Ὅσοι δῆλα δὴ κυττοῦν ὅλα αὐτὰ ποὺ δὲν ἐμφανίζουν τὰ αἴτια, παρὰ μόνον τὰ σκιάζουν.
Συζήτησις, μὲ πλῆθος ἀνθρώπων, γύρω ἀπὸ τὸ ἐπίκαιρον θέμα τῆς εἰσόδου παιδιῶν μεταναστῶν στὰ σχολεῖα.
- Τοποθέτησις πρώτη:«παιδιὰ εἶναι κι αὐτά!!!»ἤ, σὲ λίγο:
«κι ἐάν ἔλθουν ἐπιδημίες;»καὶ λίγο ἀργότερα:
«θὰ τὸ ἀντιμετωπίσουμε, ἐφ΄ ὅσον εἶναι πλέον νόμος τοῦ κράτους…!!!»
(Αὐτοὶ πηγαίνουν μὲ τοὺς …πολλούς!!! Πάντα …«ἀνθρωπιστικά» καὶ οὐδέποτε προβατοειδῶς!!!) - Τοποθέτησις δευτέρα:«ὅ,τι ποῦν οἱ πολλοί!»(Αὐτοὶ πηγαίνουν ὅπου πάει ὁ ..ἄνεμος!!! Πάντα τοῦ …χαχόλου!!!)
- Τοποθέτησις τρίτη:«τὰ περὶ συνόρων εἶναι ἀναχρονιστικά. Ὅλοι εἴμαστε ἄνθρωποι!!! Τὰ σύνορα φυλακίζουν!!!»(Αὐτοὶ πηγαίνουν μονίμως παναστρατιὰ καὶ μὲ μίαν φωνὴ ἀλληλοεπαναλαμβάνονται… Πάντα τὰ πρακτορο-ἀριστερο-ἀναρχικὰ ὁμαδάκια, ποὺ …«ὅλως τυχαίως» σὲ τέτοιες περιπτώσεις δὲν ἔχουν διαφορές!!!)
- Τοποθέτησις τετάρτη:«θὰ χυθῆ αἷμα!!!»(Αὐτοὶ ἐπίσης πηγαίνουν παναστρατιά…!!! Λιγότερο ὀργανωμένοι, ἀλλὰ ἐπίσης ἀλληλο-ἐπαναλαμβανόμενοι. Πάντα τὰ ἀνεγκεφαλοκατευθυνόμενα ὁμαδάκια τοῦ …χρυσαυγίτου, κυττοῦν τὰ παιδάκια καὶ ὄχι αὐτοὺς ποὺ τὰ κουβαλοῦν!!!)
- Τοποθέτησις πέμπτη:«νὰ δοῦμε τὶ μποροῦμε νὰ κερδίσουμε ἐμεῖς καὶ τὰ παιδιά μας!!!»(Αὐτοὶ γενικῶς ὑφίστανται, ὁπουδήποτε καὶ μὲ κάθε εὐκαιρία. Πρόκειται γιὰ τὴν κοινωνικὴ μερίδα τοῦ συνειδητοποιημένου …δούλου!!!)
- Τοποθέτησις ἕκτη: «τοῦ Κίτσου ἡ μάννα κάθεται στοῦ …Διάκου συμπεθερεύουν…!!!» – «Τρία πουλάκια πέταγαν καὶ πήγαιναν γιὰ …μπόμπες!!!» – «Ἀχὸς βαρὺς ἀκούγεται, πολλὲς σάλτσες μυρίζουν…»(Αὐτοὶ δὲν πηγαίνουν, τοὺς …πηγαίνουν. Ὑπάρχουν δίχως νὰ γνωρίζουν τὸ γιατί. Πρόκειται γιὰ τοὺς …ἀντιῤῥησίες τῆς ἀντιῤῥήσεως καὶ τοῦ ἀντιῤῥητισμοῦ!!!)
Τὸ πρόβλημα, γιὰ παράδειγμα, οὐδέποτε ἦταν οἱ εἰσβολεῖς, τὰ ἀνοικτὰ (καὶ κλειστὰ σύνορα), οἱ παροχὲς δισεκατομμυρίων σὲ αὐτούς…
…ἀλλὰ οἱ πολιτικὲς τῶν κυβερνώντων, ποὺ ἀνοίγουν Κερκόπορτες, ποὺ μᾶς ἐκπαιδεύουν γιὰ νὰ θεωροῦμε παντοδύναμες τὶς ἐξουσίες τους, ποὺ μᾶς προπαγανδίζουν ἀσύστολα νεοταξίτικες καὶ ἰσοπεδωτικὲς (ἢ παλαιότερα ἐθνικιστικὲς καὶ πάλι ἰσοπεδωτικές) γιὰ τὸν Ἄνθρωπο κοινωνίες καὶ τακτικές, ποὺ μᾶς κομμουνιστικοποιοῦν δίχως νὰ ἐρωτηθοῦμε, ποὺ μᾶς ἐπιβάλλουν τοὺς κάθε εἴδους εἰσβολεῖς (ἀπὸ ὅλες τὶς χῶρες τοῦ πλανήτου ὡς …«ἀναγκαῖον κακόν»), ποὺ μᾶς λεηλατοῦν μὲ πρόσχημα τὸν «ἀνθρωπισμό» τῶν πλιατσικολάγνων ΜΚΟ τους, ποὺ μᾶς δουλοποιοῦν μὲ πρόσχημα τὰ μνημόνια καὶ τὴν …«ἀνάπτυξιν» (ποὺ ὅμως ὀφελεῖ μόνον τοὺς τραπεζῖτες καὶ τὶς πολυεθνικές τους), ποὺ μᾶς ἀποπροσανατολίζουν μὲ τοὺς «φασίστες» καὶ τοὺς «ἀντιφασίστες»(ἐνσπείροντας ζιζάνια ἐμφυλίων), ποὺ διαχωρίζουν τὴν ἀνθρωπότητα σὲ «δικούς» τους καὶ στοὺς …ἄλλους, ποὺ ἀδιαφοροῦν γιὰ τὸν πλανήτη κερδοσκοπώντας ἀπὸ «κλιματικὲς ἀλλαγές», ποὺ ἀσπάζονται τὶς νεοταξίτικες τακτικὲς καὶ μᾶς κουνοῦν τὸ δάκτυλο, ποὺ παπαγαλίζουν ἀοριστολογίες, ὑποσχέσεις καὶ ψέμματα, κοπτόμενοι μόνον γιὰ τὸ πῶς θὰ διατηρήσουν τὴν ἐξουσία τους…
…ἀλλὰ ἐπίσης καὶ τὸ πρόβλημα εἴμαστε ἐμεῖς, ποὺ ἀκοῦμε, παπαγαλίζουμε, μιμούμεθα ἀκρίτως καὶ ἀδιακρίτως ὅποιαν σαχλαμάρα μᾶς παρουσιάσουν, μὴ ἀντιλαμβανόμενοι τὰ ἀναγκαία γιὰ τὴν ἐπιβίωσίν μας καὶ μὴ συνειδητοποιώντας πὼς καταντήσαμε μάζες ἀπολύτως χειραγωγούμενες.
Διότι ὁ Ἄνθρωπος, ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν, ἐπεβίωσε μὲ ἕνα καὶ μοναδικὸ ὅπλο: τὴν Αὐτάρκειά του, ποὺ ἐβασίζετο σὲ κοινωνίες ἰδίας ἀντιλήψεως καὶ θεωρήσεων. Ὅταν ἐμπόδιζαν τὴν Αὐτάρκεια ἢ διέλυαν τοὺς συνεκτικοὺς ἱστοὺς τῶν κοινωνιῶν, ὑπέπεπταν σὲ καταστάσεις δουλείας οἱ μετέχοντες. Αὐτὰ τὰ δύο ἐὰν δὲν συμβαδίζουν, δὲν μποροῦν νὰ ὑπάρξουν τὰ ὑπόλοιπα. Παιδεία, συνειδητότης, ἐλευθερία βασίζονται, προέρχονται ἀλλὰ καὶ στοχεύουν στὴν Αὐτάρκεια καὶ στὴν ἐπαύξησιν τῆς ἐνδυναμώσεως τῶν κοινωνικῶν ἱστῶν, ποὺ κρατοῦν τὶς κοινωνίες ζωντανές.
Ἀλλὰ ἐμεῖς ἀσχολούμεθα μὲ ἕνα σύμπτωμα, τὴν ὥρα ποὺ ὅλα τὰ ὑπόλοιπα ἔχουν διαλυθεῖ, ἀρνούμενοι νὰ κατανοήσουμε πὼς δὲν διελύθησαν μόνα τους.
Μὲ τὴν ἐλπίδα, μὲ τὶς ὑποσχέσεις, μὲ τὶς φανφάρες, τὶς μπαρουφολογίες, τὶς ἰδεολογίες καὶ τὶς ἰδεοληψίες καταντήσαμε ἕνας σωρὸς εὔπλαστη λάσπη, μὲ δίχως δυνατότητα κρίσεως καὶ ἐπιγνώσεως.
Κατηγοροῦμε τὶς κυβερνήσεις γιὰ τὴν ἐξαθλίωσιν τοῦ συστήματος ἀπαιδείας, ποὺ παράγει δούλους, ἀλλὰ ἀρνούμεθα νὰ ἀποδεχθοῦμε πὼς ἦταν πάντα ἔτσι καὶ πὼς τὸ ἴδιο ἀκριβῶς σύστημα κι ἐμᾶς ἐκπαίδευσε.
Κατηγοροῦμε τὴν μεταπολίτευσιν, καθὼς καὶ ὅλες τὶς κυβερνήσεις της, ἀλλὰ εἴμαστε οἱ πρῶτοι ποὺ θὰ ὑπερασπισθοῦμε, ἔως θανάτου, τὴν δημοκρατία τους.
Καταντήσαμε νὰ ὑπερασπιζόμεθα ἅπαντες, συμβιβαζόμενοι καὶ μή, τὰ ἴδια ἀκριβῶς πρότυπα μὲ αὐτὰ ποὺ ὑπερασπίζονται οἱ δυνάστες μας..
Καταλήξαμε στρατοὶ ζητιάνων κι ἀκόμη δὲν βλέπουμε τὸ γιατί.
Καταφεύγουμε σὲ ὀργή, τὴν ὥρα ποὺ ἀπαιτεῖται σύνεσις.
Χρησιμοποιοῦμε τὰ …«ὅπλα» ποὺ μᾶς δίδουν οἱ ἐξουσιαστές μας, μὴ ἀντιλαμβανόμενοι πὼς εἶναι ἀπὸ αὐτοὺς ἐλεγχόμενα καὶ σαφῶς σημαδεμένα καὶ …ἄχρηστα.
Διαβιοῦμε μέσα στὸ ψέμμα, ἀλλὰ ἀρνούμεθα νὰ τὸ ἀμφισβητήσουμε.
Ἀναγνωρίζουμε τὴν ἀπαιδεία μας, ἀλλὰ δὲν ἀντέχουμε τὸ τίμημα τῆς ἐπανεκπαιδεύσεώς μας…
…καὶ τόσα ἄλλα, ποὺ συμβαίνουν ἤδη, ἀλλὰ ἐὰν τὰ ὀνομάσουμε θὰ ἀντιληφθοῦμε πὼς εἴμαστε συνεργοὶ στὸ εἰς βάρος μας ἔγκλημα.
Ἂς κυττάξουμε γύρω μας προσεκτικότερα, γιὰ νὰ δοῦμε πιὸ ὁλοκληρωμένα τὸ σκηνικὸ ποὺ μᾶς ἐπέβαλαν.
Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι στὸ ἐὰν θὰ λάβουν κάποιες χιλιάδες παιδιά, μὲ πρόσχημα τὴν «ἑλληνικὴ παιδεία», τὴν ἰθαγένεια, ἀλλὰ τὸ ποιοὶ ἀπεφάσισαν νὰ μᾶς μεταλλάξουν καὶ γιὰ ποιοὺς λόγους.
Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι ἐὰν λὲν ἀλήθεια οἱ Μ.Κ.Ο. γιὰ τοὺς ἐμβολιασμούς, ἀλλὰ τὸ ἐὰν χρειάζονται οἱ ἐμβολιασμοί, σὲ ποιούς, γιατί, κάθε πότε οἱ κάθε εἴδους ἐμβολιασμοί, καθὼς ἐπίσης καὶ τὸ γιατὶ μεσολαβοῦν ὅλοι αὐτοί, οἱ ἐπαγγελματίες «ἀνθρωπιστές» πρὸ κειμένου νὰ μᾶς ὑποδείξουν τὸ ἐὰν ἡ ὑγεία μας εἶναι ἀσφαλής, ἤ ὄχι.
Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι τὸ ἐὰν λαμβάνουν ἐπιδόματα οἱ «νεοέλληνες» ἀλλὰ γιατὶ χρειάζεται ἕνα κράτος ἐπιδοτουμένους πολῖτες.
Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι τὸ Σύνταγμα καὶ οἱ νόμοι, ἀλλὰ τὸ ποιὸς τοὺς ὑπαγορεύει καὶ μὲ ποιοὺς στόχους.
Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι τὸ ἐὰν κάποιοι ἅρπαξαν, μικρὰ ἢ μεγάλα κονδύλια, μὲ τὶς ὅποιες δικαιολογίες, ἀλλὰ τὸ γιατὶ μποροῦν νὰ συνυπάρχουν πολῖτες δύο ταχυτήτων καὶ νόμοι «εἰδικῶς μαγειρεμένοι» γιὰ νὰ ἀθωώνουν ἀπατεῶνες.
Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι ἐὰν τὰ λέῃ κακὰ ὁ τΣΥΡΙΖΑ, τὸ μΠατΣοΚ, ἡ ΝουΔουλάρα, τὸ ποτάμι, τὸ χαντάκι ἢ ἡ χρυσῆ αὐγή, ἀλλὰ τὸ γιατὶ πρέπει ἐμεῖς νὰ βροῦμε λόγους συμμαχίας καὶ συστρατεύσεως μαζύ τους.
Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι τὰ μνημόνια καὶ τὰ «δάνεια», ἀλλὰ ὁ σκοπός τους.
Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι ἐὰν ὁ Χὶ εἶναι καλλίτερος ἀπὸ τὸν Ψὶ πολιτικό, ἀλλὰ τὸ γιατὶ χρειαζόμεθα ἕνα σύστημα πολιτικῆς τέτοιο, ποὺ νὰ ἀκυρώνῃ τὴν ἀριστεία.
Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι ἐὰν συμφωνῶ μὲ τὸν γείτονά μου στὰ κοινωνικὰ κι ἐθνικὰ ζητήματα, ἀλλὰ τὸ γιατὶ τὸν θεωρῶ ἐχθρό μου ὅταν διαφωνοῦμε.
Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι τὸ ἐὰν ἔχουμε τὴν αὐτὴν ἢ τὴν ἄλλην θρησκεία, ἀλλὰ τὸ τὶ ἀκριβῶς ὑπηρετοῦν καὶ ἐξυπηρετοῦν οἱ «ποιμένες» τῆς κάθε θρησκείας.
Ὅταν κι ἐφ΄ ὅσον θὰ ἀπαντήσουμε στὰ παραπάνω, τότε θὰ κατανοήσουμε πὼς οἱ ἀπαντήσεις στὰ ἐρωτήματά μας ἦσαν πάντα ἐμπρός μας, ἀλλὰ ἐμεῖς ἀδυνατούσαμε νὰ τὶς διακρίνουμε.
Θὰ ἀντιληφθοῦμε ἐπίσης πὼς ἐχθρός μας δὲν εἶναι ὁ ταλιμπάν, ποὺ ἦλθε ἐδῶ -κυριολεκτικῶς- γιὰ νὰ μᾶς ἀποκεφαλίσῃ, ἀλλὰ αὐτὸς ποὺ τὸν ἔφερε καὶ τὸν ἐλέγχει.
Θὰ ἀντιληφθοῦμε ἐπίσης πὼς οἱ πράκτορες, οἱ μασσῶνοι, οἱ προδότες, οἱ πουλημένοι, οἱ ἐπίορκοι καὶ τὰ τσιράκια τους εἶναι λίγοι, ἀλλὰ κρατοῦν τὸ χρῆμα καὶ μὲ αὐτὸ ἐξαγοράζουν τὰ πάντα, μαζὺ μὲ συνειδήσεις καὶ ἀναγνώρισιν.
Θὰ δοῦμε πὼς πάντα τὰ ἴδια καὶ τὰ ἴδια πρόσωπα ἐλέγχουν κάθε μας κοινωνικὴ δομή, ἐφ΄ ὅσον ἐναλλάσσονται μεταξύ τους σὲ ῥόλους καὶ θέσεις.
Θὰ δοῦμε φυσικὰ καὶ ἐμᾶς, τὰ θύματα, τοὺς πολλούς, ποὺ ἀποτελοῦμε πλέον μίαν μάζα ἄμορφη, ἀνόητη καὶ ἀπολύτως ἐλεγχομένη.
Θὰ δοῦμε ὅμως καὶ τὸν ὄγκο αὐτῆς τῆς μάζης, καθὼς φυσικὰ καὶ τὴν πραγματική της δύναμιν, ποὺ σαφῶς ὑπερισχύει καὶ τοῦ χρήματος καὶ αὐτῶν ποὺ τὸ μοιράζουν ἀδιακρίτως.
Ὅταν κι ἐφ΄ ὅσον λοιπὸν θὰ δοῦμε, θὰ μποροῦμε καὶ νὰ ἀλλάξουμε ὀπτικές, ἀντιλήψεις καὶ τακτικές.
Τὸ ζητούμενον παραμένει ἡ Ἀπελευθέρωσις τοῦ Ἀνθρώπου κι ὄχι ἡ ἐναλλαγὴ δυναστῶν.
Τὸ πῶς θὰ συμβῆ κάτι τέτοιο, πῶς καὶ μὲ ποιὲς συνθῆκες εἶναι κάτι τελείως διαφορετικὸ καὶ μόνον ἐὰν θὰ γίνηῃ κοινός μας τόπος, θὰ εὑρεθῆ κι ὁ δρόμος ὑλοποιήσεώς του.
πηγή
ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου