Τσιγγάνοι ή Ρομά, πραγματικότητα ή ψέματα; του Marcello Veneziani

 

Ο θρύλος των Ρομά και η πραγματικότητα των τσιγγάνων. Αν θέλετε να καταλάβετε τι είναι η πολιτική ορθότητα που προωθεί η αριστερά και υιοθετείται από όλα σχεδόν τα ΜΜΕ και τι ζημιά πραγματικά προκαλεί στην καθημερινή ζωή, οι Ρομά είναι το τέλειο δείγμα.

Μια φορά κι έναν καιρό λοιπόν έλεγες τσιγγάνοι και αμέσως άπλωνες τό χέρι σου στο πορτοφόλι ή την τσάντα σου, ξέροντας ότι ρίσκαρες παρουσία τους. Καθένας από εμάς έχει δει ή βιώσει όχι ένα αλλά δέκα περιστατικά κλοπής και απόπειρα κλοπής από αυτούς. Στο λεωφορείο, στο δρόμο, σε μέρη με πολύ κόσμο. Ή ακόμα και στο σπίτι.

Ελεγες τσιγγάνοι και στην καλύτερη περίπτωση σκεφτόσουν εικόνες γυναικών που σου ζητούσαν ελεημοσύνη με επίμονο και απειλητικό τρόπο,νά σου βάζουν λουλούδια στα χέρια για να απαιτήσουν χρήματα ή νά σου πετάνε κατάρες.

Ελεγες τσιγγάνοι και αμέσως έβλεπες εικόνες τριχωτών ανδρών με μαχαίρια στο χέρι και ήλπιζες ότι δεν θα τους συναντούσες ποτέ σε μοναχικούς χώρους.

Ελεγες τσιγγάνοι και θυμόσουν τα υποβαθμισμένα κέντρα τους, χειρότερα από τα κέντρα υποδοχής μεταναστών, βρώμικα και σκιερά μέρη από τα οποία πρέπει να μείνει κανείς μακριά.

Μόλις ιδρυόταν οικισμός τσιγγάνων, οι κλοπές σε σπίτια και στους δρόμους αυξάνονταν δραματικά. Συνθήκες φτώχειας, σίγουρα, αλλά τότε δεν μπορούσες να εξηγήσεις μερικές από τις πολυτέλειες και μερικά αυτοκίνητα με μεγάλο κινητήρα.

Τότε μια ωραία μέρα, έγινε το θαύμα. Εκδόθηκε απαγόρευση. Όχι η απαγόρευση της κλοπής, της παράνομης κατασκήνωσης, της εκμετάλλευσης παιδιών για ληστρικές δραστηριότητες. Όχι, η απαγόρευση να τους αποκαλούν τσιγγάνους.

Τους έλεγαν Ρομά και ξαφνικά άλλαξε η μουσική. Έγινε λόγος για τον πολιτισμό των Ρομά, για τον νομαδικό τρόπο ζωής, κάποιοι φιλόσοφοι τους έβλεπαν ως προδρόμους της σύγχρονης νομαδικής ζωής και της νομαδικής σκέψης, χωρίς δεσμούς τόπου και νόμου, χωρίς κανόνες ή σύνορα.

Θυμηθήκαμε τους Ρομά που κατέληξαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης . Έγινε λόγος για περιθωριοποιημένους πολιτισμούς, για προστασία των μειονοτήτων. Το Gypsy έγινε απαγορευμένη λέξη, ακόμη και το τραγούδι των Nicola di Bari και Iva Zanicchi για τον τσιγγάνο πέρασε στην παρανομία.

Σήμερα αυτή η σφιχτή ρητορική των Ρομά συνοψίζεται από τον φωτογράφο Oliviero Toscani , ο οποίος μίλησε μαζί μου στο 7 της Corriere della Sera με υποδειγματικό τρόπο: «Θα πρέπει να αφήσουμε τους εαυτούς μας να γοητευτούμε από την κουλτούρα των Ρομά. Ακόμη και στον πιο θλιμμένο άνθρωπο υπάρχει μια κρυφή επιθυμία για ελευθερία από τους περιορισμούς, τις συμβάσεις και τα υπάρχοντα».

Και όποιος δεν το πιστεύει , «θέλει να επιστρέψουν οι φυλετικοί νόμοι», είναι ρατσιστής. Η πραγματική υποβάθμιση, λέει ο Toscani, δεν είναι τα στρατόπεδα των Ρομά, αλλά η ιδέα να τα κλείσουμε αντί να τα βελτιώσουμε με το δημόσιο χρήμα μας.

Εδώ είναι το θαύμα . Αρκούσε να τους ονομάσουμε Ρομά και ό,τι ξέραμε για αυτούς, μέσα από φήμες και προκαταλήψεις αλλά κυρίως μέσα από την εμπειρία ζωής, ακυρώθηκε με νόμο. Και αν τους βγάλεις, υπάρχει ρομαφοβία, φυλετικό μίσος...

Ένα όνομα για να εξαγνίσει και να αφήσει έτσι τις θηριωδίες του παρελθόντος στην παλιά και απαγορευμένη λέξη τσιγγάνοι. Το πρόβλημα είναι ότι ο θρύλος των Ρομά είναι ένα πράγμα, αλλά η πραγματικότητα των τσιγγάνων δεν έχει αλλάξει, παραμένει πάντα η ίδια. Κλοπές, απειλές, μαχαίρια, κακοποίηση παιδιών, κοινωνική ανασφάλεια.

Για το καλό, μην γενικεύετε ποτέ , αλλά πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο μέσος όρος, το πρότυπο, είναι αυτό. Δεν ξέρω προοδευτικό ή ανθρωπιστή που παρουσία τσιγγάνου σε λεωφορείο να μην απομακρύνεται και να μην προσέχει το πορτοφόλι του ή τα υπάρχοντά του.

Εδώ είναι οι πρακτικές ζημιές της ρητορικής , εξάλλου σύμφωνα με το νόμο, εδώ είναι οι τολμηροί, το λιγότερο, οι μπεργκαλιάτες. Τώρα γινόμαστε μάρτυρες ενός παράδοξου: αν ένας Σαλβίνι ή έστω μιά Μελόνι προσπαθήσει να πει: ας κλείσουμε τα στρατόπεδα των Ρομά, θεωρείται ρατσιστής και σφαγιάζεται.

Μετά βγαίνει μια Μπολντρίνι ή όποιος λέει τα ίδια, ας κλείσουν τα στρατόπεδα των Ρομά, και την μακαρίζουν. Επειδή το υπονοούμενο τών πρώτων είναι να αποφεύγουμε τις επικίνδυνες συγκεντρώσεις και να μην επιβαρύνουμε τις γειτονιές με κίνδυνο και ρίσκο. ενώ το υπονοούμενο του τελευταίου είναι ας χτίσουμε για τους Ρομά εκείνες τις κατοικημένες πόλεις που δεν μπορούμε να ξαναχτίσουμε για τους σεισμόπληκτους ή ας τους δώσουμε τη δημόσια στέγαση που δεν μπορούμε να δώσουμε στους φτωχούς Ιταλούς. Επιπλέον, εξαναγκάζοντας τη νομαδική φύση τους, αναγκάζοντάς τους να καθίσουν.

Τώρα ας αφήσουμε στην άκρη τον θρύλο των Ρομά και την πραγματικότητα των τσιγγάνων με τις αντίστοιχες προκαταλήψεις τους και ας σκεφτούμε σοβαρά.

Πρώτα απ 'όλα χρειαζόμαστε μια πραγματική απογραφή , όχι την αριθμητική στην οποία αναφέρθηκε η λεπτομερής έρευνα του Il Tempo χθες , αλλά μια ποιοτική: δεν αρκεί να γνωρίζουμε πόσοι είναι, αλλά τι κάνουν, τι ζουν, τι νόμιμη δραστηριότητα που ασκούν για να αντέξουν οικονομικά αυτά τα αυτοκίνητα ή απλώς για να ζήσουν.

Εάν δεν κάνουν καμία δραστηριότητα, πώς σκέφτεστε ότι συντηρούνται; Και δεν θα έπρεπε να επέμβουν ανάλογα η ιταλική νομοθεσία, οι αρχές, η αστυνομία, προβλέποντας και απελάσεις σε αυτές τις περιπτώσεις;

Γυρίζοντας τη συνταγή θετικά : Οι Ρομά-Τσιγγάνοι πρέπει να σέβονται τους νόμους μας, να στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο, να είναι διαθέσιμοι, παρά την ιδιότητά τους ως νομάδες, να επιδεικνύουν τη βιοποριστική τους δραστηριότητα, να πληρώνουν φόρους, έστω και ελάχιστους αν βρίσκονται σε κατάσταση φτώχειας, και κανείς δεν θα έχει οτιδήποτε μπορεί να τους αντιταχθεί, πράγματι θα μπορούν να επωφεληθούν από τις κοινωνικές υπηρεσίες.

Μακάρι να ζήσουν τη νομαδική τους ζωή , αλλά όχι σε μεγάλα καταχρηστικά και υποβαθμισμένα χωριά, εκτεθειμένα στο οργανωμένο έγκλημα, στις βεντέτες μεταξύ των φυλών, συμπεριλαμβανομένων των πυρκαγιών. Αλλά σε μεμονωμένα εξουσιοδοτημένα τροχόσπιτα, ποτέ νά μήν υπερβαίνουν αριθμούς μεγαλύτερους από 3-4 μονάδες.

Αυτό λέει ο λόγος, δεδομένης της κοινής εμπειρίας . Καμία εκ των προτέρων κρίση, μόνο εκ των υστέρων δυσπιστία, για το τι συμβαίνει συνήθως με την παρουσία των νομάδων και των στρατοπέδων τους.

Αλλά η πραγματικότητα δεν μετράει τίποτα για την πολιτική ορθότητα και αν αποκλίνει από την ιδεολογία, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Μετά αναρωτιούνται γιατί οι άνθρωποι διαμαρτύρονται, δεν πάνε να ψηφίσουν, ψηφίζουν λαϊκιστές ή δεν νιώθουν προστατευμένοι.

Γιατί τελικά το έγκλημα ανήκει σε αυτούς που τους λένε τσιγγάνους και όχι σε αυτούς που κλέβουν.

 https://www-marcelloveneziani-com.translate.goog/articoli/zingari-rom-realta-menzogna/?_x_tr_sl=it&_x_tr_tl=el&_x_tr_hl=el&_x_tr_pto=wapp