Αλλά στ' αλήθεια στο όνομα της επιστημονικής έρευνας και ανάπτυξης, πράγματι της προόδου, πρέπει να υπερασπιστούμε και ακόμη και να ευλογήσουμε τα συνθετικά τρόφιμα;
ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ
Αλλά στο όνομα της επιστημονικής έρευνας και ανάπτυξης, και μάλιστα της προόδου, θα έπρεπε πραγματικά να υπερασπιστούμε και ακόμη και να ευλογήσουμε τα συνθετικά τρόφιμα; Εδώ και μέρες διαβάζω στις mainstream εφημερίδες μια συνεχή επίθεση στην εκστρατεία που προωθεί η κυβέρνηση και ειδικότερα το Υπουργείο Γεωργίας και Κυριαρχίας Τροφίμων, για την υπεράσπιση των φυσικών τροφίμων, του κρέατος που προέρχεται από ζώα και των φρούτων και λαχανικών που προέρχονται. από κήπους και δέντρα. Ίσως αν ήταν μια εκστρατεία των κοκκινοπράσινων οικολόγων να είχαν αντιμετωπιστεί πιο επιεικώς, ως ιδεαλιστές και ευγενείς ονειροπόλοι. Αλλά επειδή είναι δεξιά κυβέρνηση, σκοτώνεις δύο πουλιά με μια πέτρα. Από τη μια υπερασπίζονται τις πολυεθνικές International Food, με τον μεγάλο κύκλο συμφερόντων της, και από την άλλη επιτίθενται στην κυβέρνηση Μελώνης.
Μια επίθεση που ξεκίνησε ήδη από την ανακοίνωση του σχηματισμού κυβέρνησης, με τη συνήθη ορχήστρα των πολιτικών και του Τύπου να κοροϊδεύουν το υπουργείο επισιτιστικής κυριαρχίας. Α, αχ, τι αστείο, οι κυρίαρχες ντομάτες και τα πατριωτικά αγγούρια... Μετά φίμωσαν όταν έμαθαν ότι υπάρχουν και υπουργεία επισιτιστικής κυριαρχίας σε άλλες κυβερνήσεις, ξεκινώντας από τη γειτονική Γαλλία. Και η μεγαλύτερη αρχή στα αριστερά στο θέμα του φαγητού, ο Carlo Petrini , ιδρυτής του slow food, του Arcigola και συνιδρυτής του Δημοκρατικού Κόμματος (αυτό δεν του πήγε καλά) υποστήριξε την επισιτιστική κυριαρχία. Οι επιφυλάξεις, αν μη τι άλλο, σε αυτόν όπως και σε άλλους τίτλους - όπως η αξία στη δημόσια εκπαίδευση - μπορεί να είναι άλλου τύπου: ότι περιορίζεται σε ένα σύνθημα και ότι η κυριαρχία περιορίζεται μόνο στον τομέα των τροφίμων.
Ιταλική διατροφική κυριαρχίαΥπέρ των συνθετικών τροφών αναγνωρίζω μόνο αν ήταν η μόνη λύση για να θρέψουν τις φτωχότερες περιοχές του κόσμου. Εάν η εναλλακτική είναι να υποφέρετε από πείνα και λιμό, τότε θα είχε νόημα και η τροφή που παράγεται σε εργαστήριο από συνθετικές αγελάδες ή τεχνητά φυτά. Αλλά όπου είναι δυνατόν, ξεκινώντας από την αγορά τροφίμων μας, είναι ιερό να υπερασπιστούμε τη φυσική τροφική αλυσίδα και τα γνήσια τρόφιμα (τα οποία στη συνέχεια μπορούν να εξελιχθούν και να τροποποιηθούν με άλλους τρόπους, όχι μόνο μέσω
Ο Μπιλ Γκέιτς μετατρέπει τη σκατά σε χρυσό…συνθετικής αντικατάστασης).
Η αντικατάσταση της γης γίνεται κάθε φορά που προτιμάται το συνθετικό από το φυσικό, τό γενετικά τροποποιημένο από το γνήσιο, τό πολυεθνικό φαγητό από τα τρόφιμα που παράγονται σε μηδέν χιλιόμετρα. (PI) Αντίθετα, πρόκειται για την υπεράσπιση της γης, μέσω της αρχής της εγγύτητας. δηλαδή ξεκινώντας από το πιο κοντινό. Αυτή είναι η θεμελιώδης αρχή της διατροφικής κυριαρχίας. Έχοντας υποστηρίξει αυτό κατά τη διάρκεια ενός φόρουμ του Coldiretti, ο πρώην υπουργός Γεωργίας Maurizio Martina του Δημοκρατικού Κόμματος μου είπε ότι αν αυτό είναι το νόημα της διατροφικής κυριαρχίας, το υποστηρίζει πλήρως.
Ξεκινώντας πάλι από την εγγύτητα, και όχι από πολυεθνικές τεχνητές τροφές. Και να προστατεύσουμε την αγροτική και πραγματική οικονομία μας, ξεκινώντας από το χιλιόμετρο μηδέν, τον αγροτικό κόσμο και τη συνακόλουθη εφοδιαστική αλυσίδα. Το θέμα για άλλη μια φορά είναι η υπεράσπιση της Φύσης και του φυσικού μας οικοτόπου. Όπως υπάρχει η αντικατάσταση των λαών με μεταναστευτικά ρεύματα και η αντικατάσταση των σεξουαλικών διαφορών με το έμφυλο ρευστό, έτσι υπάρχει η αντικατάσταση των προϊόντων της γης με αυτά της βιομηχανίας. Είναι άλλο ένα κεφάλαιο στον πόλεμο κατά της φύσης.
ένας αμπελώνας στο Val TidoneΓια να διαφυλάξουμε τα πολιτιστικά και φυσικά πλεονεκτήματα, τα τοπία και τις περιοχές μας, είναι απαραίτητο να διατηρήσουμε τη φύση, την ιστορία, την παράδοση, τις ρίζες και τους καρπούς. Η ιταλική πρωτοκαθεδρία στον κόσμο έγκειται στη διαπλοκή της τέχνης και της φύσης, των τοπίων και της κληρονομιάς, του πολιτισμού και του φαγητού.
Δεν είναι ζήτημα να κλειστούμε σε ένα είδος διατροφικής αυτάρκειας, αλλά να δώσουμε μια επαρκή και συγκεκριμένη απάντηση στην παγκοσμιοποίηση και την πλανητική τυποποίηση των τροφίμων. Και νά αγαπήσουμε τη Γη, ολόκληρη τη Γη, αλλά ξεκινώντας από τη δική μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου