Νεοποχίτικη αιρετική Ιεραποστολή!
Δεν γνώριζε τότε πως θα πειράξει το ποίμνιο του
πρ. Σαράντη Σαράντου!
Το ποίμνιο μάς πληροφόρησε πως έπρεπε να απαντήσουμε σε ερωτήσεις! Σκεφτήκαμε πως κάποιες ερωτήσεις περιμένουν απάντηση αλλά νά τι ανακαλύψαμε! Πως παρόλες τις ενστάσεις η Γερόντισσα παραμένει αιρετική! Πως οι απαντήσεις είναι περιττές. Οι αποφάσεις είναι ήδη ειλημμένες. Δίδαξε πλανεμένα πράγματα για τον Χριστό και τον άνθρωπο, για την Χάρη και το Άγιο Πνεύμα. Μας διέλυσε το δόγμα! Απεδείχθη πιο επικίνδυνη και από τον Άρειο.
Δεν μας είναι ακόμη γνωστό ότι η αίρεσις έχει να κάνει με την αλλοίωση του δόγματος και την παραβίαση των Ιερών Κανόνων οι οποίοι απορρεόυν από το δόγμα και το στηρίζουν;
Πώς είναι δυνατόν να θεωρείται αιρετική μια γυναίκα η οποία στην καλύτερη περίπτωση διέθετε μια γοητευτική θυμοσοφία!;
Πώς άπτεται η θυμοσοφία του δόγματος; Ή η χειροπρακτική;
Απαίτησε ποτέ η Γερόντισσα να είναι θεολόγος;
Πώς είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί σαν πρότυπο ένας άνθρωπος που αφιερώθηκε στην Ιεραποστολή, από κατοίκους της Αθήνας;
«Δεν είχε ιδιαίτερη σχέση με τις ιερές ακολουθίες και τα άγια μυστήρια μέσω των οποίων δίδεται η Θεία Χάρις, η Κάθαρση ο Φωτισμός και η Θέωση».
Κανένας παληός Αγιορείτης δεν θα μπορούσε να περάσει την εξέταση!
«Δεν είχε ποτέ της πνευματικό».
Ποιος Γέροντας οδήγησε τον Άγιο Σιλουανό;
Πόσες αιρέσεις να διδάσκει άραγε ο Γέροντας Σωφρόνιος; «Υπάρχουν δύο είδη θεολογίας, λέει ο Γέροντας, Η καθέδρα του πολυμαθούς! Και η συσταύρωση μετά του Χριστού, η γνώσις Αυτού εν τοις ενδομύχοις της καρδίας. Η φλογερά μετάνοια εισάγει εις την οντολογικήν πραγματικότητα δια της εμφανίσεως του Ακτίστου Φωτός».
Πόσο έμπειρος πνευματικής ζωής είναι άραγε ο διάκονός μας;
Αμέθυστος
23 σχόλια:
Αδιόρθωτος έμεινες;
Άν διαβάσεις προσεκτικότερα την ανάρτηση θα δείς πως έγινα καλύτερος
Δεν γνώρισα τη γερόντισσα. Λίγα πράγματα διάβασα από δική σας ανάρτηση. Το σχόλιο αφορά σε αυτά που γράφετε και είναι:
Δύσκολα πράγματα θέτετε στην ακαδημαϊκή θεολογία. Η καθέδρα του πολυμαθούς δεν αφήνει χώρο και πολλά περιθώρια, για τα ενδόμυχα της καρδίας. Αυτό μόνο.
Δηλαδή αν κάποιος πειράζεται από ένα βιβλίο, φταίει μόνο το βιβλίο; Οι ίδιοι δεν συμμετέχουμε; Δεν το ξέρουμε όλοι(άσχετα αν, εντέχνως μερικοί και ατέχνως άλλοι, προσπαθούμε να το κρύψουμε)πως ο πειρασμός είναι μέσα μας;! Ο παλαιός άνθρωπος είμαστε εμείς.
Μήπως διαβάζοντας το Ευαγγέλιο δεν μπορούμε να πειραχθούμε; Ο Αυγουστίνος δεν πήγε 10 χρόνια στους μανιχαίους, λόγω των αντιφάσεων του Ευαγγελίου;
Η προσωπική συμμετοχή, η ευθύνη δηλ του καθενός, που πάει;
Τίθεται πάλι το ερώτημα: φταίει δηλ. μόνο το βιβλίο;
Πέτρος
"Τους λογισμούς διόρθωσον/τας εννοίας κάθαρον".
Αγαπητέ μας κ. Χριστοδουλίδη, ευχαριστούμε για την παρέμβασή σας. Είχαμε μια σοβαρή μετωπική σύγκρουση δυστυχώς, αλλά θέλουμε να σας πούμε πως μας ευχαριστούν ιδιαιτέρως τα σημεία που δίνει τελευταίως ο Θεός στο μεγάλο θέμα της μεταμόσχευσης οργάνων και την βοήθεια που σας δίνει στον αγώνα σας.
Αγαπητέ Πέτρο ακόμη και οι “ίδιοι” αναγνωρίζουν τον κίνδυνο παρανοήσεως και συγχύσεως και από τα βιβλία των αγίων μας ακόμη. Ο ίδιος δε ο πρ. Σαράντος ομολογεί ότι κόλλησε σε μια φράση από το βιβλίο «Ο αόρατος πόλεμος» για δέκα χρόνια. Επομένως ο πνευματικός αγώνας είναι αυτός που θα μας προφυλάξει από τις πλάνες και όχι η απαγόρευση ή η εξαφάνιση ή το κάψιμο των βιβλίων. Παρότι υπάρχουν όντως επικίνδυνα βιβλία που θέλουν κάψιμο και με τα οποία θα έπρεπε ίσως να είχε ασχοληθεί ο αγαπητός διάκονος, όπως τα βιβλία του Αρσένιου Μέσκου, ο οποίος έχει δηλώσει θρασύτατα ότι περιμένει την απάντηση της Εκκλησίας. Γιατί όχι λοιπόν; Αυτός και αν έχει πειράξει ανθρώπους και ανθρώπους.
"Είχαμε μια σοβαρή μετωπική σύγκρουση δυστυχώς".
Ποιός, πού, πότε;
Είχαμε σοβαρή μετωπική σύγκρουση, ακούστηκαν ουρλιαχτά, υστερικές φωνές τρόμαξαν τούς πάντες, οι δικαίολογίες έπεσαν βροχή, οι απειλές, τα μαλλιοτραβήγματα. Μερικοί έπεσαν σε κώμα, δέν ξέρουν ακόμη : πού,πότε,ποιός. Γενικώς γέμισε η σκηνή πνευματικούς ανθρώπους. Τά αίτια τής συγκρούσεως για πολλούς παραμένουν άγνωστα.
Θα μας τα γράψεις εν καιρώ πιο αναλυτικά. Εσύ πάντως είσαι καλά, το ίδιο εύχομαι και για τους υπόλοιπους.
Θα περιμένουμε και τα πνευματικά να γιάνουν.
Φίλε μου κατινιάζεις και γίνεσαι σαν τις μεσημεριανές θείτσες στην T.V. Δεν περίμενα να διαβάσω τέτοιο εμετό σαν κι αυτόν που άδειασες στο άρθρο σου. Άμα είσαι τέτοιος, τι κάθεσαι και τάχα ασχολείσαι με Heidegger και Γιανναρά, φιλοσοφίες και θεολογίες, Ζηζιούλες και οικουμενισμούς;
Ξεφτιλίστικες.
Συγγνώμη που παρεμβαίνω, αλλά αν ο κ.Hans είναι από τους βαλτούς για να ρίχνει λάδι στη φωτιά, καλύτερα να μην κάνει αυτή τη σπατάλη. Να το φυλάξει το λαδάκι για το σπίτι του, για την οικογένειά του. Δύσκολοι οι καιροί, το λάδι ακριβό και τα οικονομικά χάλια.
Καλύτερα να περιμένουμε οι άνεμοι να κοπάσουν. Πού ξέρεις, μπορεί να πιάσει καμιά μπόρα και η φωτιά να σβύσει.
Και πάλι συγγνώμη για την αδικαιολόγητη δική μου συνηγορία.
>«Δεν είχε ποτέ της πνευματικό».
Ποιος το είπε αυτό;;; Στο βιβλίο αναφέρονται τουλάχιστον δύο. Επίσης λέει πως στο μοναστήρι που ήταν έκανε υπακοή όχι μόνο στον ηγούμενο - πνευματικό αλλά και σε ΟΛΕΣ τις αδελφές! Πρότυπο υπακοής!
H γνωστή -και κατά τα άλλα αξιόλογη- σελίδα "αντιαιρετικόν εγκόλπιον" κανει μπαράζ επίθεσης ενάντια στην Γερόντισσα. Αυτό είναι κατανοητο γιατί μπορεί να επηρεαστηκε, αλλα αυτό που ΔΕΝ είναι κατανοητό είναι γιατί δεν αφήνει σχολια που απαντάνε στην κριτική...αφηνει μόνο γενικόλογα σχολια. Δικαίωμα του, αλλα μην λέει πως υποστηρίζει την αλήθεια. Παρακάτω θα απαντήσουμε στο σύντομο post του.
-------------------------
Λεει λοιπόν πως τάχα η Γερόντισσα είχε πεντηκοστινού τύπου "γλωσσολαλια". Το μονο που λέει το βιβλίο είναι πως μιλούσε ξένες γλώσσες χωρίς να τις έχει διδαχτεί...
Αυτό το έκανε και ο Γέροντας Πορφύριος. Δεν είχε σχέση με "Γλωσσολαλιές" πεντηκοστιανών:
"Ο γέρων Πορφύριοςδεν εγνώριζε κάποια ξένη γλώσσα. ...
Κάποτε επεσκέφθη τον γέροντα Πορφύριο ένας Ιρλανδός επίσημος με τον διερμηνέα του, για να ζητήσει τη συμβουλή του για ένα σοβαρό θέμα που τον απασχολούσε.
Ο πατήρ Πορφύριος όμως δεν ήθελε ν' ακούσει ο διερμηνέας τη συζήτηση. ... ο διερμηνέας αποχώρησε από τη συζήτηση και έμειναν οι δυο τους μόνοι στο κελλί.
Μετά από 20 λεπτά βγήκε κι ο Ιρλανδός. Τον ρωτά ο διερμηνέας: "Πώς συνεννοηθήκατε μεταξύ σας; Του απαντά ο Ιρλανδός: "Δεν υπήρχε καμμία δυσκολία. Ο γέροντας γνωρίζει τέλεια τα Ιρλανδικά".
Το ίδιο χάρισμα είχε και ο μακαριστός γέρων Παίσιος ο Αγιορείτης, ο οποίος σε παρόμοια περίπτωση, όταν τον είχε επισκεφθεί Γάλλος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Σορβόννης, που εφιλοξενείτο στη Σιμωνόπετρα, επεκοινώνησε μαζί του με τον ίδιο τρόπο. ...
Πρόκειται για μια επανάληψη, θα τολμούσανα πω, ενός μοναδικού φαινομένου στην ιστορία της Εκκλησίας αλλά και του παγκόσμιου πολιτισμού, γεγονότος που πραγματοποιήθηκε κατά την ημέρα της Πεντηκοστής".
απο το βιβλίο του Γεωργίου Σ. Κρουσταλλάκη, " Ο Γέρων Πορφύριος, ο πνευματικός πατέρας και παιδαγωγός" Εκδ. Ιχνηλασία, Αθήνα 1997, σελ. 119, 120.
Μπορείς να μας πείς αδελφέ που μπορούμε να βρούμε τα συγκεκριμένα κείμενα στο αντιαιρετικό εγκόλπιο;
http://egolpio.wordpress.com/2010/06/16/askhtikh_agaphs/
Συνεχίζουμε με την κριτική του κειμένου. Δυστυχώς δεν αναδημοσιεύονται σχόλια που απαντούν με ΣΤΟΙΧΕΙΆ στα λάθη της κριτικής, αλλά μόνο γενικόλογα σχόλια ώστε να δοθεί η εντύπωση πως δεν υπάρχουν απαντήσεις. Έτσι μου φαίνεται, τουλάχιστον και ελπίζω να μην αδικώ κανέναν.
Τον συγγραφέα της κριτικής τον ενοχλεί η λέξη "μύηση" που χρησιμοποιείται. Όμως η λέξη αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ορθόδοξο νόημα. π.χ. χρησιμοποιείται στο κείμενο του Μητρ. Ναυπάκτου Ιερόθεου
πάμε παρακάτω. Συνέχεια στο επόμενο.
Μόλις ολοκληρώσεις τα σχόλια θα τα συγκεντρώσουμε και θα τα αναρτήσουμε.
Δεν έχω πρόβλημα αν θέλετε να το αναδημοσιεύσετε. Απλά να δηλώσω όμως, με κάθε σεβασμό για την φιλοξενία σας, πως διαφωνω με χαρακτηρισμούς για τον π. Σαράντη Σαράντο. Θεωρώ πως κάνει λάθος σε αυτή την περίπτωση, αλλα γενικά πιστεύω πως πρόκειται περι Ιερέως που είναι πραγματικά και και οχι φαρισαϊκά αγαπητικός προς την Εκκλησία. Απλά υπάρχει "Υπερβάλλων ζήλος". Ακόμα και Άγιοι είχαν διαμάχες μεταξύ τους... Σεβομαι την φιλοξενεία σας και απλά λέω αυτή την μικρή διαφωνία μου...θα συνεχίσω στο επόμενο , με την βοήθεια του Θεού.
λέει στην κριτική το εξής:
Χορτοφαγία : Φεύγοντας από την εισαγωγή πηγαίνουμε στη σελ. 28. Εκεί γράφει πως η γερόντισσα έμεινε αρχικά με κάποια κυρία Bright, κοντά στην οποία έγινε υποχρεωτικά χορτοφάγος. Πρέπει εδώ να σημειώσουμε την υποκρισία της συγγραφέως, την παραπλάνηση και τις αντιφάσεις σχετικά με το βίο της Γαβριηλίας. Γίνεται δηλαδή, προσπάθεια να πειστεί ο αναγνώστης ότι η χορτοφαγία δεν έχει σχέση με θρησκευτικά “πιστεύω”, αλλά σχεδόν της επιβλήθηκε από τις συνθήκες. Αν όμως τα πράγματα έχουν έτσι, γιατί, όχι απλώς μετείχε, αλλά προσκλήθηκε σε συνέδριο υγιεινής διατροφής και φυσικής θεραπείας, το οποίο αποτελούσε έμπνευση του ιδίου του Γκάντι (σελ. 67 – 68); Ποιος θα μπορούσε να ξέρει ότι είναι χορτοφάγος αφού της επιβλήθηκε; Γιατί (σελ. 91) ακόμα και στο μοναστήρι, δεν υπακούει και δεν μετέχει στην κοινή τράπεζα αλλά, όπως με περιφρόνηση προς τις άλλες μοναχές αναφέρει η συγγραφέας, “ταραμάδες και βακαλάους δεν τρώει εκείνη”;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
---------
Υπάρχει βεβαίως και άλλη εξήγηση, ευκολότερη.
Πως η Γερόντισσα λόγω της διαμονής της με την Χορτοφάγο συνήθισε την Χορτοφαγία. Και μετά την συνέχισε. Το οτι μετείχε σε "συνέδριο" δεν αποδεικνύει πως είναι ινδουϊστρια. Αποδεικνύει πως παρακολούθησε ένα συνέδριο. Και μπορεί εκεί να κατήχησε και ανθρώπους στην ορθόδοξη πίστη, ποιος ξέρει;
Είναι ψευδές πως τάχα "δεν συμμετείχε στην κοινή τράπεζα". Αντίθετα λέει οτι στο μοναστήρι έκανε υπακοή οχι μόνο στον ηγούμενο αλλα και στις μοναχές, ακόμα και σε κάποια που ήταν "δυσκολη" στον χαρακτήρα. Και επειδή ο Ηγούμενος της μονής είχε μάθει την προηγούμενη ζωή της είχε φέρει και άλλον πνευματικό να ελέγξει για την Ορθοδοξία της. Και ο Πνευματικός εκείνος δεν είχε βρει κάτι μεμπτον.
Το "δεν τρώω ταραμάδες" το είχε πει πολλά χρόνια μετά σε κάποιους άλλους... το να δηλώνεις τι σου αρεσει η οχι είναι πλάνη; Εμένα που δεν μου αρέσουν τα σουτζουκάκια; Ψευδομαι. Μου αρέσουν.
σκανδαλίζουν τα λόγια της : "ο άνθρωπος δημιουργεί το δικό του ουρανό και τη δική του κόλαση"
Απάντηση:
---------
Το νόημα είναι : "Έχεις αγάπη, καλωσύνη; Είσαι άγγελος και, όπου πας ή σταθείς μεταφέρεις τον Παράδεισο. Έχεις πάθη, κακία; Έχεις μέσα σου τον διάβολο και, όπου πας ή σταθείς, μεταφέρεις την κόλαση."
Άποψη απόλυτα Ορθόδοξη, την είχε πει ο Γεροντας Παϊσιος.. (ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΙΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ τομος Ε’, Σελ. 48)
Πειράζει που την είπε η Γερόντισσα με δικά της λόγια;; Με ποιητικά λόγια;
Αγαπητοί εν Ιησού Χριστώ αδελφοί,
Όπως πολύ σωστά ετέθη, το πρόβλημα ίσως είναι στο βιβλίο κι όχι στη Γερόντισσα (αφού η ίδια δεν έγραψε το βιβλίο). Και το βιβλίο παρουσιάζει σημεία που χρήζουν ανάλυσης στο επίπεδο «επί των αιρέσεων».
Τώρα, σε προσωπικό επίπεδο: τόσον ο π. Σαράντης είναι ένας καταξιωμένος αγωνιστής κληρικός και είναι, πιστεύω, ανεπίτρεπτος κάθε χαρακτηρισμός προς πρόσωπα, όσον και ο π. Βασίλειος Σπηλιόπουλος είναι ένας χαρισματικός αναλυτής του προβλήματος «αιρέσεις, παραθρησκεία και Νέα Εποχή».
Κατά τα άλλα, όσοι γνώρισαν προσωπικά και αγάπησαν τη Γερόντισσα, ας φροντίσουν να κρατήσουν βαθιά στην καρδιά τους όσα εκείνη προσέφερε στο συνάνθρωπο κι ας αφήσουν την τελική κρίση σ’ Εκείνον που «ετάζει νεφρούς και καρδίας» και γνωρίζει λεπτομερώς τα βάθη της ανθρώπινης ψυχής. Σ’ εμάς ας απομείνει η πολλή προσευχή και η ευχή να σταματήσει αυτό, που τώρα γίνεται μεταξύ αδελφών και που μόνο τους δαίμονες χαροποιεί.
Δηλαδή ο Κισσάμου και Σελήνου Ειρηναίος ή ο επίσκοπος Ιερόθεος που εμπιστεύτηκαν τη Γερόντισσα Γαβριηλία ήταν πλανεμένοι;
Πάντως και μόνο το εμπαθές ύφος του άρθρου του π. Σαράντη και η χολή που στάζει σε αντίθεση με την αγνή και άδολη αγάπη που αποπνέει η ζωή της γερόντισσας είναι μια δήλωση για το ποιός βιώνει το γνήσιο χριστιανικό πνεύμα και ποιος όχι....
Δημοσίευση σχολίου