μοίρασμα» της συνολικής θαλάσσιας ζώνης σε ποσοστό 56% για την Αίγυπτο και 44% για την Ελλάδα, με την μετακίνηση δηλαδή της γραμμής οριοθέτησης προς βορρά, δεν φαίνεται καθόλου δίκαιο.
Η συμφωνία προβλέπει ότι τα δυο μέρη θα συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις για την οριοθέτηση ανατολικά του σημείου (27ο 59’ 02. 00’’) που σταμάτησε η πρώτη φάση – ενώ για οποιαδήποτε αλλαγή θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία και των δυο πλευρών, μετά από απαίτηση της Αιγύπτου, με την αναφορά στο ενδεχόμενο συμφωνίας με τρίτο μέρος. Το γεγονός αυτό δημιουργεί επίσης ερωτηματικά – ενώ η επικάλυψη των περιοχών της παράνομης συμφωνίας της Τουρκίας με τη Λιβύη, όπου η πρώτη έχει συμπεριλάβει στην υφαλοκρηπίδα της, δίνοντας άδεια ερευνών στη δική της εταιρεία TΡAO, θεωρείται θετική.
Το σίγουρο πάντως είναι πως η Τουρκία θα επιχειρήσει να εκμεταλλευθεί το γεγονός ότι, εάν βέβαια επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες, σε μία δεύτερη συμφωνία ΑΟΖ η Ελλάδα αποδέχεται τη «ρήξη» της αφετηριακής διαπραγματευτικής θέσης περί πλήρους επήρειας των νησιών – ανεξαρτήτως θέσης η μεγέθους. Πόσο μάλλον όταν στην περίπτωση της Αιγύπτου δεν αφορά κάποια μικρά νησιά του Ιονίου, όπως με την Ιταλία, αλλά μία σειρά νησιών με συνέχεια διάταξης στο χάρτη – όπως είναι τα Δωδεκάνησα και το σύμπλεγμα του Καστελόριζου.
Από την πλευρά της Ελλάδας, για την επείγουσα επιλογή της συμφωνίας παρουσιάζεται ως αιτιολογία το ενδεχόμενο μίας αλλαγής του καθεστώτος στην Αίγυπτο – με την επάνοδο στην εξουσία των Αδελφών Μουσουλμάνων που θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια καταστροφική εξέλιξη για την Ελλάδα. Δηλαδή, στην υπογραφή μίας συμφωνίας της Αιγύπτου με την Τουρκία που, σε συνδυασμό με το μνημόνιο της Λιβύης,  θα περιόριζε την Ελλάδα σε θαλάσσιες ζώνες ίσες με τα χωρικά ύδατα των νησιών στην ανατολική Μεσόγειο.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, γνωρίζοντας τις μυστικές διαπραγματεύσεις της Ελλάδας με την Τουρκία στο Βερολίνο, τους εκβιασμούς της Γερμανίας στο θέμα των Σκοπίων και με τη θολή εικόνα που έχουμε όσον αφορά τη συμφωνία, αφού δεν έχει δοθεί ακόμη στη δημοσιότητα, ούτε καν στο Κοινοβούλιο (η έωλη δικαιολογία του υπουργού εξωτερικών ήταν ότι, δεν ήξερε πως θα υπέγραφε!), ενώ θα πρέπει φυσικά να επικυρωθεί από την Ελληνική και Αιγυπτιακή Βουλή προτού τεθεί σε ισχύ, θα ήταν βιαστικό να εκφέρουμε συγκεκριμένη άποψη – εκτός του ότι, με κριτήριο την αντίστοιχη με την Ιταλία, καθώς επίσης τις παταγώδεις αποτυχίες της κυβέρνησης σε όλα τα βασικά μέτωπα, στο μεταναστευτικό, στα εθνικά και στην οικονομία, δεν της έχουμε απολύτως καμία εμπιστοσύνη.
από Βασίλης Βιλιάρδος7 Αυγούστου 2020

Δεν υπάρχουν σχόλια: