Συνθήκες σοκ και δέους

Χωρίς την εξυγίανση της Οικονομίας μας, δεν πρόκειται να επιλυθούν τα υπόλοιπα προβλήματα μας – τα Εθνικά, η Υγεία, η Παιδεία κοκ. Εάν δε έχουμε καταφέρει να επιβιώσουμε έως σήμερα, κάτι μοναδικό στην παγκόσμια ιστορία, οφείλεται στη δομή της κοινωνίας μας – κυρίως στους στενούς οικογενειακούς μας δεσμούς και στην εθνική μας συνεκτικότητα. Πιθανολογούμε όμως πως αυτή ακριβώς η ιδιαιτερότητα μας έχει τοποθετηθεί στο στόχαστρο των εχθρών μας, όπου επιχειρείται η κατάλυση της (α) με την έξοδο των νέων μας και (β) με τη μαζική εισροή παράνομων μεταναστών, στα πλαίσια του υβριδικού πολέμου που διεξάγει η Τουρκία εναντίον μας, συνεπικουρούμενη από τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης – σε μία εποχή που εκ των πραγμάτων η χώρα μας δεν είναι σε θέση ούτε να συντηρήσει αλλοδαπούς παρέχοντας τους θέσεις εργασίας, ούτε να τους αφομοιώσει όπως άλλα κράτη, έτσι ώστε να μετατραπούν σε υπεύθυνους Πολίτες της. Με τόσα συσσωρευμένα προβλήματα βέβαια, στη μέγγενη της Γερμανίας με την Τουρκία, είναι αυτονόητη η παραπάνω αδυναμία της – όπως επίσης το γνωστό σε όλους μας «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται». Λύσεις πάντως υπάρχουν, αλλά όπως επαναλαμβάνουμε συνεχώς μετά τα τεράστια «λάθη» των τελευταίων δέκα ετών, δεν είναι πλέον ούτε εύκολες, ούτε ανώδυνες – ενώ η ελληνική κοινωνία θα βιώσει πολλά διαδοχικά σοκ την επόμενη χρονική περίοδο, ελπίζοντας να τη βοηθήσουν να εξέλθει από το κώμα που έχει βυθιστεί. Ότι δεν σε σκοτώνει άλλωστε σε κάνει πιο δυνατό – αρκεί να προλάβεις το θάνατο.

Ανάλυση

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει τουλάχιστον τέσσερα μεγάλα προβλήματα στον υπερθετικό βαθμό – μη συγκρινόμενη με καμία άλλη χώρα, όσον αφορά το μέγεθος τους. Κατά την άποψη μας δεν θα υπήρχαν ή δεν θα είχαν εξελιχθεί τόσο άσχημα, εάν έλυνε το πρώτο ριζικά, μετά την εμφάνιση του: το οικονομικό, όπου υπήρχαν σχετικά εύκολες λύσεις, πριν την υπογραφή του καταστροφικού PSI από τους εθνοκτόνους. Τα προβλήματα αυτά σήμερα επικεντρώνονται στην Οικονομία, στα Εθνικά, στην Υγεία και στην Παιδεία – έχοντας συσσωρευθεί κυρίως την τελευταία δεκαετία, ως αποτέλεσμα του εκ προμελέτης στυγνού εγκλήματος των μνημονίων.

Όσον αφορά το πρώτο, την Οικονομία, θα είμαστε ευτυχείς εάν η κυβέρνηση ή «η επιτροπή των σοφών» που συνέστησε, μας διαβεβαίωνε τεκμηριωμένα πως η Ελλάδα μπορεί να επιβιώσει, να αναπτυχθεί και να ανακτήσει την εθνική της κυριαρχία, με ακαθάριστο δημόσιο χρέος που θα υπερβεί το 215% του ΑΕΠ της στα τέλη του 2020 παρά το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας – καθώς επίσης με κόκκινο ιδιωτικό που, μαζί με τις επιβαρύνσεις, θα ξεπεράσει το 180% του ΑΕΠ.

Σε μία τέτοια περίπτωση, ο επικεφαλής της επιτροπής θα δικαιούταν πολλά Νόμπελ οικονομίας – ενώ ο πρωθυπουργός, ως ηγετικό μέλος της «Τρόικα Εσωτερικού», των τριών κομμάτων δηλαδή που κατέστρεψαν την Ελλάδα στο παρελθόν, τα συγχαρητήρια ολόκληρης της παγκόσμιας κοινότητας.

Ειδικά όσον αφορά την αλλαγή του οικονομικού μας μοντέλου που καθίσταται πλέον επιτακτική, μετά την ελεύθερη πτώση του τουρισμού σε αδιανόητα επίπεδα, με αποτέλεσμα μία ακόμη βαθιά ύφεση παρά τα μέτρα στήριξης της οικονομίας με δανεικά, θα είμαστε ιδιαίτερα ευτυχείς εάν είχε κατατεθεί ένα λεπτομερές και κοστολογημένο πρόγραμμα, με την απαιτούμενη χρηματοδότηση του – όχι οι θεωρίες περί των 72 δις € που συνενώνουν δάνεια του Ταμείου Ανασυγκρότησης, θολές επιδοτήσεις, ΕΣΠΑ και ΚΑΠ.

Εξέλιξη αμυντικών δαπανών Ελλάδας

Σε σχέση με τα Εθνικά, ήταν φανερό πως θα καταλήγαμε σε τόσο μεγάλες εντάσεις με την Τουρκία, αφού αποδεχθήκαμε την κατακόρυφη μείωση των αμυντικών μας δαπανών από την «Τρόικα Εξωτερικού» (γράφημα) – κάτι που δεν είχε δεχθεί η Τουρκία, όταν χρεοκόπησε το 2001. Εκτός αυτού, όταν έχουμε μετατραπεί σε αποικία χρέους της συμμάχου της γειτονικής χώρας, της Γερμανίας που ήθελε ανέκαθεν να έχει πρόσβαση στα ενεργειακά αποθέματα της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, ήταν αυτονόητο πως δεν θα μας βοηθούσε – εάν υποθέσουμε πως δεν είναι αυτή που υποκινεί την Τουρκία, όπως στην περίπτωση των Σκοπίων.

Στα πλαίσια αυτά οι σπασμωδικές ενέργειες της κυβέρνησης, όπως η υπογραφή των δύο μειοδοτικών συμφωνιών ΑΟΖ που ακρωτηριάζουν την εθνική μας κυριαρχία και εφοδιάζουν με νέα διπλωματικά όπλα την Τουρκία, μας οδηγούν κατ’ ευθείαν σε ένα θερμό επεισόδιο – με στόχο τη συμβιβαστική προσφυγή μας στη Χάγη, η οποία θα έχει ως τελικό αποτέλεσμα τη διχοτόμηση του Αιγαίου που ασφαλώς επιθυμεί (και) η Γερμανία. Το σίγουρο είναι πάντως πως η εγχώρια ελίτ, πολιτική και οικονομική, δεν έχει δυστυχώς αντίθετη άποψη – αφού το μόνο που την ενδιαφέρει είναι η «τσέπη» της.

Εκτός αυτού, η αναφορά του υπουργού εξωτερικών στη συμφωνία με την Αίγυπτο, τεκμηριώνει πως θεωρεί καθυστερημένη ή/και ετερόκλητη μάζα τους Έλληνες – υπενθυμίζοντας πως είπε τα εξής: “Θα ήθελα, επίσης, να πω ότι τα λεχθέντα περί μειωμένης επήρειας όσον αφορά τις δύο συμφωνίες, δεν είναι ακριβή. Αποτελούν μια θεολογική συζήτηση, η οποία οφείλεται στο γεγονός ότι η επήρεια, για κάποιον πολύ περίεργο λόγο – οφείλω να σας πω ότι έχω επανειλημμένως απευθύνει ερώτημα όχι εντός της αιθούσης, εκτός της αιθούσης, σε δημοσιογράφους, σε δημοσιολογούντες, τί σημαίνει επήρεια. Ουδείς μου απάντησε. Το μέγεθος είναι μεταφυσικό ή «θεολογικό» πλέον” (πηγή)!

Εν προκειμένω ο υπουργός κατηγόρησε τους πάντες, ισχυριζόμενος πως δεν γνωρίζουν τι σημαίνει η λέξη «επήρεια» – όταν ακόμη και ένα μικρό παιδί κατανοεί πως πρόκειται για το βαθμό που μία ηπειρωτική περιοχή ή ένα νησί συμμετέχει στην ανακήρυξη ή/και στην οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ δύο χωρών, στη δική του βέβαια περιοχή. «Μειωμένη επήρεια» δε είναι η χαμηλότερη, σε σχέση με αυτή που του ανήκει με βάση το διεθνές δίκαιο – όπου χρησιμοποιείται η αρχή της μέσης απόστασης (ανάλυση).

Όσον αφορά τώρα το «μεταφυσικό ή θεολογικό μέγεθος», όπως το αποκάλεσε, τα ενεργειακά αποθέματα αξίας περί τα 100 δις $ που δωρίσαμε χωρίς κανένα αντάλλαγμα στην Αίγυπτο, η αλιεία των δικών μας ακριβών ψαριών στους Ιταλούς,  τα αποθέματα των Στροφάδων κλπ., δεν είναι ούτε μεταφυσικά, ούτε θεολογικά – ενώ δεν ανήκουν στον ίδιο, για να τα κάνει ότι θέλει, αλλά στους Έλληνες και στα παιδιά τους.

Τέλος, αναφορικά με το ότι η οριοθέτηση είναι το αποτέλεσμα της συμφωνίας μεταξύ δύο κρατών, όπως τόνισε ο υπουργός, είναι αυτονόητο – γεγονός που σημαίνει πως είναι στα χέρια της κυβέρνησης να αποδώσει ΑΟΖ στο μισό Αιγαίο στην Τουρκία. Το θέμα όμως είναι εάν η εκάστοτε συμφωνία θεωρείται δίκαιη και εθνικά ωφέλιμη – ενώ διαφορετικά αποτελεί ξεκάθαρα μειοδοσία. Εκτός αυτού, τι προηγούμενα δημιουργεί – όπως στο παράδειγμα της Κρήτης και όχι μόνο που της αποδόθηκε απαράδεκτα μειωμένη επήρεια.

Σε σχέση με την Υγεία, είναι φανερό ότι επλήγησαν περισσότερο από την πανδημία ή/και από το κλείδωμα των οικονομιών, οι χώρες που είχαν αδύναμα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης – είτε λόγω των άμεσων ή έμμεσων μνημονίων που επέβαλλαν τη μείωση των δαπανών (Ιταλία, Ισπανία), είτε εξαιτίας του νεοφιλελευθερισμού που δρομολόγησε κάτι ανάλογο (Μ. Βρετανία, Η.Π.Α.). Η Ελλάδα βέβαια πέρασε την πρώτη παραλλαγή της πανδημίας από την πλευρά της Υγείας πολύ θετικά, όπως επίσης η Καλιφόρνια – παρά την κατακόρυφη μείωση των δημοσίων δαπανών υγείας που προώθησε εκούσια η σημερινή κυβέρνηση, σύμφωνα με δηλώσεις των υπουργών της (γράφημα).

Η δεύτερη παραλλαγή όμως (όχι το δεύτερο κύμα, ανάλυση) δεν εξελίσσεται καθόλου καλά – ενώ οφείλεται μεταξύ άλλων στην κακοδιαχείριση εκ μέρους της κυβέρνησης, ειδικά όσον αφορά το ανεξέλεγκτο άνοιγμα των συνόρων στους τουρίστες επικίνδυνων χωρών (Ιταλία, Βρετανία κλπ.). Ο συνδυασμός τώρα της πανδημίας με την κατάρρευση της οικονομίας, θα μας οδηγήσει σε ένα εφιαλτικό Φθινόπωρο – ενώ το ενδεχόμενο ενός δεύτερου κύματος το χειμώνα θα μας βρει εντελώς απροετοίμαστους. Οι μάσκες πάντως δεν θα μας προστατεύσουν με βάση διεθνείς μελέτες (πηγή) – ενώ για τα παιδιά θεωρούνται απαράδεκτες.

Τέλος, όσον αφορά την Παιδεία, τα διεθνή τεστ προηγουμένως και οι σημερινές απογοητευτικές βάσεις στις εισαγωγικές εξετάσεις, τεκμηριώνουν πως βαδίζει από το κακό στο χειρότερο – με ρυθμό μεγαλύτερο από τους άλλους τομείς. Εύλογα βέβαια, αφού εξελίσσεται ανάλογα με το βιοτικό επίπεδο της εκάστοτε χώρας – ενώ η κατάρρευση του δικού μας, μετά την επιβολή της πολιτικής των μνημονίων, είναι μοναδική στην παγκόσμια ιστορία, σε καιρό ειρήνης.

Από την άλλη πλευρά, τι να περιμένουμε από τα παιδιά μας όταν ανεχόμαστε επί δέκα χρόνια προσβολές από τους πάντες; Όταν μας εξευτελίζουν και μας λοιδορούν διεθνώς ως Έθνος, ως αποτέλεσμα της πολιτικής της υποτέλειας και των υποκλίσεων των κυβερνήσεων μας; Πόσο μάλλον όταν στο τέλος των σπουδών τους τα περιμένει η ανεργία, η οικονομική μετανάστευση ή μισθοί των 600 € που δεν φτάνουν ούτε για την κάλυψη των βασικών αναγκών τους; Πώς να κάνουν όνειρα και να αγωνισθούν για να τα πετύχουν, όταν ούτε καν ως γκαρσόνια δεν θα μπορούν να εργασθούν;

Συμπερασματικά λοιπόν επανερχόμαστε στην Οικονομία, χωρίς την εξυγίανση της οποίας δεν πρόκειται να επιλυθούν τα υπόλοιπα προβλήματα μας – τα Εθνικά, η Υγεία, η Παιδεία κοκ. Εάν δε έχουμε καταφέρει να επιβιώσουμε έως σήμερα, κάτι επίσης μοναδικό στην παγκόσμια ιστορία, οφείλεται στη δομή της κοινωνίας μας – κυρίως στους στενούς οικογενειακούς μας δεσμούς και στην εθνική μας συνεκτικότητα.

Πιθανολογούμε όμως πως αυτή ακριβώς η ιδιαιτερότητα μας έχει τοποθετηθεί στο στόχαστρο των εχθρών μας, όπου επιχειρείται η κατάλυση της (α) με την έξοδο των νέων μας και (β) με τη μαζική εισροή παράνομων μεταναστών στα πλαίσια του υβριδικού πολέμου που διεξάγει η Τουρκία εναντίον μας, συνεπικουρούμενη από τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης – σε μία εποχή που εκ των πραγμάτων η χώρα μας δεν είναι σε θέση ούτε να συντηρήσει αλλοδαπούς παρέχοντας τους θέσεις εργασίας, ούτε να τους αφομοιώσει όπως άλλα κράτη, έτσι ώστε να μετατραπούν σε υπεύθυνους Πολίτες της.

Με τόσα συσσωρευμένα προβλήματα βέβαια, στη μέγγενη της Γερμανίας με την Τουρκία, είναι αυτονόητη η παραπάνω αδυναμία της – όπως επίσης το γνωστό σε όλους μας «δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται». Λύσεις πάντως υπάρχουν, αλλά όπως επαναλαμβάνουμε συνεχώς μετά τα τεράστια «λάθη» των τελευταίων δέκα ετών, δεν είναι πλέον ούτε εύκολες, ούτε ανώδυνες – ενώ η ελληνική κοινωνία θα βιώσει πολλά διαδοχικά σοκ την επόμενη χρονική περίοδο, ελπίζοντας να τη βοηθήσουν να εξέλθει από το κώμα που έχει βυθιστεί. Ότι δεν σε σκοτώνει άλλωστε σε κάνει πιο δυνατό – αρκεί να προλάβεις το θάνατο.

Επίλογος

Ολοκληρώνοντας, τελευταίο αλλά όχι μικρότερο πρόβλημα μας είναι η αδυναμία συνεννόησης μεταξύ των πολιτικών κομμάτων. Πώς να επιτευχθεί όμως, όταν τα τρία μεγαλύτερα είναι αυτά που κατέστρεψαν την Ελλάδα, συναποτελούν την «Τρόικα Εσωτερικού», ενώ είναι de facto υποχείρια της Γερμανίας; Όταν το τέταρτο είναι ξεκάθαρα κόμμα του συστήματος και το άλλο έχει συμβάλλει στην καταστροφή του 2015, ενώ είναι σχεδόν απών στις επιτροπές της Βουλής, λειτουργώντας μόνο προσχηματικά; Δύσκολο, εάν όχι ανέφικτο – κάτι που δεν είναι καθόλου θετικό.

Βασίλης Βιλιάρδος

https://analyst.gr/2020/08/30/sinthikes-sok-kai-deous/