Μονσινιόρ Λικ Τέρλιντεν
Το πολιτικό δικαστήριο του Mechelen καταδίκασε τον πρώην αρχιεπίσκοπο Mechelen-Βρυξελλών, καρδινάλιο Jozef De Kesel, και τον διάδοχό του, Monsignor Luc Terlinden, για διακρίσεις. Οι δύο επίσκοποι είχαν αρνηθεί, λίγους μήνες πρίν, την εγγραφή μιας γυναίκας στη διακονική εκπαίδευση, επειδή δεν μπορεί να λάβει ιερά τάγματα, λόγω τού θελήματος του Χριστού, ιδρυτή της Εκκλησίας.
Πρέπει να θυμηθούμε για άλλη μια φορά ότι το μυστήριο των Αγιασμών επιφυλάχθηκε για το ανδρικό φύλο από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό. Αυτή είναι η πάγια παράδοση της Εκκλησίας. Και πρέπει να προστεθεί ότι το Τάγμα αποτελείται από τουλάχιστον τρεις βαθμούς, σύμφωνα με τη Σύνοδο του Τρεντ: επισκοπή, ιεροσύνη και διακονία. Η Εκκλησία επομένως δεν έχει τη δύναμη να αποδώσει αυτό τήν Τάξη σε μια γυναίκα.
Η γυναίκα που τής αρνήθηκε αυτή η εκπαίδευση έφερε την υπόθεσή της ενώπιον της αστικής δικαιοσύνης, για λόγους διάκρισης «σε σύγκρουση με το βελγικό Σύνταγμα», εξηγεί η La Croix. Και η δικαιοσύνη αποφάνθηκε υπέρ της την Τρίτη 25 Ιουνίου 2024. Αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι η απόφαση είναι και αστεία - είναι μια σαφής παρέμβαση στο εκκλησιαστικό δίκαιο - και αντιφατική.
Έτσι, σημειώνει ο La Croix , «παρά το ότι κήρυξε τον εαυτό του αναρμόδιο να κρίνει τις υποθέσεις της Εκκλησίας, «το δικαστήριο πιστεύει ότι οι αρχιεπίσκοποι έκαναν λάθος στην αξιολόγηση της υποψηφιότητας», εξηγεί ο Luc De Cleir, υπεύθυνος Τύπου του δικαστηρίου Mechelen». στα σχόλια που αναφέρει η La Libre Belgique.
Το La Croix αναφέρει επίσης τον πατέρα Tommy Scholtes, εκπρόσωπο της Βελγικής Επισκοπικής Διάσκεψης.
Ο τελευταίος σημειώνει ένα παράδοξο «στην απόφαση του Δικαστηρίου, το οποίο καταδικάζει ενώ δηλώνει αναρμόδιο να καθορίσει ποιος μπορεί ή δεν μπορεί να γίνει δεκτός στην εκπαίδευση διακόνων». παρατηρεί με οξυδέρκεια: «Μπορεί ακόμη και να μας επικρίνουν επειδή δεχθήκαμε κάποιον στην εκπαίδευση γνωρίζοντας ότι δεν θα μπορούσε να φτάσει μέχρι το τέλος».
Η Le Figaro θέτει το ερώτημα: «θα μπορούσε αυτή η απόφαση να δημιουργήσει προηγούμενο;» Ο Louis-Léon Christians, κάτοχος της έδρας του δικαίου και των θρησκειών στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λουβέν, απαντά κατηγορηματικά «όχι», επικαλούμενος το La Croix .
Και η Le Figaro εξηγεί ότι «το δικαστήριο διευκρίνισε ότι δεν έχει «καμία δικαιοδοσία» να ανατρέψει τις αρνήσεις του αρχιεπισκόπου και του προκατόχου του, ούτε να καθορίσει τα άτομα που μπορούν ή δεν μπορούν να γίνουν δεκτά στην εκπαίδευση του διακόνου, επειδή αυτό θα ήταν «αντίθετα με τήν θρησκευτική ελευθερία'".
Αυτή η εξήγηση οδηγεί στο ερώτημα: σε τι βασίζεται η απόφαση του δικαστηρίου; Και τι θα μπορούσε να εμποδίσει αυτή την καταγγελία να επαναληφθεί αύριο και μεθαύριο με νέους καταγγέλλοντες;
Μιά καταγγελία που δεν προκαλεί έκπληξη
Δυστυχώς, δεν ήταν πολύ δύσκολο να προβλεφθεί ότι αυτή η κατάσταση θα προέκυπτε, λόγω των δισταγμών– υπολογισμένων; – της ιεραρχίας, γύρω από το ζήτημα τής γυναικείας διακονίας, ενώ τα πράγματα είναι πεντακάθαρα από τη σκοπιά του δόγματος της Εκκλησίας. Κανονικά, αυτό τό λέγεται και ας λέγεται, επιτρέψτε μας να πιστεύουμε ότι αυτό το θέμα συζητείται στην Εκκλησία.
Ο Πάπας Φραγκίσκος δεν είναι αθώος σε αυτό το θέμα, δημιουργώντας μια επιτροπή για το θέμα, μετά μια δεύτερη, και αφήνοντας αμφιβολίες. Κι ας είπε, άλλωστε, αρκετές φορές «όχι». Ο τελευταίος ήταν ξεκάθαρος, απαντώντας σε ερώτηση για τήν γυναικεία διάκονία, μπροστά στο τηλεοπτικό κανάλι CBS, είπε: «Αν μιλάμε για διακόνους με ιερά τάγματα, όχι».
Αλλά την ίδια στιγμή ο Πάπας αφήνει λίγο πολύ τη συζήτηση να συνεχιστεί. Αυτό επιτρέπει, για παράδειγμα, την εκπαίδευση τής γυναικείας διακονίας στη Γερμανία ή αυτό το αίτημα στο Βέλγιο. Αν τα πράγματα είχαν τοποθετηθεί ξεκάθαρα, αυτοί οι δύο επίσκοποι δεν θα είχαν καταδικαστεί.
Το πολιτικό δικαστήριο του Mechelen καταδίκασε τον πρώην αρχιεπίσκοπο Mechelen-Βρυξελλών, καρδινάλιο Jozef De Kesel, και τον διάδοχό του, Monsignor Luc Terlinden, για διακρίσεις. Οι δύο επίσκοποι είχαν αρνηθεί, λίγους μήνες πρίν, την εγγραφή μιας γυναίκας στη διακονική εκπαίδευση, επειδή δεν μπορεί να λάβει ιερά τάγματα, λόγω τού θελήματος του Χριστού, ιδρυτή της Εκκλησίας.
Πρέπει να θυμηθούμε για άλλη μια φορά ότι το μυστήριο των Αγιασμών επιφυλάχθηκε για το ανδρικό φύλο από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό. Αυτή είναι η πάγια παράδοση της Εκκλησίας. Και πρέπει να προστεθεί ότι το Τάγμα αποτελείται από τουλάχιστον τρεις βαθμούς, σύμφωνα με τη Σύνοδο του Τρεντ: επισκοπή, ιεροσύνη και διακονία. Η Εκκλησία επομένως δεν έχει τη δύναμη να αποδώσει αυτό τήν Τάξη σε μια γυναίκα.
Η γυναίκα που τής αρνήθηκε αυτή η εκπαίδευση έφερε την υπόθεσή της ενώπιον της αστικής δικαιοσύνης, για λόγους διάκρισης «σε σύγκρουση με το βελγικό Σύνταγμα», εξηγεί η La Croix. Και η δικαιοσύνη αποφάνθηκε υπέρ της την Τρίτη 25 Ιουνίου 2024. Αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι η απόφαση είναι και αστεία - είναι μια σαφής παρέμβαση στο εκκλησιαστικό δίκαιο - και αντιφατική.
Έτσι, σημειώνει ο La Croix , «παρά το ότι κήρυξε τον εαυτό του αναρμόδιο να κρίνει τις υποθέσεις της Εκκλησίας, «το δικαστήριο πιστεύει ότι οι αρχιεπίσκοποι έκαναν λάθος στην αξιολόγηση της υποψηφιότητας», εξηγεί ο Luc De Cleir, υπεύθυνος Τύπου του δικαστηρίου Mechelen». στα σχόλια που αναφέρει η La Libre Belgique.
Το La Croix αναφέρει επίσης τον πατέρα Tommy Scholtes, εκπρόσωπο της Βελγικής Επισκοπικής Διάσκεψης.
Ο τελευταίος σημειώνει ένα παράδοξο «στην απόφαση του Δικαστηρίου, το οποίο καταδικάζει ενώ δηλώνει αναρμόδιο να καθορίσει ποιος μπορεί ή δεν μπορεί να γίνει δεκτός στην εκπαίδευση διακόνων». παρατηρεί με οξυδέρκεια: «Μπορεί ακόμη και να μας επικρίνουν επειδή δεχθήκαμε κάποιον στην εκπαίδευση γνωρίζοντας ότι δεν θα μπορούσε να φτάσει μέχρι το τέλος».
Η Le Figaro θέτει το ερώτημα: «θα μπορούσε αυτή η απόφαση να δημιουργήσει προηγούμενο;» Ο Louis-Léon Christians, κάτοχος της έδρας του δικαίου και των θρησκειών στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λουβέν, απαντά κατηγορηματικά «όχι», επικαλούμενος το La Croix .
Και η Le Figaro εξηγεί ότι «το δικαστήριο διευκρίνισε ότι δεν έχει «καμία δικαιοδοσία» να ανατρέψει τις αρνήσεις του αρχιεπισκόπου και του προκατόχου του, ούτε να καθορίσει τα άτομα που μπορούν ή δεν μπορούν να γίνουν δεκτά στην εκπαίδευση του διακόνου, επειδή αυτό θα ήταν «αντίθετα με τήν θρησκευτική ελευθερία'".
Αυτή η εξήγηση οδηγεί στο ερώτημα: σε τι βασίζεται η απόφαση του δικαστηρίου; Και τι θα μπορούσε να εμποδίσει αυτή την καταγγελία να επαναληφθεί αύριο και μεθαύριο με νέους καταγγέλλοντες;
Μιά καταγγελία που δεν προκαλεί έκπληξη
Δυστυχώς, δεν ήταν πολύ δύσκολο να προβλεφθεί ότι αυτή η κατάσταση θα προέκυπτε, λόγω των δισταγμών– υπολογισμένων; – της ιεραρχίας, γύρω από το ζήτημα τής γυναικείας διακονίας, ενώ τα πράγματα είναι πεντακάθαρα από τη σκοπιά του δόγματος της Εκκλησίας. Κανονικά, αυτό τό λέγεται και ας λέγεται, επιτρέψτε μας να πιστεύουμε ότι αυτό το θέμα συζητείται στην Εκκλησία.
Ο Πάπας Φραγκίσκος δεν είναι αθώος σε αυτό το θέμα, δημιουργώντας μια επιτροπή για το θέμα, μετά μια δεύτερη, και αφήνοντας αμφιβολίες. Κι ας είπε, άλλωστε, αρκετές φορές «όχι». Ο τελευταίος ήταν ξεκάθαρος, απαντώντας σε ερώτηση για τήν γυναικεία διάκονία, μπροστά στο τηλεοπτικό κανάλι CBS, είπε: «Αν μιλάμε για διακόνους με ιερά τάγματα, όχι».
Αλλά την ίδια στιγμή ο Πάπας αφήνει λίγο πολύ τη συζήτηση να συνεχιστεί. Αυτό επιτρέπει, για παράδειγμα, την εκπαίδευση τής γυναικείας διακονίας στη Γερμανία ή αυτό το αίτημα στο Βέλγιο. Αν τα πράγματα είχαν τοποθετηθεί ξεκάθαρα, αυτοί οι δύο επίσκοποι δεν θα είχαν καταδικαστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου