Η σημασία της Συνόδου της Νίκαιας για την διαφύλαξη της Πίστης στο επίκεντρο της 3ης ημέρας του Συνεδρίου του WCC

Με τη συζήτηση για τις «θεολογικές γέφυρες μεταξύ της Νίκαιας και της Στοκχόλμης» ξεκίνησαν οι εργασίες της τρίτης ημέρας του Συνεδρίου που διοργανώνει η Εκκλησία της Ελλάδος με το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών.

Οι ομιλητές, ο Μητροπολίτης Πισιδίας κ. Ιώβ και η Καθηγήτρια του ΑΠΘ Δήμητρα Κούκουρα, αλλά και ο προεδρεύων της συζήτησης Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας κ. Γαβριήλ, υπογράμμισαν τη σημασία που είχε για τη διαφύλαξη της πίστης και την ενότητα της Ορθοδοξίας, η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος στη Νίκαια.

Τονίστηκε η ανάγκη προάσπισης της παράδοσης της Εκκλησίας, που είναι η ερμηνεία, η περαιτέρω ανάπτυξη της αλήθειας και η διδαχή της. Σε ό,τι αφορά στη Σύνοδο της Νίκαιας, το πάνελ, το οποίο αποτελούνταν από εκπροσώπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, έκανε λόγο για το ότι σε μια απλή διατύπωση, ολοκληρώθηκε η ομολογία της Πίστεως στο Άγιο Πνεύμα και στον Τριαδικό Θεό.

Ανέφερε χαρακτηριστικά ότι παρά τις σημερινές διαιρέσεις, παντού, όπου υπάρχουν χριστιανικοί εκκλησιαστικοί πυρήνες, ομολογείται η πίστη της Νίκαιας-Κωνσταντινούπολης. Και στην Νίκαια, ήταν οι τοπικές ορθόδοξες Εκκλησίες που αγωνίστηκαν για την ενότητα της Εκκλησίας ενάντια στις διχαστικές ενέργειες των αιρετικών.

Ο Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας κ. Γαβριήλ, οποίος παρουσιάζοντας τον έναν εκ των δύο ομιλητών, τον Μητροπολίτη Πισιδίας κ. Ιώβ, ανέφερε με συγκίνηση ότι το ποίμνιο του στη Νέα Ιωνία προέρχεται από την περιοχή της οποίας είναι Μητροπολίτης ο κ. Ιώβ.

Τη συζήτηση άνοιξε η Καθηγήτρια του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Δήμητρα Κούκουρα.

Όπως τόνισε, η Εκκλησία λαμβάνει τις αλήθειες, τις βιώνει, τις ερμηνεύει, τις διευκρινίζει, τις αναπτύσσει περαιτέρω και τις διδάσκει. Το σύνολο αυτών των αληθειών αποτελεί την Παράδοση της Εκκλησίας.

Η Καθηγήτρια του ΑΠΘ πρόσθεσε ακόμη πως το διαρκές πρόβλημα και σκάνδαλο για τους αιρετικούς είναι η ένωση του Θεού και της ανθρωπότητας, η σχέση μεταξύ του άκτιστου Θεού και της κτιστής δημιουργίας, η δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας με τον Θεό και τη δημιουργία μέσω των άκτιστων ενεργειών του.

Η κ. Κούκουρα σημείωσε ακόμη ότι οι εκπρόσωποι των τοπικών εκκλησιών συναντήθηκαν στη Νίκαια το έτος 325 μετά από πρόσκληση του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, για να διατηρηθεί η ενότητα της Εκκλησίας και της αυτοκρατορίας. Το Σύμβολο της Πίστεως της Νικαίας, σε μια απλή διατύπωση, περιέχει τη θεμελιώδη χριστιανική διδασκαλία για τον Θεό Πατέρα, τον Θεό Υιό, το μυστήριο της ενσάρκωσης του Υιού, το μυστήριο του πάθους, την ανάσταση, τον ουράνιο θρόνο στα δεξιά του Πατρός και την τελική κρίση. Η ομολογία πίστεως ολοκληρώθηκε με την πίστη στο Άγιο Πνεύμα, το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, με μια πραγματικά λακωνική διατύπωση: “και (πιστεύω) εις το Πνεύμα το Άγιον”.

Από τη Νίκαια στην Κωνσταντινούπολη και σε όλο τον Κόσμο διαμέσου των αιώνων

Η ενότητα της Εκκλησίας διερράγη στις αρχές της δεύτερης χιλιετίας με το μεγάλο σχίσμα μεταξύ Ρώμης και Κωνσταντινούπολης (Νέας Ρώμης). Αυτό ακολουθήθηκε από την παρέκκλιση από τη Ρώμη του δυναμικού λουθηρανικού ρεύματος και των πολυάριθμων παραφυάδων του μέχρι σήμερα. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για την τώρα διαιρεμένη Εκκλησία: πολιτικοί, κοινωνικοί, πολιτιστικοί, η γλωσσική κατανόηση των θεολογικών κειμένων, η έλλειψη συχνών επαφών μεταξύ τους, οι φιλοσοφικές επιδράσεις στην ερμηνεία του Τριαδικού Θεού. Πάνω απ’ όλα, τα ανθρώπινα πάθη και η κατάχρηση της πίστης για την άσκηση κοσμικής εξουσίας έχουν ενισχύσει τις διαιρέσεις.

Παρ’ όλα αυτά, σήμερα, μέχρι τα πέρατα της γης, όπου υπάρχουν χριστιανικές εκκλησιαστικές κοινότητες, ομολογείται η πίστη της Νικαίας-Κωνσταντινουπόλεως. Κατά τη λατρεία είναι υπέροχο να ακούς το εκκλησίασμα να το απαγγέλλει στη δική του γλώσσα επίσημα, να το ψάλλει με τη συνοδεία του εκκλησιαστικού οργάνου, να το τραγουδά στους παραδοσιακούς του ρυθμούς ή ακόμα και να το τραγουδά ζωηρά με τη συνοδεία ροκ μουσικής!
Αυγή του 20ού αιώνα: Προς μια συνάντηση των διαχωρισμένων χριστιανικών εκκλησιών

Η Καθηγήτρια του ΑΠΘ τόνισε στην ομιλία της ότι στις αρχές του τελευταίου αιώνα της δεύτερης χιλιετίας, η Μία και Αδιαίρετη Εκκλησία της πρώτης χιλιετίας ήταν διαιρεμένη σε πολλές, οι οποίες ως επί το πλείστον είχαν ψυχρές ή ακόμη και εχθρικές σχέσεις μεταξύ τους. Και σίγουρα, η κορύφωση ήταν η έλλειψη Ευχαριστιακής κοινωνίας, η οποία σφραγίζει μυστηριακά την ενότητα των χριστιανών μεταξύ τους και με τον Χριστό. Αυτή η τραγική εικόνα έγινε πιο ορατή όταν εντάθηκαν οι ιεραποστολικές προσπάθειες από τον Βορρά προς τον Νότο, προκαλώντας το νόμιμο ερώτημα των νεοφώτιστων χριστιανών: αφού μας φέρνετε το ίδιο ευαγγέλιο, γιατί είστε χωρισμένοι;

Στη Νίκαια, οι τοπικές εκκλησίες, ενωμένες από την κοινή πίστη και την ευχαριστιακή κοινωνία, αγωνίστηκαν μαζί για την ενότητα της Εκκλησίας ενάντια στις διχαστικές ενέργειες των αιρετικών. Στη Στοκχόλμη, αυτό που έφερε στο ίδιο τραπέζι τους αντιπροσώπους από διαχωρισμένες εκκλησίες σε μια κοινωνία εκκλησιών ήταν η διάλυση της κοινωνίας από τον πόλεμο, την αδικία, την εκμετάλλευση και την καταπίεση.

Εκτός από τη θεολογική κληρονομιά, η Νίκαια άφησε και μια άλλη εξίσου σημαντική για τους συνεχιστές του κινήματος Ζωής και Εργασία, νυν μέλη της τρέχουσας Επιτροπής του CCIA του ΠΣΕ. Παρότρυνε όλους τους μεταγενέστερους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δικαιοσύνης και της ειρήνης να εμβαθύνουν στα σύγχρονα προβλήματα και να χρησιμοποιούν έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας με τις κοινωνικές επιστήμες. Ωστόσο, τα λόγια τους και οι σκέψεις τους θα πρέπει να εμπνέονται από τον αγαπητό Κύριο της ειρήνης, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, τον Κύριο της ιστορίας, την αρχή και το τέλος του κόσμου».

Μητροπολίτης Πισιδίας: Τα δόγματα δεν φέρνουν διαίρεση, η αίρεση το κάνει

Από την πλευρά του ο Μητροπολίτης Πισιδίας κ. Ιώβ τόνισε ότι δεν μπορούμε να απομονώσουμε τα επιτεύγματα της Συνόδου της Νίκαιας στο ότι ανακηρύχθηκε πως ο Χριστός είναι Θεός. Αυτό έγινε όχι μόνο για να τονιστεί ότι ο Χριστός είναι Θεός, αλλά ότι ήρθε στον κόσμο για να τον αλλάξει.

«Στη Νίκαια έγινε αποδεκτό ότι ο Χριστός δεν ήταν άνθρωπος απλώς, έγινε άνθρωπος για να μεταμορφώσει την ανθρωπότητα. Ο χριστιανισμός δεν είναι μόνο θρησκεία του κόσμου, αλλά είναι η γιορτή Αυτού που μεταμόρφωσε τη ζωή μας», σχολίασε χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Πισιδίας.

Πρόσθεσε ακόμη πως το κοινωνικό έργο της Εκκλησίας, έχει διαφορετική έμπνευση και αφετηρία από άλλες μορφές παροχής βοήθειας προς τον συνάνθρωπο, πχ τις ΜΚΟ. «Διότι αυτό που κάνουμε είναι ότι χτίζουμε το σώμα του Θεού, την Εκκλησία», δήλωσε.

«Όλη η υπηρεσία που μπορούμε να προσφέρουμε είναι να μεταμορφώσουμε τον κόσμο, να φέρνουμε τον κόσμο στο σώμα του Θεού, που είναι η Εκκλησία», τόνισε ο κ. Ιώβ.

Ολοκληρώνοντας, δήλωσε χαρακτηριστικά πως «προσωπικά διαφωνώ με το μοτό της Στοκχόλμης ότι τα δόγματα φέρνουν διαίρεση. Η αίρεση φέρνει διαίρεση. Και αίρεση σημαίνει ότι διαλέγεις μόνο μια πτυχή και ξεχνάς τις άλλες. Αυτό προσπάθησε η Σύνοδος της Νίκαιας να κάνει, να δώσει μια ολιστική περίληψη του μυστηρίου του Χριστού».

Η σημασία της Συνόδου της Νίκαιας για την διαφύλαξη της Πίστης στο επίκεντρο της 3ης ημέρας του Συνεδρίου του WCC

ΠΟΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΜΕΙΝΕ ΤΙΠΟΤΕ ΟΡΘΙΟ.

ΤΟΣΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΠΟΥ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΘΑ ΥΜΝΗΣΕΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΑΝΙΣΜΟ ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΗ ΗΔΗ ΣΤΟΝ ΑΡΕΙΑΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΖΗΖΙΟΥΛΑ, ΣΤΟΝ ΜΟΝΟΦΥΣΙΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΡΩΜΑΝΙΔΗ  ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΗΡΓΗΣΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ. 

ΚΩΜΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.