Η ψυχή της σιλικόνης β

Συνέχεια από: Πέμπτη 20 Αυγούστου 2020

 The soul of Silicon
George Gilder

Η απαίτηση αυτή της εκκλησίας σχετίζεται με την πραγματικότητα της πολιτικής οικονομίας, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο τομέα. Αυτό ήταν και το αντικείμενο του Centesimus Annus. Στους τομείς της τεχνολογίας, οικονομικών και πολιτικής των διαφόρων εθνών, ο πλούτος με την μορφή φυσικών πόρων ολοένα και χάνει την αξία και σημασία του. Οι δυνάμεις της διάνοιας και του πνεύματος υψώνονται παντού πάνω από την κτηνώδη δύναμη των πραγμάτων. Το αληθινό κεφάλαιο της παρούσας καπιταλιστικής οικονομίας δεν είναι υλικό. Είναι ηθικό, διανοητικό, και πνευματικό.[ Τό Πρόσωπο]

Αυτή η αλλαγή σημαδεύει μια μεγάλη ιστορική διαίρεση. Αυτό που επικρατούσε στην  προηγούμενη ανθρώπινη ιστορία ήταν η κίνηση και ο χειρισμός των υλικών αντικειμένων, ενάντια στην τριβή και την βαρύτητα. Στην κλασική εικόνα της ανθρωπότητας, ο Άτλας φέρει την γήινη σφαίρα πάνω στους όμως του ή ο Σίσυφος παλεύει με μια τεράστια πέτρα πάνω σε μια ατέλειωτη βουνοπλαγιά. Για αιώνες, οι άνθρωποι πλούτιζαν αποκτώντας τον έλεγχο πάνω σε περιοχές και θησαυρούς, σκλάβους και στρατούς. Ακόμα και η βιομηχανική επανάσταση εξαρτήθηκε από την φυσική εργασία, φυσικούς πόρους, φυσικές(ωμές) πηγές ενέργειας, και μεταφορά των υποδομών. Ο πλούτος και η δύναμη ανήκαν σε αυτόν που κατείχε υλικά πράγματα ή που διοικούσε στρατιωτικές δυνάμεις ικανές να κατακτήσουν με φυσικά μέσα, παραγωγική γη, εργασία και κεφάλαιο.

Σήμερα όμως, το δίκτυο των τηλεπικοινωνιών μεταφέρει περισσότερα αγαθά από όλα τα super tanker  του κόσμου. Είτε στον αέρα είτε στα σύρματα, τα ηλεκτρόνια ή τα φωτόνια, δεν ταξιδεύουν, αλλά προκαλούν ταλαντώσεις, κουνώντας το φορτίο τους πέρα δώθε, οι οποίες ταξιδεύουν μέσα στο μέσο στο οποίο βρίσκονται(αέρας ή σύρμα) σχεδόν με την ταχύτητα του φωτός. Όπως γίνεται και με τα κύματα στο νερό, το κύμα κινείται, αλλά το νερό μένει στο  ίδιο σημείο(το νερό κινείται δηλαδή μόνο πάνω κάτω, δεν μεταφέρεται κατά μήκος). Η κβαντική θεωρία όμως δείχνει, πως τα φωτονικά κύματα δεν κινούνται δια μέσου ενός ξεχωριστού υλικού. Με τον τρόπο αυτό καταρρίπτεται και η αναλογία με τα σωματίδια ή και τίς σφαίρες(πιστολιού), την οποία χρησιμοποιούν οι δάσκαλοι φυσικής, οι οποίοι δίνουν το πρωτείο στην εννοιολογικά πια εξαφανισμένη μάζα. Από την εποχή των πολιορκητικών κριών και καταπελτών, τα συστήματα επικοινωνίας μετέφεραν μάζες μόνο με τις ταχυδρομικές υπηρεσίες.

Ο άυλος χαρακτήρας του πλούτου μεταμορφώνει τους τρόπους παραγωγής. Ο πλούτος τώρα δεν πάει στους κυρίαρχους της εργασίας τών σκλάβων αλλά στούς ελευθερωτές τής ανθρώπινης δημιουργικότητας, όχι στους κατακτητές  γης αλλά στους χειραφέτες της διάνοιας. Ο υλισμός σήμερα δεν επικρατεί ούτε καν στην επιστήμη της ύλης. Το άτομο στην καρδιά της φυσικής είναι τόσο κενό αναλογικά προς το μέγεθος του πυρήνα του, όσο κενό είναι το ηλιακό σύστημα σε σχέση με το μέγεθος του ήλιου. Τα ηλεκτρόνια που είναι η καρδιά τής ηλεκτρονικής, δεν μπορούν να προσδιορισθούν σε κάποιο συγκεκριμένο χρόνο και τόπο.

Μια παραδειγματική τεχνολογία της εποχής είναι το microchip-ένας υπολογιστής σκαλισμένος μέσα σε ένα θραύσμα επεξεργασμένης ύλης. Περισσότερο από κάθε άλλη εφεύρεση, η συσκευή αυτή μας δείχνει την υπέρβαση της ύλης. Ας δούμε την παραβολή του microchip, που την είπε κάποτε ο Gordon Moore, ιδρυτικός πατέρας της Intel και αρχηγός της Silicon Valley.

«Χρειαστήκαμε υπόστρωμα για το chip μας. Ψάξαμε λοιπόν το υπόστρωμα της ίδιας της γης. Ήταν κυρίως άμμος. Έτσι χρησιμοποιήσαμε την άμμο.»

«Χρειαστήκαμε μεταλλικό αγωγό για τα σύρματα και τους διακόπτες του chip. Ψάξαμε ανάμεσα σε όλα τα μέταλλα της γης και βρήκαμε το αλουμίνιο που ήταν το πιο άφθονο. Έτσι πήραμε το αλουμίνιο.»

«Χρειαστήκαμε ένα μονωτή και ουσίες για να προστατέψουν το chip χημικά κατά την διαδικασία της κατασκευής του και να το μονώσουν ηλεκτρικά κατά την διάρκεια της χρήσης του. Είδαμε πως το πυρίτιο(silicon)  της άμμου αναμιγνυόταν με το οξυγόνο του αέρος για να σχηματίσει το διοξείδιο του πυριτίου-ένα είδος γυαλιού. Ο τέλειος μονωτής για να προστατέψει το chip. Χρησιμοποιήσαμε λοιπόν αυτό.»

Το αποτέλεσμα είναι μια τεχνολογία-μεταλλικό οξείδιο πυριτίου-κατασκευασμένη από τα τρία πιο κοινά στοιχεία στη γη. Το πιο πολύτιμο στοιχείο μέσα σε αυτό το θεμελιώδες προϊόν της εποχής είναι η ιδέα του σχεδιασμού(design). Η πιο σημαντική δύναμη για την δημιουργία πλούτου στον μοντέρνο καπιταλισμό είναι το caput(το κεφάλι). Όπως το επεσήμανε ο Micheal Novak, ο καπιταλισμός είναι κατά κύριο λόγο ένα σύστημα που έχει ως κέντρο την διάνοια.

Καθώς είμαι λοιπόν ένας συντηρητικός συνήγορος του καπιταλισμού, επικροτώ την κριτική που ασκεί ο πάπας στις υλιστικές απαιτήσεις των οικονομικών τής ελεύθερης αγοράς και στην απληστία των καπιταλιστών. Η χριστιανική αλήθεια πρέπει αναγκαστικά να ισχύει και για την σφαίρα της οικονομίας-για όλες τις μεγάλες προσπάθειες, επιχειρηματικές και παραγωγής, στις οποίες οι περισσότεροι από εμάς αφιερώνουμε τόσο πολύ από τον χρόνο μας και τον θησαυρό μας. Ο καπιταλισμός όμως, παρόλη την παραγωγικότητα και δημιουργικότητα του έχει βυθιστεί στις υλιστικές του δεισιδαιμονίες, και απέτυχε να παράξει ή να δημιουργήσει ένα πειστικό επιχείρημα, για την ηθική ουσία του. Η πρόθεση του πάπα να αναδείξει αυτή την μεγάλη διανοητική αποτυχία του καπιταλισμού, ξύπνησε μέσα μου μια νευρικότητα, ίσως ανάλογη προς την δυσαρέσκεια που ένιωσε ο πλούσιος νέος όταν ο Κύριος μας του υπέδειξε τι να κάνει για να είναι τέλειος. Έχω μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την διανοητική και ηθική ανάπτυξη του καπιταλισμού, και δεν υπάρχει άλλο εφετείο πέραν από τον Θεό. 
   Συνεχίζεται