Σχόλια στο κείμενο του κ. Γ. Μαρτζέλου

«Τα ενδιαφέροντα από ορθόδοξη άποψη θεολογικά σημεία του κειμένου της Ραβέννας»

Διαβάζοντας το κείμενό σας αγαπητέ κ. καθηγητά δεν κατορθώσαμε να καταλάβουμε την ορθόδοξη άποψη ούτε και τα ενδιαφέροντα σημεία του κειμένου της Ραβέννας!

Κατ’ αρχάς έρχεται στο προσκήνιο η έννοια της αυθεντίας! Αντιθέτως απουσιάζει εντελώς ο Κύριος, η κεφαλή υποτίθεται της εκκλησίας και η μόνη αυθεντία. Κυριαρχεί στο κείμενό σας μια εκκλησία χωρίς θεό. Μας θυμίζει περισσότερο μια Διακήρυξη των δικαιωμάτων των Επισκόπων. Μια εκκλησία κενή χάριτος. Δεν υπάρχει ούτε μια νύξη για τους πιστούς, χωρίς τους οποίους δεν υφίσταται καν Επίσκοπος! Ο Αποστολικός κανών στον οποίο αναφέρεστε τονίζει πώς ο Επίσκοπος ο οποίος παίρνει αποφάσεις χωρίς την έγκριση των πιστών, παύει αυτομάτως να είναι Επίσκοπος. Στην εκκλησία που δημιουργείται μέσα από τον διάλογο πιστοί θα είναι οι θεολόγοι; Οι συνάδελφοί σας;

Γράφετε: «Όπως ακριβώς συμβαίνει και με την τάξη των προσώπων της Αγ. Τριάδος, "αρίθμηση" του Πατρός ως πρώτου προσώπου δεν σημαίνει τη μείωση...»
Χωρίς να εισέλθουμε στα προβλήματα που δημιουργεί στην Αγία Τριάδα η σύγχρονη θεολογία, μ’ αυτό το όπως δέχεστε την αναλογία, καθώς φαίνεται! Πότε υιοθετήθηκε η αναλογία από την Ορθοδοξία, παρακαλώ;

Γράφετε: «Η εκκλησία του Θεού υπάρχει όπου υπάρχει κοινότης ... ο οποίος διδάσκει την παραληφθείσαν εκ μέρους των Αποστόλων πίστιν...»
Δεν είναι αρκετά γνωστό πώς μόνον η Λατινική εκκλησία δεν μπορεί να διδάξει την παραληφθείσαν πίστιν εκ μέρους των Αποστόλων;

Παρότι δεν υπάρχει ορθοδοξία και πίστη στο κείμενό σας κ. Μαρτζέλο εκείνο που μας λυπεί περισσότερο ακόμη είναι αυτό που γράφετε στα συμπεράσματα: «Το πρωτείο είναι ένα από τα μεγαλύτερα αίτια που προκάλεσαν το σχίσμα μεταξύ των δύο Εκκλησιών...»

Εφόσον γνωρίζεται πολύ καλά πως οι απαιτήσεις του πρωτείου ετέθηκαν πολύ αργότερα από το σχίσμα, γιατί το γράφετε; Θέλετε να μας παραπλανήσετε; Χρησιμοποιώντας ίσως μια κάποια αυθεντία; Υπηρετείτε υποτίθεται μια κάποια Επιστήμη! Υπάρχει Επιστήμη χωρίς αποδείξεις; Εν μέσω της απολύτου κυριαρχίας της Επιστήμης, η οποία σας δίνει και την δουλειά σας και το λειτούργημά σας, εμείς καλούμεθα να δεχτούμε την αυθεντία; Οποιουδήποτε;

Για να καταλάβετε κ. Μαρτζέλο την εκκλησία η οποία ετοιμάζεται μέσω του διαλόγου και την οποία υπηρετείτε ήδη, σας συμβουλεύουμε να δείτε το τέλος της ταινίας του Αντονιόνι, Μπλόου Απ.

Δύο άνθρωποι φαίνεται να παίζουν τέννις χωρίς μπάλα όμως. Στην αρχή φαίνεται εντελώς παράλογο. Όμως σιγά-σιγά το παράλογο γίνεται όλο και πιο πραγματικό. Ακούμε όλο και πιο δυνατά τους χτύπους της μπάλας και ο θεατής κινεί το κεφάλι του στο ρυθμό της. Ξαφνικά η μπάλα προσγειώνεται από λάθος χτύπημα στα πόδια του θεατού. (Ας πούμε στα δικά σας κ. καθηγητά). Μετά έναν στιγμιαίο δισταγμό, εκείνος σκύβει, μαζεύει την αόρατη μπάλα και την πετά με αποφασιστικότητα πίσω, ξαναβάζοντάς την στο παιχνίδι.

Για την μπάλα δεν γνωρίζουμε τίποτα, μας είναι άγνωστη όπως και ο Θεός. Γνωρίζουμε μόνο τους αντιπροσώπους του. Αλλά η δυναμική του παιχνιδιού μεταμορφώνει τους θεατές (εμάς) σε συμπαίχτες. Το παν είναι να ξεκινήσουμε να παίζουμε. Και η μπάλα σιγά-σιγά γίνεται πιο αληθινή από την πραγματική. Καθένας μας παρακολουθεί το δικό του παιχνίδι. Γίνεται ΠΡΟΣΩΠΟ.

Αμέθυστος

Το κείμενο που σχολιάσαμε έχει αναρτηθεί στην διεύθυνση
http://religiousnet.blogspot.com/2009/06/blog-post.html