Πέμπτη 16 Ιανουαρίου 2020

Ἡ νόθευσις τοῦ ὀρθοδόξου Ἁγιολογίου ναρκοθετεῖ τήν ἐκκλησιαστική ζωή!



ΤΕΛΙΚΟΣ ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΝΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΜΑΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΝΟΘΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΑΓΙΟΛΟΓΙΟΥ

Πρωτοφανής ο αριθμός (164!) των γενομένων σχολίων! Το θεωρώ γενικώς θετικό! Το περιεχόμενον, όμως, είναι ενδεικτικό όχι μόνον των διαφωνιών και επιφυλάξεων, αλλά και της συγχύσεως και αγνοίας ή και ελλείψεως ορθοδόξων κριτηρίων ορισμένων σχολιαστών.
Ειπώθηκαν πολλά. Κάποια ενδιαφέροντα, κάποια αφελή και κάποια παιδαριώδη. Ελέχθη ότι δεν είμαι Θεολόγος, ότι έχω μόνο σπουδές αγιογραφίας, αλλά δεν είμαι αγιογράφος! Πληροφορώ, λοιπόν, ότι Θεολόγος με τον κλασσικό ορθόδοξο ορισμό του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, ως διαβεβηκότος εν Θεωρίᾳ, δεν είμαι. Είμαι απλά πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής. Πως θέλετε να προσδιορίζομαι; Ως Πολιτικός Μηχανικός; Μήπως, όμως, είστε εσείς οι θεολόγοι; Επίσης, πληροφορώ ότι είμαι Αγιογράφος, χαμηλών δυνατοτήτων, αλλά είμαι. Εσείς, οι κρίνοντες τι είστε; Αστεία πράγματα και αντιδράσεις χωρίς ευπρέπεια. Αμφισβητήθηκε ακόμη και ο τίτλος του άρθρου μας: Η νόθευσις του ορθοδόξου αγιολογίου ναρκοθετεί την εκκλησιαστική ζωή! Είναι, όμως, δυνατόν ορθόδοξος χριστιανός να διαφωνεί με αυτή τη θέση; Το αν η αγιοκατάταξη του Γέροντος Σωφρονίου συνιστά νόθευση, αυτό είναι έτερον θέμα. Εγώ εξέφρασα τις επιφυλάξεις μου επί θεολογικού πεδίου. Ο χρόνος θα δείξει πολλά.Ειπώθηκε ακόμη από κάποια αδ. Μαρία ότι όσοι ομιλούν περί θαυμάτων υπό των αγίων τελουμένων, αυτοί αντιτίθενται στο Ευαγγέλιο!!! Μα αυτό είναι εξωφρενικό, αφού τα θαύματα των Αγίων τα αναφέρει και τα δέχεται η διαχρονική Ορθόδοξη Παράδοση. Μήπως θεωρείτε αντιτιθέμενη την Ορθόδοξη Παράδοση στο Ευαγγέλιο; Προσέξτε διότι δείγμα πλάνης δεν είναι μόνο οι αιρετικές θεωρίες αλλά και οι συλλογισμοί που οδηγούν σε αντορθόδοξα συμεράσματα! Ακόμη, διαβλέπω ότι πολύ αγαπολογία και φόβος κριτικής διαχέεται και αυτό δεν είναι καλό σημάδι. Φόβο Θεού να έχουμε, όχι φόβο ανθρώπων! Δεν αποτελεί αντεπιχέιρημα στις ενστάσεις περί της προκειμένης αγιοκατατάξεως ότι ο γέροντας ἠταν καλός και άγιος! Βεβαίως ήταν καλός και αγωνιστής και όλα τα καλά του Θεού είχε! Αλλά Αγιος της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι άλλο πράγμα! Ως πότε θα επηρεαζόμαστε από τον συναισθηματισμό και θα θυσιάζουμε τα εκκλησιαστικά και θεολογικά κριτήρια; Όπως επίσης και η αντίδραση στην κριτική προς τον Μητροπολίτη Ναυπάκτου, επειδή είναι πατερικός Θεολόγος, δεν είναι σοβαρή και υπεύθυνη. Ο Ναυπάκτου είναι σεβαστός και αξιόλογος. Όμως, δεν είναι αλάνθαστος. Τελευταία έχει κάνει αρκετά και σοβαρά λάθη στην συμπαράταξή του με το Φανάρι. Αυτός κι αν έχει δείξει αντιρωσσισμό που δεν είναι κάτι υγιές, διότι είναι η άλλη όψη του εθνικισμού. Όπως δεν θέλουμε ανθελληνισμό, έτσι δεν πρέπει να επιδεικνύουμε αντιρωσσισμό κ.ο.κ. Εκείνο δε που είναι εξωφρενικό είναι οι αναφορές περί ζηλωτισμού. Θεωρώ ευθέως ότι τέτοιες αναφορές είναι προβοκατόρικες! Κατ' αρχήν θεωρώ απαράδεκτο να απαξιώνεται ο όρος ζηλωτής πιστός που σημαίνει ένθερμος ορθόδοξος! Η "διαβολή" του όρου είναι οικουμενιστική προπαγάνδα! Διαφωνώ πλήρως με τον υποτιμητικό τρόπο χρήσεως του όρου ζηλωτισμός. Ο μη κατ' επίγνωσιν ζήλος ζημιώνει, ο ζήλος των πιστών είναι ζητούμενο και ωφελεί και είναι απαραίτητος ιδιαιτέρως σε περιόδους ενσκήψεως αιρέσεων. Ζηλωτές ήταν όχι μόνο ο Προφήτης Ηλίας, αλλά και όλοι οι Ομολογητές Άγιοι, ο Θεόδωρος Στουδίτης , ο Μάρκος ο Ευγενικός κ. α. π. που οι σύγχρονοι μονδέρνοι θεολόγοι τους θεωρούν ακραίους! 
Η αναφορά στο πλήθος των σχολίων ως ενδείξεως υφισταμένου ζητήματος ευσταθεί. Δεν ευσταθεί ο αντι-ισχυρισμός ότι το άρθρο προκάλεσε αντιδράσεις και εξ αυτού προήλθαν τα σχόλια. Αλλωστε τα μισά και πλέον σχόλια ήταν επιφυλακτικά έως αρνητικά για την συγκεκριμένη αγιοκατάταξη. Εκ των υπερασπιστικών της αγιοκατατάξεως σχολίων υπήρξε μια μαζική παραγωγή σχολίων απο λίγα όμως και όχι ισάριθμα των σχολίων πρόσωπα. Όπως και να έχει πάντως, προσωπικώς το θεωρώ θετικό και υγιές να συζητείται το θέμα, αρκεί να γίνεται με ευπρέπεια. Κάποιος ισχυρίστηκε ότι τώρα έγινε πλέον η αγιοκατάταξη και επομένως περιττεύει η κριτική. Αυτό δεν είναι σωστό. Το μαρτυρεί η εκκλησιαστική παράδοση και πράξη, στην οποία υπάρχουν πολλές περιπτώσεις εσφαλμένων κρίσεων και αποφάσεων των εκκλησιαστικών οργάνων. Οι Αποφάσεις των οργάνων πρέπει να υπακούουν στην Παράδοση και τους Κανόνες και όχι το αντίστροφο! Το παράδειγμα με τα δύο καράβια που ξενικούν μαζί και λόγω παρεκκλίσεως εκ της "ευθείας" πορείας προς τον τελικό προορισμό, τελικώς οδηγούνται σε διαφορετικούς απομακρυσμένους προορισμούς, επειδή μεγαλώνει διαρκώς η μεταξύ τους απόκλιση, δεν αρμόζει σε δήθεν ζηλωτισμό, αλλά σε όσους ανέχονται τις παραμικρές παρεκκλίσεις και εκπτώσεις άνευ λόγου στην Παράδοση, την Θεολογία και την Κανονική Τάξη. Τότε, όπως επισημαίνει ο Θεῖος Δαμασκηνός, όλο το οικοδόμημα της Εκκλησίας καταλύεται και διακυβεύεται η σωτηρία μας!
Ορθοδοξία, κατά τον Θείο Γρηγόριο τον Παλαμά, σημάινει η εν παντί συμφωνία μας με τους Θεοφόρους Πατέρες. Να είμαστε, λοιπόν, επιφυλακτικοί απέναντι στα έστω ολίγον διαφοροποιούμενα, διότι είναι επικίνδυνα και αδιέξοδα τελικώς. 
Από σεβασμό στον κόπο και τις ειλικρινείς, θέλω να πιστεύω, προθέσεις των σχολιαστών, προς υπεράσπιση της αληθείας και της παραδοθείσης Πίστεως έγραψα τα παραπάνω. Εύχομαι με νηφαλιότητα να μελετηθούν τα σχετικά σοβαρά ζητήματα. Διότι, όσο κακό είναι να μη δέχεται κάποιος την απόδοση τιμής σε κάποιον άγιο της Εκκλησίας, άλλο τόσο και περισσότερο κακό προξενεί η νόθευση του αγιολογίου δια των επιπολαίων ή σκοπίμων αγιοκατατάξεων προσώπων, τα οποία δεν μπορούν να συγκαταριθμηθούν μετά των Αγίων της Εκκλησίας, δηλαδή ως απλανείς οδηγοί προς την αλήθεια και τη σωτηρία. Εξυπακούεται, πάλιν το αναφέρω, ότι δεν διεκδικώ κανένα αλάθητο. Επεσήμανα ορισμένα ζητήματα, καθώς και τις υπερβολές μέχρι πεπλανημένες απόψεις του Μητροπολίτου Ναυπάκτου, οι οποίες εφ' όσον επιμείνει και συμπεριληφθούν στο υπό έκδοση βιβλίο του τελευταίου, πρός τιμήν του Γέροντος Σωφρονίου, μάλλον σύγχυση και σκανδαλισμό θα προκαλέσει. Εάν κάπου σφάλλω ευχαρίστως να μου υποδειχθεί και να το διορθώσω.
Με εκτίμηση και αγάπη την εν Χριστώ
ελάχιστος
Δημ. Κ. Αναγνώστου
Θεολόγος

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΗΛΩΤΗΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΑΛΛΑ ΣΑΝ ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΣ  ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥΣ. 
Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΣΑΝ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΖΗΛΩΤΩΝ. 
ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΣΟΥΡΩΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΠΑΙΣΙΟ ΟΙ ΠΟΡΝΟΓΕΡΟΙ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ. 
ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΩΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΒΑΛΗΜΕΝΟ ΤΟΝ ΚΑΡΑΛΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΩΦΕΛΕΙ. ΟΙ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΠΤΕΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΩΧΤΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ. ΚΑΙ ΕΓΩ ΥΠΑΡΧΩ.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΝΟΣΤΙΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΥΣ ΠΗΔΑΛΙΟΥΧΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΜΕ ΤΟ ΠΗΔΑΛΙΟ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΥΠΟΝ ΚΑΙ ΤΟΠΟΝ ΧΡΙΣΤΟΥ. ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΛΕΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑ: ΕΚΟΨΑ ΤΗΝ ΝΗΣΤΕΙΑ ΓΙΑ ΠΕΝΤΕ ΜΕΡΕΣ ΠΑΠΑ. ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ ΠΗΔΑΛΙΟ Ο ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΕΙ:ΓΙΑ ΠΕΝΤΕ ΜΕΡΕΣ ΤΟΣΕΣ ΜΕΤΑΝΟΙΕΣ, ΤΟΣΑ ΚΟΜΠΟΣΚΟΙΝΙΑ... ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΝΗΣΤΕΙΑ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ ΛΕΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑ: ΕΚΟΨΑ ΤΗΝ ΝΗΣΤΕΙΑ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ.ΠΑΛΙ; ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ Ο ΠΑΠΑΣ.ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ ΠΗΔΑΛΙΟ, ΨΑΧΝΕΙ , ΨΑΧΝΕΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΕΙ: ΦΥΓΕ, ΚΟΨΤΗΝ ΓΙΑ ΑΛΛΕΣ ΤΡΕΙΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΞΑΝΑΕΛΑ!!!

ΖΗΛΩΤΕΣ ΚΥΝΗΓΗΣΑΝ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΠΑΛΑΜΑ, ΛΙΝΤΣΑΡΙΣΑΝ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΤΟΝ ΜΕΓΑ. ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΗΑ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΗ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ. 
ΕΤΣΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΟΡΓΑΝΩΣΙΑΚΟΙ. ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΑΓΑΠΗ!!! 
ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΥΒΡΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΤΡΕΜΠΕΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΥΧΙΔΕΣ.
ΜΑΣ ΑΡΕΣΑΝ ΠΟΛΥ ΟΙ ΥΠΑΙΝΙΓΜΟΙ ΣΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΒΛΕΠΕΙΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΛΟΦΤΙΑΧΤΕΙΣ Η ΒΡΩΜΑ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΚΡΥΒΕΤΑΙ. ΔΕΝ ΦΕΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΒΡΩΜΙΚΑ ΜΑΥΡΙΣΜΕΝΑ ΑΡΠΑΚΤΙΚΑ ΝΥΧΙΑ.

Αμέθυστος

3 σχόλια:

Μαρία Π. είπε...

Κατ΄ αρχάς, όσα έχουν επισημανθεί με έντονο χρώμα δείχνουν ακριβώς το προφίλ του αρθρογράφου. Όπως και το σχόλιο του Αμέθυστου.
Να μου επιτρέψετε να πω κι εγώ κάποια πράγματα απαντώντας με την σειρά του γράφοντος.

1.Μιλά για «Ορθόδοξα κριτήρια». Ο «ορισμός του άτοπου όρου» [εφόσον Ορθοδοξία είναι ο Ησυχασμός και η αγιότητα] που ακούγεται ευκαίρως ακαίρως σε όλο τον χώρο των ζηλωτών.
Οι οποίοι με την επιφανειακή πρόσληψη αποδεικνύουν ότι έχουν παραμείνει στο επίπεδο της εγκεφαλικής ιδεολογίας. Επομένως τα κριτήριά τους δεν είναι απλώς επιφανειακά, αλλά απολύτως ταυτισμένα με την σε κάθε περίπτωση (ανάλογα που ανήκουν) ιδεοληψία τους. Παραδέχεται άλλωστε ότι δεν είναι «διαβεβηκός εν θεωρία», αλλά «ειδικός στο να αποφαίνεται» μάλλον θεωρεί ότι είναι.
2.Γράφει «ειπώθηκε από μία αδ. Μαρία ότι όσοι ομιλούν περί θαυμάτων υπό των αγίων τελουμένων, αυτοί αντιτίθενται στο Ευαγγέλιο»(!!). Που είναι αυτό;!Πρόκειται για ξεκάθαρο ψεύδος.
3.Δεν βλέπει πουθενά ζηλωτισμό. Τι να σχολιάσουμε; Όταν βάζει έντονο χρώμα ακόμα και στα σημεία που ο μ. Ναυπάκτου γράφει για «απαλά χρώματα που προκαλούν ειρήνη», ή για «ένωση του νου με την καρδιά», όταν φτάνει στο σημείο να επιμένει να αμφισβητεί τον Άγιο Βελιμίροβιτς για την χειροτονία, λέγοντας μάλιστα στο αρχικό άρθρο ότι «ο ιερέας δεν γίνεται να μην κοινωνεί, και ένας πρώην «βουδιστής» δεν μπορεί να κοινωνήσει μέχρι θανάτου» όλα αυτά δεν ξεχειλίζουν από την κατεξοχήν διαστρεβλωμένη οπτική του φαρισαϊκού νομικισμού-ζηλωτισμού; Γιατί ήρθε ο Κύριος στον κόσμο; Δεν ήρθε για να σηκώσει τον σταυρό των αμαρτιών του καθενός μας; Αν ήμασταν αναμάρτητοι δεν υπήρχε λόγος να έρθει. Αλλά το φοβερό με τους Αγίους είναι ότι μετανοούν για όλους μας. Η Μετάνοια που βιώνουν αναφέρεται στην ίδια την πτώση του ανθρώπου.«Μας φορτώνονται» όλους στην πλάτη. Μπαίνουν στα βάθη της διαστροφής που έχει υποστεί η εικόνα του Θεού ο άνθρωπος. Και ως αποτέλεσμα αγαπούν εξ ολοκλήρου τον Θεό.Σύμφωνα με το «σε όποιον χαριστεί πολύ, ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΑ».
4. Ισχυρίζεται ότι η παράθεση αποσπασμάτων δεν βοηθά, ενώ ισχύει ακριβώς το αντίθετο, τα αποσπάσματα διαφωτίζουν και το θέμα της χειροτονίας του, και το θέμα της «θεοεγκατάλειψης» και του υποτιθέμενου «χωρισμού του Υιού εκ του Πατρός» (σύμφωνα με τον Καραλή), και το θέμα της «κτιστής θειας Χάρης» [actus purus], και πολλά άλλα.
5. «Δεν ταυτίζεται με π.Διώτη-Καραλή», αλλά «εκτιμά όσα λένε», και εφόσον όπως λέει «άλλο ο τρόπος τους και άλλο το περιεχόμενο», άρα συμφωνεί με το περιεχόμενο, παρά όσα παρατέθηκαν απ΄το βιβλίο του Θ.Βαμβίνη με τις γελοίες εκφράσεις του π. Διώτη [για «ακροβατικά και ιπτάμενες βόλτες», αναφερόμενος στις εμπειρίες των Γερόντων την ώρας της αγωνιώδους προσευχής (ας κοροϊδέψει λοιπόν και τον Απ. Παύλο που αρπάχθηκε μέχρι τρίτου ουρανού, αφού δεν παραδέχεται πνευματικές αναβάσεις)], όπως και τα κωμικοτραγικά του Καραλή.
[συνεχίζεται]

Μαρία Π. είπε...

6. Ως προς το θέμα της υποτιθέμενης «δυσοσμίας» προκαλεί κατάπληξη ο τρόπος της περιγραφής, και η ασάφεια των φράσεων που μαρτυρεί την ίδια τη δική του αβεβαιότητα.
Χαρακτηρίζει «απαράδεκτο και άηθες» που τον κατηγόρησαν εφόσον άφησε αιχμές στον αέρα για «πράγματα που δεν μπορεί να πει», όμως ο ίδιος δεν διστάζει τώρα να μας λέει κατηγορηματικά ότι «οι Πατέρες της Μονής τα γνωρίζουν»... ποια;; αυτά τα οποία ο ίδιος «ούτε μπορεί να διαψεύσει αλλά ούτε και να συμμεριστεί». Κάπως περίεργα μας τα λέει ο κ. Αναγνώστου!Αν ο ίδιος δεν είναι βέβαιος, πως λέει ότι «οι Πατέρες τα γνωρίζουν»;
Σε κάθε περίπτωση ή πρέπει να πει περισσότερα, δηλ. ποιοι είναι οι υποτιθέμενοι «μάρτυρες» ώστε να ξέρουμε που να στραφούμε, διαφορετικά θα είναι συκοφάντης.
7.Ως προς την «θεολογία υπό γυναικών δημόσια», ο Απ. Παύλος μας λέει ότι «δεν συγχωρεί (επιτρέπει) σε γυναίκα να διδάσκει, ούτε να αυθεντεύει επί του ανδρός αλλά να ησυχάζει». Ωραία. Δεν νομίζω ότι βγήκα να «διδάξω», ούτε είχα κάποιον «αυταρχικό τρόπο» επιβολής, που δεν αρμόζει σε γυναίκα. Απλώς μετέφερα αποσπάσματα και στοιχεία. Τίποτα άλλο. Και ο τρόπος μου ήταν κόσμιος και πάντα σε χαμηλούς τόνους.Στις ΑΚΤΙΝΕΣ άλλωστε γράφω σπάνια και όταν υπάρχει λόγος.
Δεν είδα όμως τον κ. Αναγνώστου να ενοχληθεί από άλλες γυναικείες φωνές, όπως της αρθρογράφου ΜΑΡΙΑΣ, για την οποία είπε ότι «εκτιμά πολύ», που έχουν μάλιστα και διαφορετικό ύφος απ΄το δικό μου.
8.Στο τέλος αφού του «έπεσαν πολλά», αρχίζει τις ακυρώσεις..
Ο Άγιος Βελιμίροβιτς «θα μπορούσε» να είχε κάνει λάθος, γιατί ίσως «να μην είχε όλα τα δεδομένα»...
Όσα λέει ο π. Σάββας Αγιορείτης (ότι είναι Άγιος και σύγχρονος Πατέρας της Εκκλησίας) που τον έχει μελετήσει, δεν είναι ικανή απόδειξη...
Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου έχει «πεπλανημένες απόψεις» (a priori)... επομένως λάθος η Αγιότητα..
9.Διορθώνει την φράση μου ως προς τον «Υποστατικό Θεό, με ΔΙΑΚΡΙΤΗ Ουσία και Ενέργεια» λέγοντας ότι «ομιλούμε για Τρισυπόστατο Θεό», όταν γνωρίζει από τα συμφραζόμενα, ότι εγώ αναφερόμουν στην προσπάθεια του Γέροντα να καταρρίψει τις ιδέες περί «Υπερβατικού Απρόσωπου» και «Καθαρού Είναι» του βουδισμού, με την έκφραση «Καθαρό Δεδομένο» που σχετίζεται με την αποκάλυψη του Θεού ως «Ο ΩΝ», δηλ. ως Υποστατικός, Προσωπικός Θεός.
10. «Δεν διεκδικεί το αλάθητο», και «δεν συσχετίζει τον τίτλο του άρθρου με τον Γέροντα» (;;;).Πολλά ερωτηματικά.
Ο τίτλος αναφέρεται αποκλειστικά στον Γέροντα, και το διευκρινίζει εξαρχής στο αρχικό άρθρο.


amethystos είπε...

ΦΘΟΝΟΣ ΑΝΙΚΑΤΕ ΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΥ.