Ρητά ή σιωπηρά, όλοι το έχουμε πάρει απόφαση: η κρίση που ενέσκηψε ήλθε για να μείνει. Για τους περισσότερους ανάμεσά μας το μέλλον προβάλλει μουγκό και αβέβαιο, ίσως και ζοφερό. Σχεδόν στο σύνολό τους, οι νέοι δεν νιώθουν πια νέοι και οι λιγότερο νέοι αισθάνονται ξεπερασμένοι από τα γεγονότα και ανήμποροι να σκεφθούν για το μέλλον τους. Το σήμερα είναι ήδη χειρότερο από το χθες και το αύριο προοιωνίζεται χειρότερο από το σήμερα. Ελάχιστα χρόνια μετά την αυτάρεσκη ολυμπιακο-ποδοσφαιρική εθνεγερσία, το ξεχασμένο φάντασμα της εθνικής μας «Ψωροκώσταινας» θα εμφανισθεί και πάλι στο προσκήνιο. Με τη διαφορά ότι η νέα μικρά Ελλάς δεν θα μπορεί καν πλέον να επαναπαύεται στην εντιμότητά της. Η απειλούμενη υλική υποβάθμιση εμφανίζεται ως θεία δίκη.
Οικουμενική οργάνωση
Το σύστημα άρχισε να κλονίζεται στη δεκαετία του 1990. Στο πλαίσιο της παγκοσμιοποιημένης πλέον ελεύθερης καπιταλιστικής οικονομίας όλες οι παραδοσιακές μορφές «προστασίας» της εθνικής παραγωγής, του εθνικού κοινωνικού ιστού, των εθνικών οικονομιών, του εθνικού νομίσματος αλλά και των εθνικών αστικών τάξεων εμφανίζονταν πια ατελέσφορες. Καμία χώρα δεν θα μπορέσει πλέον να επιζήσει παρακάμπτοντας τις προδιαγραφές του παγκόσμιου παραγωγιστικού ανταγωνισμού. Στο εξής δεν μπορεί πια να υπάρχουν εθνικές αποχρώσεις καπιταλιστικών μορφών οργάνωσης της κοινωνίας. Η καπιταλιστική κερδοφορία οργανώνεται σε οικουμενική βάση πάνω στις ίδιες αδυσώπητες προδιαγραφές και με τυποποιημένες και στερεότυπα επαναλαμβανόμενες συνταγές. Η αύξηση της ανταγωνιστικότητας, η πλήρης απορρύθμιση των συναλλαγών, ο περιορισμός του κόστους παραγωγής, η μείωση των εργατικών μισθών, η συρρίκνωση των κοινωνικών παροχών και ο εξορθολογισμός της λειτουργίας του δημόσιου τομέα εμφανίζονται ως αυτονόητοι πολιτικοί μονόδρομοι. Με τον οικουμενικό θρίαμβο του νεοφιλελευθερισμού, η ελεύθερη οικονομία φαίνεται να «εκδικείται» όσες κοινωνίες και πολιτικές παρατάξεις τολμούν να αμφισβητήσουν έμπρακτα την παντοκρατορία τους. Οσοι δεν υποτάσσονται στη φωνή της λογικής θα τιμωρηθούν ή θα αποπεμφθούν ως ανεύθυνοι, αιθεροβάμονες ή επικίνδυνοι...
Με αυτή την έννοια, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, το ιστορικό νόημα της τρέχουσας περιόδου μπορεί να συνοψισθεί στη μη διαπραγματεύσιμη επιταγή μιας μετάβασης σε ένα «κανονικά» ολοκληρωτικό καπιταλιστικό σύστημα. Η Ελλάδα καλείται να υποταχθεί στους «κανόνες των αγορών» και να προσανατολιστεί αταλάντευτα προς την κατ΄ απόλυτη προτεραιότητα προώθηση της παραγωγικής ανταγωνιστικότητας εις βάρος των οποιωνδήποτε κοινωνικών κατακτήσεων και αδιαφορώντας για την επιβίωση της κοινωνικής συναίνεσης. Ο παγκοσμιοποιημένος υπερεπικρατειακός καπιταλισμός δεν έχει λόγο να αντιτίθεται στις οποιεσδήποτε «τοπικές» μορφές ανεργίας, εξαθλίωσης ή βιαίας προλεταριοποίησης των παραδοσιακά αυτοαπασχολούμενων μικρομεσαίων στρωμάτων. Υπό τους όρους αυτούς, αν μια χώρα δεν προσαρμοσθεί προς τας υποδείξεις, θα εκβληθεί απλώς από τη διεθνή κοινότητα των έντιμων κερδοσκόπων. Οπότε και το τίμημα θα είναι ακόμη βαρύτερο.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται η αδυσώπητη αντικειμενική προέκταση της τρέχουσας συγκυρίας. Μια διεφθαρμένη και αναποτελεσματική αλλά ανθρώπινη και στοιχειωδώς αλληλέγγυα κοινωνία που βαυκαλιζόταν ακόμη πως μπορεί να επιζεί βολεύοντας τα πάντα εκ των ενόντων καλείται να μεταμορφωθεί σε μιαν έλλογη, «υπεύθυνη» και αμείλικτα απάνθρωπη ατομοκεντρική κοινωνία όπου όλοι μπορεί να επαίρονται πως κανείς δεν χρωστά τίποτε σε κανέναν. Αυτό ακριβώς είναι το ευγενές όραμα του παγκοσμιοποιημένου αναπτυξιακού καπιταλισμού. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω.
Πηγή : Αντίφωνο.
---------------
Σχόλιο 1 :
Ο Τσουκαλάς σύμβουλος του σοβαρού πανεπιστημιακού πρωθυπουργού κ.Σημίτη, δέν έχει καμία εμπλοκή στην κρίση, όπως δεν έχει και ο Σημίτης. Κανείς δεν φταίει στην Ελλάδα σήμερα. Η καταστροφή είναι φυσική, αναπόφευκτη. Ο φορέας αυτής της φυσικής καταστροφής εντοπίστηκε γρήγορα απο τους μορφωμένους πανεπιστημιακούς. Ο λαός. Η ψωροκώσταινα. Δυστυχώς για μάς το ΠΑΣΟΚ είχε δώσει την εξουσία στον λαό. Κανένας σήμερα στην Ελλάδα δέν μπορεί να δεί τις πράξεις του και τις ευθύνες του, βλέπει μόνο τών άλλων. Ο Τσουκαλάς δέν γνώριζε τις καταστροφές που κατάφερνε ο Σημίτης ; Δέν καταλάβαινε οτι ο Σημίτης είναι ανίκανος ;
Πώς θα κατορθώσει το ΔΝΤ να μας οδηγήσει σε μια λογική καπιταλιστική κοινωνία ; Τί διαφορετικό κάνει το ΔΝΤ απο αυτό που εδώ και χρόνια κάνουν τα κόμματα ; Θα κάνει τους πλούσιους πλουσιώτερους και τους φτωχούς φτωχότερους. Πρώτη φορά το βλέπουμε ; Η μόνη διαφορά του απο τα κόμματα είναι πώς μαζί με τους πλούσιους έτρωγε καλά και το κόμμα της εξουσίας. Γιατί άραγε στην Ελλάδα βγαίνουν όλοι οι αποτυχημένοι, απο τους τάφους τους, να μας φωτίσουν, γιατί το ανεχόμαστε ;
Αμέθυστος
-------------
Σχόλιο 2
Ο Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...
Όταν έπεφταν από τον ουρανό τα περίφημα "πακέτα Delor" και ΜΟΠ, έβλεπα έναν κηπουρό για τις λεμονιές, έναν για τις τριανταφυλλιές και άλλον για το γκαζόν, στα προαύλια των Νοσοκομείων. Έναν οδηγό ασθενοφόρου, έναν αναπληρωτή, έναν συνοδηγό με τον αναπληρωτή του και έναν συντηρητή με αναπληρωματικό, για κάθε αυτοκίνητο του 166. Μια καθαρίστρια για τις σκάλες, μια για τους διαδρόμους και άλλη μια για τα διοικητικά γραφεία των Νοσοκομείων. Υπήρχαν βέβαια και οι αναπληρώτριες.
Μικρά παραδείγματα που μιλούν για το σήμερα και για τα 25 χρόνια σοσιαλισμού. Τα μεγάλα τα γνωρίζουν άλλοι.
Α, ναι! Και να μην το ξεχάσω, το πλέον παραγωγικό επάγγελμα στην Ελλάδα του σοσιαλισμού ήταν το ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ, μια μεταπρατική φάμπρικα δηλαδή, με τίτλο : ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ. Έφερνε προϊόντα, που δανειζόμαστε να τα αγοράσουμε, και μας τα πουλούσε. Παραγωγή στο φουλ, ή full production (μάλλον foul) για να το πούμε αγγλικά.
+
5 σχόλια:
Η επιστήμη (και αυτή της οικονομολογίας) λειτουργεί με την ανάλυση όχι βέβαια της πραγματικότητας, αλλά της ίδιας της επιστήμης και για τις δικές της ανάγκες. Καμιά πραγματικότητα δεν αναλύθηκε ποτέ, όπως κανένα πράγμα δεν χώθηκε αυτούσιο στο μυαλό κανενός.
Η σύγχυση έγκειται στο ότι αγνοείται το απλό αυτό γεγονός και οι επιστήμονες και ο κόσμος που τους ακούει συγχέουν τις παραστάσεις των πραγμάτων με τα ίδια τα πράγματα.
Αν και ποτέ κανένας δεν χόρτασε με τη λέξη "ψωμί".
Σ' αυτό το αυταπόδεικτο γεγονός πρόσθεσε και τη θεωρία του αγγλο-αμερικάνικου πραγματισμού και θα έχεις την αρρώστια της νοησιαρχίας.
Οι επιστήμονες με τις επιστημονικές (αναλυτικές ) ιδέες τους παραποιούν τα πράγματα όσα δεν χωρούν στις γνώσεις και στις πληροφορίες τους για τα πράγματα.
Η σκέψη των επιστημόνων με αυτά τα δεδομένα είναι καθαρή προδιαγραφή της πραγματικότητας. Μιλώντας με εκκλησιαστικούς όρους , πρόκειται για ευχές και παρακλήσεις προς τη θεά επιστήμη να βάλει το χέρι της για να γίνει ο κόσμος όχι όπως είναι, αλλά όπως τον ερμηνεύουν οι επιστήμονες και στην προκειμένη περίπτωση, οι οικονομολόγοι.
Δεν έχουν για την επιστήμη της οικονομολογίας αξία τα πράγματα, αλλά η ερμηνεία που δίνουν στα πράγματα.
Ζωντανό παράδειγμα η Ελλάδα ,που έγινε το εξιλαστήριο θύμα της επιστήμης της οικονομολογίας.
"Επιστήμη χωρίς αρετή πανουργία εστί".
Χωρίς αρετή και χωρίς αιδώ με επιστημονικό (οικονομολογικό) τρόπο
χάρις και στην συνεργασία των "επιστημόνων" που κατέλαβαν την εξουσία σε όλο τον κόσμο και στην Ελλάδα, η χώρα μας καλείται να παίξει το ρόλο του ιδρυτικού θύματος του "πολιτισμού" των νέων οικονομικών θεωριών των "κακών γεωργών" της Παραβολής.
Καιρός να εγκαταλείψουμε τις αναλύσεις της επιστήμης και να βιώσουμε την αληθινή ζωή, αφού και η επιστήμη και η τέχνη τρίτον τι της αληθείας είναι, όπως έλεγε ο Πλάτων.
Δεν σας κάνει εντύπωση που όλος αυτός ο επιστημονικός χαλασμός αποσιωπά το μόνο αληθινό πρότυπο τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό;
Αποσιωπά γιατί ο στόχος αυτών που χρηματοδοτούν την επιστήμη της οικονομολογίας είναι η παγκόσμια βία και αναταραχή,με το γνωστό απώτερο στόχο, για τον οποίο φρικτόν εστί και λέγειν.
Το συμπέρασμα είναι ότι η οικονομολογία θα τρομάζει ολοένα και περισσότερο τον κόσμο, εκτός πια κι αν αφεθεί για τη χρήση των ίδιων των οικονομολόγων, όπως της ταιριάζει.
Γι' αυτό η απορία μου είναι , τί τις θέλεις τις οικονομικές προβλέψεις των οικονομολόγων σε ένα ιστολόγιο σαν το δικό σας;
Όταν έπεφταν από τον ουρανό τα περίφημα "πακέτα Delor" και ΜΟΠ, έβλεπα έναν κηπουρό για τις λεμονιές, έναν για τις τριανταφυλλιές και άλλον για το γκαζόν, στα προαύλια των Νοσοκομείων. Έναν οδηγό ασθενοφόρου, έναν αναπληρωτή, έναν συνοδηγό με τον αναπληρωτή του και έναν συντηρητή με αναπληρωματικό, για κάθε αυτοκίνητο του 166. Μια καθαρίστρια για τις σκάλες, μια για τους διαδρόμους και άλλη μια για τα διοικητικά γραφεία των Νοσοκομείων. Υπήρχαν βέβαια και οι αναπληρώτριες.
Μικρά παραδείγματα που μιλούν για το σήμερα και για τα 25 χρόνια σοσιαλισμού. Τα μεγάλα τα γνωρίζουν άλλοι.
Α, ναι! Και να μην το ξεχάσω, το πλέον παραγωγικό επάγγελμα στην Ελλάδα του σοσιαλισμού ήταν το ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΣ, μια μεταπρατική φάμπρικα δηλαδή, με τίτλο : ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ. Έφερνε προϊόντα, που δανειζόμαστε να τα αγοράσουμε, και μας τα πουλούσε. Παραγωγή στο φουλ, ή full production (μάλλον foul) για να το πούμε αγγλικά.
Αγαπητέ μας κ.Μόσχο η οικονομία η οποία πήρε στά χέρια της τήν εξουσία τής οικουμένης είναι η εκκοσμίκευση, η προσαρμογή στά μέτρα τού κοσμικού φρονήματος τής οικονομίας τής Σωτηρίας τού Κυρίου.
Τό καινούριο όμως πού φέρνει, μέ τό οποίο κατέκτησε τίς καρδιές όλων τών ανθρώπων, είναι η τεχνολογία και η ευκολία πού φέρνει στή ζωή μας, ο ακούραστος βίος. Σ`αυτόν τόν τρόπο ζωής έχουν παραδοθεί οι πάντες. Ίσως περισσότερο από όλους οι Έλληνες. Γιαυτό οι Έλληνες διαμαρτύρονται γιά τά χρήματα πού χάνουν γιά τίς δυσκολίες πού διαισθάνονται και γιαυτό παλεύουν ακόμη μαζί μέ τά κόμματα, δέν παλεύουν γιά την κοροϊδία.
Γιαυτό καί δέν θάχουν αποτέλεσμα. Οί Έλληνες όπως καί όλη η οικουμένη έχουν ήδη διαλέξει.
Η τεχνολογία λοιπόν είναι τό πρόβλημα, η ευκολία, τα πράγματα πού διεκπεραιώνονται σε μετρημένο χρόνο, τα πράγματα πού απαιτούν ωρίμανση εγκαταλείπονται.
Γιαυτό και ο τίτλος του Τσουκαλά έχει σχέση μέ τή σωτηρία.
Γιαυτό καί όσοι θέλουν να μειώσουν τήν αληθινή οικονομία μιλούν γιά τεχνικές προσευχής.
Τό νόημα τού πολιτισμού πού μάς κατέκτησε αμετάκλητα είναι πώς μπορούμε να αποκτήσουμε όλα όσα υποσχέθηκε ο Κύριος μέ τήν τεχνολογία.
Δεν είναι ορθός ο συλλογισμός που στηρίζεται σε δύο εκ διαμέτρου αντίθετες βάσεις: την αληθινή σωτηρία, η οποία παραμένει αληθινή είτε την αποδέχεται και την ακολουθεί η οικουμένη είτε ένας μόνον άνθρωπος στη γη και αυτήν που η αξία της έγκειται στο πλήθος που την ακολουθεί, όπως συμβαίνει στον κόσμο της πολιτικής κ.α.
Οί δυο αυτές από καταβολής κόσμου εκ διαμέτρου αντίθετες βάσεις δεν γίνεται να αποτελέσουν την πρόταση του συλλογισμού από τον οποίο θα προκύψει αναγκαστικά αληθινό συμπέρασμα. (Δυο καρπούζια σε μια αγκαλιά).
Διαφέρει αν το ζητούμενο είναι η "αλήθεια" του κόσμου, του οποίου ο άρχων είναι σατανάς και αν το ζητούμενο είναι η αλήθεια του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Έχει σημασία για την αλήθεια του Κυρίου Ιησού αν την ακολουθούν πολλοί ή λίγοι ή μόνον ένας;
Η ανθρωπότητα ανεβαίνει στο επίπεδο των λίγων ή και του ενός ακόμα.
Αν ένα έργο για βιολί απαιτεί μεγάλη δεξιοτεχνία που δε βρίσκεται κανένας στον κόσμο να το ερμηνεύσει, η ανθρωπότητα βρίσκεται στο επίπεδο του να μην μπορεί να το ερμηνεύσει. Αν ένας μόνο βρίσκεται η ανθρωπότητα βρίσκεται στο επίπεδο του να μπορεί να το ερμηνεύσει. Το ίδιο ισχύει παντού γιατί η ανθρώπινη φύση είναι μία και όλοι οι άνθρωποι είναι ένα.
Και ένα αστείο πάνω σ΄ αυτό απ΄ την αντίθετη πλευρά της ομοιότητας προς τα κάτω: Όταν έγινε ο Νίξον πρόεδρος των ΗΠΑ, λόγω του ότι ήταν ένας ασήμαντος ανθρωπάκος, οι Αμερικάνοι γελούσαν λέγοντας, πως "τώρα πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί να γίνει ο καθένας ".
Αν έρθει ένας από την Αλάσκα στην Ελλάδα και δεν έχει φάει ποτέ σταφύλια και δεν ξέρει τί είναι, θα του δώσεις από τα χειρότερα ή από τα καλύτερα, έστω κι αν είναι λίγα ή ένα μόνο;
-Αυτό είναι σταφύλι, λέει κι ο απλούστερος των ανθρώπων, εννοώντας ότι η ουσία του σταφυλιού βρίσκεται στο άριστο σταφύλι.
Το ίδιο ισχύει για όλα τα πράγματα.
Αυτό εννοεί ο άγιος Αλώνιος όταν λέει, ότι σ΄ αυτόν τον κόσμο μόνο εγώ είμαι και ο Θεός.
Αυτό εύχεται στην Προσευχή Του ο Κύριος, "ίνα γίνωσι όλοι εν"
γιατί όλοι στην πραγματικότητα είναι μία φύση, η οποία πλάστηκε απ΄ το Δημιουργό της καλή λίαν, αλλά αρώστησε με την ανυπακοή του Αδάμ. Η αρρώστεια της ανθρώπινης φύσης θεραπεύτηκε μια για πάντα με το βάπτισμα, δεν έχει σημασία αν δεν βαφτίστηκαν όλοι, αφού όλοι μπορούν να βαφτιστούν.Έστω και ένας μόνον άνθρωπος στον κόσμο να είχε βαπτισθεί η θεραπεία της ανθρώπνης φύσης θα είχε συντελεστεί.
Μήπως όμως σφάλλω; Μήπως υπάρχουν κακοδοξίες στα γραφόμενά μου;
Αγαπητέ φίλε στά θέματα τής οικονομίας τής Σωτηρίας δυστυχώς δέν χωρούν συλλογισμοί.
Ο Θεός και ο άνθρωπος (το κοσμικό φρόνημα) δέν είναι δύο εκ διαμέτρου αντίθετες βάσεις. τήν διαμάχη δύο εκ διαμέτρου αντιθέτων δυνάμεων από καταβολής κόσμου τήν πιστεύει ο Μανιχαϊσμός. Ο Θεός καλεί τόν άνθρωπο, ο άνθρωπος σώζεται κατά Χάριν, η Θεοποιός ενέργεια δρά στήν ελευθερία, απαιτεί τό εκούσιο, δέν είναι συντηρητική δύναμις.
Δημοσίευση σχολίου