Πέμπτη 20 Απριλίου 2017

«ΣΑΡΩΝΕΙ» ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ Ο ΑΓ. ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

«ΣΑΡΩΝΟΥΝ» ΣΕ ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ
Ὁ πιὸ δημοφιλὴς Ἅγιος στὴ Ρωσία εἶναι ὁ Παΐσιος

ἐφημ. «ΕΘΝΟΣ»

    «Στὰρ» στὴ Ρωσία ἔχει μετατραπεῖ ὁ Ἅγιος Παΐσιος. Τὰ βιβλία μὲ τοὺς λόγους του καὶ τὴν ἀσκητική του ζωή, «σαρώνουν» ἐκδοτικά. Μέχρι τώρα ἔχουν πουληθεῖ περισσότερα ἀπὸ τρία ἑκατομμύρια ἀντίτυπα, ἐνῶ ἔχουν γυριστεῖ …ἑφτὰ κινηματογραφικὲς ταινίες καὶ ἑτοιμάζεται καὶ μία ὄγδοη.
.           «Στὸν γιό μας δώσαμε τὸ ὄνομα Ἀρσένιος, στὴ μνήμη τοῦ Ἁγίου Παΐσιου, ποὺ τὸν ἀγαπᾶμε πολύ. Διάβασα ὅλα τὰ βιβλία μὲ τὸ λόγο του!», λέει ἡ Νάντια Τουσινάιτε, πρόεδρος τοῦ Κέντρου Κοινωνικῆς Βοήθειας τοῦ Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου, στὸ χωριὸ Μπάρκοβο τῆς περιοχῆς Πούσκιν, ποὺ βρίσκεται σὲ ἀπόσταση 50 χλμ ἀπὸ τὴ Μόσχα.
.           Ὁ γιὸς τῆς Νάντιας γεννήθηκε μὲ προβλήματα στὴν ἀκοὴ καὶ τὴν ὁμιλία. «Σοκαριστήκαμε, ὅταν μάθαμε ὅτι ὁ Ἀρσένιός μας εἶναι κωφάλαλος, μετά μοῦ ἦρθε ἡ ἰδέα νὰ ἱδρύσω στὴν ἐνορία τῆς ἐκκλησίας μας, τοῦ Προφήτη Ἠλία, ἕνα Κέντρο στὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου Παϊσίου γιὰ τὰ παιδιὰ μὲ εἰδικὲς ἀνάγκες ποὺ θὰ ἔχει ὡς ὕμνο τοῦ τὸ ἑλληνικὸ τραγούδι “Ἑλένη”, τῆς Ἄννας Βίσση!», λέει.
.             Ἡ Νάντια, ὅπως καὶ πολλοὶ ἄλλοι γονεῖς μὲ ἀνάλογες περιπτώσεις στὴ Ρωσία, πιστεύουν, ὅτι μέσῳ τῶν προσευχῶν στὸν ἅγιο Παΐσιο, ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ θεραπεύσει τὸν Ἀρσένιο καὶ ὅλα τὰ παιδιὰ ποὺ πάσχουν ἀπὸ σοβαρὲς ἀσθένειες. Συναντήσαμε τὴ Νάντια στὸ Κέντρο, στὸ πλαίσιο μία ἡμερίδας στὴ μνήμη τοῦ ἁγίου Παϊσίου ποὺ πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στὸ κέντρο τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδοξίας, τὴ Λαύρα τοῦ Ὁσίου Σεργίου στὸ Σέργκιεφ Ποσάντ.  Σὲ αὐτὴ τὴ “Μέκκα” τῆς ρωσικῆς Ὀρθοδοξίας, τὸ πρῶτο ποὺ ἀντικρίζει ὁ ἐπισκέπτης εἶναι τὸ ἄγαλμα τοῦ Ὁσίου Σεργίου Ροντονέζκι, ἑνὸς ἀπὸ τοὺς πρώτους Ρώσους ποὺ ἁγιοποιήθηκαν, στὴν πλατεία ἔξω ἀπὸ τὰ τείχη τῆς Λαύρας.

   Τὸ μοναστήρι τῆς Ἁγίας Λαύρας

.             Σὲ ἀπόσταση λίγων μέτρων μακριά, μπροστὰ στὸ ξενοδοχεῖο “Παλιὰ Λαύρα”, πίσω ἀπὸ δέντρα καὶ μέσα ἀπὸ φυλλωσιὲς “κρυφοκοιτάζει” τοὺς προσκυνητὲς ὁ …Λένιν. Στὴ δίμετρη βάση τῆς προτομῆς τοῦ Βλαντιμὶρ Ἴλιτς Οὐλιάνοφ ὑπάρχει ἐπιγραφὴ μὲ μεγάλα κεφάλαια γράμματα: “ΛΕΝΙΝ”. Ὡσὰν ὁ γλύπτης του νὰ εἶχε προβλέψει, ὅτι θὰ ἔρθουν καιροὶ ποὺ οἱ Ρῶσοι, μὲ πρώτους τους νέους, δὲν θὰ ἀναγνωρίζουν φυσιογνωμικὰ τὸν ἡγέτη ποὺ ἄλλαξε τὸν κόσμο μπολσεβίκος γέτης, θεος  διος, λλ “θες” γι κατοντάδες κατομμύρια “πιστούς” τοῦ διαλεκτικο λισμο στ Σοβιετικ νωση καὶ στὸν ὑπόλοιπο πλανήτη, “βλέπει” τώρα τοὺς Ρώσους νὰ διαβαίνουν κατὰ χιλιάδες εὐλαβικὰ γιὰ προσκύνημα τὴν πύλη τῆς Μονῆς Λαύρας.

   Παΐσιος ἐναντίον …Λένιν.

.           Ἦταν ὁ λενινισμὸς ἡ ἐπίσημη “θρησκεία” τῶν Ρώσων, ἐπιβεβλημένη ἄνωθεν, ἐπὶ ἑβδομήντα καὶ κάτι χρόνια, εἶναι τώρα ὁ χριστιανισμὸς στὴν ὀρθόδοξή του ἐκδοχή, μηδέποτε ξεριζωμένος πάντως ἀπὸ τὴ συνείδηση τοῦ Ρώσου πιστοῦ, ποὺ “πυρπολεῖ”, μέςῳ τῆς ραγδαίας διάδοσης τῶν μηνυμάτων τοῦ Παϊσίου, τὴν ψυχή του.

Τὸ ἄγαλμα τοῦ Λένιν

.             Τώρα “στὰρ” εἶναι στὴ Ρωσία ἕνας ἁγιορείτης μοναχός, ὁ Ἕλληνας Ἅγιος (πλέον) Παΐσιος. Τὰ βιβλία μὲ τοὺς λόγους του καὶ τὴν ἀσκητικὴ ζωή του σαρώνουν ἐκδοτικά. Μέχρι τώρα ἔχουν πουληθεῖ περισσότερα ἀπὸ τρία ἑκατομμύρια ἀντίτυπα, ἐνῶ ἔχουν γυριστεῖ …ἑφτὰ κινηματογραφικὲς ταινίες καὶ ἑτοιμάζεται καὶ μία ὄγδοη. Οἱ Ρῶσοι, ὅμως, δὲν θέλουν – κάποιοι ἐξακολουθοῦν καὶ νὰ τὸν νοσταλγοῦν – νὰ ξεχάσουν καὶ τὸν Λένιν. Τὸν διατηροῦν (οἱ παλαιότεροι) στὴ μνήμη τους, τὸν “προσκυνοῦν” ὅσοι τὸ ἐπιθυμοῦν, μουμιοποιημένο στὴν Κόκκινη Πλατεία, ἀλλὰ καὶ σὲ …μπρούτζινη μορφὴ ἀγαλμάτων στὴν ἀχανῆ ἐπικράτεια. «Ἡ προτομὴ δὲν μεταφέρθηκε, δὲν καταστράφηκε, γιατί ἀνήκει πλέον στὴν ἱστορία», μᾶς ἐξηγεῖ ἕνας περαστικὸς μοναχός, κάνοντας τὸν σταυρό του ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς τοῦ Λένιν: «Ὁ Θεὸς νὰ τὸν ἀναπαύσει!», λέει. Ἕνας μοναχὸς προσεύχεται γιὰ τὸν …Λένιν.
.             Ἀλλὰ ὁ Παΐσιος εἶναι μακρὰν ὁ πιὸ δημοφιλὴς Ἅγιος. Κατὰ χιλιάδες συρρέουν οἱ Ρῶσοι πιστοὶ γιὰ προσκύνημα ἔξω ἀπὸ τὴ Θεσσαλονίκη, ὅπου εἶναι ἐνταφιασμένος ὁ Παΐσιος, κυκλοφοροῦν ἀναρίθμητες ἱστορίες καὶ μαρτυρίες γύρω ἀπὸ τὴ ζωὴ καὶ τὶς προφητεῖες του. «Κάποτε, ἕνας Ρῶσος προσκυνητὴς ρώτησε τὸν γέροντα Παϊσίο πῶς βλέπει τὴ Ρωσία καὶ ἐκεῖνος τοῦ ἀπάντησε: “Βλέπω πολὺ φῶς! Τοῦ ἄρεσε ὁ ρωσικὸς λαός, γιατί -ἔλεγε- ἔχει μέσα του τὴν ταπεινότητα», λέει ὁ πατὴρ Μεθόδιος γιὰ τὸν Παΐσιο, τὸν ὁποῖο γνώριζε προσωπικά.
.             Οἱ Ρῶσοι δείχνουν νὰ ἐμπνέονται ἀπὸ τὸν ἁγιορείτη Ἅγιο, αἰσθάνονται νὰ τοὺς δίνει ἐλπίδα, πιστεύουν ὅτι κάνει θαύματα. «Ὅταν ἦρθα ἀπὸ τὴ Ἀθήνα στὴ Μόσχα, δὲν περίμενα τόση εὐλάβεια», λέει ὁ 26χρονος σπουδαστὴς τῆς Ἀκαδημίας τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, Κωνσταντῖνος Μπαϊρακτάροβ. «Ὁ Παΐσιος εἶναι ἕνας σύγχρονος ἅγιος, ποὺ πρόλαβε καὶ τὸ κινητὸ τηλέφωνο, ἀλλὰ ἔχει πολλὰ κοινὰ μὲ τὸν Ὅσιο Σέργιο Ροντονέζκι ποὺ ζοῦσε τὸν 15ο αἰώνα. Μὲ τόση ἀγάπη ὁ Παΐσιος εἶναι ὁ προστάτης τῆς φιλίας τῶν δύο λαῶν μας», τονίζει ὁ Κωνσταντῖνος, παιδὶ παλιννοστούντων ὁμογενῶν Ποντίων ἀπὸ τὸ Καζακστάν, ποὺ μεγάλωσε στὴν Ἀθήνα καὶ ἀπὸ μικρὸς πήγαινε στὴν ἐκκλησιὰ τῆς Παναγίας Σουμελᾶ Ἀχαρνῶν. «Φοιτῶ ἐδῶ, στὴν Ἀκαδημία. Βοηθῶ τοὺς συμφοιτητές μου στὴν ἑλληνικὴ γλώσσα, ἀλλὰ σκοπεύω νὰ γυρίσω Ἑλλάδα», λέει.
.             Ὁ “ἀπόστολος” τοῦ Παϊσίου στὴ Ρωσία, ὁ Ἡγούμενος Κυπριανός, πρόεδρος τοῦ Ἱδρύματος Διάσωσης τοῦ Πνευματικοῦ καὶ Ἠθικοῦ Πολιτισμοῦ “Ἁγία Σκέπη” (Ποκρόφ), ἔκανε γνωστὸ ὅτι, μαζὶ μὲ τὸν Δῆμο Κόνιτσας, φέτος τὸ καλοκαίρι προγραμματίζει τὴ διοργάνωση τῆς ἑβδομαδιαίας συνάντησης νέων, μὲ σκοπὸ τὴ δημιουργικὴ περιγραφὴ τοῦ βίου τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, σὲ κείμενα, φίλμ, ἀλλὰ καὶ ζωγραφική”, λέει.
.             «Αὐτὲς τὶς ἡμέρες τῆς Σαρακοστῆς, μὲ τὴ συμμετοχὴ Ἑλλήνων καὶ Ρώσων, ὁμόφωνα ψηφίσαμε τὸ πενταετῆ διεθνὲς πρόγραμμα, μὲ τίτλο ‘Μοναχός Παΐσιος Ἁγιορείτης. Δοξολογία καὶ Ἐκπαίδευση’. Εἶναι χαρὰ ἰδιαίτερη ὅτι στὴν Κόνιτσα, τὴν πατρίδα τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, γιὰ τρίτη φορὰ θὰ διοργανώσουμε ἐκδηλώσεις γιὰ τὸ ἔργο καὶ τὴ ζωή του», τονίζει.

   Ὥρα περισυλλογῆς γιὰ τὸν ρωσικὸ λαὸ

.             «Εἶναι ἡ ὥρα περισυλλογῆς γιὰ τὸν ρωσικὸ λαό. Ἐμεῖς οἱ πιστοὶ δὲν καλούμαστε νὰ μάθουμε γιὰ τὸν Θεό, ἀλλὰ νὰ εἴμαστε μαζί του, ἔτσι καὶ μὲ τὸν Ἅγιο Παϊσίο. Ὁ σκοπὸς δὲν εἶναι μόνο νὰ μάθουμε περισσότερα γιὰ τὴ ζωή του, ἀλλὰ νὰ εἴμαστε μαζί του, νὰ πατήσουμε στὸ μονοπάτι τοῦ Ἕλληνα ἁγιορείτη, τοῦ ἁγίου Παϊσίου, ποὺ ἄνοιξε στὸν χριστιανικὸ κόσμο ἕνα νέο παράθυρο στὸν Θεό», εἶπε στὸ ΑΠΕ-ΜΠΕ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Βερεΐσκι καὶ πρύτανης ἐπὶ 20ετία τῆς Πνευματικῆς Ἀκαδημίας Μόσχας, Εὐγένιος (κατὰ κόσμο Βαλέριος Ρεσέτνικοβ). .             «Ὁ νέος Ἅγιος Ἕλληνας ἔδωσε στὸ σύγχρονο ἄνθρωπο μία ἐλπίδα σωτηρίας. Δὲν εἶναι τυχαῖο πὼς ἀγαπιέται πολὺ στὴ Ρωσία», ἐπαναλαμβάνει ὁ ἡγούμενος Κυπριανὸς (κατὰ κόσμο Βλαντίμιρ Γιάτσενκο), πρόεδρος τοῦ Ἱδρύματος διαφύλαξης τῶν πνευματικῶν καὶ ἠθικῶν ἀξιῶν τῆς Ρωσίας “Πακρὸφ” (Ἁγία Σκέπη), ποὺ διοργάνωσε τὴν Ἡμέρα μνήμης τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, στὰ ἕδρανα τῆς Πνευματικῆς Ἀκαδημίας τοῦ Πατριαρχεῖο Μόσχα καὶ πάσης Ρωσίας.

   Ὁ Ρῶσος ἁγιορείτης Τίχων – πνευματικός τοῦ Ἁγίου Παϊσίου

.             Τὴν ἐκδήλωση μνήμης τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, τίμησε ὁ ὑπουργὸς Δικαιοσύνης τῆς Ρωσίας, Ἀλέξανδρος Κονοβάλοβ, ποὺ παρουσίασε τὸ βιβλίο, στὴ ρωσικὴ γλώσσα, γιὰ τὸν Ρῶσο γέροντας ἁγιορείτη Τίχωνα, τὸν πνευματικό τοῦ Ἁγίου Παϊσίου. «Ἡ σημερινὴ ἀναγέννηση τῆς Ρωσίας μπορεῖ νὰ γίνει μόνο μὲ τὴν ἐπιστροφὴ στὶς αἰώνιες πνευματικὲς πηγές, στὶς ὁποῖες τὸ Ἅγιον Ὄρος, ὁ γέροντας ἁγιορείτης Τύχων καὶ ὁ Ἅγιος Παΐσιος κατέχουν μία ἀπὸ τὶς πιὸ σημαντικὲς θέσεις», τόνισε ὁ Ρῶσος ὑπουργός.
.             Οἱ πνευματικοὶ δεσμοὶ Ρώσων καὶ Ἑλλήνων εἶναι βαθιὰ ριζωμένοι στὴν ἱστορία τῶν δύο χωρῶν, ἀλλὰ οἱ δεσμοὶ εἶναι καὶ ἀνθρώπινοι, πνευματικοί. Ἡ νέα ἔκδοση τοῦ βιβλίου γιὰ τὸν παπα -Τύχωνα, κατὰ κόσμον Τιμόθεο Γκολεγκώφ, τοῦ πνευματικοῦ τοῦ γέροντα Παϊσίου, ἔρχεται νὰ ἀναδείξει, ἀκόμα μία φορά, τοὺς δυνατοὺς αὐτοὺς δεσμούς. Ὁ γέροντας Τύχων γεννήθηκε τὸ 1884 στὴ Ρωσία. Ἀπὸ μικρὸς αἰσθάνθηκε τὴ μοναχικὴ κλίση, πῆγε, προσκύνησε τοὺς Ἁγίους Τόπους καὶ ἐν συνέχεια ἦρθε στὸ Ἅγιον Ὄρος. Κλείνοντας τὴν παρουσίαση τοῦ βιβλίου, ὁ πρύτανης τῆς Πνευματικῆς Ἀκαδημίας Μόσχας, Εὐγένιος, παρατήρησε: «Πρὶν χρόνια σὲ καμιὰ περίπτωση δὲν θὰ βλέπαμε κυβερνητικὰ στελέχη σὲ θρησκευτικὲς ἐκδηλώσεις, ἐκτὸς ἂν ἦταν γιὰ τὴν εἰρήνη στὸν κόσμο. Σήμερα ἄλλαξαν οἱ ἐποχές, καὶ διαπιστώνω πὼς ὁ ρόλος τῆς θρησκείας καὶ τῆς πίστης βρῆκε τὴν πρέπουσα ἀναγνώριση τῆς κυβέρνησής μας».

   Ἡ ἑλληνομάθεια – πηγὴ ἔμπνευσης στὸ Μοναστήρι τῆς Λαύρας

.             «Τὰ ἑλληνικὰ τὰ λατρεύω, εἰδικὰ τὴν ἀρχαιοελληνικὴ γλώσσα!», λέει μὲ ἐνθουσιασμὸ στὸ ΑΠΕ-ΜΠΕ ὁ ἡγούμενος Διονύσιος καὶ μᾶς ὁδηγεῖ στὴ μυθικὴ βιβλιοθήκη τῆς Λαύρας. «Ἐδῶ μεταφράζω πρὸς τὴ ρωσικὴ τὰ θρησκευτικὰ θεολογικὰ ἑλληνικὰ βιβλία. Χωρὶς τὴν ἑλληνικὴ γλώσσα δὲν γίνεται νὰ ὑπάρχουμε! Εἶναι πηγὴ βαθιᾶς γνώσης τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ πνεύματος», τονίζει στὴ συνέντευξη ὁ πατὴρ Διονύσιος καὶ συμπληρώνει: «Ἄλλοτε ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ πνεῦμα ξεκίνησε ἡ Ἀκαδημία».
.             Οἱ ἀδελφοὶ Ἰωαννίκιος (κατὰ κόσμον Ἰωάννης) καὶ Σωφρόνιος (κατὰ κόσμον Σπυρίδων) Λειχούδης ἔχουν συνδεθεῖ ἄρρηκτα μὲ τὴν πνευματικὴ ἀναγέννηση τῆς Ρωσίας, καθὼς ὑπῆρξαν οἱ ἱδρυτὲς καὶ οἱ πρῶτοι δάσκαλοι τῆς Σλαβο- γραικὸ- λατινικῆς Ἀκαδημίας τῆς Μόσχας (1685μΧ), τοῦ πρώτου ἀνώτατου ἐκπαιδευτικοῦ ἱδρύματος τῆς Ρωσίας. Δίδαξαν ἀρχαία ἑλληνικὰ καὶ λατινικά, ἀλλὰ καὶ νέα ἑλληνικὰ καὶ ἰταλικά, θεμελίωσαν τὶς ἀνθρωπιστικὲς σπουδὲς καὶ συνέγραψαν τὰ πρῶτα ἐγχειρίδια. Οὐσιαστικὰ μετέφεραν στὴ Ρωσία τὸ ἰδεῶδες της εὐρωπαϊκῆς Ἀναγέννησης, ἐνῶ ὑπερασπίστηκαν μὲ ἐπιμονὴ τὴν ὀρθόδοξη πίστη ἀπέναντι στοὺς καθολικοὺς καὶ προτεστάντες.
.             Ἀλλά, πολὺ νωρίτερα, ὁ Θεοφάνης, ἀποκαλούμενος ὁ Γραικὸς ἢ ὁ Ἕλληνας, σὲ αὐτὰ τὰ μέρη, ἔγινε δάσκαλος τοῦ μεγάλου Ρώσου ἁγιογράφου Ἀντρέι Ρουμπλιώφ, δημιουργώντας στὴ Ρωσία δική του σχολὴ ἁγιογραφίας. Τὸ πιὸ σημαντικὸ τέμπλο τῆς Λαύρας φιλοτεχνήθηκε ἀπὸ τοὺς διάσημους Ἀντρέι Ρουμπλιὼφ καὶ Δανιὴλ Τσέρνιγι. Εἰδικὰ γιὰ αὐτὸ τὸ τέμπλο ὁ Ρουμπλιὼφ ζωγράφισε τὴν περίφημη εἰκόνα “Ἡ Ἁγία Τριάδα”.

   Ἡ Ρωσία ἐπιστρέφει στὴ βυζαντινὴ ἐκκλησιαστικὴ μουσικὴ

.             «Τὰ ἑλληνικὰ δὲν εἶναι μόνο ἡ γλῶσσα τῆς Θείας Λειτουργίας, τελευταῖα χρόνια στὴ Μονή μας ἀναπτύσσουμε τὴ βυζαντινὴ ψαλμωδία. Αὐτὸ γίνεται καὶ σὲ ἄλλες Μονὲς τῆς Ρωσίας. Ἔτσι, μετὰ ἀπὸ τριακόσια περίπου χρόνια, ἡ ρωσικὴ ὀρθόδοξη ἐκκλησία ἐπιτέλους ἐπιστρέφει στὴ βυζαντινὴ ψαλμωδία. Ἡ πολὺ ὄμορφη ρωσικὴ ἐκκλησιαστικὴ μουσικὴ ἦταν γραμμένη -μὲ ἐντολὴ τοῦ Μεγάλου Πέτρου- ἀπὸ συνθέτες κοσμικοὺς σὲ στὶλ ὄπερας, μπαρόκ…», λέει ὁ ἡγούμενος Διονύσιος.
.             Τὴν ἀνάγκη τῆς ἐπιστροφῆς στὴ βυζαντινὴ μουσικὴ εἶχε ἐκφράσει τὸ 1996 ὁ παγκοσμίως γνωστὸς τσελίστας, Μστισλὰβ Ροστροπόβιτς (1927-2007), ποὺ βρέθηκε στὴ Θεσσαλονίκη γιὰ μία συναυλία μὲ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ὀρχήστρα Νέων. Σὲ ἀποκλειστικὴ συνέντευξη (τότε) στὸ Μακεδονικὸ Πρακτορεῖο Εἰδήσεων ἔχει πεῖ: «Ἡ ρωσικὴ ἐκκλησιαστικὴ μουσικὴ μπορεῖ νὰ εἶναι πολὺ ὄμορφη καὶ οἱ πολυφωνικὲς χορωδίες νὰ μᾶς ταξιδεύουν, ἀλλὰ εἶναι ἀνθρώπινη μουσικὴ γιὰ ἀνθρώπους. Ἡ μουσικὴ ποὺ ‘ἀκούει’ ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ἡ θεϊκὴ μουσικὴ εἶναι μόνο ἡ βυζαντινή!».

   Ὁ βίος τοῦ Γρηγορίου Παλαμᾶ στὴ ρωσικὴ γλῶσσα

.             Στὴ Λαύρα ἦρθε καλεσμένος γιὰ τὴν Ἡμέρα μνήμης τοῦ Ἁγίου Παϊσίου καὶ ὁ πανοσιολογιότατος ἀρχιμανδρίτης, προϊστάμενος τῆς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης, Μεθόδιος Ἀλεξίου, ποὺ γνώριζε προσωπικὰ τὸν γέροντα Παΐσιο. Ἔφερε μαζί του δύο γράμματα, ποὺ εἶχε λάβει ἀπὸ τὸν Παΐσιο τὸ 1970 καὶ τὸ 1971, τὸ σκουφάκι τοῦ γέροντα, καὶ τὸ ξύλινο εἰκόνισμα μὲ σταυρὸ ποὺ εἶχε κατασκευάσει γιὰ τὴν μητέρα του, Σοφία.
.             «Δὲν περίμενα νὰ συναντήσω στὴ Ρωσία τόση δίψα γιὰ τὸν Ἅγιο Παίσιο. Εἶδα πὼς ἤθελαν νὰ τὸν πλησιάσουν, νὰ ἔρθουν πιὸ κοντά, νὰ νιώθουν ἀμεσότητα μέσω τὸν ἀντικειμένων ποὺ ἔφερα», λέει στὸ ΑΠΕ-ΜΠΕ ὁ πατὴρ Μεθόδιος. «Ὁ ρωσικὸς λαὸς ἔχει τὴ δυνατότητα νὰ διαπρέπει στὸ ἔργο θεϊκό, τότε θὰ ἔχει μεγάλη εὐλογία ἀπὸ αὐτόν», συμπληρώνει. Ὁ ἴδιος ἔχει συντάξει καὶ ἐπιμεληθεῖ τὸ βιβλίο γιὰ τὸν βίο τοῦ Γρηγορίου Παλαμᾶ, ποὺ μεταφράστηκε στὴ ρωσικὴ γλώσσα, ἀπὸ τὸν Ρῶσο ἱερομόναχο Παντελεήμονα.
.             «Οἱ πιστοί μας θέλουν νὰ γνωρίζουν περισσότερους ἁγίους ἁγιορεῖτες”, λέει ὁ Παντελεήμονας. Ὁ ἐκδότης ἑνὸς ρωσικοῦ οἴκου, Ἴγκορ Κβάρταλοβ, μιλώντας στὸ ΑΠΕ-ΜΠΕ, ὑπογράμμισε πὼς τὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τὰ βιβλία μὲ βίο τῶν ἁγίων κάθε χρόνο αὐξάνεται αἰσθητά. «Τρία ἑκατομμύρια τεύχη βιβλίων μὲ τὸ λόγο τοῦ Ἁγίου Παϊσίου πουλήθηκαν πολὺ γρήγορα, ἐνῶ τὰ βιβλία γιὰ τὸν βίο ἄλλων Ἑλλήνων Ἁγίων ἐκδόθηκαν σὲ 150.000 τεύχη καὶ εἶναι ἀνάρπαστα».

Δεν υπάρχουν σχόλια: