Σάββατο 22 Μαΐου 2010
Για «δύο πνεύμονες» του Χριστού μίλησε ο Πάπας Βενέδικτος στη συναυλία ρωσικής εκκλησιαστικής μουσικής στο Βατικανό
«Volvamos a hacer que Europa respire con sus dos pulmones»
Σύμφωνα με τη βλάσφημη θεωρία των «δύο πνευμόνων» του Χριστού «η Ορθοδοξία και ο Παπισμός είναι οι δύο πνεύμονες, με τους οποίους αναπνέει ή Εκκλησία. Για ν' αρχίσει τάχα ν' αναπνέει ορθά και πάλι, θα πρέπει οι δύο πνεύμονες να συγχρονίσουν την αναπνοή τους». (Ο Οικουμενισμός, Ιερά Μονή Παρακλήτου 2004)
Βολοκολάμσκ Ιλαρίων προς Πάπα «Αγιώτατε, στηρίζουμε την έκκλησή σας για τον επανευαγγελισμό της Ευρώπης».
Συναυλία ρωσικής εκκλησιαστικής μουσικής στο Βατικανό
Η συναυλία πραγματοποιήθηκε στην Αίθουσα ακροάσεων Παύλος ΣΤ΄στο Βατικανό, στις 20 Μαϊου 2010, παρουσία του Πάπα Ρώμης Βενέδικτου ΙΣΤ, μελών του Κολλεγίου των Καρδιναλίων, εκπροσώπων του διπλωματικού σώματος στην Αγία Έδρα καθώς και πολλαπλών επισκεπτών από διάφορες χώρες.
Μεταξύ των προσκεκλημένων ήταν οι Αρχιεπίσκοποι Γιαροσλάφλ και Ροστώφ Κύριλλος, Σέργκιεφ Ποσάντ Θεόγνωστος, προσκυνητές από τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, οι οποίοι έφτασαν στη Ρώμη για να παρακολουθήσουν τη συναυλία. Σημειωτέον ότι ο συνολικός αριθμός ακροατών ανερχόταν πάνω σε επτά χιλιάδες.
Τη διοργάνωση ανέλαβαν το Τμήμα Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχεσεων του Πατριαρχείου Μόσχας, το Ποντιφικό Συμβούλιο για την προώθηση της Χριστιανικής Ενότητας και το Ποντιφικό Συμβούλιο για τον Πολιτισμό σε συνεργασία με το Κοινωφελές ‘Ιδρυμα Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.
Πριν την έναρξη της συναυλίας ο Πρόεδρος του ΤΕΕΣ Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρών ανέγνωσε το Χαιρετιστήριο Μήνυμα του Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ. Κυρίλλου. Στη συνέχεια ο Σεβασιμιώτατος κ. Ιλαρίων απευθύνθηκε στα Ιταλικά προς τον Αρχηγό της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, τονίζοντας ότι «η σημερινή συναυλία διοργανώθηκε στα πλαίσια των πολιτιστικών σχέσεων μεταξύ της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και του Πατριαρχείου Μόσχας. Οι σχέσεις αυτές μεταξύ των Εκκλησιών μας αναπτύσσονται σήμερα και ελπίζω θα αναπτύσσονται και στη συνέχεια σε όλες τις κατευθύνσεις, περιλαμβάνοντας όλες τις πλευρές της εκκλησιαστικής ζωής. Είμαι βέβαιος ότι οι Ορθόδοξοι και οι Ρωμαιοκαθολικοί για να δρουν από κοινού δεν πρέπει να αναμένουν τη στιγμή καθ΄ην θα επιλυθούν όλες οι θεολογικές διαφορές μεταξύ τους. Δε μπορούμε να τρέφουμε αυταπάτες, ότι αυτό θα γίνει σύντομα. Όμως από τώρα πρέπει να δραστηριοποιούμαστε όχι ανταγωνιστικά αλλά συμμαχικά και πρώτα απ΄ όλα στην Ευρώπη.
Αγιώτατε, στηρίζουμε την έκκλησή σας για τον επανευαγγελισμό της Ευρώπης. Όμως είμαστε βέβαιοι ότι ακόμα και τόσο ισχυρή και μεγάλη αριθμητικά Εκκλησία όπως είναι η Ρωμαιοκαθολική αδυνατεί να δρά απομονωμένη. Πρέπει να είμαστε μαζί. Έχουμε κοινό πεδίο ιεραποστολικής δράσης και είναι η σημερινή αποχριστιανοποιημένη Ευρώπη, η οποία απώλεσε τις θρησκευτικές, τις ηθικές και τις πολιτιστικές της ρίζες.
Αντί της εκκοσμίκευσης, της καταναλωτικής ιδεολογίας, της σχετικοποίησης της ηθικής εμείς, οι Ορθόδοξοι και οι Ρωμαιοκαθολικοί, μπορούμε να προβάλουμε στους σύγχρονους μας το χριστιανικό μας ανθρωπισμό, τις οικογενειακες ηθικές αξίες, τη συζυγική πίστη, την αξία της ζωής από την αρχή μέχρι το φυσικό της τέλος κλπ.
Ενεργώντας με αυτό τον τρόπο, δε θα βοηθήσουμε μόνο στους Ευρωπαίους να βρουν το πνευματικό και το ηθικό νόημα της ζωής τους, αλλά θα βοηθήσουμε και στην Ήπειρό μας, η οποία αντιμετωπίζει τώρα μια έντονη κρίση ταυτότητας, να βρει τις πνευματικές και τις πολιτιστικές της ρίζες», είπε εν κατακλείδι ο Μητροπολίτης Ιλαρίων.
Ύστερα από τη Ρωσική Εθνική Ορχήστρα, την Ορχήστρα Κόρνων της Αγίας Πετρούπολης και τη Συνοδική χορωδία της Μόσχας εκτελέστηκαν μουσικά έργα των Ρώσων συνθετών όπως ο Τσαϊκόφσκυ, ο Μούσοργκσυ και άλλων. Ολοκληρώνοντας το πρόγραμμα εκτελέστηκε η συμφωνία «Ωδαι των αναβαθμών» για τη χορωδία και την ορχήστρα του μητροπολίτη Ιλαρίωνος.
Επίσης να αναφερθεί ότι στον λόγο του προς τους παρόντες ο Πάπα Ρώμης Βενέδικτος ΙΣΤ΄ τόνισε:
«Πρώτα από όλα ευγνωμονώ από καρδιάς τον Αγιώτατο Πατριάρχη Κύριλλο και επίσης τον Μητροπολίτη Ιλαρίωνα για το χαιρετισμό του και το αδιάλειπτο κόπο στον τομέα των διαχριστιανικών σχέσεων όπως και για τα μουσικά του έργα, τα οποία είχαμε ευκαιρία σήμερα να αξιολογήσουμε επαξίως. Ταυτόχρονα καλωσορίζω την αντιπροσωπία του Πατριαρχείου Μόσχας, πολυσέβαστους εκπροσώπους του διπλωματικού σώματος, όλους τους αδελφούς και αδελφές, και πρώτα από όλα τους Ρώσους, οι οποίοι συμμετέχουν στην σημερινή εορτή».
ΠΗΓΉ : ΑΚΤΙΝΕΣ
ΣΧΟΛΙΟ
Ας γίνει πρώτα χριστιανός ο Ιλαρίων : ΔΙΌΤΙ "μπορούμε να προβάλουμε στους σύγχρονους μας το χριστιανικό μας ανθρωπισμό, τις οικογενειακες ηθικές αξίες, τη συζυγική πίστη, την αξία της ζωής από την αρχή μέχρι το φυσικό της τέλος κλπ." ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Κάπου πρέπει να άκουσε στραβά, το Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών.
"θα βοηθήσουμε τους Ευρωπαίους να βρουν το πνευματικό και το ηθικό νόημα της ζωής τους"
Αγαπητέ Ιλαρίων δέν έμαθες ποτέ πώς οι Ευρωπαίοι έχασαν ότι έχασαν ή κέρδισαν ότι κέρδισαν λόγω τού πάπα;
Αλλά αφού υποχρέωσες ολόκληρο Βατικανό να ακούσει τη μουσική σου, μπράβο, είσαι μάγκας.
Στη διοργάνωση βοήθησε : και το Κοινωφελές ‘Ιδρυμα Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.
Αυτή είναι η κατάντια τής παραδόσεώς μας στα χέρια των πολιτικάντιδων τύπου Ιλαρίωνος.
Γίνεται ίδρυμα. ΓΊΝΕ ΠΡΩΤΑ ΕΣΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΙΛΑΡΙΩΝΑ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ.
Αμέθυστος
ΣΧΟΛΙΟ από τον φίλο Κ.Τ.
Αντιγράφω από το «Όρος της Σιωπής».
«Καθώς έπινα το τσάι μου στην πλατεία Αριστοτέλους και σκεφτόμουν αυτά τα θέματα, δεν μπορούσα να μη σκεφθώ ότι πίσω από αυτή τη θεολογική διένεξη [Αγίου Γρηγορίου Παλαμά - Βαρλαάμ] μπορεί να κρύβεται το αόρατο χέρι της Θείας Πρόνοιας ότι, στην πραγματικότητα, η ησυχαστική προσέγγιση του Θεού, από τη μια πλευρά, και η φιλοσοφική προσέγγισή Του, από την άλλη, μπορεί να είναι οι δύο πλευρές του ίδιου χριστιανικού νομίσματος, με τη μία να κυριαρχεί στην Ανατολή και την άλλη στη Δύση. Ο χριστιανισμός, μου είχε πει ένας καθολικός επίσκοπος στο Μέιν, έχει δύο πνεύμονες. Ο ένας είναι δυτικός, που σημαίνει ορθολογικός και φιλοσοφικός, και ο άλλος ανατολικός, που σημαίνει μυστικιστικός και καθαρά πνευματικός. Και οι δύο, υποστήριξε, είναι απαραίτητοι για τη σωστή αναπνοή. Δεδομένου ότι προσωπικά είμαι προϊόν της δυτικής διανοητικής παράδοσης του διαφωτισμού, αλλά αισθάνομαι ισχυρή έλξη προς τις πολιτισμικές μου ρίζες στην Ορθοδοξία, μου άρεσε ιδιαίτερα αυτή η μεταφορά. Δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να αναπνέει με έναν μόνο πνεύμονα. Έχοντας μελετήσει σε κάποιο βαθμό τα έργα του Θωμά του Ακινάτη, δεν μπορούσα παρά να θαυμάσω την ιδιοφυΐα και το εύρος των γνώσεών του. Όμως, ακόμα και αυτός υποχρεώθηκε να δηλώσει, αφού εκτοξεύτηκε σε κατάσταση έκστασης στη διάρκεια μιας λειτουργίας, ότι όλα όσα είχε γράψει μέχρι αυτό το σημείο ήταν ασήμαντα, σε σύγκριση με τα όσα βίωσε σε εκείνη την κατάσταση της εσωτερικής φώτισης.»
Κυριάκος Μαρκίδης, «Το όρος της σιωπής», Εκδ. ΔΙΟΠΤΡΑ, 2004, σ.367-368
Όπως βλέπετε πρόκειται για σοβαρό βραχυκύκλωμα. Κάποτε με ταλάνισε και 'μένα. Δόξα τω Θεώ, συνάντησα έμπειρους «ηλεκτρολόγους» και δεν έχασα τα λογικά μου όπως κινδύνευσα να πάθω!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Αυτή η ιδέα των δύο πνευμόνων θεωρεί ωραία και ο Κυριάκος Μακρίδης στο οικουμενιστικό του βιβλίο "Το Όρος της Σιωπής" που κυκλοφορεί στα χριστιανικά βιβλιοπωλεία.
http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1300
Διόρθωση στο παραπάνω σχόλιο: Το όνομα του συγρραφέα είναι "Κυριάκος Μαρκίδης"
και τα χειροτερα επονται....
Ας του πει κάποιος του Πάπα πως αφού παραδέχεται πως από το ίδρυμά του λείπει ένας πνεύμονας, τότε ομολογεί πως δεν μπορεί η λεγόμενη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία να είναι η Εκκλησία του Χριστού αφού από το Σώμα του Χριστού ούτε απουσιάζει ούτε υπολειτουργεί κάποιο ζωτικό όργανο.
Προσθήκη στο πρώτο σχόλιο. Αντιγράφω από το «Όρος της Σιωπής».
«Καθώς έπινα το τσάι μου στην πλατεία Αριστοτέλους και σκεφτόμουν αυτά τα θέματα, δεν μπορούσα να μη σκεφθώ ότι πίσω από αυτή τη θεολογική διένεξη [Αγίου Γρηγορίου Παλαμά - Βαρλαάμ] μπορεί να κρύβεται το αόρατο χέρι της Θείας Πρόνοιας΄ ότι, στην πραγματικότητα, η ησυχαστική προσέγγιση του Θεού, από τη μια πλευρά, και η φιλοσοφική προσέγγισή Του, από την άλλη, μπορεί να είναι οι δύο πλευρές του ίδιου χριστιανικού νομίσματος, με τη μία να κυριαρχεί στην Ανατολή και την άλλη στη Δύση. Ο χριστιανισμός, μου είχε πει ένας καθολικός επίσκοπος στο Μέιν, έχει δύο πνεύμονες. Ο ένας είναι δυτικός, που σημαίνει ορθολογικός και φιλοσοφικός, και ο άλλος ανατολικός, που σημαίνει μυστικιστικός και καθαρά πνευματικός. Και οι δύο, υποστήριξε, είναι απαραίτητοι για τη σωστή αναπνοή. Δεδομένου ότι προσωπικά είμαι προϊόν της δυτικής διανοητικής παράδοσης του διαφωτισμού, αλλά αισθάνομαι ισχυρή έλξη προς τις πολιτισμικές μου ρίζες στην Ορθοδοξία, μου άρεσε ιδιαίτερα αυτή η μεταφορά. Δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να αναπνέει με έναν μόνο πνεύμονα. Έχοντας μελετήσει σε κάποιο βαθμό τα έργα του Θωμά του Ακινάτη, δεν μπορούσα παρά να θαυμάσω την ιδιοφυΐα και το εύρος των γνώσεών του. Όμως, ακόμα και αυτός υποχρεώθηκε να δηλώσει, αφού εκτοξεύτηκε σε κατάσταση έκστασης στη διάρκεια μιας λειτουργίας, ότι όλα όσα είχε γράψει μέχρι αυτό το σημείο ήταν ασήμαντα, σε σύγκριση με τα όσα βίωσε σε εκείνη την κατάσταση της εσωτερικής φώτισης.»
Κυριάκος Μαρκίδης, «Το όρος της σιωπής», Εκδ. ΔΙΟΠΤΡΑ, 2004, σ.367-368
Όπως βλέπετε πρόκειται για σοβαρό βραχυκύκλωμα. Κάποτε με ταλάνισε και 'μένα. Δόξα τω Θεώ, συνάντησα έμπειρους «ηλεκτρολόγους» και δεν έχασα τα λογικά μου όπως κινδύνευσα να πάθω!
Φίλε Κ.Τ. σε λιγότερο από μία εβδομάδα θα έχεις στα χέρια σου τις αποδείξεις τής ανοησίας τής Δυτικής φιλοσοφίας και θεολογίας, όχι μόνο πνεύμονα δεν διαθέτουν αλλά ούτε και οξυγόνο γιά να τον χρησιμοποιήσουν.
Επιτρέψτε μου να σας διηγηθώ, στις βασικές της γραμμές, και την ιστορία ενός φίλου.
Είναι Αμερικανός και σπούδαζε φιλοσοφία στην Ουάσινγκτον. Φθάνοντας στην έρευνά του στον Θωμά Ακινάτη, διαισθάνθηκε ότι εκεί «κάτι δεν πάει καλά, ή μάλλον, τίποτα δεν πάει καλά» και αποφάσισε να διερευνήσει αυτό που είχε ακουστά ως Χριστιανισμός της Ανατολής (Eastern Christianity). Πήγε στο Άγιο Όρος και έμεινε δύο εβδομάδες. Αυτά το 2000. Δυο χρόνια αργότερα βαπτίστηκε ο ίδιος και η γυναίκα του. Γνωριστήκαμε το 2006 και κάναμε μαζί ένα προσκύνημα στο Όρος. Ήθελε να ξαναδεί τους μοναχούς με τους οποίους πέρασε μαζί εκείνες τις λίγες, όμως τόσο καθοριστικές ημέρες. Στο μεταξύ ολοκλήρωσε το τμήμα Βυζαντινών Σπουδών στην Οξφόρδη.
Μου έκανε εντύπωση το πως διαισθάνθηκε αμέσως τη σήψη σ΄ αυτό το σύστημα του Ακινάτη! Τα θαύματα γίνονται συνήθως αθόρυβα και τόσο διακριτικά. Και κάποιοι δικοί μας εδώ, από τον Δημήτριο Κυδώνη ως τον σύγχρονο μιμητή του στις μέρες μας, βλέπουν σ' αυτό το σύστημα τη «σωτηρία» απ΄ τις «αγκυλώσεις της Ανατολής»!
Για γέλια και, κυρίως, για κλάματα!
Εδώ δεν μπορεί παρά να επαναλάβει κανείς την πάντα επίκαιρη ευχή του Αγίου Σιλουανού:
«Δέομαι Σου ελεήμον Κύριε, ίνα γνωρίσωσι σε εν Πνεύματι αγίω πάντες οι λαοί της γης». (και ο δικός μας και ΄μεις οι ίδιοι!)
Φίλε Κ.Τ. άν μπορείς να επικοινωνήσεις με το φίλο σου, πές του να επιμείνει σ`αυτή τη μικρή πληροφορία πού είχε γιά τον Ακινάτη. Στην Αμερική η σχολή τού Φλωρόφσκι έχει ήδη εκδόσει εκατοντάδες βιβλία τα οποία προσπαθούν να αποδείξουν πώς ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και ο Ακινάτης λένε τά ίδια πράγματα. Εάν χρειαστεί έχω και πιό συγκεκριμένες πληροφορίες.
Φίλε Κ.Τ. δέν υπάρχει δυστυχώς αντίλογος. Φαίνονται όλοι πουλημένοι.
Δημοσίευση σχολίου