Peter Thiel: Είναι η τεχνητή νοημοσύνη ο Αντίχριστος;

Maurizio Blondet

Ο Peter Thiel είναι ο δισεκατομμυριούχος, εφευρέτης της Palantir, ο οποίος έχει εξυμνήσει την τεχνητή νοημοσύνη ως μέσο κατάργησης (εξοικονόμησης) μισθών και ημερομισθίων, και ο οποίος μαζί προήγαγε τον JDD Vance σε αντιπρόεδρο. Πρακτικά ο μόνος μη Εβραίος μεταξύ των ψηφιακών πλουτοκρατών και γεννημένος στη Γερμανία, τρεφόμενος από τη γερμανική φιλοσοφία, είναι στοχαστής με τον δικό του τρόπο. Ενός επιπέδου εξαιρετικά ανώτερου από τους Z|uckerbergs...

Συντάχθηκε από τον Jacob Howland μέσω UnHerd.com,.

Σε μια σειρά τεσσάρων διαλέξεων που έδωσε τρεις φορές, στην Οξφόρδη, το Χάρβαρντ και το Πανεπιστήμιο του Ώστιν, προσπάθησε να κατανοήσει την ανθρώπινη ιστορία, και ιδιαίτερα τη νεωτερικότητα, στο πλαίσιο των βιβλικών προφητειών για το τέλος των ημερών. Πιστεύει ο Thiel ότι ο Αντίχριστος, του οποίου η ταυτότητα είναι αβέβαιη – είναι ένα πρόσωπο, ένα σύστημα, μια παγκόσμια τυραννία; – δεν είναι «απλώς μια μεσαιωνική φαντασίωση».

Τα ελεύθερα και αρθρωτά μαθήματά του, τα οποία κυμαίνονται γρήγορα μεταξύ ανόμοιων κειμένων, αψηφούν κάθε εύκολη σύνθεση. Αλλά τα κύρια θέματα περιλαμβάνουν τη σχέση του Αντίχριστου με τον Αρμαγεδδώνα και τον ρόλο της τεχνολογίας και της αυτοκρατορίας στην άνοδο του Αντίχριστου.

Πρόκειται για μια φιλόδοξη και ενδιαφέρουσα προσπάθεια ύφανσης, ξεκινώντας από φαινομενικά ασύνδετα νοήματα, μιας θεολογικής/ανθρωπολογικής/ιστορικής αφήγησης που στοχεύει να κατανοήσει ολόκληρη την ανθρώπινη εμπειρία.

Πώς μπορεί ένας εξαιρετικά επιτυχημένος, μαθηματικός και φιλοσοφικά εκπαιδευμένος επιχειρηματίας τεχνολογίας να εξετάσει σοβαρά τους μύθους της Αγίας Γραφής από την Αποκάλυψη του Ιωάννη;

Όπως γράφει ο Dorian Lynskey στο βιβλίο του, Everything Must Go: The Stories We Tell About the End of the World, «η αποκαλυπτική αγωνία έχει γίνει μια σταθερά: όλη η άμπωτη και η ροή».

Ο σύγχρονος πολιτισμός έχει από καιρό κορεστεί με μετα-αποκαλυπτικά μυθιστορήματα, κόμικς, ταινίες, τηλεοπτικές σειρές και βιντεοπαιχνίδια. Οι φαντασιώσεις για τους έσχατους καιρούς με ζόμπι είναι ιδιαίτερα επιτυχημένες σε όλες τις μορφές. Το παράλογο και μηχανικό πλήθος των απέθαντων, που λαχταρούν ακόρεστα το μυαλό των ζωντανών, έχει γίνει ένα πρωταρχικό και διάχυτο πολιτιστικό σύμβολο, αντηχώντας με μια ευρέως διαδεδομένη αίσθηση επικείμενης καταστροφής που συσσωρεύεται σταθερά μετά τα lockdown του Covid του 2020.

Και αν τα βιολογικά όπλα, η κλιματική αλλαγή, οι πυρηνικές βόμβες ή η τεχνητή νοημοσύνη δεν οδηγήσουν το ανθρώπινο είδος στην εξαφάνιση, τα δραστικά μέτρα που κρίνονται απαραίτητα για την πρόληψη τέτοιων κινδύνων, όπως η εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, θα μπορούσαν από μόνα τους να θέσουν τέλος στην πολιτική, την ηθική, την πνευματική ζωή και τον πολιτισμό.

Η διορατικότητα του Thiel είναι ότι, σε αντίθεση με τις περισσότερες σύγχρονες φαντασιώσεις της παγκόσμιας καταστροφής, οι προφητείες της Βίβλου κάνουν περισσότερα από το να μαζεύουν τις εσωτερικές χορδές του υπαρξιακού μας φόβου. Μας βοηθούν να κατανοήσουμε τους χαοτικούς καιρούς μας. Το εδάφιο Ματθαίος 24:24 προλέγει ότι «ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήτες θα εγερθούν... [και] θα εξαπατήσουν επίσης τους εκλεκτούς»

Με άλλα λόγια, ο Αντίχριστος θα προσπαθήσει να φανεί πιο χριστιανός από τον ίδιο τον Χριστό, ενώ εργάζεται για να επιφέρει την πλήρη καταστροφή των χριστιανικών θεμελίων του δυτικού πολιτισμού. Οι Ναζί ακολούθησαν αυτή τη στρατηγική, αλλά παρεμποδίστηκαν από την περιορισμένη απήχηση της αντισημιτικής ιδεολογίας τους.

Γερμανοί θεολόγοι δημιούργησαν έναν νέο μύθο για τον Ιησού ως έναν αποφασιστικό πολεμιστή που προσπάθησε να καταστρέψει τον Ιουδαϊσμό και ανύψωσε τον Χίτλερ στην τάξη της δεύτερης έλευσης του Χριστού, ο οποίος θα ολοκλήρωνε το έργο που ο Ιησούς απέτυχε να επιτελέσει: την πλήρη εξόντωση των Εβραίων και του Ιουδαϊσμού.

Ένας πιο επιτυχημένος Αντίχριστος, όπως οι Γάλλοι επαναστάτες και μαρξιστές, θα προωθούσε αξίες που φαίνονται πιο συνεπείς με τα ιουδαιο-χριστιανικά θεμέλια του πολιτισμού, όπως η καθολική ελευθερία, η ισότητα και η δικαιοσύνη.

Ενώ το παρελθόν δείχνει έναν φαινομενικά ατελείωτο κύκλο πολιτισμικών ανόδου και πτώσεων, ο Thiel πιστεύει ότι η σύγχρονη επιστήμη και τεχνολογία έχουν μετατρέψει την ιστορία σε μια γραμμική εξέλιξη, όπως διδάσκει η Αγία Γραφή, με μια μη αναστρέψιμη αρχή και τέλος. Από την ίδρυσή της, η τεχνολογία – ένα πολιτικό σχέδιο όσο και ένα μηχανικό σχέδιο – έχει λάμψει μπροστά μας τη λαμπερή υπόσχεση μιας θεότητας, με την οποία το φίδι ώθησε την Εύα να φάει τον απαγορευμένο καρπό του Δέντρου της Γνώσης. Ο Francis Bacon και ο René Descartes, οι ιδρυτές του έργου τον δέκατο έκτο και δέκατο έβδομο αιώνα, το ερμήνευσαν σωστά ως μια αντιχριστιανική επιχείρηση που έπρεπε να καλυφθεί από ένα πέπλο θρησκευτικής ορθοδοξίας.

Η Νέα Ατλαντίδα του Μπέικον, η οποία περιγράφει μια μυστικοπαθή, φαινομενικά χριστιανική κοινότητα επιστημόνων αφιερωμένων στην πειραματική έρευνα των ιδιοτήτων και των χρήσεων όλων των υλικών αγαθών, παρουσιάζει ένα πρωτότυπο του σύγχρονου ερευνητικού πανεπιστημίου που ονομάζεται College of Six Days' Works. Ο Λόγος του Καρτέσιου για τη Μέθοδο, ο οποίος προωθεί (με παρόμοιο επίχρισμα ευσέβειας) την τολμηρή υπόσχεση να κάνει τα ανθρώπινα όντα «κυρίους και κατόχους της φύσης», αποτελείται από έξι μέρη κατά μίμηση των πρώτων έξι ημερών της θείας δημιουργίας.

Και στα δύο βιβλία, η Ημέρα του Κυρίου—η έβδομη ημέρα αφιερωμένη στον Θεό—παραβλέπεται. Η σελίδα τίτλου του Μεγάλου Κατεστημένου του Μπέικον αναφέρεται περαιτέρω στην παραβατική φύση της τεχνολογίας. Αναπαριστά ένα πλοίο που διασχίζει τις Στήλες του Ηρακλή (το στενό του Γιβραλτάρ), ένα ορόσημο που καθιέρωσε ο θεϊκός ήρωας για να προειδοποιήσει τους αρχαίους ναυτικούς να μην εγκαταλείψουν τη Μεσόγειο για τον μη πλεύσιμο Ατλαντικό.

Και η επιγραφή του βιβλίου, «Πολλοί θα πηγαινοέρχονται, και η γνώση θα αυξηθεί», προέρχεται από την προφητεία του τέλους των ημερών στο Δανιήλ 12, σαν να υποδηλώνει ότι η επέκταση της τεχνολογικής δύναμης θα έφερνε την ιστορία στο αποκαλυπτικό της τέλος. Μια καθαρά σύγχρονη έννοια που από πολλές απόψεις έχει γίνει μια καθυστερημένη σύγχρονη κατάρα, η τεχνολογία είναι η βάση σχεδόν κάθε αποκαλυπτικού άγχους της εποχής μας.

Αλλά ο Thiel είναι αβέβαιος για το ρόλο της προηγμένης τεχνολογίας, και ειδικότερα της τεχνητής νοημοσύνης, στη μεγάλη εικόνα της ιστορίας που προσπαθεί να δημιουργήσει. Είναι ο Αντίχριστος; Ανοίγει το δρόμο για τον Αντίχριστο; Ή μήπως είναι μια κατεχών, η μυστηριώδης δύναμη που αναφέρεται στο εδάφιο 2 Θεσσαλονικείς 2:6 που εμποδίζει τον Αντίχριστο (η ελληνική λέξη κατεχείν σημαίνει «κρατάω υπό έλεγχο»); Το κατέχον παίζει θεμελιώδη ρόλο στην ανάλυση του Thiel, επειδή οτιδήποτε είναι σε θέση να αντιταχθεί στον Αντίχριστο μπορεί επίσης να προωθήσει τους στόχους του και αντίστροφα.

Ελλείψει της υπαρξιακής απειλής του κομμουνισμού, για παράδειγμα, δυτικές χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο, με τη βοήθεια προηγμένης ψηφιακής τεχνολογίας, έχουν μεταμορφώσει τις ψυχολογικές επιχειρήσεις και τις τακτικές παραπληροφόρησης που αναπτύχθηκαν για την καταπολέμηση ξένων αντιπάλων εναντίον των πολιτών τους.

Αυτό υποδηλώνει μια βαθιά πολιτισμική δυσφορία, μια κρίση εμπιστοσύνης στις αξίες που νίκησαν τον ολοκληρωτισμό στον εικοστό αιώνα. Ο Thiel πιστεύει, ωστόσο, ότι οι ανησυχίες σχετικά με την ανάληψη του ελέγχου του κόσμου από την AI είναι πιο επικίνδυνες από την ίδια την AI, επειδή ο φόβος των υπαρξιακών απειλών παίζει άμεσα στα χέρια των ξεριζωμένων ελίτ που εργάζονται για τη δημιουργία ενός παγκόσμιου διαχειριστικού κράτους.

Παρ 'όλα αυτά, υπάρχει κάτι σατανικό στην τεχνητή νοημοσύνη, μια φασματική οντότητα όλο και πιο ικανή να χακάρει τα ανθρώπινα μυαλά σε μεγάλη κλίμακα. Αυτό που είπε ο Thiel για τον Μπέικον φαίνεται να ισχύει για τους προγραμματιστές των Μεγάλων Γλωσσικών Μοντέλων (LLMs): έχουν «καλέσει έναν δαίμονα που δεν πιστεύουν ότι υπάρχει».

Ο Αντίχριστος είναι, εξ ορισμού, αρνητικός και εξαρτημένος. Απορρίπτει τον Χριστό και τις χριστιανικές αξίες, προσφέροντας μια κίβδηλη μίμηση αυτών. Η τεχνητή νοημοσύνη είναι ένα εξίσου εξαρτημένο ον. Είναι ένα ομοίωμα της ανθρώπινης νοημοσύνης και γλώσσας, της ικανότητας σκέψης και ομιλίας που οι Έλληνες ονόμαζαν λόγο.

Αλλά η τεχνητή νοημοσύνη στερείται τα βασικά στοιχεία του ανθρώπινου λόγου: τις ρίζες του στον κόσμο μέσω της γέννησης σε ένα σώμα προορισμένο για θάνατο και την ηθική και διανοητική εσωτερικότητα που καθιστά τον άνθρωπο εικόνα του Θεού.

Η λέξη είναι μια ζωντανή φωνή που πηγάζει από την ψυχή – για να δώσει στην εσωτερικότητα το βιβλικό της όνομα – ενσωματωμένη στο σώμα ενός υπάρχοντος ατόμου. Αλλά η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι ένα ζωντανό ον και αντικαθιστά την εσωτερική πληρότητα με ένα μηχανικό και αλγοριθμικό κενό.

Η εισαγωγή στο χώρο και το χρόνο εκφράζεται ως ανησυχία και αντιδραστικότητα στις πραγματικές συνθήκες ύπαρξης, των οποίων το βιβλικό παράδειγμα είναι το όνομα που έδωσε ο Αδάμ στα ζώα που ζούσαν δίπλα του στην Εδέμ.

Αλλά ενώ η τεχνητή νοημοσύνη χρειάζεται υλικά υποστρώματα - διακομιστές και άλλο υλικό - τα κατοικεί με καθαρά περιστασιακούς και ενδεχόμενους τρόπους, όπως οι δαίμονες που ικετεύουν τον Χριστό να μετακινηθεί από τον τρελό Γαλιλαίο στο κοπάδι των χοίρων. Η σχέση του με την πραγματικότητα είναι εξίσου ενδεχόμενη. Υπάρχει σε ένα ψηφιακό νέφος καθαρής δυνατότητας, όπου οργανώνει πληροφορίες χωρίς κανένα κριτήριο αλήθειας εκτός από την πιθανότητα και τους κανόνες της λογικής.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το ChatGPT και άλλα LLM είναι τόσο επιρρεπή σε ψευδαισθήσεις, όπως η παράθεση βιβλίων που υπάρχουν μόνο στη φανταστική, σχεδόν άπειρη Βιβλιοθήκη της Βαβέλ του Μπόρχες.

Όπως ο ψεύτικος φιλόσοφος και κακός πολίτης τον οποίο ο Πλάτων αποκαλεί «σοφιστή», ο οποίος είναι εξίσου αδιάφορος για την αλήθεια, η τεχνητή νοημοσύνη έχει μια φαινομενικά θεϊκή ικανότητα να μιμείται σχεδόν οτιδήποτε με ρεαλιστική αληθοφάνεια και ζωντάνια και σε πολλαπλά μέσα.

Η αγορά, της οποίας οι ιδιοτροπίες καθοδηγούν τους καλύτερους μηχανικούς λογισμικού στον κόσμο εδώ και δεκαετίες, έχει καταστήσει αυτή την άψυχη δυνατότητα αναπαράστασης, προσαρμοσμένη στα γούστα του μεμονωμένου καταναλωτή, διαθέσιμη σχεδόν σε όλους στον πλανήτη.

Μας δίδαξε να περνάμε ώρες κάθε μέρα στην εικονική της πραγματικότητα, διασκεδάζοντας ή αποσπώντας την προσοχή μας με τις σκιές που ρίχνει στους τοίχους των ιδιωτικών μας σπηλαίων.

Ωστόσο, η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης για πιο σοβαρούς σκοπούς δεν είναι λιγότερο από ένα φαουστικό σύμφωνο.

Κάθε πρόοδος που κάνει η τεχνητή νοημοσύνη στην εξυπηρέτηση των επιθυμιών μας υποβαθμίζει τις θεμελιώδεις ανθρώπινες ικανότητες και της δίνει μεγαλύτερη κυριαρχία πάνω στους ανθρώπους.

Η χρήση AI για πλοήγηση μας καθιστά λιγότερο ικανούς πλοηγούς. Η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης για να γράψουμε μας κάνει λιγότερο ικανούς συγγραφείς. Η χρήση του για τη λήψη αποφάσεων αποδυναμώνει τις εκτελεστικές μας ικανότητες για κρίση και δράση.

Η τεχνητή νοημοσύνη στο αποκορύφωμά της, εξυπηρετώντας εξατομικευμένο και χωρίς κατεύθυνση εσωτερικό κενό και πλήξη του εαυτού, θα σημάνει το αποκορύφωμα της ανθρώπινης αδυναμίας και σκλαβιάς.

Αυτοί δεν είναι οι στόχοι του Αντίχριστου, ο οποίος, όποια μορφή κι αν πάρει, επιδιώκει πάντα να αναμορφώσει τα ανθρώπινα όντα σύμφωνα με τη δική του εικόνα; Όχι τόσο γρήγορα: ίσως το AI είναι πραγματικά ένα katechon.

Αυτή είναι η διατριβή των Alexander C. Karp και Nicholas W. Zamiska στο The Technological Republic: Hard Power, Soft Belief, and the Future of the West.

Ο Karp (συμμαθητής του Thiel στο Στάνφορντ, ο οποίος σπούδασε επίσης φιλοσοφία και, μαζί με τον Thiel, ίδρυσε την Palantir Technologies) και ο Zamiska, ο μακροχρόνιος αναπληρωτής του, επιμένουν ότι οι εχθροί της Δύσης θα επικρατήσουν εκτός εάν οι προγραμματιστές λογισμικού συνεργαστούν στενά με την κυβέρνηση των ΗΠΑ για να παράγουν στρατιωτικές δυνατότητες που λειτουργούν με AI ανώτερες από εκείνες των αντιπάλων μας. όπως έκανε η Palantir χρησιμοποιώντας LLMs.

Αναγνωρίζουν ότι αυτό θα απαιτήσει μια τεράστια πολιτισμική αλλαγή μεταξύ των τεχνολογικών και κοσμοπολίτικων ελίτ μας, οι οποίες έχουν αγκαλιάσει μια «αιθέρια», «μετα-εθνική» και «ασώματη» ηθική που περιφρονεί τον πατριωτισμό και οι οποίες έχουν μάθει «ότι η ίδια η πίστη, σε οτιδήποτε άλλο εκτός από τον εαυτό μας, ίσως, είναι επικίνδυνη και πρέπει να αποφεύγεται».

Ωστόσο, ήταν η χρήση προηγμένων τεχνολογιών από την αγορά, συμπεριλαμβανομένης της τεχνητής νοημοσύνης, που προώθησε πάνω απ 'όλα αυτό το «άδειασμα του αμερικανικού μυαλού» (τίτλος του δεύτερου μέρους του βιβλίου), αν μη τι άλλο διαλύοντας γρήγορα τους κοινωνικούς δεσμούς, ενθαρρύνοντας τον παθολογικό εγωκεντρισμό και καθιστώντας δυνατά - ακόμη και κίνητρα - ψηφιακά σμήνη doxxing και διαδικτυακής διαγραφής.

Εξεταζόμενη στο πλαίσιο του επείγοντος καλέσματος των Karp και Zamiska στα όπλα, η αποκάλυψη αυτής της αντίφασης είναι πραγματικά αποκαλυπτική.

Το αν επιταχύνει ή επιβραδύνει την έλευση του Αντίχριστου και το κτύπημα ή τον θρήνο του τέλους του κόσμου εξαρτάται από τις ατομικές και συλλογικές μας ικανότητες να λαμβάνουμε συνειδητές αποφάσεις που απαιτούν ηθικό θάρρος – ικανότητες που έχουν διαβρωθεί από τη λήθη που προκαλείται από την τεχνολογία, την ιστορική, ηθική και μεταφυσική λήθη και την βαθιά ριζωμένη συνήθειά μας να «παραδίδουμε στην αγορά την κατεύθυνση της εσωτερικής μας ζωής. την ανάπτυξη του ηθικού μας εαυτού».

Καθώς αναλογίζεστε την κατάστασή σας, είναι δύσκολο να μην αισθάνεστε αποθαρρυμένοι. Μόνο η ελπίδα παραμένει στο Το κουτί της Πανδώρας που έχουν χτίσει οι πανούργοι άνθρωποι-θεοί μας – ελπίδα, χωρίς την οποία η κατανόηση (τουλάχιστον, για εκείνους των οποίων οι προσευχές δεν φέρνουν παρηγοριά) θα βασανιζόταν από την αμηχανία και τον φόβο που έχουν προκύψει. Ήρθε η ώρα να το βγάλουμε από το βάζο και να το κρατήσουμε κοντά στην καρδιά και το μυαλό μας, όπου θα μπορούσε να εμπνεύσει νέους βλαστούς σοφίας.

Peter Thiel: Είναι η τεχνητή νοημοσύνη ο Αντίχριστος;